اس سیتالوپرام

اس سیتالوپرام (نام تجاری: لکساپرو)، نوعی داروی مهارکننده بازجذب سروتونین است که در بهبود و کنترل اختلال افسردگی و اضطراب در افراد بالای 12 سال کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف اس سیتالوپرام، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: اس سیتالوپرام

نام تجاری: لکساپرو

موارد مصرف

اس سیتالوپرام برای درمان افسردگی و اضطراب مصرف می شود. این دارو به بازگشت تعادل یک ماده طبیعی خاص (سروتونین) در مغز کمک می کند. اس سیتالوپرام به گروهی از داروها که به عنوان مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) شناخته می شوند تعلق دارد که ممکن است سطح انرژی و احساسات را بهبود داده و اعصاب را کنترل کند.

زمان و نحوه مصرف اس سیتالوپرام

پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.

اس سیتالوپرام باید روزی دو بار در دو نوبت صبح و عصر، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد. دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی، پاسخ بدن به درمان، سن و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید بستگی دارد. حتماً لیست تمام محصولات مصرفی خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک خود و پزشک داروخانه اطلاع دهید.

در نوع شربت اس سیتالوپرام، مقدار دارو باید با دقت و توسط دستگاه اندازه گیری دارو برای اندازه گیری دقیق دوز تجویز شده سنجیده شود. از قاشق های معمول استفاده نکنید زیرا ممکن است مقدار دارو مغایر با میزان دوز تجویز شده باشد.

پزشک ابتدا برای کاهش خطر بروز عوارض جانبی، دارو را در مقادیر کم تجویز کرده و به تدریج مقدار آن را افزایش می دهد. این دارو را دقیقا طبق دستورالعمل پزشک مصرف کرده و سرخود، دوز یا مدت زمان مصرف را افزایش ندهید. در این صورت وضعیت بهبود نیافته و خطر بروز عوارض جانبی افرایش می یابد. بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

حتی پس از بهبودی علائم بیماری نیز مصرف اس سیتالوپرام نباید بدون مشورت با پزشک قطع شود. قطع ناگهانی دارو، می تواند باعث تشدید برخی عارضه ها شود. همچنین، ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، تغییرات خواب و احساسات کوتاه مدت مانند شوک الکتریکی را تجربه کنید. برای جلوگیری از عوارض عدم مصرف این دارو پزشک ممکن است بصورت تدریجی دوز مصرف را کاهش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید. بروز هرگونه علائم جدید یا تشدید وضعیت را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

برای بهبودی کامل، دوره درمان این دارو ممکن است 1 تا 2 هفته و تاثیر کامل آن 4 هفته طول بکشد. در صورت عدم بهبودی یا تشدید شرایط به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی اس سیتالوپرام

حالت تهوع، خشکی دهان، مشکل خواب، یبوست، خستگی، خواب آلودگی، سرگیجه و افزایش تعریق می تواند از عوارض جانبی مصرف اس سیتالوپرام باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف اس سیتالوپرام، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

در صورت بروز عوارض جانبی جدی، از جمله: کاهش میل جنسی، تغییر در توانایی جنسی، کبودی / خونریزی سریع، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، از جمله: مدفوع خونی / سیاه / قیر گونه، بیهوشی، ضربان قلب سریع / نامنظم، استفراغی شبیه تفاله قهوه، تشنج، درد / تورم / قرمزی چشم، گشاد شدن مردمک چشم، تغییرات دید (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ ها در شب، تاری دید) سریعاً به پزشک خود مراجعه کنید.

مصرف اس سیتالوپرام ممکن است مقدارسروتونین را افزایش دهد و بندرت باعث ایجاد بیماری بسیار جدی به نام سندرم / سمیت سروتونین شود. در صورت مصرف سایر داروهای افزاینده ی سروتونین، احتمال بروز خطرآن افزایش می یابد؛ بنابراین تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک یا پزشک داروخانه اطلاع دهید. در صورت بروز برخی از علائم از جمله: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، حالت تهوع / استفراغ / اسهال، انقباض عضلات، تب بی دلیل، تحریک / بیقراری غیرمعمول سریعاً به پزشک خود مراجعه کنید.

به ندرت، مردها ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی مدت به مدت 4 ساعت یا بیشتر را تجربه کنند. دراین حالت مصرف دارو را متوقف کنید و از پزشک خود کمک بگیرید، در غیر این صورت امکان دائمی شدن اختلالات وجود دارد.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی اس سیتالوپرام را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

قبل از مصرف اس سیتالوپرام، در صورت حساسیت به آن یا حساسیت اروهای مشابه (مانند سیتالوپرام) یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد، که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه خود صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف اس سیتالوپرام، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال افسردگی دو قطبی / جنون / اقدام به خودکشی / گلوکوم (نوع بسته شدن زاویه)، بیماری کبدی، تشنج، زخم روده / خونریزی (بیماری زخم معده) یا مشکلات خونریزی، کمبود سدیم در خون (هیپوناترمی)، مطلع کنید.

اس سیتالوپرام ممکن است شرایطی را ایجاد کند که بر ریتم قلب تأثیر بگذارد (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT می تواند به ندرت باعث ضربان قلب سریع / نامنظم و علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که بلافاصله به مراجعه به پزشک نیاز دارد.

