درخواست مشاوره رایگان
پنی سیلامین (نام تجاری: سیلامین)، دارویی از دسته عوامل شلات کننده است که در درمان بیماری ویلسون، آرتریت روماتوئید شدید و مسمومیت با فلزات سنگین (مانند سرب و مس) کاربرد دارد. این دارو با اتصال به فلزات سنگین و کمک به دفع آن ها از بدن، اثر درمانی خود را اعمال می کند. در ادامه، اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف پنی سیلامین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: پنی سیلامین
نام تجاری: سیلامین
پنی سیلامین برای درمان آرتریت روماتوئید، بیماری ویلسون (عارضه ای که طی آن میزان بالای مس در بدن باعث آسیب به کبد، مغز و سایر اندام ها می شود) و اختلال خاصی که باعث ایجاد سنگ کلیه می شود (سیستینوریا) استفاده می شود.
داروی پنی سیلامین برای درمان آرتریت روماتوئید، به عنوان یک داروی ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARD) شناخته می شود و به کاهش درد / حساسیت / تورم در مفاصل کمک می کند.
برای درمان بیماری ویلسون، پنی سیلامین به مس متصل شده و به حذف آن از بدن کمک می کند. تعادل سطح مس در بدن به بهبود عملکرد کبد و مشکلات ذهنی / خلق / اعصاب (مانند گیجی، مشکل در صحبت کردن / راه رفتن) ناشی از این بیماری کمک می کند.
برای درمان سیستینوریا (اختلال خاصی که باعث ایجاد سنگ کلیه می شود)، پنی سیلامین به کاهش مقدار ماده خاصی در ادرار (سیستین) کمک می کند که می تواند باعث ایجاد سنگ کلیه شود.
این دارو را به صورت خوراکی با معده خالی (1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا) طبق دستور پزشک مصرف کنید. فاصله مصرف این دارو با سایر داروها (به ویژه آنتی اسیدها)، شیر یا غذا باید حداقل 1 ساعت باشد.
دوز این دارو بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ شما به درمان است.
از داروی پنی سیلامین به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در زمان (های) یکسانی مصرف کنید.
همچنین ممکن است پزشک شما را به مصرف ویتامین B6 (پیریدوکسین) و آهن راهنمایی کند. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید. اگر نیاز به آهن یا سایر محصولات حاوی مواد معدنی (مانند روی) دارید، آن را حداقل 2 ساعت قبل یا بعد از مصرف پنی سیلامین مصرف کنید. قبل از مصرف محصولات حاوی مواد معدنی با پزشک خود مشورت کنید؛ زیرا ممکن است مانع جذب پنی سیلامین شوند.
برای درمان آرتریت روماتوئید، ممکن است 2 تا 3 ماه طول بکشد تا بهبودی در وضعیت شما مشاهده شود.
برای درمان بیماری ویلسون، رژیم غذایی توصیه شده توسط پزشک را دنبال کنید تا بیشترین سود را از این دارو ببرید. ممکن است وضعیت شما برای 1 تا 3 ماه بهبود نیابد و در واقع با شروع این دارو بدتر شود. اگر وضعیت شما پس از یک ماه درمان همچنان بدتر شد، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
برای درمان سیستینوری، رژیم غذایی توصیه شده توسط پزشک را دنبال کنید تا بیشترین سود را از این دارو ببرید. مقدار زیادی آب بنوشید مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری بدهد.
اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.
درد معده / شکم، تهوع / استفراغ، از دست دادن اشتها، اسهال و کاهش حس چشایی می تواند از عوارض پنی سیلامین باشند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید. ریزش موی موقت نیز می تواند رخ دهد. در صورت پایان درمان، رشد طبیعی مو باید باز می گردد.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف پنی سیلامین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض بعید اما جدی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید: علائم عفونت (مانند تب، گلودرد مداوم، غدد لنفاوی متورم)، کبودی / خونریزی آسان، خستگی غیرعادی، تنفس سریع، تاول های پوستی، زخم های دهان، درد مفاصل جدید یا بدتر، نازک / چروک شدن پوست.
در صورت بروز هر یک از این عوارض نادر اما جدی مانند: علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار، ادرار خونی)، سرفه خونی، تنگی نفس، ضعف عضلانی، مشکلات چشمی (مانند افتادگی پلک، تاری دید)، تهوع / استفراغ مداوم، درد شدید معده / شکم، ادرار تیره، زردی چشم / پوست فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی پنی سیلامین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف پنی سیلامین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری به سایر پنی سیلین ها، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف پنی سیلامین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: واکنش شدید قبلی به پنی سیلامین (مانند کم خونی آپلاستیک، آگرانولوسیتوز)، بیماری کلیوی، اختلالات خون / مغز استخوان (مانند ترومبوسیتوپنی) مطلع سازید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف پنی سیلامین در دوران بارداری توصیه نمی شود؛ زیرا می تواند به جنین آسیب برساند. با این حال، گاهی اوقات در دوران بارداری در شرایط خاص (مانند درمان بیماری ویلسون) استفاده می شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست؛ اما به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در حین مصرف این دارو توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی پنی سیلامین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برای کمک به پزشک و داروساز خود در ارائه بهترین مراقبت از شما، حتماً قبل از شروع درمان با این محصول، همه محصولاتی را که استفاده می کنید (از جمله داروهای نسخه ای، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. در حین استفاده از این محصول، هیچ دارویی را بدون تایید پزشک شروع، قطع نکنید یا دوز خود را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که با پنی سیلامین تداخل دارند عبارتند از: دیگوکسین، نمک های طلا (مانند اورانوفین)، داروهای درمان مالاریا (مانند کلروکین)، فنیل بوتازون، سایر داروهای سرکوب کننده مغز استخوان (مانند آزاتیوپرین، شیمی درمانی سرطان، تری متوپریم / سولفامتوکسازول).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تست های آزمایشگاهی یا پزشکی (مانند شمارش کامل خون، هماتوکریت / هموگلوبین، عملکرد کبد، آزمایش ادرار، معاینه فیزیکی) باید به صورت دوره ای برای نظارت بر پیشرفت یا بررسی عوارض جانبی انجام می شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
