درخواست مشاوره رایگان
بوسپیرون (نام تجاری: بوسپار)، از داروهای ضد اضطراب است که به کنترل علائم آن از جمله ترس، لرز، زودرنجی، ضربان قلب بالا و سایر علائم جسمی کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف بوسپیرون، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: بوسپیرون
نام تجاری: بوسپار، بوسپار دیوایدوز، وانسپار
از داروی بوسپیرون برای درمان اضطراری استفاد شده و کمک می کند تا به طور روشن تری فکرکنید، آرام باشید، نگرانی کمتری داشته باشید و زندگی روزمره را بگذرانید. همچنین به کاهش احساس خستگی و زود رنجی کمک کرده و علائمی مانند اختلال در خواب، تعریق و ضربان قلب را کنترل می کند. بوسپیرون دارویی برای اضطراب (ضداضطراب) است که با تأثیر بر برخی از مواد طبیعی مغز (انتقال دهنده های عصبی) عمل می کند.
بوسپیرون را به صورت خوراکی، معمولاً 2 یا 3 بار در روز یا طبق دستور پزشک مصرف نمایید. می توانید این دارو را با غذا یا به تنهایی مصرف کنید، اما مهم این است که یکی از راه ها را انتخاب نموده و همیشه دارو را به همان روال مصرف کنید تا مقدار داروی جذب شده همیشه یکسان باشد.
برای دریافت دوز مناسب می توان قرص های خط دار داروی بوسپیرون را نصف کرد. دستورالعمل بسته بندی را دنبال کرده و یا نحوه تقسیم بندی قرص جهت دریافت دوز مصرفی مناسب را از پزشک داروخانه بپرسید.
هنگام مصرف بوسپیرون از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت خودداری نمایید مگر اینکه پزشک توصیه کرده باشد. گریپ فروت می تواند احتمال بروز عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به درمان تعیین شده. بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
ممکن است هنگام شروع مصرف بوسپیرون، علائم اضطراب (مانند: بی قراری) قبل از بهبود تشدید یابد و اثرگذاری کامل این دارو تا یک ماه یا بیشتر طول بکشد.
درصورت تداوم یا تشدید علائم، موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
سرگیجه، خواب آلودگی، سردرد، حالت تهوع، عصبی شدن، سبکی سر، بی قراری، تاری دید، خستگی و مشکل خواب می توانند از عوارض بوسپیرون باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده است چراکه بر این باور است منافع این دارو نسبت به عوارض جانبی آن بیشتر است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بیمارانی که از بوسپیرون استفاده می کنند ممکن است به ندرت دچار اختلالات حرکتی مانند: لرزش، سفتی عضلات، گرفتگی عضلات صورت، حرکات تند راه رفتن و دیسکینزی تاخیر شده و در برخی موارد این شرایط ممکن است دائمی باشد. درصورت بروز حرکات غیر معمول یا کنترل نشده (بخصوص صورت، دهان، زبان، بازوها یا پاها) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
درصورت بروز هریک از این عوارض جانبی نادر اما جدی مانند: خونریزی یا کبودی غیر معمول، تنگی نفس، درد قفسه سینه، ضربان قلب سریع یا غیر عادی، به پزشک مراجعه نمایید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید. توجه داشته باشید با جویدن، مکیدن و حل کردن دارو در دهان امکان بروز واکنش های آلرژیک افزایش می یابد.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی بوسپیرون را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف بوسپیرون، در صورت حساسیت به این دارو یا دیگر موارد، موضوع را با پزشک معالج خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشدکه می توانند باعث بروز واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
در صورت وجود بیماری خاص، مصرف بوسپیرون توصیه نمی شود و قبل از استفاده از این دارو، در صورت وجود مشکلاتی مانند: مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی، با پزشک خود مشورت کنید.
همچنین قبل از مصرف بوسپیرون، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: اختلال دو قطبی (افسردگی جنون) و بیماری پارکینسون مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث گیجی و یا خواب آلودگی شود. همچنین مصرف الکل و ماری جوانا (شاهدانه) می تواند باعث تشدید این امر گردد. از رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، تا زمانی که بتوانید آن را در امنیت و وضعیت مساعد انجام دهید، خودداری نمایید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری نموده و در صورت استفاده از ماری جوانا (شاهدانه) با پزشک معالج خود موضوع را در میان بگذارید.
با شروع مصرف بوسپیرون، مصرف سایر داروهای ضد اضطراب را به طور ناگهانی قطع نکنید؛ چرا که بوسپیرون نمی تواند از بروز علائم ترک مصرف سایر داروها جلوگیری کند. به طور معمول دوز سایر داروها باید به آرامی و به مرور زمان کاهش یابد تا قطع شود. برنامه درمانی قطع مصرف دارو باید طبق نظر پزشک باشد و در صورت مشاهده علائم ترک مصرف، موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف بوسپیرون در دوران بارداری، تنها در موارد اضطراری مجاز می باشد. در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.
اگر چه انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نمی باشد، ولی داروهای مشابه به شیر مادر منتقل می شوند و ممکن است اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار داشته باشند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی بوسپیرون را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
مصرف داروهای مهار کننده اِم .آ. او (MAO) با این دارو ممکن است باعث تداخل دارویی جدی شود. در طول درمان با داروی بوسپیرون از مصرف داروهای مهار کننده اِم .آ. او (ایزوکاربوکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانسیل پرومین) خودداری کرده و توجه داشته باشید به مدت دو هفته قبل از شروع درمان با این دارو، نباید از داروهای مهار کننده اِم .آ. او استفاده نمود. زمان شروع یا قطع مصرف این دارو را از پزشک معالج خود سوال نمایید.
قبل از مصرف بوسپیرون، تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید به خصوص: داروهای ضد افسردگی (مهار کننده های بازجذب سروتونین مانند فلوکستین، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند آمیتریپتیلین، نورتریپتیلین، ترازودون)، هالوپریدول، داروهایی که با تأثیر بر برخی از آنزیم های کبدی، دفع بوسپیرون از بدن را کند می کنند از جمله: ضد قارچ های آزول (مانند: ایتراکونازول، کتوکونازول)، ریتوناویر، نفازودون، دیلتیازم، داروهایی که با تأثیر بر برخی از آنزیم های کبدی از جمله ریفامایسین ها (مانند: ریفامپین و ریفابوتین)، کورتیکواستروئیدها (مانند دگزامتازون) و برخی از داروهای که سرعت دفع این دارو از بدن را افزایش می دهند مانند ضد تشنج ها (مانند فنی توئین، فنوباربیتال)، داروهای مسکن درد یا سرفه حاوی مخدر (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماریجوانا (شاهدانه)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرولول، سیکلوبنزاپرین) و آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین).
برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی، سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی مواد خواب آور باشند. نحوه استفاده صحیح و مطمئن از این داروها را از پزشک داروخانه بپرسید.
بوسپیرون ممکن است در برخی آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون) تداخل ایجاد کرده و باعث بروز نتایج آزمایش نادرست می شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
از تجویز خودسرانه این دارو به دیگران خودداری نمایید.
تمام قرارهای منظم پزشکی و آزمایشگاهی را حفظ کرده و در صورت استفاده از ترازودون، آزمایش عملکرد کبد ممکن است به طور منظم برای بررسی عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
داروی بوسپیرون را در دمای اتاق (20 الی 25 درجه سانتی گراد) و در بسته بندی محصول به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید.
از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
