پنی سیلین جی پروکائین (نام تجاری: باکتراسیلین جی)، از آنتی بیوتیک های خانواده پنی سیلین است که در درمان عفونت های باکتریایی به خصوص عفونت های ریوی، مقاربتی و بافتی کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف پنی سیلین جی پروکائین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: پنی سیلین G پروکائین
نام تجاری: ویسیلین، باکتراسیلین جی
پنی سیلین جی پروکائین برای درمان طیف گسترده ای از عفونت های باکتریایی (مانند تب روماتیسی) استفاده می شود. این دارو، آنتی بیوتیک پنی سیلین با اثر طولانی مدت است که باعث توقف رشد باکتری ها می شود.
از این دارو نباید برای درمان سوزاک استفاده شود.
پنی سیلین جی پروکائین طبق دستور پزشک به صورت عضلانی تزریق می شود.
دوز دارو براساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان متفاوت می باشد. دوز مصرفی برای کودکان براساس سن و وزن تجویز می شود.
در صورت استفاده از دارو بدون تجویز پزشک، تمام دستورالعمل های تهیه و مصرف دارو از متخصص بهداشت پرسیده شود. دارو قبل از مصرف از نظر شکل ذرات و تغییر رنگ بررسی شود. در صورت بروز مشکل در این دو مورد، از دارو استفاده نشود. اطلاعات لازم برای نگهداری و دور انداختن دارو کسب شود.
دوزهای مصرفی طبق برنامه ای منظم که پزشک تجویز کرده است مصرف شوند تا دارو بهترین اثر را داشته باشد.
در صورت بهبود علائم مصرف دارو تا مدت زمان تجویز شده ادامه یابد و قطع نشود. قطع دارو زودتر از زمان تجویز شده، منجر به بازگشت عفونت خواهد شد.
در صورت طولانی و بدتر شدن وضعیت، به پزشک اطلاع داده شود.
درد در محل تزریق از عوارض جانبی پنی سیلین جی پروکائین می باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن این علائم، به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف پنی سیلین جی پروکائین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی که بسیار نادر می باشند، فوراً به پزشک اطلاع داده شود: درد مفصل و عضله، درد شدید و پوست پوست شدن در محل تزریق، بی حسی و سوزن سوزن شدن بازوها و پاها، درد و قرمزی و تورم بازوها و پاها، تغییر رنگ پوست در نزدیکی محل تزریق یا بازوها و پاها، حرکات کنترل نشده، عدم توانایی در حرکت، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، علائم جدید عفونت (به عنوان مثال تب و گلو درد مداوم)، کبودی و خونریزی آسان، ادرار تیره و کدر، تشنج، تغییرات ذهنی و خلقی (به عنوان مثال افسردگی و خشم).
در صورت بروز عوارض جانبی جدی، از جمله: درد قفسه سینه، مشکل در گفتار، تغییرات بینایی و غش کردن از کمک های پزشکی استفاده شود.
پنی سیلین جی پروکائین به ندرت باعث اختلال خونی بسیار جدی (مت هموگلوبینمی) می شود. این عارضه در صورت بروز مشکلات تنفسی، بیماری های خاص خونی یا سیگار کشیدن شدید تر می شود. علائم این اختلال طی چند دقیقه تا چند ساعت پس از استفاده از این دارو رخ می دهد. در صورت بروز علائم مت هموگلوبینمی، استفاده از این دارو متوقف و بلافاصله از فوریت های پزشکی کمک گرفته شود: سردرد، سرگیجه، تنگی نفس، خستگی، پوست رنگ پریده مایل به آبی یا خاکستری، ضربان سریع قلب.
در صوت استفاده از پنی سیلین جی پروکائین برای درمان سفلیس، بیماری شناخته شده ای به نام واکنش جاریش-هایمر ایجاد می شود. این عوارض 1 تا 2 ساعت پس از دریافت دارو رخ می دهد و تا 24 ساعت ادامه می یابد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم فوراً به پزشک اطلاع داده شود: تب و لرز، درد عضلانی، بدتر شدن زخم های پوستی، ضربان سریع قلب، تنفس سریع، سرگیجه و گرگرفتگی.
