درخواست مشاوره رایگان
زالپلون (نام تجاری: سوناتا)، از داروهای خواب آور و آرام بخش غیربنزودیازپینی است که به منظور آرام شدن بدن، کاهش اضطراب و راحت به خواب رفتن تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف زالپلون، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: زالپلون
نام تجاری: سوناتا
از زالپلون در کوتاه مدت، برای درمان افرادی که مشکل به خواب رفتن دارند، استفاده می شود. اگر دچار سایر اختلالات خواب مانند عدم توانایی خوابیدن به صورت پیوسته در طول شب هستید، این دارو ممکن است برای شما مناسب نباشد. زالپلون به عنوان داروی خواب آور شناخته می شود. این دارو روی برخی از مراکز مغز تاثیر می گذارد تا باعث آرامش و در نتیجه سریع تر خوابیدن شود.
پیش از شروع مصرف زالپلون و در هر بار مصرف مجدد برگه اطلاعات دارو را مطالعه کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو را به صورت خوراکی طبق تجویز پزشک مصرف کنید. زالپلون عملکرد سریعی دارد؛ بنابراین باید آن را دقیقاً قبل از خواب یا هنگام خوابیدن مصرف کنید. پزشک برای یافتن کمترین دوز مناسب کمک خواهد کرد.
نباید از زالپلون برای چرت زدن استفاده شود. درصورتی که حداقل 7 تا 8 ساعت زمان برای یک خواب شبانه کامل ندارید، این دارو را مصرف نکنید. اگر باید پیش از این زمان از خواب بیدار شوید، ممکن است کمی دچار فراموشی (گیجی) شوید و در انجام هر فعالیتی که نیاز به هوشیاری دارد، مانند رانندگی یا کار با ماشین آلات، با مشکل روبرو شوید.
از مصرف وعده غذایی بسیار سنگین / پرچرب، ظرف 2 ساعت قبل از مصرف زالپلون خودداری کنید، زیرا این کار ممکن است از عملکرد صحیح دارو جلوگیری کند.
میزان مصرف این دارو براساس عارضه پزشکی، سن و پاسخ به درمان متفاوت است. از آنجا که این دارو معمولاً برای کوتاه مدت تجویز می شود، پزشک زمان قطع مصرف آن را خواهد گفت.
بعد از قطع مصرف زالپلون در یکی دو روز اول ممکن است احساس اضطراب کنید یا در خوابیدن دچار مشکل شوید (بازگشت بی خوابی). اگر چند روز پس از قطع مصرف زالپلون همچنان دچار بی خوابی بودید با پزشک خود تماس بگیرید.
اگر مصرف زالپلون را به طور ناگهانی قطع کنید، ممکن است علائم ترک (مانند افسردگی / اضطراب غیر عادی، گرفتگی معده / عضله، استفراغ، تعریق، لرزش یا تشنج) داشته باشید. برای کمک به جلوگیری از عوارض قطع مصرف، پزشک ممکن است دوز مصرفی را به آرامی کاهش دهد. در صورت استفاده طولانی مدت از زالپلون (بیش از چند هفته) یا در دوزهای بالا، احتمال بروز این عوارض بیشتر است. در صورت بروز عوارض قطع مصرف، فوراً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
اگرچه این دارو در بسیاری از افراد به درمان کمک می کند، اما گاهی ممکن است باعث اعتیاد شود. در صورت ابتلا به اختلال مصرف مواد (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل) این خطر می تواند افزایش یابد. از افزایش خودسرانه دوز مصرفی یا مدت زمان مصرف دارو خودداری کنید. دارو را طبق دستورالعمل ها مصرف یا قطع کنید.
در صورت تشدید یا تداوم عارضه به پزشک خود اطلاع دهید.
پس از مصرف زالپلون به خصوص در 2 ساعت اول ممکن است سرگیجه، خواب آلودگی، از دست دادن حافظه کوتاه مدت و یا عدم هماهنگی رخ دهد. مصرف درست دارو درست قبل از خواب، خطر ابتلا به این عوارض را کاهش می دهد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف زالپلون، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بعید اما جدی: اختلالات ذهنی / خلقی (مانند زودرنجی، گیجی، توهم دیداری / شنیداری، بروز افکار خودکشی) و رفتار غیر عادی، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی زالپلون را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف زالپلون، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف زالپلون، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به مشکلات کبدی، فشار خون بسیار بالا / پایین، مشکلات تنفسی (به عنوان مثال آسم)، افسردگی، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل)، مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث ایجاد سرگیجه شود و مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، به آرامی از حالت نشسته یا خوابیده، بلند شوید.
پیش از جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را از مصرف این دارو آگاه کنید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی زالپلون، به ویژه مشکلات حافظه، گیجی، سرگیجه، عدم هماهنگی، حساسیت بیشتری نشان دهند. سرگیجه و عدم هماهنگی می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. در مورد خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
زالپلون به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی زالپلون را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با زالپلون تداخل داشته باشند عبارتند از: ملاتونین، سدیم اکسیبات.
برخی داروهای دیگر نیز می توانند بر دفع زالپلون از بدن و در نتیجه بر عملکرد زالپلون نیز تأثیر بگذارند. به عنوان مثال می توان به داروهای ضد قارچ آزول (مانند کتوکونازول)، سایمتیدین، ریفامایسین (مانند ریفابوتین، ریفامپین) و داروهایی که برای درمان تشنج استفاده می شوند(مانند فنوباربیتال، فنی توئین)، اشاره کرد.
ممکن است خطر بروز عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آرام / کم عمق، خواب آلودگی شدید / سرگیجه) در نتیجه ی مصرف این دارو با سایر داروهایی که می توانند باعث خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی شود، افزایش یابد. در صورت استفاده از سایر محصولات مانند داروهای مسکن درد یا ضد سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای دیگر که برای خواب یا اضطراب از آنها استفاده می کنید (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، داروهای شل کننده عضلات (مانند کاریزوپرولول، سیکلوبنزپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
اطلاعات تمام داروهای خود را (به خصوص داروهایی مانند داروهای ضد آلرژی یا داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی) بررسی کنید، زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. از پزشک داروخانه نحوه استفاده ایمن از این داروها را بپرسید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت گیجی، از دست دادن هماهنگی، تنفس آرام / کم عمق و از دست دادن هوشیاری باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید. این کار خلاف قوانین است.
تغییر شیوه زندگی می تواند به بهبود خواب کمک کند (به عنوان مثال، از نوشیدن نوشیدنی های حاوی کافئین در زمان نزدیک به خواب یا چرت زدن در روز خودداری کنید) برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود و یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
امکان پذیر نیست.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.