درخواست مشاوره رایگان
لانسوپرازول (نام تجاری: پرواسید)، نوعی مهارکننده پمپ پروتون است که با کاهش اسید معده از بروز یا تشدید زخم های معده، روده و مری جلوگیری می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف لانسوپرازول، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: لانسوپرازول
نام تجاری: پریواسید
از لانسوپرازول برای درمان برخی مشکلات معده و مری (مانند ریفلاکس اسید معده به مری، زخم های مری و معده) استفاده می شود. لانسوپرازول در اثر کاهش میزان اسید علائمی مانند سوزش معده، مشکل در بلع و سرفه مداوم را برطرف می کند.
لانسوپرازول به بهبود آسیب اسید معده و مری کمک کرده و می تواند از ایجاد زخم یا سرطان مری جلوگیری کند. لانسوپرازول به گروهی از داروها معروف است که به عنوان مهار کننده های پمپ پروتون (PPI) شناخته می شوند.
اگر با این دارو خوددرمانی می کنید، از محصولات بدون نسخه این دارو برای درمان ترش کردن های مکرر (2 یا بیشتر در هفته اتفاق می افتد) استفاده می شود.
از آنجا که اثر کامل آن بین 1 تا 4 روز طول می کشد، این داروها بلافاصله درد را تسکین نمی دهند.
برای محصولات بدون نسخه، دستورالعمل های بسته را با دقت بخوانید تا مطمئن شوید محصول مناسب است. مواد تشکیل دهنده روی برچسب را بررسی کنید حتی اگر قبلاً از محصول استفاده کرده اید زیرا امکان تغییر مواد ساختاری دارو وجود دارد. همچنین، محصولاتی با نام تجاری مشابه میتواند حاوی مواد مختلفی باشند که برای اهداف متفاوتی ساخته شده اند. مصرف یک محصول اشتباه می تواند به شما آسیب برساند.
لانسوپرازول را طبق دستور پزشک، معمولاً یک بار در روز، قبل از غذا به صورت خوراکی مصرف کنید. اگر خود درمانی انجام می دهید، تمام دستورالعمل های موجود در بسته محصول را مطالعه کنید.
مقدار دارو و طول درمان بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان است. میزان داروی کودکان نیز بر اساس سن و وزن است. این مقدار را بیشتر از حد مجاز مصرف نکنید. اگر سوالی داشتید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
کپسول ها را خرد نکنید و دارو را کامل ببلعید. اگر در بلعیدن کپسول مشکل دارید، می توانید کپسول را باز کرده و محتوای آن را روی یک قاشق غذای نرم (مانند سس سیب، پنیر کوک، ماست) مخلوط کنید و آن را بلافاصله بدون جویدن قورت دهید.
یا ممکن است محتوای کپسول را در مقدار کمی آب (2 اونس یا 60 میلی لیتر) خالی کنید، هم بزنید و مخلوط را بلافاصله و بدون جویدن آن بنوشید. سپس لیوان را با آب بیشتری مخلوط کنید و بنوشید تا مطمئن شوید تمام دارو را مصرف کرده اید.
از قبل مخلوط دارو را برای استفاده بعدی آماده نکنید با این کار اثر دارو از بین می رود.
اگر لانسوپرازول را از طریق لوله ای به داخل معده وارد میکنید، از کارشناس بهداشت در مورد نحوه درست مخلوط کردن و مصرف آن کمک بخواهید.
در صورت نیاز، داروهای ضد اسید به همراه این دارو مصرف میشود. اگر شما هم سوکرالفات می خورید، حداقل 30 دقیقه قبل از سوکرالفات این دارو را مصرف کنید.
بیشترین اثربخشی دارو طی مصرف منظم آن حاصل میشود بنابراین از این دارو به طور مرتب استفاده کنید. برای پیشگیری از فراموشی مصرف دارو، بهتر است هر روز آن را در ساعتی مشخص مصرف کنید.
حتی اگر احساس بهبودی دارید مصرف دارو را تا زمان تجویز شده قطع نکنید. اگر بدون نسخه پزشک خوددرمانی میکنید، این دارو را بیش از 14 روز مصرف نکنید، مگر اینکه توسط پزشک تجویز شده باشد.
در صورت تداوم یا وخیم شدن وضعیت، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر خوددرمانی می کنید و دل درد شما پس از 14 روز ادامه پیدا کرد یا دوره مصرف شما بیشتر از 4 ماه شده است، به پزشک خود اطلاع دهید.
خطر عوارض جانبی با گذشت زمان افزایش می یابد. از پزشک خود بپرسید چه مدت باید این دارو را مصرف کنید. اگر فکر می کنید ممکن است مشکل خاصی دارید به پزشک مراجعه کنید.
