منیزیم گلیسینات

منیزیم گلیسینات، از دسته مکمل های دارویی است که در موارد کمبود منیزیم در بدن در نتیجه ناراحتی های گوارشی یا دیابت، بهبود عملکرد عضلات و درمان برخی مشکلات گوارشی، تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف منیزیم گلیسینات، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: منیزیم گلیسینات

ترکیبات منیزیم گلیسینات چیست؟

منیزیم گلیسینات نوعی مکمل غذایی است که حاوی یک مولکول منیزیم و دو مولکول گلیسین می باشد. این ترکیب به دلیل جذب بالایی که دارد، معمولاً برای تقویت سلامت عمومی، مدیریت اضطراب، بهبود خواب، و کنترل قند خون استفاده می شود. به این دلیل که منیزیم نقش اساسی در عملکردهای مختلف بدن مانند انتقال سیگنال های عصبی و انقباض عضلات دارد، مصرف آن به عنوان مکمل می تواند بسیار مفید باشد.

موارد مصرف منیزیم گلیسینات

منیزیم گلیسینات نوعی مکمل دارویی است که برای جلوگیری و درمان کمبود منیزیم در خون استفاده می شود. برخی از انواع این دارو همچنین برای درمان علائم افزایش ترشح اسید معده مانند ناراحتی معده، سوزش معده و سو هاضمه استفاده می شوند. منیزیم برای عملکرد طبیعی سلول ها، اعصاب، ماهیچه ها، استخوان ها و قلب بسیار اهمیت دارد.

معمولاً یک رژیم غذایی متعادل سطح طبیعی منیزیم را در خون فراهم می کند. با این حال، شرایط خاص شخص باعث می شود که بدن سریعتر از حالت عادی منیزیم رژیم غذایی را از دست بدهد. این شرایط شامل درمان با "قرص های آب آور" (دیورتیک هایی مانند فوروزماید، هیدروکلروتیازید)، رژیم غذایی نامناسب، اعتیاد به الکل یا سایر بیماریها (به عنوان مثال، اسهال / استفراغ شدید، مشکلات جذب معده / روده، دیابت کنترل نشده) می باشد.

فواید مصرف منیزیم گلیسینات

• کاهش استرس و اضطراب: منیزیم به فعال سازی گیرنده های گاما-آمینوبوتیریک اسید (GABA) کمک می کند، که به آرامش سیستم عصبی و بهبود کیفیت خواب منجر می شود. این ویژگی به ویژه برای افرادی که از اضطراب و افسردگی رنج می برند مؤثر است.
• بهبود خواب: مطالعات نشان داده اند که مکمل های منیزیم با افزایش تولید ملاتونین، به تنظیم چرخه خواب و بیداری بدن کمک کرده و اختلالات خواب مانند بی خوابی را کاهش می دهند.
• سلامت استخوان ها: مصرف منیزیم به جذب بهتر کلسیم کمک می کند و سلامت استخوان ها را بهبود می بخشد.
• کنترل قند خون: این مکمل می تواند برای کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت مفید باشد و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش دهد.

زمان و نحوه مصرف منیزیم گلیسینات

پیش از هر بار مصرف منیزیم گلیسینات، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.

برای کاهش دردهای معده و اسهال، بهتر است مکمل های منیزیم را به همراه وعده غذایی مصرف کنید، مگر اینکه پزشک نظر دیگری داشته باشد.

اشکال مختلف منیزیم گلیسینات

منیزیم گلیسینات در اشکال مختلفی مانند قرص، کپسول، پودر و ساشه موجود است. این اشکال به کاربر امکان می دهند که بر اساس نیاز خود، انتخاب مناسبی داشته باشد.

هر دوز را با یک لیوان پر (8 اونس یا 240 میلی لیتر) آب مصرف کنید، مگر اینکه پزشک دستور دیگری داشته باشد. کپسول های حل کردنی و قرص ها یا کپسول های طولانی رهش / انتریک کوتد را مصرف نمایید. این دارو ها را خرد نکنید و نجویید. با انجام این کار تمام دارو را به طور همزمان آزاد می کنید و خطر عوارض جانبی را افزایش می دهید. همچنین، قرص های طولانی رهش را تقسیم نکنید، مگر اینکه آنها دارای خط تقسیم باشند یا پزشک عمومی یا پزشک داروخانه این کار را پیشنهاد دهد. قرص کامل یا خرد شده را بدون خرد کردن یا جویدن قورت دهید.

