درخواست مشاوره رایگان
سایمتیدین (نام تجاری: تاگامت)، از داروهای کاهنده اسید معده است که به ترتیب در پیشگیری و درمان زخم معده و رفلاکس اسید معده به مری کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف سایمتیدین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: سایمتیدین
نام تجاری: تاگامت
سایمتیدین در درمان زخم معده، روده و برای پیشگیری از عود مجدد آن پس از بهبودی استفاده می شود. همچنین از این دارو در درمان برخی اختلالات معده و مری ناشی از افزایش بیش ازحد اسید معده مانند: سندرم زولینگر-الیسون، فرسایش مری و یا ریفلاکس اسید معده به مری، استفاده می شود. کاهش اسید اضافی معده می تواند باعث تسکین علائمی مانند درد معده، سوزش معده، اختلال در بلع، سرفه مداوم و اختلال در خواب شود. همچنین می تواند از آسیب های جدی ناشی از اسید معده مانند زخم و سرطان مری و آسیب به سیستم گوارشی، جلوگیری کند.
سایمتیدین در گروه مسدود کننده های H2 قرار دارد که باعث کاهش اسید معده می شود.
سایمتیدین بدون نسخه نیز در دسترس می باشد که برای درمان درد دل ناشی از اسید زیاد معده (به اصطلاح ترش کردن معده) استفاده می شود. همچنین از این دارو، برای جلوگیری از سوزش معده و افزایش اسید معده ناشی از مصرف برخی غذاها و نوشیدنی ها، استفاده می شود. در صورت مصرف این دارو برای خود درمانی، دستور العمل های درج شده در پشت دارو را مطالعه کنید و سوالات خود را از پزشک خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
سایمتیدین باید به صورت خوراکی، مطابق دستور پزشک و همراه با غذا یا بدون آن مصرف شود.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. به دقت از دستورالعمل های پزشک خود پیروی کنید. در صورت مصرف دارو های ضد درد معده، مطابق دستور پزشک، آنها را با فاصله 1 ساعت و جداگانه مصرف کنید.
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. حتی پس از بهبودی علائم نیز مصرف دارو نباید قطع شود، این دارو را فقط برای مدت زمان معین، مصرف کنید. از افزایش دوز مصرفی و استفاده طولانی تر از زمان تجویز شده خودداری کنید؛ زیرا این کار نه تنها به بهبود علائم شما کمک نمی کند بلکه خطر ابتلا به عوارض جانبی را افزایش می دهد.
در صورت مصرف سایمتیدین بدون نسخه برای درمان سوزش سر دل، در صورت لزوم 1 قرص خوراکی را همراه با یک لیوان آب مصرف کنید. برای جلوگیری از سوزش معده، 1 قرص خوراکی را همراه با یک لیوان آب درست قبل یا حداکثر 30 دقیقه قبل از خوردن غذا یا نوشیدن نوشیدنی هایی که باعث سوزش معده می شوند، مصرف کنید. از مصرف بیش از 2 قرص در طول 24 ساعت خودداری کنید، مگر به دستور پزشک. از مصرف این دارو 14 روز پشت سر هم خودداری کنید.
در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید
سردرد، سر گیجه، خواب آلودگی و خستگی می تواند از عوارض مصرف سایمتیدین باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف سایمتیدین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند تغییرات روحی و ذهنی (مثل، تحریک پذیری، گیجی، افسردگی، توهم)، اختلال در دفع ادرار، درد عضلات و مفاصل، تورم پستان در مردان، کاهش توانایی جنسی ( البته این مشکل با مصرف دوز بالایی از این دارو بروز پیدا می کند) را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هر گونه علائم جدی اما نادر، مانند حالت تهوع، استفراغ مداوم، بی اشتهایی، درد معده و ناحیه شکمی، زردی چشم و پوست، تیره ادرار، گیجی، تورم سینه و درد در مردان، کبودی، خونریزی، علائم عفونت (مانند گلودرد مداوم، تب، لرز)، ضربان قلب تند، خستگی غیر عادی، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف سایمتیدین، در صورت حساسیت به آن یا سایر دارو های مسدود کننده های H2 (به عنوان مثال، فاموتیدین، نیزاتیدین، رانیتیدین) و هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف سایمتیدین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص اختلالات سیستم ایمنی بدن، بیماری های کلیوی، بیماری های کبدی، برخی بیماری های ریوی مثل انسداد شدید ریه و مشکلات معده ( مثل تومور معده)، مطلع سازید.