اسهال، درد شکم یا سردرد رخ میدهد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان لانسوپرازول را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی مانند: علائم سطح خون منیزیم پایین (مانند ضربان قلب غیر معمول سریع / آهسته / نامنظم، اسپاسم عضلانی مداوم، تشنج)، علائم لوپوس (مانند بثورات روی بینی و گونه، درد مفصل جدید یا بدتر) بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
لانسوپرازول به ندرت میتواند باعث بیماری روده ای شدید (اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل) شود. اگر دچار علائم گوارشی هستید سرخود از داروهای ضد اسهال یا مواد افیونی استفاده نکنید زیرا این محصولات میتوانند باعث بدتر شدن آنها شوند.
در صورت بروز اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده، تب، خون / مخاط در مدفوع فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
مهار کننده های پمپ پروتون (مانند لانسوپرازول) به ندرت باعث کمبود ویتامین B-12 میشوند. اگر هر روز به مدت طولانی (3 سال یا بیشتر) مصرف میکنید خطر این عوارض افزایش می یابد. در صورت بروز علائم کمبود ویتامین B-12 (مانند ضعف غیرمعمول، زخم زبان یا بی حسی / گزگز دست / پاها)، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به لانسوپرازول نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی یا نشانه های مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار) فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی لانسوپرازول را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف لانسوپرازول، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری یا حساسیت به داروهای مشابه (مانند دکلسانسپرازول، امپرازول، پانتوپرازول) پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف لانسوپرازول، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: بیماری کبدی و لوپوس مطلع سازید.
برخی از علائم ممکن است در واقع نشانه هایی از یک بیماری جدی تر باشد. در صورت داشتن دل درد همراه با سبکی سر / تعریق / سرگیجه، قفسه سینه / فک / درد بازو / شانه (به ویژه با تنگی نفس، تعریق غیرمعمول)، کاهش وزن غیرقابل توجیه بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
علاوه بر این، قبل از هرگونه خوددرمانی، در صورت داشتن هر یک از این علائم جدی بیماری، فوراً به پزشک مراجعه کنید: مشکل / درد در بلعیدن غذا، استفراغ خونی، استفراغ مشابه تفاله قهوه، مدفوع خونی / سیاه، سوزش سر دل برای بیش از 3 ماه، درد مکرر قفسه سینه، خس خس مکرر سینه (به خصوص با سوزش معده)، حالت تهوع / استفراغ، درد معده.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
مهار کننده های پمپ پروتون (مانند لانسوپرازول) میتوانند خطر شکستگی استخوان را افزایش دهند، به خصوص با استفاده طولانی تر، میزان بالاتر و در افراد مسن تر. با پزشک یا داروساز خود در مورد راه های جلوگیری از پوکی یا شکستگی استخوان، مانند استفاده از مکمل های کلسیم (مانند سیترات کلسیم) و ویتامین D صحبت کنید
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی لانسوپرازول، به ویژه از دست دادن استخوان و شکستگی و عفونت کلوستریدیوم دیفیسیل بیشتر واکنش نشان دهند.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد مورد نیاز است استفاده شود. مزایا و معایب مصرف دارو را با پزشک خود در میان بگذارید.
انتقال این دارو به شیر مادر همچنان مشخص نیست با این حال، داروهای مشابه به شیر مادر منتقل می شوند. اثرات آن بر نوزاد شیرخوار ناشناخته است. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی لانسوپرازول را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولی که با لانسوپرازول تداخل دارد عبارت است از: متوترکسات (به ویژه درمان با مقدار بالا).
برخی از محصولات به اسید معده نیاز دارند تا بدن بتواند آنها را به درستی جذب کند. این دارو میزان اسید معده را کاهش می دهد، بنابراین میتواند عملکرد این داروها را تغییر دهد. برخی از این داروها شامل آمپی سیلین، آتازاناویر، ارلوتینیب، نلفیناویر، پازوپانیب، ریلپیویرین و ضد قارچ های آزول خاص (ایتراکونازول، کتوکونازول، پوساکونازول) هستند.
لانسوپرازول شباهت زیادی به دکسلانسوپرازول دارد. هنگام استفاده از لانسوپرازول از داروهای حاوی دکسلانسوپرازول استفاده نکنید.
این دارو می تواند در برخی نتایج آزمایشگاهی تداخل ایجاد کرده و منجر به نتایج کاذب شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
پزشک این دارو را برای بیماری فعلی شما تجویز کرده است، از تجویز سرخودانه آن به دیگران پرهیز کنید.
اگر پزشک یه شما استفاده منظم از این دارو برای مدت طولانی تجویز کرده است، احتمالا نیاز به تست های ازمایشگاهی و پزشکی (مانند آزمایش خون منیزیم، سطح ویتامین B-12) برای کنترل پیشرفت شما یا بررسی عوارض جانبی نیاز خواهد بود. تمام معاینات منظم پزشکی و آزمایشگاهی را انجام دهید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
