درخواست مشاوره رایگان
نالترکسون (نام تجاری: ویویترول)، یکی از داروهایی است که در کمک به ترک سوءمصرف الکل و مواد مخدر کاربرد دارد. این دارو با اثر بر روی غده هیپوفیر، هیپوتالاموس و آدرنال، اثر مواد مخدر و الکل را خنثی کرده و فرد را بی رغبت به مصرف آن می سازد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف نالترکسون، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: نالترکسون
نام تجاری: ویویترول
از داروی نالترکسون در درمان سوءمصرف الکل استفاده می شود. این دارو فقط در افرادی که پیش از شروع درمان با نالترکسون توانسته اند مدتی نوشیدن الکل را ترک کنند، تجویز می شود. در حین مصرف این دارو لازم است از مصرف الکل خودداری شود. مصرف این دارو می تواند به محدود کردن مصرف الکل یا ترک آن کمک کند. نالترکسون بر مغز تاثیر می گذارد و میل به نوشیدن الکل را کاهش دهد. اثربخشی این دارو مانند برخی دیگر از روش های درمانی برای سو مصرف الکل (مانند دی سولفیرام) نیست. مصرف همزمان این دارو با الکل منجر به بدحالی نمی شود.
از این دارو در پیشگیری از سوءمصرف مجدد مواد مخدر پس از ترک آن ها نیز استفاده می شود. این دارو از اثرگذاری مواد مخدر جلوگیری می کند. نالترکسون در افرادی که هم اکنون از مواد مخدر مانند متادون مصرف می کنند، نباید استفاده شود. مصرف این داروها باهم می تواند باعث ایجاد علائم ترک ناگهانی مواد مخدر شود.
این دارو از دسته داروهای آنتاگونیست افیونی می باشد و از آن در دوره درمان کامل سوءمصرف الکل و مواد مخدر استفاده می شود ( مانند مشاوره، برنامه 12 مرحله ای، تغییر سبک زندگی). از پزشک یا داروساز خود بپرسید که آیا برای درمان سوء مصرف مواد مخدر از داروی نالوکسون هم باید استفاده کنید یا خیر. همچنین به اعضای خانواده و یا هم خانه خود نشانه ها و روش کنترل سوءمصرف مواد مخدر را بیاموزید.
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
پیش از مصرف این دارو، لازم است آزمایش ادرار برای بررسی مصرف اخیر مواد مخدر انجام شود. ممکن است پزشک آزمایش دیگری (آزمایش چالش نالوکسان) را نیز تجویز کند تا فرد را از نظر مصرف مواد مخدر بررسی کند. پیش از شروع مصرف نالترکسون حداقل باید 7 روز از مصرف الکل یا مواد مخدر خودداری شود. همچنین ممکن است 10 الی 14 روز پیش از شروع مصرف نالترکسون نیاز به قطع مصرف برخی از داروهای مخدر (مانند متادون) باشد.
داروی نالترکسون طبق تجویز پزشک و معمولاً هر ماه یکبار، توسط متخصص به عضله باسن تزریق می شود.
دوز مصرفی دارو بر اساس شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ دهی بدن به دارو تعیین می شود. پزشک معمولا مصرف دارو را با دوز کمتر شروع می کند و پیش از افزایش دوز، فرد را از نظر بروز عوارض جانبی یا علائم ترک تحت نظر دارد.
بشترین اثربخشی داروی نالترکسون در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، زمان مصرف آن را در تقویم علامت گذاری کنید.
در صورت شروع دوباره ی مصرف داروها و الکل به پزشک خود اطلاع دهید.
حالت تهوع، سردرد، سرگیجه، خواب آلودگی، اضطراب، خستگی و از دست دادن اشتها می تواند می تواند از علائم مصرف این دارو باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
درد، قرمزی، تورم، خارش و کبودی در محل تزریق نیز ممکن است ایجاد شود. در صورت تشدید یا تداوم هر یک از این علائم آن تا 2 هفته، فوراً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید. در موارد محدود، در صورت عدم درمان ممکن است واکنش شدید در محل تزریق باعث ایجاد آسیب دائمی شود.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت اعتیاد جسمی به مواد مخدر، احتمال بروز علائم ترک ناگهانی تا چند دقیقه پس از مصرف نالترکسون وجود دارد. در صورت بروز هر یک از علائم ترک مانند، استفراغ، اسهال، اختلالات ذهنی و خلقی (مانند اضطراب، گیجی، خواب آلودگی شدید، توهمات بینایی) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند ضربان قلب سریع یا نامنظم، افسردگی یا در موارد نادری افکار خودکشی، علائم مشکلات تنفسی جدی یا ذات الریه (به عنوان مثال سرفه، تنگی نفس، خس خس سینه)، تاول یا زخم در محل تزریق را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز عارضه جانبی جدی اما نادر مانند درد قفسه سینه فوراً به پزشک مراجعه کنید.