اگر قرص های جویدنی مصرف می کنید، قبل از بلعیدن هر قرص را کاملاً بجوید.

اگر از فرم شربت منیزیم گلیسینات استفاده می کنید، از دستگاه اندازه گیری دارو برای اندازه گیری دقیق دوز استفاده کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا دوز مناسبی را دریافت نخواهید کرد. اگر از نوع سوسپانسیون دارویی استفاده می کنید، بطری را قبل از مصرف هر دوز به خوبی تکان دهید.

بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

مقدار داروی مصرف براساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان متفاوت است. دوز خود را بیشتر از مقادیر روی بسته بندی محصول یا نوصیه پزشک مصرف نکنید؛ زیرا مقادیر بالای منیزیم در خون می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.

در صورت تداوم یا تشدید علائم افزایش مقادیر منیزیم در خون (به عنوان مثال، گرفتگی عضلات، خستگی، تحریک پذیری، افسردگی) به پزشک خود اطلاع دهید. اگر فکر می کنید به بیماری خاصی مبتلا شده اید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

عوارض جانبی منیزیم گلیسینات

منیزیم گلیسینات به طور کلی ایمن در نظر گرفته می شود، اما ممکن است عوارض جانبی محدودی مانند ناراحتی معده و اسهال ایجاد کند. برای کاهش این عوارض، توصیه می شود که این مکمل همراه با وعده غذایی مصرف شود. اگر فردی علائمی مانند گرفتگی عضلات، سرگیجه شدید، یا مشکلات تنفسی را تجربه کرد، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کند.

مصرف این دارو به همراه یک وعده غذایی به کاهش این عوارض کمک می کند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.

اگر پزشک شخص را به مصرف این دارو راهنمایی کرده است، به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به منیزیم گلیسینات نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی منیزیم گلیسینات را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

مدیریت عوارض جانبی منیزیم گلیسینات

1. ناراحتی‌های گوارشی (تهوع، دل‌پیچه، اسهال)

با وجود اینکه منیزیم گلیسینات نسبت به سایر فرم‌های منیزیم کمتر باعث اسهال می‌شود، اما در دوزهای بالا یا در افراد حساس ممکن است این عوارض رخ دهد.

اقدامات خانگی:

• مصرف با غذا: همیشه منیزیم گلیسینات را همراه با وعده‌های غذایی یا بلافاصله پس از آن مصرف کنید. این کار می‌تواند به کاهش تحریک دستگاه گوارش و بهبود تحمل کمک کند.
• تقسیم دوز: دوز روزانه توصیه شده را به چند وعده کوچک‌تر (مثلاً صبح و شب) تقسیم کنید. این روش می‌تواند بار روی دستگاه گوارش را کاهش دهد.
• شروع با دوز پایین: با دوز کمتر شروع کنید (مثلاً ۲۰۰ میلی‌گرم منیزیم) و به تدریج آن را طی چند روز یا هفته افزایش دهید تا بدن شما سازگار شود.
• نوشیدن آب کافی: هیدراته ماندن مناسب می‌تواند به عملکرد بهتر دستگاه گوارش کمک کند.

مکمل‌های غذایی کمک‌کننده:

هیچ مکمل خاصی برای کاهش این عوارض که ناشی از خود منیزیم گلیسینات هستند، توصیه نمی‌شود. مدیریت اصلی از طریق تنظیم دوز و نحوه مصرف است.

محصولات گیاهی کمک‌کننده (با احتیاط فراوان):

• زنجبیل: می‌تواند به تسکین تهوع و دل‌پیچه کمک کند. دوز مناسب: به صورت چای (یک تکه کوچک زنجبیل تازه در آب جوش) یا کپسول (۲۵۰-۵۰۰ میلی‌گرم پودر زنجبیل) در صورت نیاز.
• چای نعناع فلفلی: برای کاهش دل‌پیچه و نفخ می‌تواند مفید باشد. دوز مناسب: به صورت چای کیسه‌ای یا دم‌کرده برگ نعناع فلفلی.

نکته مهم در مورد محصولات گیاهی: این گیاهان به طور کلی ایمن هستند، اما در صورت مصرف داروهای دیگر، به خصوص داروهای رقیق‌کننده خون (برای زنجبیل)، با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

تجهیزات پزشکی یا بهداشتی مرتبط:

برای این عارضه، تمرکز بیشتر بر تنظیم دوز و رژیم غذایی است.

2. خستگی یا ضعف خفیف

منیزیم و گلیسین هر دو دارای خواص آرام‌بخش هستند. در برخی افراد، به خصوص در شروع مصرف یا با دوزهای بالاتر، ممکن است احساس خستگی یا ضعف خفیف ایجاد شود.

اقدامات خانگی:

• تنظیم زمان مصرف: اگر احساس خستگی می‌کنید، دوز اصلی یا کل دوز روزانه منیزیم گلیسینات را قبل از خواب مصرف کنید. این کار می‌تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کرده و از اثرات آرام‌بخش آن بهره ببرید.
• استراحت کافی: به بدن خود فرصت دهید تا به مکمل عادت کند و در صورت لزوم، چرت‌های کوتاه داشته باشید.
• فعالیت بدنی سبک: انجام فعالیت‌های بدنی سبک و منظم (مانند پیاده‌روی کوتاه) می‌تواند به افزایش سطح انرژی عمومی کمک کند.

مکمل‌های غذایی کمک‌کننده:

این عارضه اغلب به دلیل خود اثر آرام‌بخش منیزیم گلیسینات است و معمولاً با تنظیم زمان مصرف مدیریت می‌شود.

محصولات گیاهی کمک‌کننده (با احتیاط فراوان):

• چای بابونه: می‌تواند به آرامش و بهبود خواب کمک کند و خستگی روزانه را کاهش دهد. دوز مناسب: به صورت چای کیسه‌ای یا دم‌کرده برگ بابونه.

نکته مهم در مورد محصولات گیاهی: این گیاهان به طور کلی ایمن هستند، اما با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

3. سردرد یا سرگیجه

این عوارض کمتر شایع هستند و معمولاً در صورت مصرف دوزهای بسیار بالا یا حساسیت فردی دیده می‌شوند.

اقدامات خانگی:

• کاهش دوز: اگر این علائم ظاهر شدند، دوز مصرفی را کاهش دهید یا مصرف را برای مدتی متوقف کنید.
• نوشیدن آب کافی: دهیدراسیون می‌تواند سردرد را تشدید کند. اطمینان از مصرف مایعات کافی در طول روز.
• رژیم غذایی متعادل: اطمینان از دریافت کافی سایر مواد مغذی از طریق یک رژیم غذایی سالم.
• استراحت در محیط آرام: در صورت سردرد یا سرگیجه، استراحت در یک محیط تاریک و آرام می‌تواند کمک کننده باشد.

مکمل‌های غذایی کمک‌کننده:

• ویتامین B2 (ریبوفلاوین): برخی شواهد نشان می‌دهد که دوزهای بالای ویتامین B2 می‌تواند به کاهش دفعات و شدت سردردهای میگرنی کمک کند. دوز مناسب: ۴۰۰ میلی‌گرم در روز.
• کوآنزیم Q10 (CoQ10): ممکن است به کاهش دفعات سردردهای میگرنی کمک کند. دوز مناسب: ۱۰۰-۳۰۰ میلی‌گرم در روز.
• امگا ۳: دارای خواص ضدالتهابی است که می‌تواند به کاهش التهاب مرتبط با برخی سردردها کمک کند. دوز مناسب: ۱۰۰۰-۲۰۰۰ میلی‌گرم (EPA+DHA) در روز.

محصولات گیاهی کمک‌کننده (با احتیاط فراوان):

• گل مینای دشت (Feverfew): به طور سنتی برای پیشگیری از سردردهای میگرنی استفاده می‌شود. دوز مناسب: ۵۰-۱۰۰ میلی‌گرم عصاره استاندارد شده در روز. می‌تواند با داروهای رقیق‌کننده خون تداخل داشته باشد.
• زنجبیل: می‌تواند به تسکین تهوع همراه با سردرد و همچنین دارای خواص ضدالتهابی باشد. دوز مناسب: ۲۵۰-۵۰۰ میلی‌گرم پودر زنجبیل در صورت نیاز. می‌تواند با داروهای رقیق‌کننده خون تداخل داشته باشد.

