تب

Fever

تب به عنوان یکی از واکنش های طبیعی بدن در مقابله با عفونت ها و بیماری ها است که زمانی رخ می دهد که دمای بدن از حد طبیعی (حدود 37 درجه سانتی گراد) بالاتر رود. تب می تواند با علائمی مانند تعریق، لرز، خستگی، درد عضلانی یا سردرد همراه باشد. در ادامه اطلاعاتی درباره علل بروز تب، نحوه تشخیص و راه های درمان آن در کودکان و بزرگسالان ارائه می شود.

تب چیست؟

تب چیست؟

تب افزایش موقتی دمای بدن هست که اغلب در نتیجه یک بیماری ایجاد می شود. تب، نشان دهنده وقوع اتفاقات غیر معمول در بدن می باشد.

در بزرگسالان تا زمانی که دمای بدن به 39.4 درجه سانتیگراد یا بالاتر نرسد جایی برای نگرانی وجود ندارد؛ اما، افزایش -هرچند اندک- دمای بدن نوزادان و کودکان خردسال می تواند نشان دهنده یک بیماری یا عفونت جدی در بدن باشد. معمولاً تب پس از چند روز قطع می شود. با وجود آن که داروهای تب بر، تب را پایین می آورند اما گاهی بهتر است درمان خاصی انجام نشود تا به خودی خود بهبود پیدا کند. به نظر می رسد که تب در مبارزه با عفونت ها، نقش بسیار مهمی را برای کمک به بدن ایفا می کند.

علائم تب

زمانی که دمای بدن از حد طبیعی خود بیشتر شود، یعنی فرد دچار تب شده است. توجه داشته باشید که اگر دمای بدن کمی بالاتر یا پایین تر از دمای طبیعی (۳۷ درجه سانتیگراد) باشد مشکلی وجود ندارد و طبیعی است.

بسته به عامل به وجود آورنده تب، علائم آن می تواند به اشکال زیر بروز کند:

  • تعریق
  • تب و لرز
  • سردرد
  • درد های عضلانی
  • کاهش اشتها
  • زود رنجی
  • کم آب شدن بدن
  • ضعف عمومی بدن

کودکان بین 6 ماه تا 5 سال ممکن است دچار تشنج ناشی از تب شوند. حدود یک سوم از کودکانی که دچار تشنج ناشی از تب می شوند، دوباره یک حمله تشنجی را تجربه خواهند کرد، که معمولاً در فاصله کمتر از 12 ماه پس از تشنج اول ایجاد می شود.

اندازه گیری دمای بدن

برای اندازه گیری دمای بدن، می توان از انواع مختلفی از دماسنج ها (دماسنج های دهانی، مقعدی، گوش و پیشانی) استفاده کرد. عموماً دماسنج های دهانی و مقعدی دمای بدن را دقیق تر اندازه می گیرند. اگرچه استفاده از دماسنج های گوشی یا پیشانی آسان تر و راحت تر است اما دقت اندازه گیری این دماسنج ها کمتر است. پزشکان توصیه می کنند که اندازه گیری دمای بدن نوزادان با استفاده از دماسنج مقعدی انجام شود. هنگام گزارش درجه حرارت بدن به پزشک، چگونگی اندازه گیری دمای بدن و نوع دماسنج را نیز به او توضیح دهید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

تب به خودی خود دلیلی برای نگرانی و مراجعه به پزشک نیست، با این وجود در شرایط زیر، باید به پزشک مراجعه کنید.

نوزادان

تب بدون علت در نوزادان و کودکان نگران کننده تر از تب بدون علت در بزرگسالان می باشد. اگر کودک دچار علائم زیر بود با پزشک تماس بگیرید:

  • سن کمتر از 3 ماه و دمای مقعدی 38 درجه سانتیگراد یا بالاتر.
  • بین 3 تا 6 ماهه، با دمای مقعدی 38/9 سانتی گراد، کودک به طور غیرعادی تحریک پذیر و بی حال بوده و حال ناخوشایندی دارد و حتی ممکن است دمای بدن به بالاتر از 38/9 برسد.
  • بین 6 تا 24 ماهه، دمای مقعدی بالاتر از 38/9 درجه سانتی گراد بوده و تب بیش از یک روز طول کشیده است ولی علامت دیگری دیده نمی شود. اگر کودک، علائم و نشانه های دیگری مثل سرماخوردگی، سرفه یا اسهال داشت باید فوراً به پزشک مراجعه کرد.

