ریواروکسابان

ریواروکسابان (نام تجاری: زارلتو)، از داروهای مهارکننده فاکتور انعقادی شماره ده است که در درمان و جلوگیری از تشکیل لخته خون در پاها و ریه ها جلوگیری می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف ریواروکسابان، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: ریواروکسابان

نام تجاری: زارلتو

موارد مصرف ریواروکسابان

از ریواروکسابان همراه با دوز پایین آسپیرین برای جلوگیری از حمله قلبی، سکته مغزی و مرگ در افرادی که مشکل قلبی خاصی دارند (بیماری عروق کرونر-CAD) یا در افرادی که جریان خون در بازوها و پاهایشان آهسته است (بیماری شریان محیطی) استفاده می شود.

زارلتو (ریواروکسابان) نوعی داروی ضد انعقاد خون است که عملکرد برخی از پروتئین های لخته کننده خون را مختل می کند.

زمان و نحوه مصرف ریواروکسابان

پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید..

ریواروکسابان باید روزی دو بار، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد. موضوعی که بسیار اهمیت دارد آن است که دارو یک بار در روز با یک آسپیرین با دوز کم (معمولاً 75 تا 100 میلی گرم) مصرف کنید. دستورالعمل های پزشک خود را با دقت دنبال کنید.

اگر قادر به بلعیدن کامل قرص ها نیستید، می توانید قرص را خرد کرده و با پوره سیب مخلوط کنید. بلافاصله کل مخلوط را بخورید.

اگر این دارو را از طریق لوله ای به داخل معده (لوله تغذیه) انتقال می دهید، از متخصص خود در مورد نحوه درست مخلوط کردن و مصرف آن بپرسید.

بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

دوز دارو را افزایش ندهید و این دارو را بیشتر از مقدار تجویز شده یا بیشتر از زمان تجویز مصرف نکنید؛ زیرا با انجام این کار وضعیت سریعتر بهبود نخواهد یافت و خطر ابتلا به عوارض جانبی افزایش خواهد یافت.

عوارض جانبی ریواروکسابان

کبودی یا خونریزی جزئی (مانند خون دماغ، خونریزی ناشی از بریدگی) می تواند از عوارض ریواروکسابان باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف ریواروکسابان، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

اگر ریواروکسابان بیش از حد بر پروتئین های لخته کننده خون تأثیر بگذارد، می تواند باعث خونریزی جدی شود. در صورت مشاهده علائم خونریزی جدی، از جمله: درد غیرمعمول، تورم و ناراحتی، کبودی غیرمعمول، خونریزی طولانی مدت از بریدگی ها یا لثه ها، خونریزی بینی که اغلب اتفاق می افتد یا متوقف نمی شود، جریان قاعدگی غیرمعمول / سنگین و طولانی مدت، ادرار صورتی و تیره، سرفه همراه با خون، استفراغ خونی یا شبیه به تفاله قهوه، سردرد شدید، سرگیجه و غش، خستگی و ضعف غیرمعمول یا مداوم، مدفوع خونی و سیاه و قیر مانند و مشکل در بلع، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت مشاهده علائم خونریزی بسیار جدی، از جمله: تغییرات بینایی، گیجی، اشکال در صحبت کردن و ضعف در یک طرف بدن، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی ریواروکسابان را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف داروی ریواروکسابان، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: بیماری کبدی، بیماری کلیوی، مشکلات خونریزی (مانند خونریزی معده و روده، خونریزی مغز)، سکته مغزی، دریچه های مصنوعی قلب، آسیب و جراحی جدی اخیر، اختلالات خونی (مانند کم خونی، هموفیلی، ترومبوسیتوپنی)، زمین خوردن، مشکل چشمی خاص (رتینوپاتی)، اختلال لخته شدن خاص (سندرم آنتی فسفولیپید)، برخی از آنزیم های ارثی (مانند عدم تحمل گلاکتوز، کمبود لاپتاز لاپتوس) و سوء جذب گلوکز-گالاکتوز مطلع سازید.

مهم است که همه پزشکان و دندانپزشکان از مصرف ریواروکسابان توسط شما اطلاع داشته باشند. داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.

ریواروکسابان ممکن است باعث خونریزی معده شود. استفاده روزانه از الکل در هنگام استفاده از این دارو ممکن است خطر خونریزی معده را افزایش دهد.

مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

این دارو می تواند باعث خونریزی شود. برای کاهش احتمال بریدگی، کوفتگی یا آسیب دیدگی با اشیای تیز مانند تیغ های ژیلت و ناخن گیر احتیاط زیادی داشته باشید. هنگام تراشیدن از وسایل اصلاح برقی و هنگام مسواک زدن از مسواک نرم استفاده کنید. از انجام فعالیت هایی مانند ورزش های پربرخورد خودداری کنید. در صورت زمین خوردن یا آسیب رساندن به خود، به ویژه ضربه به سر، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است پزشک شما را از نظر خونریزی پنهان که ممکن است جدی باشد، معاینه کند.

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی ریواروکسابان، به ویژه خونریزی، حساسیت بیشتری نشان دهند.

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. در دوران بارداری، این دارو باید فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز است استفاده شود. در مورد مزایا و خطرات مصرف این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.

ریواروکسابان به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی ریواروکسابان

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی ریواروکسابان را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

برخی از فرآورده هایی که ممکن است با ریواروکسابان تداخل داشته باشند عبارتند از: میفپریستون، داروهایی که می توانند باعث خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، "داروهای رقیق کننده خون" مانند وارفارین، انوکساپارین)، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله SSRI ها مانند فلوکستین، SNRI ها مانند دسنلافاکسین / ونلافاکسین).

سایر داروها می توانند بر دفع ریواروکسابان از بدن شما تأثیر بگذارند، که ممکن است بر عملکرد این دارو تأثیر بگذارد. به عنوان مثال می توان به داروهای ضد قارچی آزول (ایتراکونازول، کتوکونازول، پوساکونازول)، کوبی سیستات، کنیوپتان، مهارکننده های پروتئاز HIV (مانند لوپیناویر، ریتوناویر)، ریفامایسین ها (مانند ریفامپین)، گل راعی، داروهای مورد استفاده برای تشنج (مانند کاربامازپین)، فنی توئین، فنوباربیتال و غیره اشاره کرد.

تمام برچسب های داروهای تجویزی و بدون نسخه را به دقت بررسی کنید؛ زیرا بسیاری از داروها حاوی تسکین دهنده درد و کاهش دهنده تب (آسپیرین، NSAID مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن) هستند که در صورت مصرف همراه همزمان با ریواروکسابان، خطر خونریزی را افزایش می دهد. با این حال، اگر پزشک شما را به استفاده از دوز پایین آسپیرین جهت جلوگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی (معمولاً با دوزهای 75 تا 100 میلی گرم در روز) راهنمایی کرده است، باید مصرف آسپیرین را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک خلاف این امر را تجویز کرده باشد. از پزشک خود برای جزئیات بیشتر بپرسید.

سوء مصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت مدفوع خونی / سیاه / قیر مانند، ادرار صورتی / تیره و خونریزی غیرمعمول / طولانی مدت باشد.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

از انجام منظم آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند هماتوکریت، هموگلوبین، شمارش گلبول های قرمز خون) غافل نشوید. تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را حفظ کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید. از نگهداری دارو در حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ظرف 4 ساعت از مخلوط قرص خرد شده استفاده کنید و باقی مانده آن را دور بریزید.