سولفاسالازین (نام تجاری: آزولفیدین) نوعی داروی ضدالتهاب است که به منظور کنترل و مدیریت بیماری های التهابی مزمن مانند کولیت اولسراتیو و آرتریت روماتوئید تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف سولفاسالازین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: سولفاسالازین
نام تجاری: آزولفیدین
سولفاسالازین برای درمان نوع خاصی از بیماری روده ای به نام کولیت اولسراتیو، مصرف می شود. این دارو این بیماری را درمان نمی کند، اما به کاهش علائمی مانند تب، درد معده، اسهال و خونریزی مقعدی کمک خواهد کرد. علاوه بر درمان حمله، سولفاسالازین برای افزایش مدت زمان بین حملات نیز مصرف می شود و تحریک و تورم روده بزرگ را نیز کاهش خواهد داد.
علاوه بر این، قرص سولفاسالازین برای درمان آرتریت روماتوئید نیز مصرف می شود. این دارو به کاهش درد، تورم و سفتی مفاصل کمک می کند. درمان زودرس آرتریت روماتوئید با سولفاسالازین به کاهش/ جلوگیری از آسیب بیشتر مفصل کمک خواهد کرد. در نتیجه بیماران نیز می توانند کارهای عادی و روزمره خود را انجام دهند این دارو همراه با سایر داروها، استراحت و فیزیوتراپی در بیمارانی که به داروهای دیگر پاسخ نداده اند (مانند سالیسیلات ها، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی) مصرف می شود.
سولفاسالازین، طبق تجویز پزشک، بصورت خوراکی، بعد از غذا با یک لیوان آب (240 میلی لیتر) مصرف می شود. برای جلوگیری از ناراحتی معده، پزشک ممکن است هنگام شروع درمان، دوز دارو را به آهستگی افزایش دهد. دوز مصرفی دارو براساس شرایط پزشکی بیمار و میزان پاسخ دهی بدن به درمان تعیین خواهد شد. در کودکان، مقدار دوز مصرفی به وزن آنها نیز بستگی دارد.
قرص ها را کامل ببلعید و از خرد کردن و جویدن آنها امتناع کنید زیرا انجام این امر، احتمال ناراحتی معده را افزایش خواهد داد.
در طول درمان با سولفاسالازین، می بایست مایعات زیادی بنوشید مگر اینکه پزشک، تجویز دیگری کرده باشد. انجام این امر به جلوگیری از ایجاد سنگ کلیه کمک خواهد کرد.
بیشترین اثرگذاری این دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. برای کمک به یادآوری این امر، دارو را هر روز و در یک زمان خاص مصرف کنید.
در صورت عدم بهبودی یا تشدید بیماری، پزشکتان را مطلع سازید. 1 الی 3 ماه طول می کشد تا متوجه بهبودی علائم بیماری آرتریت روماتوئید شوید.
ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، سردرد، سرگیجه یا خستگی غیرعادی ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک معالج یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
سولفاسالازین، رنگ پوست و ادرار را نارنجی - زرد می کند که البته یک اثر بی ضرر است و با قطع دارو از بین خواهد رفت.
در موارد معدودی ممکن است قرص های دیر رهش سولفاسالازین بدون آنکه حل شوند دفع شده و در مدفوع مشاهده شوند. در صورت وقوع این اتفاق، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید تا درمان را تغییر دهد.
به یاد داشته باشید که پزشک معالج این دارو را تجویز کرده است چرا که بر این باور است که منافع این دارو از عوارض آن بیشتر است. بیشتر مصرف کنندگان سولفاسالازین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت وقوع هر یک از عوارض جانبی جدی: تغییرات شنوایی (مانند زنگ زدن در گوش )، تغییرات ذهنی / خلقی، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار، ادرار دردناک، خون در ادرار)، ایجاد توده / غده جدید در گردن (گواتر)، بی حسی / گزگز دست ها / پاها، علائم کاهش قند خون (مانند گرسنگی، عرق سرد، تاری دید، ضعف و ضربان قلب سریع) فوراً پزشکتان را مطلع سازید.
واکنش های بسیار جدی آلرژیک (به عنوان مثال سندرم استیونز-جانسون)، اختلالات خونی (به عنوان مثال آگرانولوسیتوز، کم خونی آپلاستیک)، آسیب کبدی، مشکلات عصبی / عضلانی و عفونت ها، نسبت به این محصول، به ندرت رخ می دهد. در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی از جمله: راش / تاول ها / لایه برداری، زخم های دهان، خارش / تورم (مخصوصاً صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکلات تنفسی، درد قفسه سینه، علائم عفونت (مانند تب، لرز، گلودرد مداوم، سرفه)، تورم غدد لنفاوی، کبودی / خونریزی آسان، خستگی شدید، درد / ضعف عضلانی (مخصوصاً همراه با تب و خستگی غیرعادی)، رنگ پریدگی یا آبی شدن پوست / لب ها / ناخن ها، درد مفصلی جدید / تشدید آن، گیجی، سردرد مداوم / شدید، سفتی بدون دلیل گردن، تشنج، علائم مشکلات کبدی (مانند حالت تهوع / استفراغ مداوم، درد شدید معده / شکم، زردی چشم / پوست، ادرار تیره) فوراً به پزشک مراجعه کنید.
