درخواست مشاوره رایگان
پروکلرپرازین (نام تجاری: کمپازین)، از داروهای ضد تهوع و آرام بخش فنوتیازینی است که در کنترل و بهبود تهوع و استفراغ و کنترل اسکیزوفرنی کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف پروکلروپرازین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: پروکلروپرازین
نام تجاری: کمپازین
پروکلرپرازین برای درمان حالت تهوع و استفراغ شدید به دلایل خاص (به عنوان مثال، پس از جراحی یا درمان سرطان) استفاده می شود. پروکلرپرازین به گروهی از داروها که به نام فنوتیازین معروف هستن، تعلق دارد.
این دارو برای استفاده در کودکان زیر 2 سال یا در کودکانی که تحت عمل جراحی قرار داشتند توصیه نمی شود.
پروکلرپرازین را به طبق دستورالعمل پزشک معمولاً 3 تا 4 بار در روز به صورت خوراکی با غذا یا بدون آن مصرف کنید.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. دوز مصرفی در کودکان براساس وزن می باشد. دوز خود را افزایش ندهید و بیشتر از مقدارتجویز شده مصرف نکنید.
در صورت تداوم یا تشدید وضعیت، به پزشک خود اطلاع دهید.
خواب آلودگی، سرگیجه، سبکی سر، تاری دید، یبوست یا خشکی دهان می تواند از عوارض پروکلرپرازین باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
برای از بین بردن خشکی دهان، آب نبات یا چیپس یخ (بدون قند) مصرف کنید، آدامس (بدون قند) بجوید، آب بنوشید یا از بزاق مصنوعی استفاده کنید.
برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده، به آرامی بلند شوید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف پروکلروپرازین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: تغییرات ذهنی / خلقی (مانند تحریک، بی قراری)، حرکات غیرمعمول / کنترل نشده (مانند خیره شدن به سمت بالا، چرخش گردن، حرکات زبان، اسپاسم عضلات)، لرزش، مشکل در ادرار کردن، بزرگ شدن / حساس شدن سینه ها، تولید غیر معمول شیر در مادر، ضعف، خونریزی آسان / کبودی، علائم عفونت (مانند تب، گلودرد مداوم)، درد شدید معده / شکم، تهوع مداوم / استفراغ، زردی چشم / پوست بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز عارضه خطرناک جانبی، مثل تشنج بلافاصله به پزشك مراجعه کنید.
پروکلرپرازین به ندرت ممکن است باعث ایجاد نوعی بیماری بسیار جدی به نام سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS) شود. در صورت وجود علائمی مانند تب، سفتی عضلانی / درد / حساسیت به ضعف، خستگی شدید، گیجی شدید، تعریق، ضربان قلب سریع / نامنظم، ادرار تیره و علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی پروکلرپرازین را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف پروکلروپرازین، در صورت حساسیت به آن یا به سایر فنوتیازین ها (مانند کلرپرومازین)؛ یا هر نوع حساسیت دیگری پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف پروکلروپرازین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص مشکلات تنفسی (مانند آسم، بیماری انسداد ریوی مزمن-COPD)، اختلالات خون / سیستم ایمنی بدن (مانند افسردگی مغز استخوان)، فشار زیاد در چشم (گلوکوم)، بیماری قلبی (مانند ضربان قلب نامنظم)، بیماری کبدی، بیماری کلیوی، برخی از اختلالات مغزی (مانند سندرم ری، تشنج)، مشکلات معده / روده (مانند انسداد)، دشواری در ادرار کردن (به عنوان مثال، به دلیل بزرگ شدن پروستات) و فئوکروموسیتوما، مطلع سازید
پروکلرپرازین ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
پروکلرپرازین حساسیت شما را نسبت به آفتاب بیشتر می کند. کمتر در معرض نور خورشید قرار بگیرید. و از استفاده محصولات برنزه کننده و قرار گیری در نور مستقیم خورشید خودداری کنید. در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کنید و لباس محافظ بپوشید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول های پوستی یا قرمزی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو باعث می شود کمتر عرق کنید و احتمال گرمازدگی بیشتر می شود. از انجام کارهایی که ممکن است باعث گرم شدن بیش از حد شما شوند مانند کار سنگین یا ورزش در هوای گرم یا استفاده از وان آبگرم خودداری کنید. وقتی هوا گرم است، مایعات زیادی بنوشید و لباس نازک بپوشید. اگر بیش از حد گرمتان شد، به سرعت به دنبال مکانی برای خنک شدن و استراحت باشید. در صورت داشتن تب بی علت، تغییرات ذهنی / خلقی، سردرد یا سرگیجه سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
ممکن است کودکان حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، بیماری های کوتاه مدت (مانند عفونت ویروسی، کم آبی) و به ویژه مشکلات عصبی / عضلانی نشان دهند. وزن و قد را در کودکانی که از این دارو استفاده می کنند کنترل کنید.
افراد مسن نیز نسبت به عوارض جانبی پروکلروپرازین، به ویژه فشار خون پایین، یبوست، مشکلات ادراری و مشکلات عصبی / عضلانی، حساسیت بیشتری نشان می دهند.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. این دارو می تواند به جنین آسیب برساند. همچنین، نوزادان متولد شده از مادرانی که در طول 3 ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده اند، به ندرت ممکن است دچار علائمی مانند سفتی یا لرزش عضلانی، خواب آلودگی، مشکلات تغذیه ای / تنفسی یا گریه مداوم شوند. اگر متوجه هر یک از این علائم در نوزاد خود شدید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
انتقال پروکلرپرازین به شیر مادر مشخص نیست. با این حال، داروهای مشابه به شیر مادر منتقل می شوند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی پروکلرپرازین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولاتی که با پروکلرپرازین تداخل دارند عبارتند از: کابرگولین، دوفتیلید، متوکلوپرامید.
اگر از داروهایی که باعث خواب آلودگی و گیجی می شوند از جمله داروهای افیونی یا تسکین دهنده سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم) شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرولول، سیکلوبنزپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) استفاده می کنید، حتماً آن را به پزشک خود اطلاع دهید. برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند آلرژی یا داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی) چرا که می توانند حاوی مواد خواب آور باشند. از پزشک داروخانه نحوه استفاده صحیح داروها را جویا شوید.
پروکلرپرازین می تواند بر روی نتایج برخی آزمایش های تشخیصی و پزشکی (از جمله فنیل کتونوریا، برخی آزمایش های حاملگی) اثر گذاشته و احتمالا منجر به کاذب شدن نتیجه آزمایش می شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت: تغییرات ذهنی / خلقی (مانند بی قراری، تحریک)، خواب آلودگی شدید، تشنج، ضربان نامنظم قلب باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
آزمایش های تشخیصی یا پزشکی باید به صورت دوره ای انجام شود تا پیشرفت شما کنترل و عوارض جانبی بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.