نکته مهم در مورد محصولات گیاهی: قبل از مصرف هرگونه مکمل گیاهی، به خصوص اگر داروهای دیگری مصرف می‌کنید، حتماً با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

تجهیزات پزشکی یا بهداشتی مرتبط:

• دماسنج تب‌سنج: برای پایش دقیق دمای بدن (در صورت همراهی با علائم دیگر).
• کمپرس سرد یا گرم: برای تسکین موضعی سردرد (قرار دادن روی پیشانی یا گردن).

نکات مهم و هشدارهای پزشکی

همیشه قبل از شروع هرگونه مکمل جدید، به خصوص اگر بیماری زمینه‌ای دارید یا داروهای دیگری مصرف می‌کنید، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. اطلاعات ارائه شده در اینجا صرفاً جنبه اطلاع‌رسانی دارد و جایگزین نظر و تشخیص پزشکی نیست.

دوز مصرفی منیزیم عنصری: حداکثر میزان قابل تحمل (UL) برای منیزیم از مکمل‌ها ۳۵۰ میلی‌گرم منیزیم عنصری در روز است. مصرف دوزهای بالاتر از این مقدار باید فقط تحت نظارت پزشک باشد. همیشه میزان منیزیم عنصری موجود در مکمل را روی برچسب محصول بررسی کنید.

مسمومیت با منیزیم (هیپرمنیزمی): این عارضه بسیار نادر است و معمولاً در اثر مصرف دوزهای بسیار بالا (معمولاً بیش از ۵۰۰۰ میلی‌گرم در روز) یا در افراد دارای مشکلات شدید کلیوی رخ می‌دهد.

• علائم مسمومیت می‌تواند شامل: افت شدید فشار خون، ضعف عضلانی شدید، ضربان قلب نامنظم، گیجی، مشکلات تنفسی، کما و در موارد بسیار شدید، ایست قلبی باشد.

• در صورت بروز هر یک از این علائم، فوراً به اورژانس یا پزشک مراجعه کنید.

تداخلات دارویی:

• آنتی‌بیوتیک‌ها (مانند تتراسایکلین‌ها و فلوروکینولون‌ها): منیزیم می‌تواند جذب این آنتی‌بیوتیک‌ها را کاهش دهد. راهکار: آنتی‌بیوتیک‌ها را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۴ تا ۶ ساعت بعد از مصرف منیزیم مصرف کنید.

• بیس‌فسفونات‌ها (داروهای پوکی استخوان): منیزیم می‌تواند جذب این داروها را نیز کاهش دهد. راهکار: بیس‌فسفونات‌ها را حداقل ۲ ساعت قبل یا بعد از منیزیم مصرف کنید.

• لووتیروکسین (داروی تیروئید): منیزیم می‌تواند جذب آن را کاهش دهد. با فاصله زمانی مصرف شوند.

• داروهای ادرارآور (دیورتیک‌ها): برخی می‌توانند باعث افزایش یا کاهش سطح منیزیم شوند.

• مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs): مصرف طولانی‌مدت این داروها می‌تواند جذب منیزیم را کاهش دهد.

موارد منع مصرف یا احتیاط جدی:

• نارسایی کلیوی: در افراد با مشکلات کلیوی، کلیه‌ها ممکن است قادر به دفع کافی منیزیم نباشند. مصرف منیزیم در این افراد باید با احتیاط شدید و تحت نظارت پزشک باشد.

• اختلالات قلبی: در برخی شرایط خاص قلبی (مانند بلوک قلبی)، مصرف منیزیم باید با احتیاط صورت گیرد.

تأثیرات مصرف منیزیم گلیسینات بر خواب

مصرف منیزیم گلیسینات می تواند به تسکین مشکلات بی خوابی و ارتقاء کیفیت خواب کمک کند. این ماده از طریق افزایش سطح ملاتونین و کاهش فعالیت سیستم عصبی، خواب را عمیق تر و آرام تر می کند.

آیا کودکان می توانند منیزیم گلیسینات مصرف کنند؟

مصرف این مکمل برای کودکان باید با مشورت پزشک انجام شود. در صورت نیاز به مکمل سازی، پزشک میزان دوز مناسب را تعیین خواهد کرد.