البته موارد مذکور، تمامی عوارض جانبی احتمالی سولفاسالازین را در بر نمی گیرد. در صورت مشاهده علائمی به غیر از موارد بالا، با پزشک معالج یا پزشک داروخانه تماس بگیرید.
پیش از مصرف سولفاسالازین، در صورت داشتن حساسیت به آن و یا به داروهای سولفا یا به آسپیرین و داروهای مرتبط به آن (مانند سالیسیلات ها، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن)، یا به مزالامین و یا هرگونه حساسیت دیگری، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را مطلع سازید. این محصول، حاوی اجزا غیرفعالی می باشد که می تواند منجر به ایجاد واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
پیش از مصرف سولفاسالازین، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود، مخصوصاً: انسداد روده، انسداد ادرار، بیماری های کلیوی و کبدی، اختلالات خونی (مانند کم خونی آپلاستیک، پورفیری)، یک بیماری خاص ژنتیکی (کمبود G6PD)، آسم، آلرژی های شدید، عفونت های فعلی / اخیر / عود کننده مطلع سازید.
این دارو باعث سرگیجه می شود. الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) این سرگیجه را تشدید خواهند کرد. تا زمانی که نتوانسته اید فعالیت هایی مانند رانندگی، کار با ماشین آلات و هرگونه فعالیتی که نیاز به هوشیاری دارد را با خیال راحت انجام دهید، از انجام آنها خودداری نمایید. مصرف نوشیدنی های حاوی الکل را محدود کنید. در صورت استفاده از ماری جوانا (شاهدانه) با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو، حساسیت افراد را نسبت به آفتاب بیشتر خواهد کرد بنابراین زمان کمتری را در زیر نور آفتاب سپری کنید. از استفاده از اتاقک های برنزه کننده و چراغ های آفتابی اجتناب کنید. در فضای باز از کرم های ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید. در صورت آفتاب سوختگی یا ایجاد تاول های پوستی یا قرمز شدن پوست، به پزشک مراجعه کنید.
سولفاسالازین مشابه آسپیرین است. کودکان و نوجوانانی که مبتلا به بیماری هایی مانند آبله مرغان، آنفلوآنزا و یا هر بیماری ناشناخته دیگری هستند و یا واکسن ویروس زنده (مانند واکسن آبله مرغان) را دریافت کرده اند، نباید آسپیرین یا داروهای مرتبط با آسپیرین (مانند سالیسیلات ها) را بدون مشورت با پزشک مصرف کنند؛ زیرا خطر ابتلا به سندرم ری که نوعی بیماری نادر اما جدی است، وجود دارد.
سولفاسالازین می تواند به طور موقت بر روی باروری مردان نیز تأثیر بگذارد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشکتان مشورت کنید.
در دوران بارداری، سولفاسالازین تنها در مواقع ضروری مصرف شود. در صورت مصرف این دارو در نزدیکی تاریخ زایمان پیش بینی شده، احتیاط کنید زیرا ممکن است به نوزاد آسیب وارد شود. درباره خطرات و فواید مصرف این دارو با پزشکتان مشورت کنید. در صورت باردار شدن هنگام مصرف این دارو، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
سولفاسالازین ممکن است سطح اسیدفولیک را کاهش و خطر آسیب به مغز استخوان را افزایش دهد؛ بنابراین، با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که به اندازه کافی اسید فولیک مصرف می کنید. مراقبت های دوران بارداری باید شامل آزمایش نقص نخاع هم باشد.
سولفاسالازین می تواند به شیر مادر منتقل شود و اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار بگذارد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی، نحوه عملکرد داروها را تغییر می دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش خواهند داد. این یادداشت حاوی همه تداخلات دارویی احتمالی سولفاسالازین نیست. لیستی از تمامی داروهای مصرفی تان (داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) بنویسید و آن را در اختیار پزشک معالج یا پزشک داروخانه قرار دهید. بدون تأیید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید و همچنین دوز آنها را نیز تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که با سولفاسالازین تداخل دارند عبارتند از: دیگوکسین، اسید فولیک، متنامین، دارو خوراکی پابا.
سولفاسالازین شباهت زیادی به مزالامین دارد. هنگام استفاده از سولفاسالازین، داروی مزالامین خوراکی را مصرف نکنید.
سولفاسالازین در برخی از آزمایش های تشخیصی (از جمله سطح نورمتانفرین ادرار) تداخل ایجاد کند و احتمالاً باعث عدم صحت نتایج آزمایش خواهد شد. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. سایر علائم سوء مصرف این دارو، عبارتند از: درد شدید معده / شکم، استفراغ مداوم، خواب آلودگی شدید و تشنج.
هرگز این دارو را بصورت سرخود به دیگران تجویز کنید.
از انجام منظم آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند شمارش کامل سلول ها خونی، تست های عملکرد کبد و کلیه) غافل نشوید. انجام این آزماش ها به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک خواهد کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشکتان مشورت کنید.
در صورت فراموشی مصرف یک دوز از این دارو، به محض به یاد آوردن، آن را مصرف کنید اما اگر نزدیک زمان دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کنید و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگه دارید و از آن در حمام نگهداری نکنید. همواره تمام داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگه دارید.
هیچ گاه داروها را داخل توالت یا چاه فاضلاب نیندازید مگراینکه در دستورالعمل مصرف آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن محصول یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب، آن را دور بیندازید.