درصورت وجود شرایط پزشکی خاص یا مصرف داروهای دیگر ممکن است خطر طولانی شدن QT افزایش یابد. قبل از استفاده از اس سیتالوپرام، تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک یا پزشک دارو خانه بگویید و در صورت وجود هر یک از شرایطی مانند: برخی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، حمله قلبی اخیر، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی خاص مشکلات قلبی (طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی قلب) به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای ادرار آور / "قرص های آب") یا داشتن شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. با پزشک خود در مورد روش مصرف صحیح اس سیتالوپرام سوال کنید.

این دارو ممکن است باعث سرگیجه وخواب آلودگی شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه وخواب آلودگی را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

نوع شربت اس سیتالوپرام ممکن است حاوی قند و یا آسپارتام باشد. در صورت ابتلا به دیابت، فنیل کتونوریا (PKU) یا هر بیماری دیگری که شما را ملزم به محدودیت یا اجتناب از این مواد در رژیم غذایی خود می کند، احتیاط کنید. در مورد مصرف صحیح این محصول از پزشک خود یا پزشک داروخانه سوال کنید

قبل از انجام جراحی، کلیه محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود گزارش کنید.

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو مانند طولانی شدن QT، از دست دادن هماهنگی یا خونریزی حساسیت بیشتری نشان دهند. همچنین ممکن است بیش از حد سدیم از دست بدهند (هیپوناترمی)، خصوصاً اگر با این دارو "قرص آب" نیز مصرف می کنند ادرار آوراست. از دست دادن هماهنگی می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.

کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی اس سیتالوپرام، به ویژه کاهش اشتها و کاهش وزن حساسیت بیشتری نشان دهند. وزن و قد کودکانی که این دارو را مصرف می کنند، کنترل کنید.

در دوران بارداری، اس سیتالوپرام باید فقط درموارد ضروری مصرف شود. این دارو ممکن است به جنین آسیب برساند. همچنین، نوزادان متولد شده از مادرانی که در طول 3 ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده اند، ممکن است به ندرت دچار بعضی علائم مانند مشکلات تغذیه / تنفس، تشنج، سفتی عضلات یا گریه مداوم شوند. اگر در نوزاد تازه متولد شده خود متوجه هر یک از این علائم شدید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.

از آنجا که مشکلات ذهنی / خلقی درمان نشده (مانند افسردگی، اضطراب، وسواس فکری-عملی، اختلال وحشت) می تواند نوعی بیماری جدی باشد، مصرف این دارو را قطع نکنید، مگر اینکه پزشک معالج تجویز کند. اگر قصد بارداری دارید، باردار هستید یا فکر می کنید باردار هستید، با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات مصرف این دارو در دوران بارداری مشورت کنید.

اس سیتالوپرام به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر کودک شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی اس سیتالوپرام

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات اس سیتالوپرام را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با اس سیتالوپرام تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای که می توانند باعث خونریزی و کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، داروهای غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، "رقیق کننده های خون" مانند وارفارین).

آسپیرین در صورت استفاده با این دارو می تواند خطر بروز خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک معالج مصرف آسپیرین با دوز کم برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی (معمولاً در دوزهای 81-325 میلی گرم در روز) تجویز کند، باید مصرف آن را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک شما را از آن منع کند. از پزشک خود یا پزشک داروخانه خود برای اطلاع ازجزئیات بیشتر سوال کنید.

مصرف داروهای مهار کننده MAO با این دارو ممکن است باعث تداخل دارویی جدی شود. در طول درمان با اس سیتالوپرام از مصرف داروهای مهار کننده MAO (ایزوکارباکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبمید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانسیل پرومین) خودداری کنید. اکثر بازدارنده های MAO نیز نباید به مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود در مورد زمان شروع یا قطع مصرف این دارو سوال کنید.

در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سطح سروتونین می شوند، خطر سندرم / سمیت سروتونین افزایش می یابد. به عنوان مثال می توان به داروهای غیرقانونی / اکستازی، گل راعی، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله SSRI های دیگر مانند فلوکستین / پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین)، تریپتوفان و سایر موارد اشاره کرد. خطر ابتلا به سندرم سروتونین / مسمومیت ممکن است هنگام شروع یا افزایش دوز مصرفی این داروها بیشتر باشد.

در صورت استفاده از سایر محصولات که باعث خواب آلودگی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، آنتی هیستامین ها (مانند سیتریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی و مسکن های افیونی (مانند کدئین) به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

برچسب روی تمام داروهای خود را مطالعه کنید (مانند داروهای آلرژی، کاهش دهنده درد / تب یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) زیرا ممکن است حاوی مواد خواب آور یا رقیق کننده خون باشند. از پزشک داروخانه نحوه مصرف صحیح داروها را بپرسید.

بسیاری از داروها از جمله: آمیودارون، پیموزید، پروکائینامید، کینیدین، سوتالول و غیره علاوه بر اس سیتالوپرام ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارند.

اس سیتالوپرام بسیار شبیه سیتالوپرام است. هنگام استفاده از اس سیتالوپرام از داروهای حاوی سیتالوپرام استفاده نکنید.

این دارو ممکن است در برخی آزمایش های پزشکی / تشخیصی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون) تداخل ایجاد کند، که احتمالاً باعث نتایج آزمایش نادرست می شود. از مطلع بودن پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو اطمینان حاصل کنید.

سوء مصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

توجه

این دارو را سرخود به دیگران تجویز نکنید.

تمام تاریخ های مراجعه پزشکی و روانپزشکی را به طور منظم به یاد داشته باشید.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری کنید. همه داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.