درخواست مشاوره رایگان
داروی آدالیموماب (نام تجاری: هومیرا)، نوعی داروی زیستی است که با هدف قرار دادن نوعی پروتئین در بدن، به کنترل و بهبود علائم بیماری هایی همچون آرتروز، کولیت، بیماری کرون، پسوریازیس و غیره کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف داروی هومیرا، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: آدالیموماب
نام تجاری: هومیرا
از داروی آدالیموماب (هومیرا) برای کاهش درد و تورم ناشی از بعضی از انواع بیماری های مفصلی -آرتریت- (مانند روماتوئید، پسوریازیس، آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان، اسپوندیلیت آنکیلوزان) استفاده می شود. همچنین از این دارو در درمان برخی اختلالات پوستی (مانند پسوریازیس پلاکی، هیدرادنیت چرکی) نیز کاربرد دارد. داروی آدالیموماب (هومیرا) متعلق به دسته داروهای مسدود کننده فاکتور نکروز تومور (TNF) موجود در سیستم ایمنی بدن می باشد، این پروتئین (TNF) موجب تورم مفصل و آسیب در التهاب مفاصل و لکه های پوسته پوسته قرمز در پسوریازیس می شود. آدالیموماب با کاهش تورم مفصل به کاهش آسیب بیشتر و حفظ عملکرد مفصل کمک می کند.
به علاوه، آدالیموماب در درمان بعضی بیماری های روده (بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو) و بعضی بیماری های چشمی (یووئیت) کاربرد دارد.
کیت زیرجلدی آمپول هومیرا
پیش از هر بار شروع مصرف داروی آدالیموماب (هومیرا)، اطلاعات لازم را از روی بروشور مطالعه کنید. سؤالات خود را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه بپرسید.
اگر این دارو را در خانه مصرف می کنید، از تمام دستورالعمل های آماده سازی و استفاده از آن که توسط پزشک متخصص و بروشور موجود در بسته بندی محصول ارائه شده است، پیروی کنید.
پیش از استفاده، ظاهر محصول را از نظر ذرات یا تغییر رنگ بررسی کرده و در صورت بروز هرگونه تغییر غیر معمولی، از آن استفاده نکنید. این محصول را تکان ندهید.
اگر داروی آدالیموماب (هومیرا) را از یخچال بیرون می آورید، برای 15 تا 30 دقیقه آن را در دمای اتاق قرار داده و سپس از آن استفاده کنید. از گرم کردن این دارو مانند قرار دادن آن در ماکروویو یا آب گرم خودداری کنید.
این دارو باید طبق نظر پزشک مصرف شود. آدالیمومب زیر پوست ران یا شکم و معمولاً هفته ای یک بار تزریق می شود. ممکن است اگر هدف از مصرف آن، درمان پسوریازیس، هیدرادنیت چرکی، بیماری کرون، کولیت اولسراتیو یا یووئیت باشد، پزشک هنگام شروع درمان، دز بیشتر از حد معمول را در نظر گیرد. در استفاده از این دارو، دستورالعمل های پزشک را با دقت دنبال کنید.
پیش از تزریق، محل را با الکل تمیز کنید. برای کاهش آسیب دیدگی زیر پوست، هر بار محل تزریق را تغییر دهید. تزریق های جدید باید با فاصله ی حداقل 1 اینچ (2.5 سانتی متر) از محل قبلی انجام شود. از تزریق در محل زخم، کبود، قرمز یا سفت خودداری کنید.
روش نگهداری و دور انداختن تجهیزات پزشکی را بیاموزید.
دز دارو بر اساس شرایط پزشکی و واکنش بدن به درمان تعیین می شود. در کودکان دز دارو براساس ورن بدن نیز تعیین می شود.
بیشترین اثر دارو در صورت استفاده ی منظم آن حاصل خواهد شد. برای کمک به یادآوری، روزهایی را که نیاز به دریافت دارو دارید در تقویم علامت گذاری کنید. از افزایش دوز دارو یا مصرف آن بیش از زمان تجویز شده پرهیز کنید.
در صورت تداوم یا تشدید وضعیت به پزشک اطلاع دهید.