داروی Naltrexone به ندرت ممکن است باعث ایجاد بیماری جدی کبدی شود. در مصرف دوزهای بیشتر، احتمال بروز این عارضه افزایش می یابد. در صورت بروز علائم آسیب کبدی، از جمله ادرار تیره رنگ، حالت تهوع مداوم یا استفراغ، از دست دادن اشتها، درد معده / شکم، زردی چشم یا پوست، مصرف این دارو را متوقف کرده و فوراً به مراکز درمانی مراجعه کنید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون راش های پوستی (عارضه های پوستی)، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف داروی نالترکسون، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص استفاده کنونی یا اخیر (در 7 تا 14 روز گذشته) از هر نوع داروی مخدر (مانند مورفین، متادون، بوپرنورفین)، اختلالات مرتبط با خونریزی (مانند هموفیلی، پلاکت پایین)، بیماری کلیوی، مشکلات کبدی مطلع سازید.
همچنین لازم است اطلاعات مربوط به سوابق پزشکی را همراه خود داشته باشید تا در صورت قرار گرفتن در موقعیت اورژانسی، اقدامات درمانی مناسب انجام شوند.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
پس از قطع مصرف نالترکسون یا فراموش کردن یک دوز مصرفی نالترکسون، ممکن است فرد، نسبت به مصرف دوزهای پایین مواد مخدر حساسیت بیشتری نشان دهد و احتمال بروز عوارض جانبی جدی و کشنده داروهای مخدر (مانند کاهش تنفس، از دست دادن هوشیاری) نیز افزایش خواهد یافت. همچنین ممکن است در اواخر دوره درمان با این دارو، حساسیت نسبت به مصرف دوزهای پایین داروهای مخدر، بیش از پیش شود.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو اثربخشی مواد مخدر (از جمله هروئین) و مواد مشابه آن (سایر مخدر ها) را از بین می برد. با این حال، مصرف دوز بالای هروئین یا مواد مخدر می تواند بر آن غلبه کند. تلاش برای غلبه بر این اثر بسیار خطرناک است و ممکن است باعث ایجاد آسیب جدی، از دست دادن هوشیاری و مرگ شود. مطمئن شوید که پیش از مصرف این دارو از خطرات و فواید مصرف آن آگاه هستید. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید.
این دارو در دوران بارداری باید تنها در صورت لزوم مصرف شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو از شیر مادر به نوزاد منتقل می شود. بنابراین پیش از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می توانند نحوه عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی نالترکسون را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهای مصرفی خود (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان مصرف دارو را نیز تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: "داروهای رقیق کننده خون" (مانند وارفارین، انوکساپارین)، دکسترومتورفان، داروی اسهال (مانند دیفنوکسیلات)، مسکن های ضد درد یا سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون).
این دارو ممکن است باعث اختلال در نتیجه برخی از تست های آزمایشگاهی (مانند آزمایش های اعتیاد) و نتایج کاذب آن ها شود. بنابراین، تمامی پرسنل آزمایشگاه و پزشک را در جریان مصرف این دارو قرار دهید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند آزمایش عملکرد کبد) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
دررابطه با مصرف نالوکسان برای درمان سوءمصرف داروهای افیونی از پزشک خود یا پزشک داروخانه سوال کنید. علائم مصرف بیش از حد داروهای مخدر و نحوه درمان آن ها را به خانواده یا هم خانه خود بیاموزید.
بسیار مهم است که دارو طبق برنامه مصرف شود. بنابراین در صورت فراموش کردن یک دوز مصرفی برای دریافت یک برنامه جدید با پزشک خود یا پزشک داروخانه تماس بگیرید.
در دسترس عموم نمی باشد. این دارو در کلیلنیک یا مطب پزشک تجویز میشود و در منزل قابل نگهداری نیست.