پیموزاید (نام تجاری: اورپ)، نوعی داروی ضد روان پریشی است که با مهار گیرنده های دوپامین، در درمان تیک های صوتی و حرکتی در سندرم تورت و برخی اختلالات رفتاری شدید کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف پیموزاید، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: پیموزاید
نام تجاری: اورپ
موارد مصرف پیموزاید
این دارو برای کاهش حرکات کنترل نشده (تیک های حرکتی) یا زیاده روی در تکرار کلمات (تیک های صوتی) ناشی از سندرم تورت استفاده می شود. پیموزاید دارویی است که با کاهش فعالیت نوعی ماده طبیعی (دوپامین) در مغز کار می کند. از این دارو نباید برای علائم خفیف استفاده شود. فقط در صورتی باید از این دارو استفاده کرد که علائم باعث ایجاد مشکلات شدید در زندگی روزمره شوند و سایر داروها یا درمان ها مؤثر نبوده باشند.
زمان و نحوه مصرف پیموزاید
این دارو باید روزی یک بار، به صورت خوراکی و در هنگام خواب طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی، آزمایش های تشخیصی و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. پزشک ممکن است در ابتدا شما را به مصرف دوز کم راهنمایی کند و به تدریج دوز را افزایش دهد تا احتمال عوارض جانبی مانند لرزش کاهش یابد.
پیموزاید را بیشتر از دوز روزانه مصرف نکنید این کار باعث بهبود سریع تر علائم نمی شود بلکه خطر مشکلات ریتم قلب افزایش می یابد. دستورالعمل های پزشک خود را با دقت دنبال کنید.
پزشک ممکن است قبل از شروع مصرف پیموزاید، الکتروکاردیوگرام (EKG) و آزمایش های تشخیصی را تجویز کند. این آزمایش ها برای این است که مشخص شود آیا شما در معرض خطر مشکلات ریتم قلب ناشی از پیموزاید هستید یا خیر. تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را انجام دهید.
داروهای دیگر، مانند داروهای محرک (مانند متیل فنیدات، دکستروآمفتامین)، ممکن است گاهی اوقات تیک را تشدید کنند. قبل از تصمیم گیری برای شروع مصرف این دارو، پزشک ممکن است سعی کند با کاهش دوز محرک، تیک ها را کاهش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
در هنگام مصرف پیموزاید از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت خودداری کنید، مگر اینکه پزشک خلاف این امر را تجویز کند. گریپ فروت می تواند میزان پیموزاید را در جریان خون افزایش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. با قطع ناگهانی دارو، ممکن است وضعیت تشدید شود. ممکن است لازم باشد دوز به تدریج کاهش یابد.
در صورت تداوم یاتشدید وضعیت، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی پیموزاید
خواب آلودگی، سرگیجه، سبکی سر، خشکی دهان، تاری دید، خستگی یا ضعف می تواند از عوارض پیموزاید باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
برای کاهش خطر سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی این کار را انجام دهید.
پیموزاید ممکن است باعث مشکلات عضلانی و سیستم عصبی شود (علائم خارج هرمی - EPS). پزشک ممکن است داروی دیگری برای کاهش این عوارض تجویز کند؛ بنابراین، در صورت مشاهده هر یک از عوارض جانبی مانند: سفتی عضلات، اسپاسم و گرفتگی عضلانی شدید، بی قراری / نیاز مداوم به حرکت، لرزش، راه رفتن آهسته / نامتعادل، ناتوانی در کنترل آب دهان / مشکل در بلع، عدم تحرک اجزای صورت (حالت ماسک مانند) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف پیموزاید، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
این دارو ممکن است باعث ایجاد بیماری شناخته شده به نام دیسکینزی تأخیری شود. در برخی موارد، این شرایط ممکن است دائمی باشد. در صورت بروز هرگونه حرکات غیر ارادی و تکراری عضلانی مانند ایجاد صدای ملچ ملوچ و به هم کشیدن لب ها، کشیدن زبان، جویدن یا حرکات انگشتان دست و پا، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در موارد نادر، ممکن است سطح یک ماده شیمیایی خاص ساخته شده در بدن (پرولاکتین) را افزایش دهد. برای خانم ها، این افزایش ممکن است منجر به قطع ناخواسته شیر مادر، از بین رفتن و قطع دوره های قاعدگی یا مشکل بارداری شود. برای مردان، ممکن است منجر به کاهش توانایی جنسی، ناتوانی در تولید اسپرم یا بزرگ شدن پستان ها شود. در صورت بروز هر یک از این علائم، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی نادر اما بسیار جدی: علائم عفونت (مانند تب، گلودرد مداوم)، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی نادر اما بسیار جدی: سرگیجه شدید، غش کردن، ضربان قلب آهسته و تشنج، به دنبال فوریت پزشکی باشید.
