درخواست مشاوره رایگان
آمفتامین و دکستروآمفتامین (نام تجاری: آدرال) از داروهای محرک سیستم عصبی است که با تغییر عملکرد انتقال دهنده های در مغز به کنترل بیش فعالی و کمبود توجه و بیماری حمله خواب (نارکولپسی) کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد ونحوه مصرف آدرال، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: آمفتامین و دکستروآمفتامین
نام تجاری: آدرال
این داروی ترکیبی برای درمان اختلال بیش فعالی و کمبود توجه - ADHD استفاده می شود و با تغییر مقادیر برخی از مواد طبیعی خاص در مغز عمل می کند. آمفتامین و دکستروآمفتامین به دسته ای از داروها به نام محرک ها تعلق داشته و می تواند به افزایش توانایی در توجه، تمرکز روی یک فعالیت و کنترل مشکلات رفتاری کمک کند. همچنین این دارو می تواند به مدیریت امور و ارتقا مهارت گوش دادن کمک شایانی کند.
پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
آمفتامین و دکستروآمفتامین (آدرال) را می توان همراه غذا یا به تنهایی، معمولا هر صبح، طبق تجویز پزشک به صورت خوراکی مصرف نمود. توجه داشته باشید در صورت انتخاب مصرف این دارو با غذا و یا به تنهایی، روش انتخابی خود را ادامه داده و از تغییر آن بپرهیزید. مصرف این دارو در بعد از ظهر ممکن است باعث ایجاد بی خوابی شود.
کپسول ها را به طور کامل بلعیده و از شکستن یا جویدن آن ها خودداری نمایید؛ زیرا با انجام این کار تمام دارو به صورت یکجا آزاد شده و خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. در صورتی که در بلعیدن کپسول مشکل دارید، می توانید قبل از مصرف، کل محتوای یک کپسول را روی مقدار کمی پوره سیب خالی کرده و مخلوط را فوراً ببلعید. از جویدن مخلوط و نگهداری آن برای استفاده های بعدی خودداری نمایید. پس از مصرف هر دوز از این دارو، یک لیوان مایعات بنوشید.
میزان مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. پزشک معالج دوز مصرفی دارو را تنظیم می کند تا مناسب ترین دوز برای بیمار را بیابد؛ بنابراین از دستورالعمل های ارائه شده توسط پزشک به خوبی پیروی نمایید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
در طول درمان، پزشک شما ممکن است گاهی اوقات توصیه کند که دارو را برای مدت کوتاهی متوقف کنید تا ببینید آیا در رفتار شما تغییری ایجاد شده است یا خیر و آیا مصرف دارو همچنان لازم است.
توقف ناگهانی مصرف داروی آدرال ممکن است باعث بروز عوارضی مانند: خستگی شدید، مشکلات خواب، تغییرات ذهنی و خلقی مانند افسردگی شود. برای پیشگیری از بروز این علائم، لازم است دوز مصرفی دارو به تدریج کاهش یابد. این عوارض معمولاً در صورت استفاده طولانی مدت از دارو یا بالا بودن دوز مصرفی آن بروز می کنند. در صورت بروز این عوارض پزشک معالج و یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
در صورت استفاده طولانی مدت از این دارو ممکن است میزان اثربخشی آن کاهش یابد، در این صورت موضوع را به پزشک معالج اطلاع دهید.
با وجود اثربخشی این دارو، ممکن است در مواردی باعث اعتیاد شود. این خطر در صورت وجود اختلال مصرف مواد (مانند سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر و الکل)، افزایش می یابد. دوز مصرفی دارو و تعداد دفعات استفاده ی آن را افزایش ندهید و از طولانی تر کردن مدت زمان مصرف دارو نسبت به تجویز پزشک، خودداری نموده و مصرف دارو را طبق دستورالعمل به طور مناسب، متوقف نمایید.