برخی از علائم می تواند نشان دهنده ی بیماری های جدی تری باشند. در صورت بروز علائمی مانند دل درد، تعریق، سرگیجه، درد قفسه سینه، درد فک، درد بازو، درد شانه به همراه تنگی نفس و تعریق غیر عادی و کاهش وزن شدید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
علاوه بر این در صورت استفاده از این دارو برای خود درمانی و بروز علائمی مانند اختلال در بلعیدن غذا، استفراغ خونی یا استفراغ مشابه تفاله قهوه، مدفوع خونی و سیاه، سوزش معده بیش از 3 ماه، درد مداوم قفسه سینه، خس خس مداوم قفسه سینه به همراه درد معده، حالت تهوع، استفراغ و درد معده، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
مصرف سایمتیدین ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
از مصرف سایمتیدین برای درمان کودکان زیر 12 سال، مگر به دستور پزشک خودداری کنید.
ممکن است افراد مسن حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی، مانند سرگیجه، ذات الریه و یا زمین خوردن نشان دهند.
تنها در صورت لزوم از سایمتیدین در هنگام بارداری استفاده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
سایمتیدین می تواند از شیر مادر به نوزاد منتقل شود؛ بنابراین قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی سایمتیدین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با سایمتیدین تداخل داشته باشند عبارتند از: سیساپرید، دوفتیلید، اپی روبیسین، تیکلوپیدین، آرتمتر، کلوپیدوگرل، لومفانترین، متفورمین، موکلوبمید، موریسیزین، کینیدین، سولفادیدازین نقره.
سایمتیدین با کاهش سرعت دفع سایر داروها از بدن، بر روی عملکرد آنها اثر می گذارند. از این دسته می توان به متوپرولول، پروپرانولول، تاكرین، وارفارین، زالپلون، مسدود كننده های كانال كلسیم (مانند دیلتیازم)، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (مانند آمی تریپتیلین)، تئوفیلین و غیره اشاره کرد.
از آنجا که سایمتدین منجر به کاهش اسید معده می شود، عملکرد برخی از دارو ها که برای جذب به اسید معده نیاز دارند، مانند آتازاناویر، دازاتینیب، دلاواردین، ضد قارچهای آزول خاص (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، پازوپانیب و دارو های دیگر، تغییر می کند. در رابطه با تداخلات دارویی سایمتدین و نحوه کنترل آن از پزشک خود یا پزشک داروخانه سوال کنید.
اطلاعات درج شده روی بسته بندی دارو را مطالعه کنید؛ زیرا ممکن است حاوی دارو های ضدالتهابی غیر استرودیدی (NSAID ها مانند آسپیرین ، استامینوفن و ناپروکسن سدیم) باشد که باعث تحریک و زخم معده می شود. در رابطه با نحوه صحیح مصرف این دارو از پزشک خود یا پزشک داروخانه سوال کنید. مصرف دوز پایین آسپیرین (با دوزهای 81 الی 325 میلی گرم در روز) به منظور حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی، به دستور پزشک را ادامه دهید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود یا پزشک داروخانه داروخانه مشورت کنید.
سیگار کشیدن می تواند بر عملکرد سایمتیدین تأثیر بگذارد. در صورت استعمال دخانیات، قطع و آغاز مصرف سیگار در حین مصرف دارو، پزشک خود را در جریان قرار دهید.
این دارو و سایر دارو های مسدود کننده ی H2 مانند: نیزاتیدین، فاموتیدین، رانیتیدین با نسخه و بدون نسخ موجود می باشند. از مصرف این داروها با یکدیگر خودداری کنید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت تغییرات ذهنی و روحی، اختلال در تکلم و بد خواب شدن باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تغییراتی در شیوه زندگی مانند کاهش استرس، ترک سیگار و تغییر رژیم غذایی (قطع مصرف کافئین و غذاهای پرادویه) می تواند اثر دارو را افزایش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
در صورت توصیه پزشک به مصرف طولانی مدت سایمتدین از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
این دارو را در دمای اتاق بین 68 الی 59 درجه فارنهایت (15 الی 30 درجه سانتی گراد) و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و برای جلوگیری از رطوبت، ماده خشک کننده را در بسته دارو نگاه داشته و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
