درخواست مشاوره رایگان
هیدروکودون و هوماتروپین (نام تجاری: هایکودان)، از داروهای ترکیبی مورد استفاده در بهبود آبریزش بینی، عطسه، سرفه و گرفتگی سینوس ها در نتیجه آلرژی و سرماخوردگی می باشد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف هیدروکودون و هوماتروپین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: هیدروکودون و هوماتروپین
نام تجاری: هایکودان
از داروی هایکودان (هوماتروپین و هیدروکدون) در تسکین سرفه خشک معمولاً ناشی از سرماخوردگی یا طبق تجویز پزشک، استفاده می شود. تسکین سرفه به استراحت بیشتر و خواب راحت کمک می کند. این محصول حاوی 2 دارو هیدروکدون و هوماتروپین می باشد. هیدروکدون یک داروی مهار کننده سرفه (ضد سرفه) مخدر می باشد که عملکرد آن در برخی از مراکز مغز می باشد تا میل به سرفه را متوقف کند. هوماتروپین از دسته ی داروهای ضد کولینرژیک می باشد.
به طور کلی از داروی هایکودان برای درمان کوتاه مدت استفاده می شود. این دارو نباید برای سرفه های مداوم ناشی از سیگار کشیدن یا مشکلات تنفسی طولانی مدت (به عنوان مثال، آسم، آمفیزم) یا برای سرفه های دارای مخاط یا ترشحات زیاد (سرفه های فعال) استفاده شود، مگر اینکه مصرف آن توسط پزشک دستور داده شود.
مصرف تسکین دهنده های سرفه مخدر در کودکان زیر 18 سال توصیه نمی شود. کودکان بیشتر در معرض خطر عوارض جانبی جدی، به ویژه مشکلات تنفسی قرار می گیرند. برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
محصولات و داروهای تسکین سرفه و علائم سرماخوردگی، سرماخوردگی را درمان نمی کنند. همچنین سرفه ناشی از سرماخوردگی معمولاً نیازی به درمان با دارو ندارد. در رابطه با راه های دیگر تسکین سرفه و علائم سرماخوردگی مانند نوشیدن مایعات کافی، استفاده از مرطوب کننده یا قطره / اسپری نمکی بینی، با پزشک خود یا پزشک داروخانه، مشورت کنید.
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
هایکودان (هوماتروپین و هیدروکدون) باید در صورت نیاز هر 4 تا 6 ساعت، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد. دوز مصرفی براساس سن، شرایط پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می شود. به دقت از دستورالعمل های پزشک خود پیروی کنید. طبق توصیه سازنده دارو، بزرگسالان باید از مصرف روزانه بیش از 6 قرص یا 6 قاشق چای خوری (30 میلی لیتر) از دارو خودداری کنند.
دوز مصرفی را افزایش ندهید و این دارو را بیشتر یا برای مدت طولانی تر از میزان تجویز شده، مصرف نکنید؛ زیرا با این کار نه تنها وضعیت شما سریعتر بهبود نخواهد یافت بلکه خطر ابتلا به عوارض جانبی افزایش می یابد.
در صورت مصرف شربت هایکودان، دوز مصرفی را با استفاده از دستگاه یا قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. از استفاده از قاشق آشپزخانه به دلیل عدم دقت کافی خودداری کنید.
در صورت قطع ناگهانی مصرف دارو، ممکن است علائم ترک (مانند بی قراری، پرآب شدن چشم ها، آبریزش بینی، حالت تهوع، تعریق، درد عضلانی) مشاهده شود. برای کمک به جلوگیری از بروز علائم ترک، پزشک ممکن است میزان دوز مصرفی را به آرامی کاهش دهد. در صورت استفاده طولانی مدت از هوماتروپین و هیدروکدون یا در دوزهای بالا، احتمال بروز علائم ترک بیشتر می باشد. در صورت قطع مصرف دارو، فوراً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید..
اگرچه این دارو برای بسیاری از افراد کمک کننده می باشد، اما خطر سو مصرف و یا اعتیاد را به همراه دارد و ممکن است گاهی باعث اعتیاد شود. این خطر ممکن است در صورت ابتلا به اختلال مصرف مواد (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل) افزایش یابد؛ بنابراین این دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل مصرف کنید تا خطر اعتیاد به آن کاهش یابد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
این دارو ممکن است در صورت مصرف طولانی مدت، به خوبی کار نکند و به تغییر دوز مصرفی نیاز داشته باشد. در صورت عدم تاثیرگذاری خوب دارو، به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت عدم بهبود سرفه طی 5 روز، به پزشک اطلاع دهید.