خردسالان

اگر کودک دچار تب شد اما واکنش مناسبی به محرک های اطراف نشان می دهد - تماس چشمی برقرار می کند و به حالات چهره و صدا واکنش نشان می دهد- همچنان می تواند مایعات بنوشد و بازی کند جای نگرانی چندانی نیست. در صورت مشاهده موارد زیر به پزشک مراجعه نمایید:

  • بی حالی و کسالت، استفراغ مکرر، سردرد یا دل درد شدید و هرگونه علائم دیگری که باعث ناراحتی یا درد قابل توجهی شود.
  • دچار شدن به تب پس از ماندن در ماشین با فصای داخلی گرم. در این صورت فوراً به پزشک یا مراکز درمانی مراجعه کنید.
  • طول کشیدن تب برای بیش از سه روز.
  • بی حالی و بی حوصلگی کودک و برقراری ارتباط ضعیف چشمی.

در موارد خاص، مانند زمانی که کودک دچار اختلال ایمنی و یا از قبل درگیر یک بیماری خاص بوده است، باید با شروع تب با پزشک تماس گرفت.

بزرگسالان

مراجعه به پزشک هنگام بروز سردرد همراه با تب

اگر دمای بدن 39/4 درجه سانتیگراد یا بالاتر بود و یا هر کدام از علائم و نشانه های زیر همراه با تب بروز کرد، حتماً باید به پزشک مراجعه کرد:

  • سردرد شدید
  • عارضه های غیر عادی بر روی پوست خصوصا اگر به سرعت وخیم شوند.
  • حساسیت غیرطبیعی به روشنایی
  • گرفتگی و درد شدید در ناحیه گردن، به خصوص هنگام خم کردن سر به جلو
  • آشفتگی ذهنی
  • استفراغ های مداوم
  • تنفس دشوار یا درد در ناحیه قفسه سینه
  • درد در ناحیه شکمی یا درد در هنگام ادرار کردن
  • تشنج

علل ابتلا به تب

تب زمانی اتفاق می افتد که ناحیه ای به نام هیپوتالاموس در مغز (که به عنوان ترموستات بدن نیز شناخته می شود) نقطه تنظیم دمای بدن را بالا برده و به شکل صعودی تغییر دهد. معمولاً زمانی که این اتفاق می افتد فرد احساس سرما کرده و خود را با لباس های بیشتر یا پتو می پوشاند و یا از شدت سرما، بدن شروع به لرزیدن می کند؛ در نهایت دمای بدن افزایش یافته و تب آغاز می شود. دمای معمول بدن در طول روز تغییر می کند (مثلا در صبح پایین تر و در ساعات انتهایی بعد از ظهر و عصر بالاتر است). اگرچه دمای 37 درجه به عنوان دمای طبیعی بدن در نظر گرفته می شود، اما همچنان در تغییر دمای بدن به میزان 1 درجه کمتر یا بیشتر (از 36/1 تا 37/2 درجه سانتیگراد) دمای بدن طبیعی می باشد.

تب یا افزایش دمای بدن ممکن است در نتیجه عوامل زیر رخ دهد:

گاهی اوقات علت تب را نمی توان تشخیص داد. اگر بیشتر از 3 هفته است که درگیر تب هستید و هنوز پزشک نتوانسته است منشأ آن را پس از ارزیابی های دقیق تشخیص دهد، ممکن است علت آن تب با منشأ ناشناخته تشخیص داده شود.

عوارض بیماری

ممکن است کودکان بین 6 ماه تا 5 سال تشنج ناشی از تب را تجربه کنند، معمولاً این تشنج به صورت از دست دادن هوشیاری و لرزش اندام های حرکتی دو طرف بدن می باشد. اگرچه این مسئله برای والدین بسیار نگران کننده است اما در اکثر موارد این تشنج ها آثار یا عوارض ماندگاری ندارند.

در هنگام تشنج:

  • کودک را به پهلو یا شکم روی سطح صافی مانند زمین بخوابانید.
  • هر شی تیزی که دراطراف کودک هست را از دسترس خارج کنید.
  • لباس های تنگ را در بیاورید.
  • حائل کودک باشید تا آسیبی نبیند.
  • چیزی داخل دهان کودک قرار ندهید و سعی نکنید تا لرزش ها را متوقف کنید.