در صورت تداوم یا تشدید وضعیت، موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
کاهش اشتها، کاهش وزن، خشکی دهان، ناراحتی یا درد معده، حالت تهوع یا استفراغ، سرگیجه، سردرد، اسهال، تب، عصبانیت و مشکل خواب می توانند از عوارض آدرال باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید پزشک معالجتان این دارو را به دلیل بیشتر بودن منافع این دارو نسبت به عوارض آن برای شما تجویز کرده است. بیشتر افراد با مصرف آدرال، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
آدرال (آمفتامین و دکستروآمفتامین) ممکن است موجب افزایش فشار خون شوند. بنابراین در صورت استفاده از آنها فشار خون را مرتباً بررسی نموده و در صورت بالا بودن نتایج، پزشک خود را مطلع سازید.
در صورت بروز هرگونه عوارض جانبی جدی مانند: علائم مشکلات جریان خون در انگشتان دست و پا (مانند: سردی، بی حسی، درد یا تغییر رنگ پوست)، زخم های غیرمعمول انگشتان دست و پا، تغییرات ذهنی و خلقی (مانند: آشفتگی، پرخاشگری، نوسانات خلق و خوی، افسردگی، افکار غیرعادی، افکار خودکشی)، حرکات کنترل نشده، حرکات مستمر جویدن یا دندان قروچه، بیان بی رویه کلمات و اصوات، تغییرات توانایی و میل جنسی و نعوظ مکرر یا طولانی مدت (در مردان)، موضوع را سریعاً به پزشک معالج خود اطلاع دهید.
همچنین در صورت بروز هرگونه عوارض جانبی جدی دیگری مانند: تنگی نفس، درد قفسه سینه، فک، یا بازوی چپ، بیهوش شدن، سردرد شدید، تپش قلب شدید، سریع و غیر عادی، تشنج، ضعف در یک طرف بدن، مشکل در گفتار، گیجی، تورم مچ پا یا پا، خستگی شدید و تاری دید، بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید.
آدرال ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث ایجاد بیماری بسیار جدی به نام سندرم یا مسمومیت سروتونین شود. اگر سایر داروهای افزایش دهنده سروتونین را نیز مصرف می کنید، این خطر افزایش می یابد؛ بنابراین تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
در صورت بروز برخی از این علائم مانند: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، لرزش عضلات، تب غیرقابل توجیه، آشفتگی یا بی قراری غیرمعمول بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی از جمله: تب، غدد لنفاوی متورم، تحریک و خارش پوست، خارش یا تورم (به خصوص در صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی، به پزشک مراجعه نمایید.
در نظر داشته باشید که موارد ذکر شده لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی آدرال نبوده و در صورت بروز هرگونه علائم دیگر، موضوع را با پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه در میان بگذارید.
پیش از مصرف آمفتامین و دکستروآمفتامین (آدرال)، در صورت حساسیت به این دارو و یا سایر داروهای مشابه (مانند: لیزدگزامفتامین)، موضوع را با پزشک معالج خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشدکه می توانند باعث بروز واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف آدرال، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: مشکلات گردش خون (مانند بیماری رینود)، برخی شرایط ذهنی و خلقی (مانند آشفتگی، روان پریشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلالات روانی و خلق و خوی (مانند اختلال دو قطبی، افسردگی، اختلال روان پریشی، افکار خودکشی)، مشکلات قلبی (از جمله ضربان قلب یا ریتم تپش نامنظم، بیماری عروق کرونر، نارسایی قلبی، کاردیومیوپاتی، مشکلات در ساختار قلب مانند مشکلات دریچه)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی (مانند مرگ ناگهانی یا ضربان قلب و ریتم تپش غیر معمول)، سابقه سکته مغزی، فشار خون بالا، تیروئید بیش از حد فعال (پرکاری تیروئید)، یک مشکل چشمی خاص (گلوکوم)، تشنج، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد (مانند سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر یا الکل) یا حرکات کنترل نشده عضلانی (مانند سندرم توره)، بیماری کلیوی و بیماری کبدی، مطلع سازید.
مصرف آدرال ممکن است باعث خواب آلودگی شود. همچنین مصرف الکل و ماری جوانا (شاهدانه) می تواند باعث تشدید این امر گردد. از رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، تا زمانی که بتوانید آن را در امنیت و وضعیت مساعد انجام دهید، خودداری نمایید. مصرف الکل را محدود نمایید و در صورت استفاده از ماری جوانا (شاهدانه) با پزشک معالج خود موضوع را در میان بگذارید.