ممکن است قرمزی، خارش، درد یا تورم در محل تزریق ایجاد شود. در صورت تداوم یا تشدید هریک از عوارض، با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این محصول را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این محصول بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف آدالیموماب، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه علائم عفونت در هنگام استفاده از این دارو مانند گلو درد و سرفه مداوم، تب، لرز، تعریق شبانه، مشکل تنفس، ادرار دردناک یا مکرر، ترشحات غیرمعمول واژن و لکه های سفید در دهان (برفک دهانی) را بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی، از جمله ضربان قلب سریع / نامنظم / کوبنده، علائم جدید یا تشدید نارسایی قلبی (مانند تنگی نفس، تورم مچ پا / پا، خستگی غیرمعمول، افزایش وزن غیرمعمول / ناگهانی)، خون در مدفوع، تغییرات ذهنی / خلقی، سردرد شدید، کبودی یا خونریزی آسان، درد یا تورم پا، بی حسی یا گزگز بازوها / دست ها / ساق پاها / پاها، عدم تعادل، ضعف بی دلیل عضلات، مشکل در گفتار / جویدن / بلع / حرکات صورت، تغییرات بینایی، درد مفاصل، عارضه پوستی پروانه ای شکل روی بینی و گونه ها، با پزشک صحبت کنید.
به ندرت ممکن است آدالیموماب در افرادی که در معرض ویروس هپاتیت ب قرار داشته اند، بیماری جدی ایجاد کند. در این حال معمولاً پزشک انجام آزمایش خون را توصیه کند و علائم فرد را در طول درمان و چندین ماه پس از آخرین درمان بررسی کند. در صورت مشاهده علائم آسیب کبدی، مانند حالت تهوع / استفراغ مداوم، از دست دادن اشتها، درد معده / شکم، زردی چشم / پوست یا ادرار تیره بلافاصله به مراکز درمانی مراجعه کنید.
در صورت بروز هر کدام از عوارض خطرناک جانبی، از جمله تشنج و درد قفسه سینه فوراً به پزشك مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به داروی آدالیموماب (هومیرا) نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم جدی واکنش آلرژیک، از جمله راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی آدالیموماب را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف داروی آدالیموماب (هومیرا)، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی (مانند لاستیک طبیعی / لاتکس) باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین پیش از مصرف آدالیموماب، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص عفونت های حال حاضر/ اخیر / مکرر (مانند هپاتیت B، عفونت سل، هیستوپلاسموزیس)، مشکلات خون / مغز استخوان (مانند گلبول های قرمز و سفید خون و پلاکت ها)، تشنج، برخی از اختلالات مغزی / عصبی (مانند مالتیپل اسکلروزیس- ام اس، سندرم گیلن باره)، سرطان، بیماری قلبی (به ویژه نارسایی قلبی) و لوپوس، مطلع سازید.
داروی آدالیموماب (هومیرا) می تواند احتمال ابتلا به عفونت را افزایش داده یا عفونت های فعلی را تشدید کند. بنابراین، برای جلوگیری از انتقال عفونت، دستان خود را به خوبی شسته و از تماس با افرادی که مبتلا به بیماری های مسری می باشند ( آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا) خودداری کنید. اگر در معرض بیماری های عفونی قرار گرفته اید یا تمایل دارید اطلاعات بیشتری کسب کنید با پزشک خود مشورت کنید.
بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون انجام ندهید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.
برای کاهش احتمال بریدگی، کوفتگی یا آسیب دیدگی، در استفاده از اشیای تیز مانند تیغ و ناخن گیر احتیاط کنید و از انجام فعالیت هایی مانند ورزش های پربرخورد خودداری کنید.
قبل از عمل جراحی، تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید.
افراد مسن ممکن است هنگام استفاده از این دارو بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار داشته باشند.
در دوران بارداری، داروی آدالیموماب (هومیرا) باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. در مورد خطرات و فواید این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود. پیش از شیردهی با پزشک مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی آدالیموماب را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: سایر مسدود کننده های TNF (مانند اتانرسپت، اینفلیکسیماب)، سایر داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی بدن ( مانند آباتاسپت، آناکینرا).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند اختلالات تنفسی یا غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند شمارش کامل خون، عملکرد کبد) باید به صورت دوره ای انجام شوند تا وضعیت بهبودی کنترل و عوارض جانبی بررسی شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر یک دز را فراموش کردید، بلافاصله برنامه ی جدید از پزشک خود را پزشک داروخانه دریافت کنید.
در یخچال نگهداری شود اما نباید یخ بزند. قلم و سرنگ های از پیش پرشده را می توان در دمای اتاق و به دور از رطوبت نگهداری نمود اما باید پس از 14 روز دور ریخته شوند. برخی ویال ها را نیز می توان در دمای اتاق نگهداری کرد. اطلاعات لازم برای چگونگی و مدت نگهداری از دارو در دمای اتاق را از پزشک داروخانه بپرسید یا از روی دستورالعمل های درون بسته بخوانید. اگر دارو در دمای اتاق قرار گرفته است، دیگر نباید آن را در یخچال قرار دهید. دارو را در بسته بندی اصلی نگاه داشته تا در معرض نور نباشد. بقایای استفاده نشده از دارو را دور بریزید. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
