درخواست مشاوره رایگان
پماد باسیتراسین (نام تجاری: باسیگنت)، از داروهای آنتی بیوتیک موضعی است که در پیشگیری از بروز عفونت در بریدگی ها، خراش ها و سوختگی های کوچک کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف پماد باسیتراسین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: باسیتراسین
نام تجاری: باسیگنت
پماد باسیتراسین برای جلوگیری از عفونت های جزئی پوست ناشی از بریدگی های کوچک، خراش یا سوختگی استفاده می شود. باسیتراسین با جلوگیری از رشد باکتری های خاص عمل می کند. این دارو از دسته ی آنتی بیوتیک ها می باشد.
این آنتی بیوتیک فقط از عفونت های باکتریایی جلوگیری می کند و برای عفونت های ویروسی یا قارچی کارایی نخواهد داشت. استفاده غیرضروری یا استفاده بیش از حد از هر آنتی بیوتیک می تواند منجر به کاهش اثر آن شود.
از پماد باسیتراسین برای عفونت های جدی و وسیع پوستی استفاده نمی شود. قبل از استفاده از این محصول ابتدا در مورد آسیب های جدی پوستی مانند (زخم های عمیق یا سوراخ شده، گزش حیوانات، سوختگی جدی) از پزشک خود سوال کنید. برای این نوع شرایط ممکن است درمان های متفاوتی لازم باشد. برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر از این دارو بدون نسخه پزشک استفاده می کنید لازم است راهنمای روی دارو را با دقت بخوانید تا مطمئن شوید برای شما مناسب است.
این دارو فقط برای استفاده موضعی است اگر از این دارو بدون نسخه پزشک استفاده می کنید، تمام دستورالعمل های موجود در بسته محصول را مطالعه کنید. اگر سوالی داشتید، از پزشک یا داروساز بپرسید.
قبل و بعد از استفاده از پماد باسیتراسین دستان خود را بشویید. برای استفاده از دارو کافی است روزی 1-3 بار یا طبق دستور پزشک یک لایه ی نازک از پماد را روی پوست خود قرار دهید. اگر از فرم اسپری باسیتراسین استفاده می کنید، بطری را قبل از هر استفاده خوب تکان دهید. شاید لازم باشد ناحیه را با یک باند استریل بپوشانید.
پماد باسیتراسین فقط جهت استفاده موضعی روی پوست می باشد. از قرار دادن این دارو در چشم، ناحیه ی داخلی بینی و لب های خود خودداری کنید.
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. بیشتر از حد مجاز از دارو استفاده نکنید زیرا در این صورت پوست شما نه تنها سریع تر بهبود پیدا نمی کند بلکه خطر ابتلا به عوارض جانبی افزایش می یابد. بیش از 1 هفته از این محصول استفاده نکنید، مگر اینکه توسط پزشک دستور داده شده باشد.
اگر وضعیت شما بعد از چند روز ادامه یافت یا بدتر شد یا بثورات پوستی یا واکنش آلرژیک ایجاد کرد سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید. اگر فکر می کنید ممکن است یک مشکل پزشکی جدی داشته باشید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
پماد باسیتراسین معمولاً عوارضی ندارد. در صورت بروز هرگونه اثر غیرمعمول، سریعاً با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بندرت، استفاده از این دارو برای دوره های طولانی مدت یا مکرر ممکن است منجر به انواع دیگر عفونت های پوستی مانند (قارچ یا سایر عفونت های باکتریایی) شود. در صورت مشاهده علائم پوستی غیرمعمول یا در صورت عدم بهبود با پزشک خود تماس بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است؛ با این حال در صورت مشاهده علائم آلرژیک جدی از جمله : راش (ضایعه پوستی)، خارش، تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی فورا به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی پماد باسیتراسین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف پماد باسیتراسین، در صورت حساسیت به آن و نئومایسین یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف پماد باسیتراسین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود مطلع سازید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
در دوران بارداری، پماد باسیتراسین باید فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز است استفاده شود. در مورد خطرات و فواید دارو در دوران بارداری با پزشک خود مشورت کنید.
هنوز مشخص نیست که آیا این دارو از طریق شیر به نوزاد منتقل می شود یا خیر، به همین دلیل حتماً قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت سرگیجه شدید و غش کردن باشد.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی غافل نشوید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو در دمای اتاق (بین 15 الی 30 درجه ی سانتی گراد ) نگهداری شود. اشکال مختلف این دارو ممکن است نیاز به نگهداری متفاوتی داشته باشد. توضیحات روی دارو را مطالعه کنید یا از پزشک داروساز خود در مورد نحوه نگهداری مشورت بگیرید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