پیش از انجام جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را از کلیه محصولات مصرفی خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع نمایید.
کودکان ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی آدرال، به ویژه کاهش وزن داشته باشند. همچنین ممکن است آمفتامین و دکستروآمفتامین رشد کودک را آهسته کند، به همین علت پزشک برای کاهش این خطر، هر از چند گاهی به طور موقت، مصرف دارو را متوقف می کند. وزن و قد کودک خود را کنترل نموده و اطلاعات بیشتر را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه کسب نمایید.
افراد مسن نیز نسبت به عوارض جانبی آدرال به ویژه درد قفسه سینه، مشکل خواب یا کاهش وزن حساسیت بیشتری نشان می دهند.
مصرف آدرال در دوران بارداری، تنها در موارد اضطراری مجاز می باشد. درباره مزایا و خطرات استفاده از آن در دوران بارداری با پزشک معالج خود مشورت نمایید. ممکن است نوزادان مادرانی که به این دارو اعتیاد دارند بسیار زودتر به دنیا آمده و وزن آنها هنگام تولد کم باشد. همچنین ممکن است عوارضی در آن ها بروز کند. در صورت مشاهده تغییرات احتمالی خلق و خو، آشفتگی یا خستگی غیرمعمول در نوزاد خود، بلافاصله موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
آدرال به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر کودک شیرخوار داشته باشد. بنابراین شیردهی هنگام استفاده از این دارو توصیه نمی گردد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی آدرال (آمفتامین و دکستروآمفتامین) را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
مصرف داروهای مهار کننده اِم .آ. او (MAO) همراه با آدرال ممکن است باعث تداخل دارویی جدی شود. در طول درمان با این دارو از مصرف داروهای مهار کننده اِم .آ. او (ایزوکاربوکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانسیل پرومین) خودداری کرده و توجه داشته باشید به مدت دو هفته قبل از شروع درمان با این دارو، نباید از داروهای مهار کننده اِم .آ. او استفاده نمود. زمان شروع یا قطع مصرف این دارو را از پزشک معالج خود سوال نمایید.
برخی از محصولات دارای عناصری هستند که می توانند موجب افزایش ضربان قلب یا فشار خون شوند. محصولات مورد استفاده خود را به اطلاع پزشک داروخانه رسانده و نحوه استفاده بی خطر از آنها (به ویژه محصولات مربوط به سرفه و سرماخوردگی یا رژیم غذایی) را از او بپرسید.
در صورت مصرف آدرال همراه با سایر محصولاتی که موجب افزایش سروتونین می شود، خطر بروز سندرم یا مسمومیت سروتونین افزایش می یابد. به عنوان مثال می توان به داروهای خیابانی مانند: ام.دی.ام.ای (MDMA) یا اکستازی، گل راعی، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله اس.اس.آر.آی ها مانند فلوکستین یا پاروکستین، اس.ان.آر.آی ها مانند دولوکستین یا ونلافاکسین) و سایر موارد اشاره کرد. خطر ابتلا به سندرم یا مسمومیت سروتونین هنگام شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر می باشد.
دکستروآمفتامین شباهت زیادی به لیزدگزامفتامین دارد. هنگام استفاده از دکستروآمفتامین از مصرف داروهای حاوی لیزدگزامفتامین صرف نظر کنید.
این دارو ممکن است در برخی آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (از جمله: سطح استروئید خون و ادرار و اسکن مغزی بیماری پارکینسون) تداخل ایجادکرده و باعث بروز نتایج نادرست شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می توانند به صورت تغییرات شدید ذهنی و خلقی، تشنج، سردرد شدید یا مداوم، بی قراری شدید، تنفس سریع باشند.
برند یا دوز مصرفی این دارو را بدون مشورت با پزشک خود یا پزشک داروخانه تغییر ندهید زیرا همه اشکال این دارو به یک شکل عمل نمی کنند.
اشتراک گذاری سرخود این دارو به دیگران خلاف قوانین بوده و از این امر خودداری نمایید.
جهت کنترل پیشرفت وضعیت و بررسی عوارض جانبی، آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند فشار خون، ضربان قلب و نظارت بر رشد در کودکان) باید به صورت دوره ای انجام شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر با پزشک معالج خود صحبت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
