درخواست مشاوره رایگان
منیزیم گلیسینات، از دسته مکمل های دارویی است که در موارد کمبود منیزیم در بدن، به خصوص زمانی که در نتیجه ناراحتی های گوارشی یا دیابت پیش آمده باشد، تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف منیزیم گلیسینات، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: منیزیم گلیسینات
منیزیم گلیسینات نوعی مکمل معدنی است که برای جلوگیری و درمان کمبود منیزیم در خون استفاده می شود. برخی از انواع این دارو همچنین برای درمان علائم افزایش ترشح اسید معده مانند ناراحتی معده، سوزش معده و سو هاضمه استفاده می شوند. منیزیم برای عملکرد طبیعی سلول ها، اعصاب، ماهیچه ها، استخوان ها و قلب بسیار اهمیت دارد. معمولاً یک رژیم غذایی متعادل سطح طبیعی منیزیم را در خون فراهم می کند. با این حال، شرایط خاص شخص باعث می شود که بدن سریعتر از حالت عادی منیزیم رژیم غذایی را از دست بدهد. این شرایط شامل درمان با "قرص های آب آور" (دیورتیک هایی مانند فوروزماید، هیدروکلروتیازید)، رژیم غذایی نامناسب، اعتیاد به الکل یا سایر بیماریها (به عنوان مثال، اسهال / استفراغ شدید، مشکلات جذب معده / روده، دیابت کنترل نشده) می باشد.
پیش از هر بار مصرف منیزیم گلیسینات، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
برای کاهش دردهای معده و اسهال، بهتر است مکمل های منیزیم را به همراه وعده غذایی مصرف کنید، مگر اینکه پزشک نظر دیگری داشته باشد.
هر دوز را با یک لیوان پر (8 اونس یا 240 میلی لیتر) آب مصرف کنید، مگر اینکه پزشک دستور دیگری داشته باشد. کپسول های حل کردنی و قرص ها یا کپسول های طولانی رهش / انتریک کوتد را مصرف نمایید. این دارو ها را خرد نکنید و نجویید. با انجام این کار تمام دارو را به طور همزمان آزاد می کنید و خطر عوارض جانبی را افزایش می دهید. همچنین، قرص های طولانی رهش را تقسیم نکنید، مگر اینکه آنها دارای خط تقسیم باشند یا پزشک عمومی یا پزشک داروخانه این کار را پیشنهاد دهد. قرص کامل یا خرد شده را بدون خرد کردن یا جویدن قورت دهید.
اگر قرص های جویدنی مصرف می کنید، قبل از بلعیدن هر قرص را کاملاً بجوید.
اگر از فرم شربت منیزیم گلیسینات استفاده می کنید، از دستگاه اندازه گیری دارو برای اندازه گیری دقیق دوز استفاده کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا دوز مناسبی را دریافت نخواهید کرد. اگر از نوع سوسپانسیون دارویی استفاده می کنید، بطری را قبل از مصرف هر دوز به خوبی تکان دهید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
مقدار داروی مصرف براساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان متفاوت است. دوز خود را بیشتر از مقادیر روی بسته بندی محصول یا نوصیه پزشک مصرف نکنید؛ زیرا مقادیر بالای منیزیم در خون می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
در صورت تداوم یا تشدید علائم افزایش مقادیر منیزیم در خون (به عنوان مثال، گرفتگی عضلات، خستگی، تحریک پذیری، افسردگی) به پزشک خود اطلاع دهید. اگر فکر می کنید به بیماری خاصی مبتلا شده اید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
ناراحتی معده و اسهال می تواند از عوارض منیزیم گلیسینات باشد. مصرف این دارو به همراه یک وعده غذایی به کاهش این عوارض کمک می کند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
اگر پزشک شخص را به مصرف این دارو راهنمایی کرده است، به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به منیزیم گلیسینات نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی منیزیم گلیسینات را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف منیزیم گلیسینات، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف منیزیم گلیسینات، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص بیماری کلیوی، مطلع سازید.
مایعات، پودرها، یا برخی دیگر از اشکال این محصول حاوی شکر یا آسپارتام می باشد. فرم شربت این دارو حاوی الکل نیز می باشد. در صورت ابتلا به دیابت، وابستگی به الکل، بیماری کبدی، فنیل کتونوریا (PKU) یا هر بیماری دیگری که شخص را ملزم به محدود کردن و اجتناب از این مواد در رژیم غذایی خود می کند، احتیاط در مصرف توصیه می شود. در مورد استفاده بی خطر از این محصول با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
در دوران بارداری، این محصول فقط در موارد ضروری استفاده شود. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید.
انتقال این دارو به شیرمادر مشخص نیست لذا قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
اگر این محصول را تحت نظر پزشک مصرف می کنید، پزشک خود یا پزشک داروخانه از قبل در مورد تداخلات دارویی احتمالی آگاه بوده و شخص را برای آنها تحت نظر قرار می دهد. قبل از مشورت با پزشک، دوز دارو را تغییر ندهید یا مصرف دارو را متوقف نکنید.
قبل از مصرف منیزیم گلیسینات، تمام داروهای تجویز شده و بدون نسخه / گیاهی (سلولز سدیم فسفات، دیگوکسین، سدیم پلی استایرن سولفونات) مصرفی را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
منیزیم می تواند با داروهای خاصی متصل شود و از جذب کامل آنها جلوگیری کند. اگر دارویی از نوع تتراسایکلین (مانند دمکلوسایکلین، داکسی سایکلین، ماینوسایکلین، تتراسایکلین) استفاده می کنید، حداقل 2 تا 3 ساعت زمان مصرف دوز را از زمان مصرف دوز مکمل منیزیم جدا کنید. اگر از بیس فسفونات (به عنوان مثال، آلندرونات)، داروی تیروئید (به عنوان مثال لووتیروکسین) یا آنتی بیوتیک از نوع کینولون (مانند سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین) استفاده می کنید، از پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد مدت زمان انتظار بین دوز سوال کنید.
برچسب های موجود در تمام محصولات تجویز شده و بدون نسخه و گیاهی (مانند داروهای ضد اسید، ملین، ویتامین ها) را بررسی کنید زیرا امکان دارد حاوی منیزیم باشند. از پزشک داروخانه نحوه استفاده مطمئن داروها را سوال نمایید.
این یادداشت تمامی تداخلات دارویی منیزیم گلیسینات را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید.
در صورت مصرف بیش از حد منیزیم گلیسینات و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت تپش آهسته قلب، خواب آلودگی شدید، سرگیجه، گیجی، ضعف عضلانی، از دست دادن هوشیاری باشد.
تمام معاینات منظم پزشکی و آزمایشگاهی را حفظ کنید. اگر پزشک شخص را به استفاده از این دارو راهنمایی کرده است، باید تمامی آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (به عنوان مثال، سطح خون منیزیم، آزمایش عملکرد کلیه) برای نظارت بر پیشرفت درمان یا بررسی عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک مشورت کنید.
مکمل های منیزیم در اشکال و مقادیر مختلف منیزیم موجود است. بسیاری از آنها بدون نسخه پزشک در دسترس هستند. در انتخاب بهترین محصول از پزشک خود یا پزشک داروخانه کمک بخواهید.
رژیم غذایی متعادل داشته باشید. مواد غذایی سرشار از منیزیم شامل آووکادو، موز، لوبیا، غلات سبوس دار، سبزیجات سبز و مغزها می باشد
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. اگر در مورد نگهداری سوالی دارید، از پزشک داروخانه بپرسید. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