بیشتر تشنج ها خود به خودی متوقف می شوند. پس از تشنج، کودک را هر چه سریع تر نزد پزشک ببرید تا علت تب را تشخیص دهد. اگر تشنج بیشتر از 5 دقیقه به طول انجامید با مرکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

پیشگیری از بروز بیماری

با قرار گرفتن کمتر در معرض بیماری های عفونی می توان از تب جلوگیری کرد. در اینجا چند نکته که می توانند کمک کننده باشد آورده شده ذکر شده است:

  • دستان خود را مرتب بشویید و این موضوع را به کودکتان نیز آموزش دهید. به خصوص قبل از خوردن غذا، پس از استفاده از سرویس بهداشتی، پس از گذران وقت در اماکن پرتردد و شلوغ و یا اطراف یک شخص بیمار، یا در حین سفر با وسایل حمل و نقل عمومی.
  • به کودکان خود یاد دهید که چگونه به خوبی و کاملاً دستانشان را بشویند: هر دو طرف هر دو دست باید به طور کامل به صابون آغشته و سپس زیر آب جاری بطور کامل شستشو داده شوند.
  • برای زمان هایی که به آب و صابون دسترسی ندارید با خودتان ضدعفونی کننده دست به همراه داشته باشید.
  • از لمس کردن بینی، دهان و چشم هایتان خودداری کنید، چرا که این ها همگی راه های ورود باکتری ها و ویروس ها به داخل بدن و ایجاد عفونت می باشند.
  • دهان و بینی خود را هنگام سرفه و عطسه بپوشانید و به فرزندانتان نیز این نکات را آموزش دهید. تا جایی که امکان دارد هنگام سرفه یا عطسه کردن از بقیه دور شوید تا از انتقال میکروب ها جلوگیری شود.
  • از فنجان، بطری های آب و ظروف غذاخوری مشترکی با فرزندان خود استفاده نکنید.

تشخیص تب

برای ارزیابی تب، پزشک معمولاً:

  • سوالاتی درباره علائم و سابقه پزشکی می پرسد.
  • معاینه جسمی انجام می دهد.
  • همچنین پزشک ممکن است بر اساس معاینه جسمی و سوابق پزشکی، انجام آزمایش هایی مثل آزمایش خون، یا رادیوگرافی از قفسه سینه را تجویز کند.

از آن جا که تب می تواند نشان دهنده بیماری های جدی در نوزادان مخصوصاً در 28 روز ابتدایی زندگی باشد، ممکن است که برای انجام آزمایش های لازم و درمان، نوزاد را در بیمارستان بستری کنند.

درمان تب

در تب های خفیف، پزشک درمان خاصی را برای پایین آوردن دمای بدن انجام نمی دهد. حتی این تب های خفیف می توانند در کاهش تعداد میکروب های بیماری زا مؤثر باشند.

داروهای بدون نیاز به نسخه

معمولاً پزشک در موارد ابتلا به تب های بالا و یا تب های خفیفی که اذیت کننده هستند، داروهای بدون نیاز به نسخه مانند استامینوفن یا ایبوبروفن را تجویز می کند. این داروها را مطابق با دستورالعملی که در بسته دارو موجود است یا طبق نسخه پزشک استفاده کنید. از زیاده روی در مصرف داروها پرهیز کنید. دز بالا یا استفاده طولانی مدت از استامینوفن یا ایبوپروفن می تواند به کبد یا کلیه صدمات جدی وارد کند. مصرف یکباره و بیش از حد این داروها کشنده می باشد. اگر تب فرزندتان پس از مصرف دارو همچنان بالا باقی مانده بود، مقدار دارو را افزایش ندهید بلکه به پزشک مراجعه کنید.

همچنین آسپیرین برای کودکان مناسب نیست، زیرا می تواند باعث یک اختلال نادر اما بسیار جدی و کشنده به نام سندرم ری شود.

داروها

بسته به عامل تب ممکن است پزشک آنتی بیوتیک تجویز کند، مخصوصاً اگر به وجود یک عفونت باکتریایی در بدن -مثل ذات الریه و گلودرد میکروبی (استرپتوکوکی)- شک داشته باشد. آنتی بیوتیک ها عفونت های ویروسی را درمان نمی کنند. اما داروهای ضد ویروس اندکی وجود دارد که در درمان برخی از عفونت های ویروسی استفاده می شوند. اگرچه بهترین درمان برای بیشتر بیماری های خفیف ویروسی، استراحت و نوشیدن مقدار زیادی مایعات می باشد.