پنی سیلین جی پروکائین گاهی اوقات باعث بیماری شدید روده ای (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) می شود. این وضعیت ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها بعد درمان رخ دهد. در صورت وجود موارد زیر از داروهای ضد اسهال یا مواد افیونی استفاده نشود زیرا باعث بدتر شدن وضعیت می شوند، همچنین در صورت داشتن علائم زیر سریعاً به پزشک اطلاع داده شود: اسهالی مداوم، درد و گرفتگی شکم یا معده، خون یا مخاط در مدفوع.
استفاده ی طولانی مدت یا مکرر از این دارو منجر به برفک دهانی یا عفونت قارچی واژن می شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک تماس گرفته شود.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش، تورم به خصوص صورت و زبان و گلو، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً باید به دنبال مراقبت های پزشکی بود.
موارد ذکر شده لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی پنی سیلین جی پروکائین نیست. در صورت مشاهده هرگونه عارضه ای، با پزشک یا داروساز تماس گرفته شود.
در صورت وجود حساسیت به این دارو، آنتی بیوتیک های دیگر (مانند سایر پنی سیلین ها و سفالوسپورین ها)، پروکائین یا آلرژی های دیگر یا قبل از مصرف به پزشک یا داروساز اطلاع داده شود. این محصول حاوی مواد غیر فعالی است که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروساز صحبت شود.
قبل از استفاده از پنی سیلین جی پروکائین، سابقه پزشکی به پزشک یا داروساز شرح داده شود، به خصوص: مشکلات کلیوی، مشکلات تنفسی (مانند آسم، برونشیت، آمفیزم و سابقه استعمال دخانیات)، بیماری قلبی، برخی از اختلالات خونی (کمبود G6PD، کمبود پیروات کیناز، بیماری هموگلوبین- M و متیوگلوبین ردوکتاز).
این دارو تأثیر واکسن های زنده ی باکتریایی (مانند واکسن تیفوئید) را کاهش می دهد. حین استفاده از این دارو از واکسیناسیون خودداری شود، مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد.
افراد مسن و نوزادان بیشتردر معرض خطر عوارض جانبی این دارو می باشند.
در دوران بارداری، تنها زمانی باید استفاده شود که به شدت به آن نیاز باشد. در مورد خطرها و فواید آن با پزشک صحبت شود.
ممکن است این دارو در مقادیر کم به شیر مادر منتقل شود. قبل از شیردهی با پزشک مشورت شود.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی پنی سیلین جی پروکائین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با پنی سیلین جی پروکائین تداخل داشته باشند عبارتند از: رقیق کننده های خون (به عنوان مثال وارفارین)، متوترکسات، NSAID ها (به عنوان مثال آسپیرین و ایندومتاسین) و تتراسایکلین ها.
با تجویز پزشک، مصرف آسپیرین با دوز پایین (81-325 میلی گرم در روز) به منظور پیشگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی، باید ادامه یابد. برای کسب اطلاعات بیشتر به پزشک یا داروساز مراجعه شود.
پنی سیلین جی پروکائین در برخی آزمایش های آزمایشگاهی (از جمله برخی تست های گلوکز ادرار) تداخل ایجاد می کند و نتایج نادرستی را به دنبال خواهد داشت. از مطلع بودن پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از داروهای مصرفی، اطمینان حاصل شود.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و مشکل و قطع تنفس، با مرکز فوریت های پزشکی تماس گرفته شود. علائم مصرف بیش از حد دارو شامل: تشنج، گیجی و تغییرات ذهنی و خلقی (به عنوان مثال خشم) می شوند.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
در صورت استفاده طولانی مدت از پنی سیلین جی پروکائین، تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی (مانند شمارش کامل سلول های خونی و آزمایش عملکرد کلیه) حفظ شوند. برای اطلاع از جزئیات با پزشک مشورت شود.
آثار مثبت این دارو در صورت مصرف منظم آن طبق دستورالعمل پزشک حاصل می شود. اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.