پیموزاید به ندرت ممکن است باعث ایجاد یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS) شود. در صورت وجود هر یک از علائم: تب، سفتی عضله، درد و حساسیت به لمس، ضعف، خستگی شدید، گیجی شدید، تعریق، ضربان قلب سریع و نامنظم، ادرار تیره، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، فورا از پزشک کمک بخواهید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون راش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی پیموزاید را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
موارد احتیاطی و منع مصرف
پیش از مصرف داروی پیموزاید، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: مشکلات خونی (مانند میزان پایین گلبول های سفید خون)، بیماری خاص چشم (گلوکوم)، زوال عقل، افسردگی، مشکلات قلبی (مانند ضربان قلب آهسته / سریع / نامنظم، فشار خون پایین)، حرکت آهسته روده (مانند یبوست مزمن، انسداد)، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، اختلال / تومور / آسیب مغزی، سو مصرف دارو / الکل / مواد، سرطان پستان، بیماری پارکینسون، اختلال تشنج، واکنش شدید خاص نسبت به سایر داروهای نوع ضد روان پریشی (سندرم بدخیم نورولپتیک_NMS)، مشکل در ادرار کردن (مانند مشکلات پروستات) مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
این دارو ممکن است شرایطی را ایجاد کند که بر ریتم قلب تأثیر بگذارد (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث ضربان قلب سریع و نامنظم و علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که بلافاصله نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
اگر شرایط پزشکی خاصی داشته باشید یا داروهای دیگری مصرف کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر طولانی شدن QT ممکن است افزایش یابد. قبل از استفاده از پیموزاید، تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک خود یا پزشک داروخانه بگویید و در صورت وجود هر یک از شرایط: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی قلب) به پزشک مراجعه کنید.
مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون همچنین ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای ادرار آور و "قرص های آب") یا وجود شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. در مورد استفاده بی خطر از پیموزاید با پزشک خود صحبت کنید.
قبل از انجام جراحی یا روش های تصویربرداری (مانند رادیوگرافی، سی تی اسکن) که نیاز به استفاده از ماده حاجب (مانند متریزامید) باشد، به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید که از این دارو و سایر محصولات از جمله (داروهای با نسخه، بدون نسخه و محصولات گیاهی) استفاده می کنید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی پیموزاید، به ویژه خواب آلودگی، سرگیجه، سبکی سر و طولانی شدن QT حساسیت بیشتری نشان دهند. خواب آلودگی، سرگیجه و سبکی سر می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.
در دوران بارداری، پیموزاید باید فقط در صورت نیاز استفاده شود. نوزادانی که از مادرانی که در 3 ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده اند متولد شده اند ممکن است به ندرت علائمی از جمله سفتی یا لرزش عضلانی، خواب آلودگی، مشکلات تغذیه ای و تنفسی یا گریه مداوم پیدا کنند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در نوزاد تازه متولد شده به ویژه در ماه اول، فوراً به پزشک اطلاع دهید.
از آنجا که مشکلات ذهنی و خلقی درمان نشده (مانند اسکیزوفرنی) می تواند نوعی بیماری جدی باشد، مصرف این دارو را قطع نکنید، مگر اینکه توسط پزشک دستور داده شود. اگر قصد بارداری دارید، باردار خواهید شد یا فکر می کنید باردار هستید، بلافاصله با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.
انتقال پیموزاید به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی پیموزاید
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با پیموزاید تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای آنتی کولینرژیک و ضد اسپاسم (مانند آتروپین، دی سیکلومین، اسکوپولامین)، داروهایی که میزان دوپامین را در بدن افزایش می دهند (مانند بروموکریپتین، کابرگولین، لوودوپا، پرگولید، روپینیرول).
سایر داروهایی که می توانند بر دفع پیموزاید از بدن و عملکرد آن تأثیر بگذارند شامل: آپریپیتانت، ضد قارچ های آزول (مانند کتوکونازول، ایتراکونازول)، دلاویردین، مهارکننده های پروتئاز اچ آی وی (مانند ریتوناویر، نلفیناویر)، مهارکننده های پروتئاز ویروس هپاتیت C (مانند بوسپرویر، تلاپرویر)، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند آزیترومایسین، اریتومایسین)، نفازودون، داروهای ضد افسردگی SSRI (مانند فلووکسامین، پاروکستین، سرترالین)، زیلوتون و غیره می باشند.
در صورت استفاده از سایر محصولات خواب آور از جمله الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی و مسکن های افیونی (مانند کدئین) به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی)؛ زیرا ممکن است حاوی مواد خواب آور باشند. از پزشک داروخانه نحوه صحیح استفاده از دارو ها را سوال کنید.
بسیاری از داروها علاوه بر پیموزاید ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارند. به عنوان مثال می توان به آمیودارون، سیزاپراید، سیتالوپرام، اسکیتالوپرام، کلرپرومازین، دوفتیلید، پروکائین آمید، کینیدین، رانولازین، سوتالول، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند کلاریترومایسین، اریترومایسین) و سایر موارد اشاره کرد.
سوءمصرف
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت تنفس آهسته یا کم عمق، ناتوانی در بیدار شدن (کما) باشد.
توجه
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
در حالی که این دارو را مصرف می کنید باید آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند الکتروکاردیوگرام - EKG، شمارش کامل خون) انجام شود. تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را انجام دهید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
دوز فراموش شده
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
نگهداری
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید. از نگهداری دارو در حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
ثبت دیدگاه
دیدگاه خود را درباره این مطلب بنویسید.