موارد احتیاطی و منع مصرف منیزیم گلیسینات

پیش از مصرف منیزیم گلیسینات، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف منیزیم گلیسینات، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص بیماری کلیوی، مطلع سازید.

مایعات، پودرها، یا برخی دیگر از اشکال این محصول حاوی شکر یا آسپارتام می باشد. فرم شربت این دارو حاوی الکل نیز می باشد. در صورت ابتلا به دیابت، وابستگی به الکل، بیماری کبدی، فنیل کتونوری (PKU) یا هر بیماری دیگری که شخص را ملزم به محدود کردن و اجتناب از این مواد در رژیم غذایی خود می کند، احتیاط در مصرف توصیه می شود. در مورد استفاده بی خطر از این محصول با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.

در دوران بارداری، این محصول فقط در موارد ضروری استفاده شود. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید.

انتقال این دارو به شیرمادر مشخص نیست لذا قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی منیزیم گلیسینات

مصرف بیش از حد منیزیم گلیسینات ممکن است باعث افزایش سطح منیزیم در خون و علائمی مانند خستگی، ضعف عضلانی و مشکلات ریوی شود. همچنین، این مکمل ممکن است با برخی داروها مانند آنتی بیوتیک ها و داروهای مدر تداخل داشته باشد.

اگر این محصول را تحت نظر پزشک مصرف می کنید، پزشک خود یا پزشک داروخانه از قبل در مورد تداخلات دارویی احتمالی آگاه بوده و شخص را برای آنها تحت نظر قرار می دهد. قبل از مشورت با پزشک، دوز دارو را تغییر ندهید یا مصرف دارو را متوقف نکنید.

قبل از مصرف منیزیم گلیسینات، تمام داروهای تجویز شده و بدون نسخه / گیاهی (سلولز سدیم فسفات، دیگوکسین، سدیم پلی استایرن سولفونات) مصرفی را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

منیزیم می تواند با داروهای خاصی متصل شود و از جذب کامل آنها جلوگیری کند. اگر دارویی از نوع تتراسایکلین (مانند دمکلوسایکلین، داکسی سایکلین، ماینوسایکلین، تتراسایکلین) استفاده می کنید، حداقل 2 تا 3 ساعت زمان مصرف دوز را از زمان مصرف دوز مکمل منیزیم جدا کنید. اگر از بیس فسفونات (به عنوان مثال، آلندرونیت)، داروی تیروئید (به عنوان مثال لووتیروکسین) یا آنتی بیوتیک از نوع کینولون (مانند سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین) استفاده می کنید، از پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد مدت زمان انتظار بین دوز سوال کنید.

برچسب های موجود در تمام محصولات تجویز شده و بدون نسخه و گیاهی (مانند داروهای ضد اسید، ملین، ویتامین ها) را بررسی کنید زیرا امکان دارد حاوی منیزیم باشند. از پزشک داروخانه نحوه استفاده مطمئن داروها را سوال نمایید.

این یادداشت تمامی تداخلات دارویی منیزیم گلیسینات را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید.

سوءمصرف منیزیم گلیسینات

در صورت مصرف بیش از حد منیزیم گلیسینات و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت تپش آهسته قلب، خواب آلودگی شدید، سرگیجه، گیجی، ضعف عضلانی، از دست دادن هوشیاری باشد.

توجه

تمام معاینات منظم پزشکی و آزمایشگاهی را حفظ کنید. اگر پزشک شخص را به استفاده از این دارو راهنمایی کرده است، باید تمامی آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (به عنوان مثال، سطح خون منیزیم، آزمایش عملکرد کلیه) برای نظارت بر پیشرفت درمان یا بررسی عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک مشورت کنید.

مکمل های منیزیم در اشکال و مقادیر مختلف منیزیم موجود است. بسیاری از آنها بدون نسخه پزشک در دسترس هستند. در انتخاب بهترین محصول از پزشک خود یا پزشک داروخانه کمک بخواهید.

رژیم غذایی متعادل داشته باشید. مواد غذایی سرشار از منیزیم شامل آووکادو، موز، لوبیا، غلات سبوس دار، سبزیجات سبز و مغزها می باشد

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری منیزیم گلیسینات

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. اگر در مورد نگهداری سوالی دارید، از پزشک داروخانه بپرسید. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.