چین و چروک پوست

چین و چروک، برآمدگی و فرورفتگی هایی در پوست است که به طور طبیعی با بالا رفتن سن افراد و کاهش خاصیت ارتجاعی پوست ظاهر می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز چین و چروک پوست، نحوه پیشگیری و درمان آن ارائه می شود.

نگاه کلی

چین و چروک، جزئی طبیعی از سالخوردگی می باشد و بیشتر در بخش هایی از پوست مثل صورت، گردن، دست ها و ساعد که در معرض آفتاب قرار دارند، به چشم می خورد.

اگرچه ساختار و بافت پوست عمدتاً توسط ژنتیک تعیین می شود، اما قرار گرفتن در معرض آفتاب به خصوص در افرادی با پوست روشن دلیل اصلی ایجاد چین و چروک می باشد. عوامل دیگر مثل آلاینده های هوا و سیگار نیز باعث بیشتر و عمیق تر شدن چین و چروک می شوند.

اگرچه چین و چروک عاملی آزاردهنده برای مردم می باشد اما امروزه بیش از هر زمان دیگری گزینه هایی برای کاهش میزان به چشم آمدن آنها وجود دارد. داروها، تکنیک های کشیدن پوست، فیلرها، مواد تزریقی و جراحی از روش های مؤثر برای درمان چین و چروک می باشند.

علائم

چین و چروک، خطوط و شکن هایی هستند که در پوست شکل می گیرند. برخی چین و چروک ها می توانند به خطوط و حفره های عمیق به ویژه در اطراف چشم ها، دهان و گردن تبدیل شوند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت نگرانی در رابطه با ظاهر پوست به متخصص پوست مراجعه کنید. درماتولوژیست، پوست را ارزیابی کرده و برنامه ای مناسب برای مراقبت از پوست و در صورت لزوم بهبود چین و چروک ها تنظیم خواهد کرد.

علت بروز چین و چروک پوستی

چین و چروک ها بر اثر مجموعه ای از عوامل ایجاد می شوند که برخی از آنها قابل کنترل بوده و برخی غیر قابل کنترل محسوب می شوند:

• سن. به طور معمول پوست با افزایش سن انعطاف پذیری خود را از دست می دهد و شکننده تر می شود. کاهش میزان تولید چربی های طبیعی باعث خشکی پوست و افزایش چین و چروک می شود.
• از بین رفتن چربی لایۀ زیرین پوست. کمبود چربی باعث شل و آویزان شدن پوست و در نتیجه افزایش شیارها و حفره های پوستی می شود.
• قرار گرفتن در معرض نور ماورای بنفش. اشعه ماورای بنفش که باعث تسریع روند طبیعی پیری می شود، علت اولیه ایجاد چین و چروک زودرس می باشد. قرار گرفتن در معرض نور ماورای بنفش باعث درهم شکستن بافت همبند پوست (زنجیره کلاژن و فیبرهای الاستین که در لایۀ عمقی پوست (درمیس) قرار دارند) می شود. بدون وجود بافت همبند، پوست قدرت و انعطاف پذیری خود را از دست می دهد و پس از آن پوست دچار افتادگی زودرس و چروک می شود.
• استعمال دخانیات. مصرف دخانیات می تواند روند سالخوردگی عادی پوست را تسریع کند و عاملی در تقویت چین و چروک باشد. این اتفاق ممکن است به دلیل تأثیر سیگار روی کلاژن باشد.
• تکرار حالات صورت. حرکات و نماهای ظاهری شکل گرفته در صورت مانند لبخند زدن یا شکلک درآوردن باعث ایجاد خطوط و چین و چروک ظریف در پوست می شود. هر بار که فرد یکی از عضلات صورت را مورد استفاده قرار می دهد، یک شیار در زیر سطح پوست شکل می گیرد و وقتی پوست پیر می شود، انعطاف پذیری خود را از دست می دهد و دیگر نمی تواند سر جای خود برگردد. این شیارها به مرور به ویژگی های دائمی چهره تبدیل می شوند.