درمان نوزادان

در نوزادان (مخصوصاً در 28 روز ابتدایی زندگی)، ممکن است لازم باشد که برای انجام آزمایش ها و درمان، نوزاد در بیمارستان بستری شود. در این گروه، تب می تواند نشان دهنده یک عفونت جدی در بدن باشد که به تزریقات داخل وریدی و مراقبت شبانه روزی نیاز دارد.

سبک زندگی و درمان های خانگی

تب

هنگام تب، با انجام اقدامات زیر می توانید به تسهیل روند بیماری و تسریع بهبودی آن کمک کنید:

مایعات زیادی بنوشید. تب باعث از بین رفتن مایعات و در نتیجه کم آبی بدن می شود، پس آب و آبمیوه بنوشید و غذاهای آبکی بخورید. در کودکان زیر یک سال، از محلول مایع درمانی خوراکی مانند پدیالیت استفاده کنید. این محلول ها به صورت ترکیب متناسب آب و املاح می باشد که به بازیابی مایعات و الکترولیت های از دست رفته بدن کمک می کنند.

استراحت. لازمۀ بهبودی، استراحت است زیرا فعالیت می تواند دمای بدن را افزایش دهد.

محیط خود را خنک نگه دارید. لباس سبک و راحت بپوشید، دمای اتاق را پایین نگه داشته و هنگام خواب از ملافه یا یک پتوی سبک استفاده کنید.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

ملاقات شما ممکن است با پزشک خانوادگی، پزشک عمومی یا یک متخصص اطفال صورت بگیرد. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای ملاقات با پزشک حاضر شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

از هر گونه موانع و محدودیت های قبل ملاقات آگاه باشید. هنگام تعیین قرار ملاقات سوال کنید که آیا نیاز هست که قبل از قرار کاری را انجام دهید یا خیر.

اطلاعاتی را درباره موارد زیر یادداشت کنید مثلا:

  • اینکه تب چه زمانی شروع شده است؟
  • از چه طریقی تب را اندازه گیری کردید؟ (مثلا از روش دهانی یا مقعدی)
  • هرگونه علائم و نشانه های دیگری که تجربه می کنید.
  • آیا خودتان یا فرزندتان اخیرا در اطراف یک شخص بیمار حضور داشته اید یا خیر.
  • اطلاعات شخصی خود را یادداشت کنید مثلا این که در مدت اخیر به جای خاصی سفر کرده اید.
  • فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که خودتان یا فرزندتان مصرف می کنید را بنویسید.
  • سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید.

سوالات اساسی و مهمی که هنگام داشتن تب بهتر است از پزشک پرسیده شود شامل موارد زیر است:

  • علت به وجود آمدن تب چه بوده است؟
  • آیا چیز دیگری می تواند باعث به وجود آمدن آن شده باشد؟
  • دادن چه نوع آزمایش هایی ضروری است؟
  • چه نوع درمانی را توصیه می کنید؟ آیا درمان ثانویه ای نیز وجود دارد؟
  • آیا مصرف دارو برای پایین آوردن تب ضروری است؟ اثرات جانبی این نوع داروها چه هستند؟
  • آیا محدودیت هایی وجود دارد که باید از آنها پیروی بکنم؟

همچنین اگر در حین ملاقات سوالی برایتان پیش آمد در پرسیدن آن تردید نکنید.

از پزشک چه انتظاری می رود

پزشک ممکن است سوالاتی از شما بپرسد، از جمله:

  • چه زمانی برای اولین بار علائم و نشانه ها رخ دادند؟
  • از چه طریقی دمای بدن فرزندتان را اندازه می گیرید؟
  • آیا خودتان یا فرزندتان دارویی برای پایین آوردن تب مصرف کرده اید؟
  • سایر نشانه های دیگری که فرزندتان تجربه کرده است چه چیزهایی بوده است؟ شدت آن ها چه قدر بوده؟
  • آیا شما یا فرزندتان درگیر بیماری های مزمن دیگری نیز هستید؟
  • شما یا فرزندتان معمولا چه داروهایی را مصرف می کنید؟
  • آیا در مدت اخیر خودتان یا فرزندتان در اطراف یک شخص بیمار حضور داشته اید؟
  • آیا اخیرا شما یا فرزندتان عمل جراحی انجام داده اید؟
  • آیا در مدت اخیر خودتان یا فرزندتان سفر خارج از کشور داشته اید؟
  • به نظر شما چه عواملی علائم را بهبود می بخشند؟
  • به نظر شما چه عواملی علائم را بدتر می کنند؟
ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها