درخواست مشاوره رایگان
سرطان مری یکی از سرطان های سیستم گوارشی است که در آن سلول‌های بدخیم (سرطانی) در بافت‌های مری تشکیل می‌شوند. سیگار کشیدن، مصرف زیاد الکل و مری بارت می تواند خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش دهد. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز سرطان مری و نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.
مری، به هضم غذا و انتقال غذا از پشت حلق به معده کمک می کند.
سرطان مری از سلول های داخل مری آغاز می شود و می تواند در هر نقطه از آن رخ دهد. مردان بیشتر از زنان به سرطان مری مبتلا می شوند.
سرطان مری ششمین علت شایع مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان می باشد. میزان آن در مکان های مختلف جغرافیایی، متفاوت می باشد. در بعضی مناطق، میزان بالاتری از ابتلا به سرطان مری به دلیل استعمال دخانیات و الکل یا عادات غذایی و چاقی، وجود دارد
علائم سرطان مری عبارتند از:
گاهی سرطان مری در مراحل اولیه، هیچ علامتی ایجاد نمی کند.
در صورت بروز علائم شدید و مداوم، به پزشک مراجعه شود.
در صورت ابتلا به مری بارت -بیماری پیش سرطانی ناشی از ریفلاکس مزمن اسید معده- خطر ابتلا به سرطان افزایش می یابد. از پزشک در مورد علائمی که بدتر شدن وضعیت بیماری را نشان می دهند، سوال شود.
غربالگری سرطان روشی برای افراد مبتلا به مری بارت می باشد. در صورت ابتلا به مری بارت، با پزشک در مورد جوانب مثبت و منفی غربالگری صحبت کنید.
در حال حاضر عوامل مشخصی برای سرطان مری وجود ندارد.
سرطان مری هنگامی ایجاد می شود که تغییراتی (جهش) در DNA سلول های مری ایجاد شود. این تغییرات باعث رشد و تقسیم بدون کنترل سلول ها می شود. سلول های غیر طبیعی تجمع یافته باعث تشکیل توموری در مری می شوند که رشد می کند و به ساختارهای مجاور خود حمله کرده و به دیگر قسمت های بدن نیز گسترش می یابد.
سرطان مری با توجه به نوع سلول های درگیر، طبقه بندی می شود. نوع سرطان مری به تعیین شیوه های درمانی کمک می کند. انواع سرطان مری عبارتند از:
تصور می شود که تحریک مزمن مری در ایجاد تغییراتی که باعث بروز سرطان مری می شوند، نقش دارد. عواملی که باعث تحریک سلول های مری می شوند و خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می دهند عبارتند از:
با پیشرفت سرطان مری، عوارضی ممکن است ایجاد شوند، مانند:
برخی از اقدامات موثر در کاهش احتمال ابتلا به سرطان مری، شامل موارد زیر هستند:
آزمایش ها و روش هایی که برای تشخیص سرطان مری استفاده می شوند شامل موارد زیر می باشند:
به محض تأیید وجود سرطان مری، پزشک آزمایش های دیگری را برای تعیین اینکه آیا سرطان به غدد لنفاوی یا سایر مناطق بدن گسترش یافته است، تجویز می کند.
آزمایش ها شامل موارد زیر می باشند:
پزشک با استفاده از اطلاعات به دست آمده از این آزمایش ها، مرحله‌ی سرطان را تشخیص می دهد. مراحل سرطان مری با اعداد رومی نشان داده می شوند که از 0 تا 4 متغیر هستند؛ کمترین عدد، نشان دهنده کوچک بودن سرطان و فقط تحت تأثیر قرار گرفتن لایه های سطحی مری است در حالی که در مرحله چهارم، سرطان پیشرفته در نظر گرفته می شود، به این معنا که سلول های سرطانی به دیگر مناطق بدن گسترش یافته اند.
در حال حاضر، سیستم مرحله بندی سرطان در حال پیشرفت است و با بهبود مهارت پزشکان در تشخیص و درمان سرطان، پیچیده تر می شود. پزشک از مرحله سرطان برای انتخاب روش های درمانی مناسب استفاده می کند.
درمان های سرطان مری بر اساس نوع سلول های درگیر در سرطان، مرحله سرطان، سلامت کلی بیمار و ترجیحات بیمار برای درمان، انجام می شوند.
جراحی برای از بین بردن سرطان به تنهایی یا در ترکیب با دیگر روش های درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.
جراحی هایی که برای درمان سرطان مری انجام می شوند، شامل موارد زیر هستند:
جراحی سرطان مری، احتمال بروز عوارض جدی مانند عفونت، خونریزی و نشت از ناحیه ای که قسمت باقی مانده از مری به معده متصل شده را به همراه دارد.
جراحی برداشتن مری به صورت روشی باز و با استفاده از برش های بزرگ یا ابزارهای خاص جراحی که از طریق چندین برش کوچک در پوست انجام می شود (به روش لاپاراسکوپی). نحوه انجام جراحی بر اساس شرایط فردی و رویکرد خاص جراح در مدیریت آن تعیین می شود.