پیشگیری از ایجاد چین و چروک روی پوست

• پوست خود را در برابر آفتاب محفوظ نگه دارید. از پوست خود در برابر آفتاب محافظت کنید. از لباس های محافظ پوست مثل کلاه های لبه دار و عینک آفتابی استفاده کنید. همچنین در تمام طول سال در خارج از خانه از ضد آفتاب استفاده کنید.
• برای مراقبت از پوست از محصولی با SPF (ضریب محافظت در برابر آفتاب) حداقل 30 استفاده کنید. انجمن پوست و مو امریکا استفاده از ضد آفتاب طیف وسیع با SPF 30 یا بیشتر را توصیه می کند. در استفاده از ضد آفتاب خساست به خرج ندهید و هر دو ساعت یک بار و همچنین پس از شنا یا تعریق آن را تمدید کنید.
• از مرطوب کننده استفاده کنید. پوست خشک می تواند منجر به بروز زودهنگام چین و چروک در پوست شود. مرطوب کننده با به دام انداختن آب در پوست به پوشاندن خطوط و چین های ریز کمک می کند. برای بیشترین اثرگذاری ممکن است نیاز به چند هفته مصرف منظم از محصول باشد.
• سیگار یا سایر انواع دخانیات را مصرف نکنید. حتی با وجود مصرف طولانی مدت دخانیات و سیگار، ترک آن منجر به بهبود حالت و بافت پوست می شود و از ایجاد چین و چروک بیشتر پیشگیری می نماید.
• رژیم غذایی سالمی داشته باشید. شواهدی وجود دارد که برخی ویتامین ها در رژیم غذایی به حفاظت از پوست کمک می کنند. در مورد نقش رژیم غذایی به تحقیق بیشتری نیاز است اما خوردن میوه و سبزیجات فراوان نقش مؤثری در این سلامت پوست دارد.

درمان

چند گزینه درمانی برای کمک به کاهش چین و چروک یا جلب توجه آنها وجود دارد.

داروها

• رتینوئیدهای موضعی. داروی تجویزی حاوی رتینوئیدها، که از ویتامین A گرفته شده اند، ممکن است چین و چروک ها، لکه ها و زبری روی پوست را کاهش دهند. گاهی برای بهبودی نیاز به استفاده از محصول برای چند هفته تا چند ماه می باشد. رتینوئیدها شامل ترتینوئین، تازاروتن و آداپالن می باشند. رتینوئیدها می توانند باعث ایجاد خارش موقت، سرخی، سوزش یا خشکی در پوست شوند. از آنجا که رتینوئیدها می توانند پوست را به آفتاب حساس کرده و باعث آفتاب سوختگی شوند، بنابراین باید روزانه از یک ضد آفتاب وسیع الطیف با SPF حداقل 30 استفاده کرد و لباس محافظ پوشید.
• کرم های ضد چین و چروک. اثربخشی کرم های ضد چین و چروک به بخش فعال این کرم ها بستگی دارد. رتینول، آنتی اکسیدان ها و برخی چربی ها می توانند باعث بهبودی خفیف تا نسبی در میزان چین و چروک شوند.

تأثیر کرم های ضد چین و چروک، جزئی و به طور معمول کوتاه مدت است.

جراحی و سایر روش ها

از روش های مختلفی برای کاهش چین و چروک ها استفاده می شود. برخی مطالعات خاطر نشان کرده اند که استفاده از درمان ترکیبی می تواند رضایت بخش ترین نتایج را به دنبال داشته باشد. با پزشک خود در رابطه با آنچه برایتان اهمیت دارد و اینکه کدام روش تا زمان بهبودی به بهترین وجه نیازها و انتظاراتتان را برآورده می کند، صحبت کنید.

• صاف کردن پوست با لیزر. در لیزر ابلیتیو (فرسایشی)، پرتوی لیزر، لایه خارجی پوست (اپیدرم) را از بین می برد و لایه زیرین پوست (درم) را گرم می کند و باعث تحریک رشد فیبرهای جدید کلاژن می شود. وقتی زخم ها التیام پیدا می کنند، پوست هموارتر و محکم تری تشکیل می شود. استفاده از لیزر نمی تواند کش آمدگی پوست یا شل شدگی آن را از بین ببرد. انجام عمل لیزر معمولاً بصورت سرپایی و گاهی همراه با بی حسی موضعی انجام می شود. در درمان های گسترده تر بهتر است بیمار بیهوش شود. التیام کامل در این عمل ممکن است به چندین ماه وقت نیاز داشته باشد.
• روشی با نام لیزرهای فرکشنال غیر ابلیتیو، مدت زمان بهبودی و خطرات را نسبت به روش ابلیتیو کاهش می دهد. این نوع عمل لیزر برای افرادی که دچار چین و چروک نسبی هستند بهتر می باشد. این روش درمانی بیشتر از درمان ابلیتیو نیاز به تکرار دارد و همچنین می تواند با لیزر فرکشنال انجام شود.
• جوان سازی فتودینامیکی. درمان فتودینامیکی (PDT) می تواند چین و چروک های ظریف ناشی از قرار گرفتن در معرض آفتاب را درمان کند. ممکن است به درمان های مکرر نیاز باشد، اما میزان بهبودی با PDT نسبت به لیزر ابلیتیو کمتر می باشد.
• لایه برداری با مواد شیمیایی. پزشک برای از بین بردن لایه های سطحی پوست، از محلول شیمیایی استفاده می کند. پوستی که پس از یک لایه برداری شیمیایی دوباره رشد می کند، نرمتر می باشد. قبل از مشاهده تفاوت در پوست، ممکن است فرد بسته به عمق لایه برداری، به چندین روش درمانی نیاز داشته باشد. سرخی پوست ممکن است تا چند هفته ادامه پیدا کند. عوارض جانبی احتمالی شامل زخم، عفونت و روشن یا تیره شدن رنگ پوست می باشد.
• درم ابریژن. این روش شامل لایه برداری لایه سطحی پوست با استفاده از یک برس گردان می باشد. ممکن است نیاز به انجام دوبارۀ این روش باشد. از عوارض جانبی احتمالی آن می توان به قرمزی موقت، خارش و تورم اشاره کرد. ممکن است مشاهده نتایج کامل این اقدام پزشکی به چند ماه زمان نیاز داشته باشد.
• میکرودرم ابریژن. همانند درم ابریژن این تکنیک فقط یک لایه سطحی پوست را برمی دارد. برای رسیدن به نتایج مورد نظر در این تکنیک معمولاً به جلسات درمانی متعدد طی ماه ها نیاز می باشد. این روش می تواند در صورت وجود آکنه یا رگه های قرمز ریز بر روی صورت، باعث تشدید آن ها شود. ممکن است در نواحی تحت درمان قرمزی یا احساس سوزش کمی ایجاد شود.
• سم بوتولینوم نوع A یا بوتاکس. وقتی بوتاکس در مقادیر اندک درون عضلاتی خاص تزریق شود، مانع انقباض در عضلات می شود. وقتی امکان سفت شدن برای عضلات وجود نداشته باشد سطح پوست هموارتر و با چین و چروک کمتری به نظر خواهد رسید. بوتاکس در خطوط اخم بین دو ابرو، پیشانی و روی خطوط کوچک گوشه چشم به خوبی عمل می کند. نتیجه معمولاً تا دو هفته کامل می شود. این اثر معمولاً چند ماه باقی خواهد ماند. همچنین برای حفظ نتیجه، تزریق های مکرر لازم است.
• تزریق فیلر. فیلرهای بافت نرم را که حامل چربی، کلاژن و اسید هیالورونیک هستند می توان در چین و چروک های صورت تزریق کرد. این کار چین و چروک را پر و پوست را هموار می کند. فرد ممکن است پس از این درمان دچار ورم موقت، سرخی پوست و کبودی در نواحی درمان شده گردد. تأثیر اکثر محصولات موقتی می باشد.
• لیفت پوست (کشیدن پوست). لیفت، کشیدن عضله و بافت همبند زیرین می باشد. این امر ممکن است در بیمارستان یا یک مرکز جراحی سرپایی، با بی حسی موضعی، آرام بخشی یا بیهوشی عمومی انجام شود. زمان التیام پس از لیفت صورت ممکن است طولانی باشد. کبودی و ورم ناشی از عمل معمولاً تا چند هفته پس از جراحی قابل رویت است.

باید به خاطر داشت که نتایج، بسیار وابسته به محدوده و عمق چین و چروک می باشد. هیچ چیز فرآیند پیری پوست را متوقف نمی کند؛ بنابراین برای حفظ نتایج به دست آمده از درمان ممکن است نیاز به تکرار آن باشد.

اقدامات مورد اشاره معمولاً تحت پوشش بیمه نیستند. در عین حال هر اقدامی عوارض جانبی خاص خود را دارد، بنابراین پیش از اقدام به انجام هر یک از آنها باید با پزشک مشورت کنید. مطمئن شوید که متخصص پوست یا جراح پلاستیک در تکنیک مورد نظر شما آموزش دیده و باتجربه است.

ملاقات با پزشک

برای ملاقات با متخصص پوست بهتر است از قبل سؤالاتی را که می خواهید بپرسید، آماده کنید. برخی از سؤالات اساسی در مورد چین و چروک که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:

• بهترین اقدام چیست؟
• گزینه های درمانی و جوانب مثبت و منفی هر یک کدام است؟
• هزینه های درمان ها چقدر است؟ آیا بیمه درمانی معمولاً این روشهای درمانی را تحت پوشش قرار می دهد؟
• چه نتایجی را می توانم انتظار داشته باشم؟
• چند بار نیاز به تکرار درمان دارم؟
• در صورت وجود چین و چروک، چه پیگیری هایی باید انجام دهم؟

علاوه بر این سوال ها در پرسیدن هر سؤالی که برایتان پیش آمده است تردید نکنید.

از پزشک چه انتظاری می رود

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال خواهد پرسید، از جمله:

• از چه محصولاتی مانند پاک کننده ها و مرطوب کننده ها بر روی پوست خود استفاده می کنید؟
• آیا از ضد آفتاب استفاده می کنید؟
• آیا در جوانی پوست خود را در معرض آفتاب قرار می دادید؟
• آیا سیگار می کشید یا تاکنون سیگار کشیده اید؟