درخواست مشاوره رایگان
خروسک یک عفونت تنفسی بسیار مسری است که بیشتر نوزادان و کودکان خردسال را درگیر می کند. این بیماری باعث تورم حنجره و نای شده و منجر به علائمی از جمله سرفه شدید و تنفس تند می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز خروسک، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.
خروسک به عفونت مجاری تنفسی فوقانی گفته می شود که مانع تنفس شده و به صورت سرفه هایی با صدایی شبیه پارس سگ مشخص می شود. سرفه و سایر علائم و نشانه های این بیماری، نتیجه تورم در اطراف حنجره، نای و برونش (نایژه) است.
وقتی هوا به صورت سرفه از طریق این مجاری باریک عبور می کند، تارهای صوتی متورم شده و صدای سرفه ای عمیق ایجاد می کنند. به همین ترتیب، نفس کشیدن غالباً صدای سوت بلندی (استریدور / سوت تنفسی) ایجاد می کند.
خروسک به طور معمول در کودکان اتفاق می افتد و معمولاً جدی نیست؛ بیشتر کودکان در خانه درمان می شوند.
خروسک (کروپ) اغلب به صورت یک سرماخوردگی ساده آغاز می شود و اگر التهاب و سرفه در حد زیادی وجود داشته باشد، کودک به تدریج علائم زیر را تجربه خواهد کرد:
علائم خروسک معمولاً در شب بدتر می شود و سه تا پنج روز ادامه دارند.
اگر علائم کودک شدید شد و یا بیش از سه تا پنج روز یا حتی بیشتر ادامه داشت و به درمان های خانگی پاسخ نداد، با پزشک کودک خود تماس بگیرید.
درصورت وجود علائم زیر در کودک به پزشک مراجعه کنید:
خروسک معمولاً به دلیل عفونت ویروسی و اغلب با ویروس پاراآنفلوانزا ایجاد می شود.
معمولا این بیماری در نتیجه تنفس ذرات آلوده تنفسی (حاصل از عطسه یا سرفه) ایجاد می شود.
ذرات ویروسی در این قطرات ممکن است در اسباب بازی ها و سایر سطوح نیز زنده بمانند. اگر کودک شما یک سطح آلوده را لمس کند و سپس چشم، بینی یا دهان خود را لمس کند عفونت منتقل می شود.
کودکان بین 6 ماه تا 3 سال بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. از آنجا که کودکان مجاری تنفسی کوچکی دارند، بیشتر در معرض ابتلا هستند.
در اکثر موارد، خروسک خفیف است. در درصد کمی از کودکان، راه هوایی به حدی متورم می شود تا در تنفس اختلال ایجاد کند.
به ندرت یک عفونت باکتریایی ثانویه در نای ایجاد می شود که منجر به مشکل تنفسی شده و نیاز به مراقبت های پزشکی خواهد داشت.
فقط تعداد كمی از كودكانی كه به خروسک مبتلا می شوند نیاز به بستری شدن دارند.
برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری، باید اقدامات مربوط برای جلوگیری از سرماخوردگی و آنفولانزا را انجام داد:
برای جلوگیری از عفونت های جدی تر، واکسیناسیون کودک خود را در در زمان مقرر انجام دهید.
واکسن های دیفتری و آنفولانزای هموفیلوس نوع بی (Hib) محافظت را در برابر نادرترین و خطرناک ترین عفونت های مجاری هوایی فوقانی ایجاد می کنند.
هنوز واکسنی وجود ندارد که از ویروس پارا آنفلوانزا پیشگیری کند.
پزشک با
و گاهی اوقات رادیوگرفی یا سایر آزمایش های تشخیصی خروسک را تشخیص داده و سایر بیماری های احتمالی را رد می کند.
اکثر کودکان مبتلا به خروسک در خانه درمان می شوند. درمان به طور معمول بر اساس شدت علائم است.
آرامش بخشیدن به کودک اهمیت زیادی دارد، زیرا گریه باعث تحریک انسداد مجاری تنفسی شده و عارضه را تشدید می کند. کودک خود را در آغوش بگیرید، لالایی یا داستان های آرام بخش بخوانید.
پتو یا اسباب بازی مورد علاقه اش را در اختیار او قرار داده و با لحنی آرام بخش صحبت کنید.
معمولاً در صورتی که علائم کودک بیش از سه تا پنج روز ادامه داشته باشد یا بدتر شود، پزشک این داروها را تجویز می کند:
کودک احتمالاً باید چندین ساعت قبل از رفتن به خانه در اورژانس تحت مراقبت باشد تا مشخص شود آیا به دوز دیگری نیاز است یا خیر.
برای بیماری خروسک شدید، ممکن است کودک نیاز به گذراندن زمان در بیمارستان برای تحت نظر گرفتن و انجام درمان های دیگری داشته باشد.
دوره خروسک اغلب سه تا پنج روز می باشد.
با انجام چند عمل ساده برای کودک خود شرایط راحتی فراهم می کنید:
سرفه کودک ممکن است در طول روز کاهش یابد، اما اگر در شب زیاد شد تعجب نکنید. ممکن است نیاز باشد در نزدیکی فرزندتان یا حتی در همان اتاق بخوابید تا در صورت شدید شدن علائم کودک بتوانید اقدام کنید.
در بیشتر موارد این بیماری، کودک نیازی به مراجعه به پزشک نخواهد داشت. با این حال، اگر علائم کودک شما شدید است یا به درمان خانگی پاسخ نمی دهد، باید با پزشک خود تماس بگیرید.
قبل از وقت معاینه فهرستی از موارد زیر را تهیه کنید:
علاوه بر این سوالات، در پرسیدن هر سوال دیگری که برایتان پیش آمده است تردید نکنید.
پزشک کودک ممکن است تعدادی سوال برای کمک به تعیین بهترین روش درمان از شما بپرسد:
پزشک براساس توضیحات شما و علائم و شرایط کودک از شما سوالاتی را می پرسد.
سوالات و اماده بودن برای آن ها باعث می شود از وقت خود با دکتر استفاده لازم را ببرید.