درمان های مناسب برای انسداد مری و اختلال در بلع (دیسفاژی) شامل موارد زیر هستند:
شیمی درمانی نوعی درمان دارویی است که از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. داروهای شیمی درمانی قبل از جراحی یا بعد آن در افراد مبتلا به سرطان مری استفاده می شوند. شیمی درمانی را می توان در ترکیب با پرتو درمانی استفاده کرد.
در افراد مبتلا به سرطان پیشرفته که بیماری فراتر از مری گسترش یافته باشد، شیمی درمانی به تنهایی برای کمک به تسکین علائم ناشی از سرطان استفاده می شود.
عوارض جانبی شیمی درمانی به داروهای مصرفی آن بستگی دارند.
در پرتو درمانی از پرتوهای پر انرزی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود.
به طور معمول از دستگاهی خارج از بدن، پرتوها به سمت تومور تابیده می شوند (رادیوتراپی خارجی). همچنین در برخی موارد می توان منبع تابش اشعه را در داخل بدن و نزدیک تومور قرار داد (براکی تراپی).
پرتو درمانی معمولا با شیمی درمانی در افراد مبتلا به سرطان مری، همراه است. این روش قبل جراحی یا بعد جراحی استفاده می شود. همچنین از پرتو درمانی برای تسکین عوارض سرطان پیشرفته مری نیز استفاده می شود، مانند زمانی که تومور به اندازه کافی بزرگ می شود و مانع عبور غذا به سمت معده می شود.
از عوارض جانبی پرتو درمانی مری می توان به واکنش های پوستی مانند سوختگی، بلع دردناک یا دشوار و آسیب به اندام های اطراف مانند ریه و قلب اشاره کرد.
ترکیب شیمی درمانی و پرتو درمانی اثر بخشی هر دو درمان را افزایش می دهد. این روش می تواند تنها درمانی باشد که انجام می شود یا می توان از آن قبل از جراحی استفاده کرد. ترکیب شیمی درمانی و پرتو درمانی احتمال و شدت عوارض جانبی را افزایش می دهد.
درمان های دارویی هدفمند روی نقاط ضعف خاص موجود در سلول های سرطانی متمرکز می شوند. با مسدود کردن این نقاط ضعف، درمان های دارویی هدفمند سلول های سرطانی را از بین می برند. برای سرطان مری، داروهای هدفمند با داروهای شیمی درمانی برای سرطان های پیشرفته یا سرطان هایی که به سایر درمان ها پاسخ نمی دهند، ترکیب می شوند.
ایمنی درمانی، درمانی دارویی است که به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا با سرطان مقابله کند. سیستم ایمنی بدن که علیه بیماری مبارزه می کند، ممکن است به تومور حمله نکند زیرا سلول های سرطانی، پروتئین هایی تولید می کنند که تشخیص سلول های سرطانی را برای سلول های سیستم ایمنی سخت می کنند. ایمنی درمانی باعث تداخل در این روند شده و به شناسایی سلول های سرطانی توسط سیستم ایمنی کمک می کند. از ایمنی درمانی برای سرطان مری، در صورت پیشرفت، عود یا گسترش سرطان به دیگر قسمت های بدن، استفاده می شود.
درمان های مکمل کمک می کنند تا بیمار با عوارض جانبی بیماری و درمان آن کنار بیاید. به عنوان مثال، افراد مبتلا به سرطان مری درد ناشی از درمان سرطان یا رشد تومور را تجربه می کنند. پزشک با تجویز دارو، درد را کنترل می کند. با این حال ممکن است همچنان درد ادامه داشته باشد، درمان های مکمل به فرد کمک می کنند تا با آن کنار بیاید.
روش های کمک کننده عبارتند از:
درباره ایمن بودن استفاده از این روش ها با پزشک خود صحبت کنید.
کنار آمدن با شوک، ترس و اندوه ناشی از تشخیص سرطان، زمان بر است.
تا زمانی که بیمار به طور کامل با این بیماری کنار نیامده است، می توان اقدامات زیر را انجام داد:
اگر پزشک به سرطان مری مشکوک باشد، بیمار را به پزشکان دیگر برای ارزیابی وضعیت، ارجاع می دهد. به طور کلی تیم خدمات درمانی از پزشکان زیر تشکیل شده اند:
برای صرفه جویی در زمان ویزیت، بهتر است بیمار از قبل آمادگی لازم را داشته باشد. در ادامه اطلاعاتی درباره اقدامات لازم برای آمادگی پیش از ویزیت ذکر شده است.
آگاه بودن از محدودیت های پیش از ملاقات. هنگام تعیین وقت، در مورد محدودیت های قبل مراجعه مانند محدود کردن رژیم غذایی سوال شود.
تهیه لیستی از سوالات، به صرفه جویی وقت کمک می کند. سوالات اساسی در مورد سرطان مری که بهتر است از پزشک پرسیده شوند عبارتند از:
در پرسیدن سوالات دیگر که حین مراجعه پیش می آید، تردید نکنید.
