قطره بینی آزلاستین نوعی آنتی هیستامین است که برای درمان عطسه، آبریزش یا گرفتگی بینی، خارش و سایر علائم آلرژی بینی استفاده می شود. این دارو برای افراد 6 سال قابل استفاده است. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف آزلاستین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
از این دارو برای تسکین علائم و عارضه های مرتبط با بینی مانند آبریزش، خارش، گرفتگی بینی، عطسه و آبریزش ناشی از آلرژی یا دیگر موارد، استفاده می شود. آزلاستین متعلق به گروهی ازداروها به اسم آنتی هسیتامین ها است. این دارو باعث مسدود شدن نوعی ماده طبیعی در بدن به نام هیستامین می شود که با بروز عارضه های مربوط به بینی ارتباط دارد.
پیش از هر بار شروع مصرف دارو، اطلاعات لازم را از روی بروشور مطالعه کنید یا از پزشک داروخانه بپرسید. برای مصرف صحیح این دارو، دستورالعمل های همراه با بسته بندی دارو را به دقت دنبال کنید. سؤالات خود را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه بپرسید.
در صورت استفاده از پمپ اسپری برای اولین بار و یا در صورتی که برای 3 روز یا بیشتر از آن استفاده نکرده اید، لازم است دستورالعمل مربوط به آزمایش اسپری در هوا را مطالعه کنید. ایجاد ذرات ریز در هوا، نشانه عملکرد صحیح پمپ اسپری است.
پیش از مصرف دارو، به آرامی فین کنید. اسپری را در هر دو سوراخ بینی خود، یک یا دوبار در روز یا طبق تجویز پزشک استفاده کنید. از اسپری کردن آن در چشم یا دهان خود خودداری کنید.
برای جلوگیری از ایجاد طعم تلخ در دهان، به آرامی نفس بکشید و پس از استفاده از این دارو سر را به عقب متمایل نکنید.
دز دارو بر اساس شرایط پزشکی و واکنش بدن به درمان تعیین می شود.
بیشترین اثر دارو در صورت استفاده ی منظم آن حاصل خواهد شد. برای پرهیز از فراموشی، آن را هر روز در ساعتی مشخص مصرف کنید.
از افزایش خودسرانه دوز مصرفی یا مدت زمان مصرف دارو خودداری کنید؛ در این صورت نه تنها عارضه سریعتر بهبود نمییابد، بلکه احتمال ابتلا به عوارض جانبی افزایش خواهد یافت.
دفعات استفاده از پمپ اسپری را یادداشت کنید. پس از استفاده از پمپ اسپری اندازه دفعات درج شده روی بسته بندی محصول، آن را دور بیندازید.
اثربخشی دارو 3 ساعت پس از مصرف آن ایجاد خواهد شد.
در صورت عدم بهبود یا تشدید عارضه با پزشک خود صحبت کنید.
طعم تلخ دهان، خواب آلودگی، احساس سوزش در داخل بینی، عطسه های مکرر، سرفه، خونریزی بینی، آبریزش بینی، حالت تهوع، خشکی دهان، سردرد، افزایش وزن، درد عضلانی یا قرمزی چشم ممکن است از عوارض این دارو باشد. در صورت تداوم یا تشدید هریک از عوارض، با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این محصول را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این محصول بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این محصول، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص مشکلات کلیوی مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
قبل از عمل جراحی، تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید.
در هنگام بارداری، این دارو تنها باید در صورت نیاز مصرف شود. در مورد خطرات و مزایای مصرف این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. پیش از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
اگر از محصولات دیگری که باعث خواب آلودگی می شوند مانند داروهای مُسَکن درد یا تسکین دهنده سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب آور یا ضد اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرولول، سیکلوبنزپرین) یا سایر آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) استفاده می کنید، پزشک خود یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
برچسب روی تمام داروهای مصرفی خود (مانند داروهای ضد آلرژی یا ضد سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادخواب آور باشند. در مورد استفاده ایمن از داروها با پزشک داروخانه صحبت کنید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
از پزشک در مورد روش هایی برای کاهش مدت زمان قرار گیری در معرض مواد تشدید کننده علائم آلرژی (مانند گرده گل، ریزگردها، کپک، دود) سؤال کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
بطری را به صورت ایستاده قرار دهید و پمپ را محکم ببندید. دارو باید در دمای اتاق، دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از یخ زدگی و نگهداری آن در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.