تاموکسیفن

Tamoxifen
نام های تجاری

تاموکسیفن (نام تجاری: نولوادکس)، یکی از داروهای مورد استفاده در هورمون درمانی سرطان است که در درمان و جلوگیری از عود برخی انواع سرطان پستان در زنان و مردان کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف تاموکسیفن، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: تاموکسیفن

نام تجاری: سولتاموکس، نولوادکس

موارد مصرف

داروی تاموکسیفن

از تاموکسیفن در درمان سرطان پستان استفاده می شود. کاربرد دیگر این دارو در پیشگیری از بروز سرطان پستان در افرادی که بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پستان قرار دارند می باشد. تاموکسیفن باعث متوقف شدن رشد سرطان پستان می شود. عملکرد آن به صورت ایجاد اختلال در تأثیر استروژن بر بافت پستان می باشد.

 داروی تاموکسیفن مناسب در درمان سرطان پستان

زمان و نحوه مصرف

پیش از هر بار مصرف تاموکسیفن راهنمای مصرف آن را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.

تاموکسیفن باید برای 5 سال روزی یک یا دو بار، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد. دوزهای روزانه بیشتر از 20 میلی گرم معمولاً به نصف تقسیم می شوند و دو بار در روز، در صبح و عصر یا طبق دستور پزشک مصرف می شوند. در صورت مصرف نوع شربت تاموکسیفن، از قاشق های مخصوص اندازه گیری استفاده کنید و از استفاده از قاشق های آشپزخانه به دلیل عدم دقت کافی خودداری کنید.

دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. برای جلوگیری از عود سرطان، این دارو معمولاً برای مدت 5 الی 10 سال مصرف می شود که انتخاب دوره درمان همچنان به شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو بستگی دارد.

بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

در صورت ابتلا به سرطان پستانی که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است، ممکن است با شروع مصرف تاموکسیفن، درد استخوان یا شدت بیماری افزایش یابد که در برخی موارد، نشانه ای از پاسخ مناسب بدن به دارو می باشد. علائم این وضعیت می تواند به صورت افزایش درد استخوان، افزایش اندازه تومور یا حتی تشکیل تومورهای جدید خود را نشان دهند. این علائم معمولاً به سرعت از بین می روند، با این حال بلافاصله بعد از بروز آن ها با پزشک خود صحبت کنید.

از آنجا که این دارو از طریق پوست و ریه ها قابل جذب می باشد، در صورت بارداری یا تمایل به بارداری از لمس این دارو و استنشاق گرد و غبار قرص ها خودداری کنید.

در صورت تشدید و وخیم شدن عارضه (برای مثال ایجاد تومور جدید در پستان)، فوراً پزشک خود را در جریان امور قرار دهید.

عوارض جانبی

گرگرفتگی، حالت تهوع، گرفتگی عضلات پا، دردهای عضلانی، کم پشتی مو، سردرد و بی حسی یا سوزن سوزن شدن پوست می تواند از عوارض جانبی مصرف تاموکسیفن باشد. همچنین ممکن است کاهش توانایی و میل جنسی در مردان نیز رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.

عوارض جانبی داروی تاموکسیفن

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف تاموکسیفن، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند تغییرات بینایی (به عنوان مثال، تاری دید)، درد چشم، کبودی یا خونریزی آسان، تغییرات ذهنی و خلقی، تورم مچ پا یا ساق پا، خستگی غیرمعمول، علائم عفونت (به عنوان مثال تب، گلودرد مداوم)، علائم بیماری کبد (به عنوان مثال، حالت تهوع و استفراغ مداوم، از دست دادن اشتها، درد معده یا شکم، زردی چشم یا پوست، ادرار تیره) را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون عارضه های پوستی، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی تاموکسیفن را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به تاموکسیفن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص لخته شدن خون (به عنوان مثال، ترومبوز ورید عمقی، آمبولی ریوی، سکته مغزی)، کلسترول یا تری گلیسیرید بالا، ناتوانی یا توانایی محدود در راه رفتن (بی حرکتی)، دیابت، فشار خون بالا، سیگار کشیدن، آب مروارید و بیماری کبدی مطلع سازید.

موارد احتیاط در مصرف داروی تاموکسیفن

تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی (به خصوص جراحی ترمیم پستان) به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. از مصرف تاموکسیفن در حین بارداری خودداری کنید. تاموکسیفن ممکن است منجر به آسیب به جنین شود. خانم هایی که از این دارو استفاده می کنند باید در طول درمان و به مدت 2 ماه پس از قطع درمان، از راه های غیر هورمونی قابل اطمینان پیشگیری از بارداری (مانند کاندوم، دیافراگم یا اسپرم کش) استفاده کنند. همچنین آقایانی که که از این دارو استفاده می کنند باید در طول درمان و 6 ماه پس از قطع درمان از راه های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده کنند. اگر شما یا همسرتان باردار هستید، بلافاصله با پزشک خود صحبت کنید.

هنوز مشخص نیست که آیا این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر، اما به دلیل احتمال آسیب به نوزاد، شیردهی در دوران مصرف دارو و 3 ماه پس از قطع مصرف آن توصیه نمی شود. به همین دلیل حتماً قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی تاموکسیفن را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تأیید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با تاموکسیفن تداخل داشته باشند عبارتند از: آناستروزول، "رقیق کننده های خون" (به عنوان مثال، وارفارین)، استروژن ها، لتروزول، انواع راه های هورمونی پیشگیری از بارداری (به عنوان مثال، قرص های ضد بارداری، پچ ها، ایمپلنت ها)، ریبوسیکلیب.

سایر داروها با دفع این دارو از بدن، بر روی عملکرد آن اثر می گذارند. از این دسته می توان به سایمتیدین، ​​میتوتان، ریفامایسین ها (به عنوان مثال، ریفامپین)، داروهای ضد افسردگی SSRI (به عنوان مثال، فلوکستین، پاروکستین)، گل راعی، داروهای مورد استفاده برای درمان تشنج (به عنوان مثال، کاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین، پریمیدون) و غیره اشاره کرد.

تاموکسیفن ممکن است در بعضی از تست های آزمایشگاهی (مانند آزمایش تیروئید) اختلال ایجاد کند و باعث نتایج کاذب شود. مطمئن شوید که همه پرسنل آزمایشگاه و پزشکان درباره مصرف شما از این دارو مطلع اند.

سوء مصرف

در صورت مصرف بیش از حد داروی تاموکسیفن و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. سایر علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت لرزش، راه رفتن بدون تعادل، غش کردن و ضربان قلب نامنظم باشد.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند شمارش کامل سلولهای خونی، ارزیابی عملکرد کبد، معاینات لگن، ماموگرافی، معاینات چشم) غافل نشوید. تمام قرارهای آزمایشگاهی و پزشکی خود را به خاطر داشته باشید.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده تاموکسیفن صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید.

نوع شربت دارو نباید یخ بزند. همچنین پس از باز کردن بطری حداکثر تا 3 ماه آن را مصرف کنید و باقی مانده را دور بریزید. داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره