درخواست مشاوره رایگان
اینفلیکسیماب (نام تجاری: رمیکید)، نوعی داروی مورد استفاده در ایمنی درمانی است که برخی فرآیندهای التهابی را در بیماری های خود ایمنی کنترل می کند. این دارو در کنترل و تسکین بیماری هایی همچون پلاک پسوریازیس، روماتیسم مفصلی، بیماری کرون، کولیت اولسراتیو کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف اینفلیکسیماب، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: اینفلیکسیماب
نام تجاری: آوسولا، اینفلکترا، رمیکید، رنفلکسیس
از اینفلیکسیماب برای درمان انواع خاصی از آرتروزها (مانند روماتیسم، آرتروز پسوریازیس، آرتروز ستون فقرات) استفاده می شود. همچنین این دارو برای درمان بیماری های روده ای مشخص (مانند سندرم کرون و کولیت اولسراتیو) و بیماری های شدید پوستی (مانند پسوریازیس پوستی پلاک دار مزمن) نیز مصرف می شود. در برخی از بیماری ها سیستم دفاعی (سیستم ایمنی بدن) به بافت های سالم بدن حمله می کند. اینفلیکسیماب با جلوگیری از عملکرد برخی از مواد طبیعی در بدن (فاکتور نکروز تومور آلفا) کار می کند. که این امر موجب کاهش تورم و التهاب و ضعف در سیستم ایمنی می شود که در نهایت منجر به کاهش یا توقف آسیب ناشی از بیماری های مختلف می گردد.
این یادداشت درباره انواع محصولات اینفلیکسیماب است که عبارت اند از: اینفلیکسیماب، اینفلیکسیماب ای بی دی ای، اینفلیکسیماب ای ایکس ایکس کیو و اینفلیکسیماب دی وای وای بی.
پیش از شروع مصرف اینفلیکسیماب و یا در هربار شروع مجدد آن، برگه راهنما دارو و دستورالعمل استفاده از آن را مطالعه نمایید. در صورت داشتن هرگونه سوالی، آن را از پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو طبق تجویز پزشک به صورت داخل وریدی و حداقل طی 2 ساعت تزریق می شود. دوز دارو بر اساس شرایط پزشکی فرد، میزان پاسخ دهی بدن به درمان و وزن بیمار تعیین خواهد شد. پس از تزریق اولین دوز این دارو، مجدداً پس از 2 هفته و 6 هفته، سپس هر 8 هفته یکبار (یا هر 6 هفته یکبار برای آرتروز ستون مهره ها) این دارو را تزریق کنید.
در هنگام تزریق اینفلیکسیماب ممکن است علائمی مانند درد و تورم در ناحیه تزریق، تنگی نفس، گر گرفتگی، تب، لرز، سر درد و راش ایجاد شود. در صورت بروز هر یک از این علائم، می بایست تزریق متوقف شود و علائم مذکور درمان شوند.
در صورتیکه از اینفلیکسیماب در خانه استفاده می کنید، نحوه مصرف آن را از پزشکتان بیاموزید و یا دستورالعمل استفاده ی دارو را بخوانید. پیش از مصرف این دارو، آن را از نظر وجود ذرات اضافی داخل آن و تغییر رنگ، مشاهده و بررسی کنید و در صورت مشاهده موارد غیرعادی، از مصرف آن صرف نظر کنید. همچنین از تکان دادن دارو نیز خودداری نمایید و همچنین روش نگهداری و دور انداختن تجهیزات پزشکی را بیاموزید.
پزشک ممکن است پیش از استفاده از اینفلیکسیماب مصرف داروهای دیگری را (برای پیشگیری از ایجاد عوارض جانبی) تجویز کند. از این داروها طبق تجویز پزشک استفاده کنید.
بیشترین اثر دارو در صورت استفاده ی منظم آن حاصل خواهد شد. برای کمک به یادآوری، روزهایی را که نیاز به دریافت دارو دارید در تقویم علامت گذاری کنید.
در صورت تشدید یا تداوم وضعیت، فوراً پزشکتان را مطلع سازید.
سردرد و شکم درد و حالت تهوع از عوارض جانبی اینفلیکسیماب است. در صورت تشدید یا تداوم هر یک از این علائم، فوراً پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت مشاهده هر یک از عوارض جانبی خطرناک مانند درد عضلات و مفاصل، خونریزی و کبودی آسان، سرگیجه، گیجی، ضعف عضلانی، بی حسی یا گزگز دست ها / پاها / بازوها / ساق پا، راش پروانه ای پوست صورت، درد / قرمزی / تورم بازوها یا پاها، ایجاد علائم جدید نارسایی های قلبی یا تشدید علائم فعلی (مانند تنگی نفس، تورم پاها و زانوها، خستگی غیر عادی، افزایش وزن ناگهانی و غیر عادی) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت مشاهده علائم عفونت مانند گلو درد و سرفه مزمن، تب، لرز، تعریق شبانه، دشواری در تنفس، تکرر ادرار و دفع ادرار دردناک، ترشحات غیرعادی واژن و لکه های سفید در دهان (برفک دهانی) در هنگام مصرف این دارو، فوراً پزشکتان را مطلع سازید.