معمولاً با مصرف هیدروکدون حالت تهوع ایجاد می شود و معمولاً پس از چند نوبت اول از بین می رود. در رابطه با راه های کاهش حالت تهوع با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
سبکی سر، گیجی، خواب آلودگی، استفراغ و یبوست می تواند از عوارض مصرف هایکودان (هوماتروپین و هیدروکدون) دارو باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
برای جلوگیری از یبوست، فیبر رژیم غذایی را افزایش دهید، آب کافی بنوشید و ورزش کنید. همچنین ممکن است نیاز به مصرف ملین داشته باشید. برای انتخاب ملین مناسب با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
برای کاهش خطر سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی این کار را انجام دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف هوماتروپین و هیدروکدون، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند قطع تنفس در هنگام خواب (آپنه خواب)، درد معده / شکم، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند تحریک پذیری، گیجی، توهم)، دفع ادرار دشوار / دردناک را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی مانند درد / تورم / قرمزی چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن هاله نور در اطراف چراغ ها در شب، تاری دید)، تنفس کند / کم عمق / نامنظم، خواب آلودگی شدید / سخت بیدار شدن، تشنج و غش کردن فوراً به پزشک مراجعه کنید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی داروی هایکودان را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هوماتروپین، داروهای مخدر دیگر و یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف هایکودان (هوماتروپین و هیدروکدون)، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص اختلالات مغزی (مانند آسیب به سر، تومور، تشنج)، مشکلات تنفسی (مانند آسم، آپنه خواب، بیماری انسدادی مزمن ریوی-COPD، مسمومیت با داروهایی که می تواند باعث خواب آلودگی یا تنفس آرام / کم عمق شوند)، بیماری کیسه صفرا، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، اختلالات روحی / خلقی (مانند گیجی، افسردگی، افکار خودکشی، روان پریشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل)، مشکلات معده / روده (مانند انسداد، یبوست، اسهال به دلیل عفونت، ایلئوس فلج کننده)، بیماری لوزالمعده (پانکراتیت)، مشکل در ادرار کردن (مانند بزرگ شدن پروستات)، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع بسته شدن زاویه)، مشکلات غده فوق کلیه (مانند بیماری آدیسون)، جراحی اخیر و تیروئید کم کار (هیپوتیروئیدیسم) مطلع سازید.
مصرف هایکودان ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
ممکن است افراد مسن نسبت به عوارض جانبی این دارو به ویژه سرگیجه، گیجی، خواب آلودگی و تنفس آرام / کم عمق حساسیت بیشتری نشان دهند.
در صورت بارداری یا احتمال باردار بودن به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف این محصول در دوران بارداری به دلیل آسیب به جنین، توصیه نمی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
هایکودان (هوماتروپین و هیدروکدون) از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار داشته باشد (مانند خواب آلودگی غیرمعمول، مشکل در تغذیه، مشکل تنفس یا لنگی غیرمعمول)؛ بنابراین شیردهی در هنگام مصرف این محصول توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی هایکودان را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با هایکودان (هوماتروپین و هیدروکدون) تداخل داشته باشند عبارتند از: برخی داروهای آنتی کولینرژیک (به عنوان مثال آلکالوئیدهای بلادونا)، نالترکسون، داروهای ضد درد خاص (ترکیب آنتاگونیست و آگونیست های مخدر مانند پنتازوسین، نالبوفین، بوتورفانول)، قرص / کپسول پتاسیم، پراملینتید.
ممکن است خطر عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آرام / کم عمق، خواب آلودگی شدید / سرگیجه) در صورت مصرف این دارو با سایر محصولاتی که ممکن است باعث خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی شود، افزایش یابد. در صورت مصرف سایر محصولات مانند داروهای تسکین دهنده درد یا سرفه (مانند کدئین، هیدرومورفون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب یا ضد اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده ها عضلانی (مانند کاریزوپرولول، سیکلوبنزپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، پزشک یا داروساز خود را مطلع کنید.
برچسب روی تمام داروهای خود (مانند آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید؛ زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. نحوه مطمئن مصرف داروها را از پزشک داروخانه بپرسید.
سایر داروها با دفع هیدروکودون / هوماتروپین از بدن، بر روی عملکرد آن اثر می گذارند. از این دسته می توان به ضد قارچ های آزول (مانند کتوکونازول)، آنتی بیوتیک های ماکرولاید (مانند اریترومایسین)، میفپریستون، مهار کننده های پروتئاز HIV (مانند ریتوناویر)، ریفامایسین ها (مانند ریفابوتین، ریفامپین)، گل راعی، داروهای خاصی که برای درمان تشنج استفاده می شود (مانند کاربامازپین، فنی توئین) و غیره اشاره کرد.
هایکودان (هوماتروپین و هیدروکدون) ممکن است باعث ایجاد تداخل در برخی آزمایشات آزمایشگاهی (از جمله سطح آمیلاز / لیپاز) شود، که باعث ایجاد نتایج کاذب آزمایش می شود؛ بنابراین مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت تنفس کند، ضربان قلب آهسته و کما باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید. تجویز این دارو به دیگران غیر قانونی می باشد.
این دارو فقط برای شرایط فعلی شما تجویز شده است. بنابراین از مصرف آن برای بیماری دیگر مگر به دستور پزشک خودداری کنید؛ زیرا ممکن است آن بیماری نیاز به اقدامات درمانی متفاوتی داشته باشد.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در ظرف اصلی و با درب کاملا محکم در دمای اتاق (25 درجه سانتیگراد) به دور از نور و رطوبت نگهداری شود.
از نگهداری داروها در حمام و دستشویی خودداری کنید و همواره به خاطر داشته باشید که تمامی داروها باید دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار گیرند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
