درخواست مشاوره رایگان
آلدسلوکین (نام تجاری: پرولوکین)، یکی از داروهای مورد استفاده در ایمنی درمانی سرطان است که در درمان برخی انواع سرطان های کلیه و سرطان پوست کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف آلدسلوکین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: آلدسلوکین
نام تجاری: پرولوکین
از آلدسلوکین در درمان سرطان های کلیه یا پوست استفاده می شود. این دارو، مشابه ماده ای تولید شده در بدن به نام اینترلوکین 2 می باشد و با اثر بر روی سیستم ایمنی بدن منجر به توقف رشد سلول های سرطانی می شود.
پودر تزریق داخل وریدی
تزریق آلدسلوکین معمولاً به صورت داخل وریدی و طی 15 دقیقه توسط فرد متخصص صورت میپذیرد.
آلدسلوکین معمولاً هر 8 ساعت و به مدت 5 روز متوالی تجویز می شود. با این حال، پزشک ممکن است بسته به نحوه پاسخ بدن به آلدسلوکین، درمان را به تأخیر انداخته یا آن را متوقف کند. بعد از این دوره درمانی، قبل از استفاده مجدد از این دارو، زمانی برای استراحت و بهبودی اختصاص داده می شود. یک دوره درمانی تا حداکثر 28 دوز از این دارو می باشد.
برای اطمینان از نحوه مصرف دارو طبق دستور العمل پزشک، طبق برنامه معین به پزشک مراجعه نمایید. بسته به پاسخ بدن به درمان، پزشک در مورد دوره بعدی درمان تصمیم می گیرد.
میزان داروی مصرفی براساس شرایط پزشکی، وزن، پاسخ به درمان و عوارض جانبی دارو تعیین می شود.
تب، لرز، ناراحتی معده، خشکی پوست، سفتی عضلات، اسهال، زخم های دهان، سرگیجه، خواب آلودگی، سردرد، افزایش وزن، حالت تهوع، استفراغ و از دست دادن اشتها می تواند از عوارض آلدسلوکین باشند. حالت تهوع و استفراغ ممکن است شدید باشد، به همین منظور خوردن چندین وعده غذایی کم حجم، نخوردن غذا قبل از درمان یا محدود کردن فعالیت جسمی به کاهش برخی از این عوارض کمک می کند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
احتمال بروز عوارض جانبی جدی در حین مصرف آلدسلوکین وجود دارد. با این حال، به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرکدام از این عوارض جانبی خطرناک مانند تورم شکم، درد / ضعف عضلانی، گیجی، اشکال در گفتار، مشکل در راه رفتن، تغییرات بینایی (از جمله کوری موقت)، تغییرات ذهنی / خلقی (به عنوان مثال، افسردگی، تحریک، توهم)، خونریزی / کبودی غیرمعمول، تشنگی، گرگرفتگی، تنفس سریع، علائم نارسایی قلبی (مانند تنگی نفس، تورم مچ پا / ساق پا، خستگی غیرمعمول، افزایش وزن غیرمعمول / ناگهانی)، بلافاصله به پزشك مراجعه کنید.
بروز هرکدام از عوارض مانند درد قفسه سینه / فک / بازوی چپ، تشنج، را به پزشک اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی آلدسلوکین را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف آلدسلوکین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص ابتلا به مشکلات کلیوی (مانند گلومرولونفریت)، بیماری قلبی (مانند ضربان قلب سریع / نامنظم، حمله قلبی اخیر، آنژین صدری)، بیماری کبد، بیماری ریوی، مشکلات معده / روده ای (مانند بیماری کرون، ایسکمی روده، سوراخ شدن، ایجاد زخم و خونریزی)، سطوح بالای کلسیم (هایپرکلسمی)، پیوند اعضاء، اختلالات تیروئیدی، نوعی بیماری بافت همبند (اسکلرودرمی)، تشنج، آرتریت، دیابت، مشکلات کیسه صفرا (کوله سیستیت)، نوعی بیماری عروق خونی در مغز (واسکولیت مغزی)، نوعی بیماری عضلانی / عصبی (میاستنی گراویس) مطلع سازید.
آلدسلوکین ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
درصورتی که برای تصویربرداری باید رنگ (به عنوان مثال، ماده حاجب ید) تزریق شود، به پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن ممکن است در هنگام استفاده از این دارو در معرض خطر بیشتری برای عوارض کلیوی یا تنگی نفس باشند.
در دوران بارداری، آلدسلوکین باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید. زنانی که در سن بارداری هستند باید در حین مصرف این دارو از روش های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده کنند. در مورد پیشگیری از بارداری و خطرات و مزایای استفاده از این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. به دلیل آسیب احتمالی به کودک شیرخوار، در هنگام استفاده از این دارو شیردهی توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولاتی که با این دارو تداخل دارند عبارتند از: داروهای کنترل فشار خون (از جمله مسدود کننده های بتا مانند متوپرولول)، کورتیکواستروئیدها (به عنوان مثال، هیدروکورتیزون، متیل پردنیزولون، پردنیزون)، اینترفرون آلفا، تاموکسیفن، داروهایی که می توانند باعث مشکلات کلیوی شوند (از جمله ایندومتاسین، آمینو گلیکوزیدها مانند به عنوان جنتامایسین)، سایر داروهای ضد سرطان (به عنوان مثال، آسپاراژیناز، سیس پلاتین، داكاربازین، متوتركسات).
اگر از داروهایی که باعث خواب آلودگی و گیجی می شوند از جمله مسکن های ضد درد یا سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا (حشیش)، داروهای خواب آور یا ضد اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین)، یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) استفاده می کنید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی یا ضد حساسیت) چرا که ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. از پزشک داروخانه نحوه استفاده صحیح داروها را جویا شوید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
از آنجا که امکان بروز وقفه هایی در درمان وجود دارد، تمام قرارهای ملاقات پزشکی / تزریقی را به خاطر داشته و در آن ها حاضر شوید.
پیش از شروع درمان با آلدسلوکین، پزشک باید قلب، ریه ها، کلیه ها، کبد و وضعیت روانی بیمار را بررسی کند. همچنین تست های تشخیصی یا پزشکی (به عنوان مثال، شمارش کامل سلول های خون، ارزیابی عملکرد کلیه / کبد / ریه، رادیوگرافی قفسه سینه، فشار خون، نبض، وضعیت ذهنی، وزن، میزان ادرار) نیز باید به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا عوارض جانبی بررسی شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک مشورت کنید.
دریافت هر دوز از این دارو طبق برنامه اهمیت زیادی دارد. اگر یک دوز را فراموش کردید، بلافاصله از پزشک یا داروساز خود بخواهید تا برنامه جدیدی تنظیم کند.
ویال های بازنشده داروی آلدسلوکین را در یخچال (دمای 2 الی 8 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. این دارو نباید یخ بزند. همچنین این دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید.