اینفلیکسیماب به ندرت باعث ایجاد بیماری های بسیار خطرناک کبدی می شود. در صورتیکه متوجه هر یک از علائم آسیب های کبدی شده اید، به دنبال امدادهای فوری پزشکی باشید. این علائم عبارتند از: خستگی مفرط، حالت تهوع و استفراغ مزمن، از دست دادن هوشیاری، درد معده و شکم، زرد شدن رنگ پوست و چشم و تیره شدن رنگ ادرار.
این دارو باعث ایجاد مشکلات جدی قلبی (مانند حمله قلبی) در طول تزریق یا 24 ساعت پس از شروع تزریق خواهد شد. در صورت مشاهده علائم و نشانه های مشکلات قلبی مانند درد در قفسه سینه / فک / بازو چپ، تنگی نفس، تعریق غیرعادی، سرگیجه، سبکی سر، ضعف کردن، تغییرات بینایی، تند شدن / کند شدن / نامنظم شدن ضربان قلب، فوراً پزشکتان را مطلع سازید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی اینفلیکسیماب را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا محصولات دیگری از اینفلیکسیماب یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. اینفلیکسیماب ممکن است دارای اجزای غیر فعالی (مانند لاستیک یا لاتکس طبیعی که بر روی سوزن سرنگ مصرف شده) باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
پیش از مصرف اینفلیکسیماب، پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود مخصوصاً سل (عفونت های پیشین یا تست مثبت پوست، عفونت های پیشین / کنونی / اخیر (مانند تبخال، تب دره)، بیماری های قلبی (مانند نارسایی های قلبی)، اختلال های خونی و مغز استخوانی (مانند گلبول های سفید خون، کاهش تعداد پلاکت های خون)، اختلالات سیستم عصبی (مانند گزگز / بی حسی، سرگیجه، ام اس)، سرطان (مانند سرطان سینه، سرطان پوست، سرطان لنفی)، اختلالات خاص ریوی (مانند اختلال انسداد مزمن ریوی)، بیماری های کبدی (مانند هپاتیت بی) و نور درمانی برای بیماری پسوریازیس پوستی را مطلع سازید.
قبل از عمل جراحی، تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید.
اینفلیکسیماب افراد را در معرض خطر ابتلا به عفونت های مختلف قرار می دهد یا باعث تشدید عفونت های فعلی می شود. برای پیشگیری از گسترش عفونت دست هایتان را بشویید و از تماس با افراد مبتلا به عفونت های مسری (مانند آنفولانزا، سرخک و آبله مرغان)، خودداری نمایید. در صورتیکه در معرض عفونت قرار گرفتید، برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشکتان مشورت کنید.
بدون تائید پزشکتان واکسیناسیون و ایمنی سازی انجام ندهید و از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده (مانند آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) را دریافت کرده اند، امتناع کنید.
افراد مسن در هنگام مصرف این دارو، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار می گیرند.
استفاده از این دارو در طول بارداری فقط در مواقع ضروری توصیه می شود. درباره فواید و ضررهای مصرف این دارو در دوران بارداری با پزشکتان مشورت کنید. مادرانی که در طول بارداریشان این دارو را مصرف کرده اند، می بایست با پزشک در مورد واکسیناسیون و ایمن سازی نوزادشان مشورت کنند.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. اگرچه بعید به نظر می رسد که این دارو به نوزاد شیرخوار آسیبی وارد کند اما اگر قصد استفاده از این دارو در دوران شیردهی را دارید، با پزشکتان مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی اینفلیکسیماب را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که با این دارو تداخل دارویی ایجاد می کنند عبارتند از: سایر داروهای تضعیف کننده ی سیستم ایمنی و بالا برنده خطر ایجاد عفونت (مانند آباتاسبت، آناکینرا)، درمان با باکتری و ویروس ضعیف (مانند واکسن های زنده، مهارکننده انتخابی بازجذب نوراپی نفرین برای سرطان مثانه).
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
هرگز این دارو را بصورت سر خود به دیگران تجویز نکنید.
از انجام آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند شمارش کامل سلول های خونی و تست عملکرد کبدی، آزمایش های پوستی، پاپ اسمیر (نمونه برداری از سلول های دهانه رحم)) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی، کمک کنند.
مصرف دارو طبق تجویز پزشک بسیار حائز اهمیت است. اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، از پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه فوراً برنامه جدید دارویی را درخواست کنید. برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
ویال های بازنشده داروی اینفلیکسیماب را در یخچال (دمای 2 الی 8 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. همچنین این دارو را می توان در دمای اتاق (20 الی 25 درجه سانتی گراد) تا 6 ماه نگهداری کرد. فقط به خاطر داشته باشید که اگر دارو را از یخچال خارج کردید و در دمای محیط از آن نگهداری می کنید، از قرار دادن مجدد آن در یخچال خودداری کنید. دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید.
نوع خاصی از این دارو که با نام تجاری زیمفنترا شناخته می شود و به صورت زیرجلدی (زیر پوستی) تزریق می شود، باید در یخچال (دمای 2 الی 8 درجه سانتی گراد) نگهداری شود. این دارو نباید یخ بزند. دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید.
از نگهداری دارو در حمام و دستشویی خودداری کنید و همواره همه داروهایتان را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
