درخواست مشاوره رایگان
تریامسینولون (نام تجاری: زیلرتا)، از دسته داروهای کورتیکواستروئیدی می باشد که در درمان التهاب، واکنش های آلرژیک، برخی انواع آرتروز، نقرس، بیماری های پوستی کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف تریامسینولون، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: تریامسینولون (تزریقی)
نام تجاری: کنالوگ 40، زیلرتا
تریامسینولون در شرایط مختلفی مانند اختلالات آلرژیک، آرتروز، نقرس، بیماری های خونی، مشکلات تنفسی، برخی سرطان ها، بیماری های چشمی، اختلالات روده، بیماری های کلاژن و پوستی استفاده می شود. با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای تریامسینولون مشورت نمایید خصوصاً تزریقی که در نزدیکی ستون فقرات (اپیدورال) انجام شود. عوارض جانبی نادر اما جدی در نتیجه تزریق اپیدورال متواند رخ دهد.
تریامسینولون به عنوان هورمون کورتیکواستروئید (گلوکوکورتیکوئید) شناخته می شود که با تضعیف سیستم ایمنی بدن باعث کاهش تورم و التهاب می شود.
بسته به شرکت دارویی، این دارو در مناطق مختلف مانند عضله، زیر پوست یا مفصل تزریق می شود. تزریقات معمولاً توسط کارشناس بهداشت آموزش دیده انجام می شود. اگر تزریق را خودتان انجام می دهید، از پزشک خود نحوه صحیح انجام آن را بیاموزید.
محل تزریق، برنامه، دوز مصرفی و طول دوره درمان بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان متفاوت است. این دارو را به صورت وریدی یا اپیدورال تزریق نکنید. تریامسینولون به دلیل خطر کوری یا آسیب به چشم برای تزریق در اطراف چشم یا قسمت های خاصی از بینی توصیه نمی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
بیشترین اثربخشی تریامسینولون در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود، دوز خود را تغییر ندهید و از این دارو برای مدت طولانی تر از زمان تجویز شده استفاده نکنید. اگر در مورد درمان خود سوالی دارید حتما از پزشک خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
قبل از استفاده از این دارو دست ها را با آب و صابون بشویید. قبل از مصرف، این محصول را از نظر بصری از نظر وجود ذرات جامد یا تغییر رنگ بررسی کنید و در صورت وجود هرکدام، از دارو استفاده نکنید.
قبل از تزریق عضلانی هر دوز، محل تزریق را با الکل تمیز کنید. تزریق را هر بار در محل متفاوتی انجام دهید.
قبل از استفاده ویال را تکان دهید تا دارو یک دست شود. دوز تجویز شده را بلافاصله پس از کشیدن از ویال تزریق کنید. دارو نباید در ویال ته نشین شود.
نحوه نگهداری و دور انداختن سرنگ، سوزن و لوازم پزشکی را بیاموزید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه مشورت کنید.
اگر مدت طولانی است که از تریامسینولون استفاده می کنید، آن را بدون تأیید پزشک قطع نکنید. با قطع ناگهانی این دارو، برخی عوارض تشدید می شود.
تریامسینولون برای درمان بیماری هایی مانند آرتروز و بورسیت، به مفصل تزریق می شود. اگر تزریق مفصلی انجام داده اید، مراقب باشید که چه مقدار فشار به آن مفصل وارد می کنید. از پزشک خود بپرسید که در حین بهبودی، مفصل را چقدر می توانید حرکت دهید.
اگر وضعیت تشدید یا علائم جدیدی ظاهر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
قرمزی یا درد در محل تزریق، ناراحتی معده، سردرد، سرگیجه، مشکل خواب یا افزایش وزن می توانند از عوارض تریامسینولون باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
تریامسینولون ممکن است فشار خون را افزایش دهد. فشار خون خود را مرتباً بررسی کنید و در صورت بالا بودن نتایج به پزشک اطلاع دهید.
تریامسینولون می تواند باعث افزایش قند خون شود، که باعث دیابت یا وخامت این بیماری می شود. در صورت مشاهده علائم افزایش قند خون مانند افزایش تشنگی / ادرار، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. اگر از قبل دیابت دارید، قند خون خود را به طور منظم و طبق دستورالعمل بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. امکان دارد نیاز به تنظیم داروی دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی داشته باشید.
تریامسینولون توانایی فرد در مبارزه با عفونت ها را کاهش داده و می تواند باعث ابتلا به یک عفونت جدی شده یا هر عفونتی را تشدید کند. در صورت مشاهده علائم عفونت (مانند گلودرد مداوم، تب، لرز، سرفه) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: ضعف، پف صورت، افزایش غیرمعمول وزن، نازک شدن پوست، درد استخوان، تغییرات دوره قاعدگی، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند افسردگی، نوسانات خلقی، زودرنجی)، کبودی / خونریزی، مشکلات بینایی، تورم مچ پا / ساق پا / دست، ضربان قلب سریع / آهسته / نامنظم فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر تزریق تریامسینولون در مفصل انجام شده، ناراحتی موقتی مفصل محتمل است. در صورت بروز تب، افزایش / درد شدید همراه با تورم، ضعف یا کاهش دامنه حرکت در مفصل، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش/ تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی تریامسینولون را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف تریامسینولون، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: ابتلا به مشکلات خونریزی، لخته شدن خون، پوکی استخوان، دیابت، برخی بیماری های چشم (مانند آب مروارید، آب سیاه، عفونت تبخال چشم)، مشکلات قلبی (مانند نارسایی قلبی، حمله قلبی اخیر)، فشار خون بالا، عفونت های فعلی / گذشته (مانند عفونت های مفصلی و عفونت های ناشی از قارچ، تبخال، سل، کرم سوزنی)، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، بیماری روحی / خلقی (مانند روان پریشی، اضطراب، افسردگی)، مشکلات معده / روده (مانند دیورتیکولیت، زخم، کولیت اولسراتیو)، تشنج، مشکلات تیروئید و تغییر نسبت مواد معدنی، مطلع سازید.
تریامسینولون ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
استفاده طولانی مدت از داروهای کورتیکواستروئید می تواند پاسخ بدن را نسبت به فشار های جسمی تحت تاثیر قرار دهد؛ بنابراین، قبل از انجام هرگونه جراحی یا درمان اضطراری، به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید که از این دارو استفاده می کنید یا طی 12 ماه گذشته از این دارو استفاده کرده اید. در صورت بروز خستگی غیرمعمول / شدید یا کاهش وزن، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو توانایی سیستم ایمنی را کاهش داده و می تواند احتمال ابتلا به عفونت را بیشتر یا عفونت های فعلی را تشدید کند. از تماس با افراد مبتلا به بیماری های واگیردار (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا، کووید-19) خودداری کنید. اگر در معرض عفونت قرار گرفته اید یا تمایل به کسب اطلاعات بیشتر دارید، با پزشک خود مشورت کنید.
بدون موافقت پزشک خود، واکسیناسیون انجام ندهید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.
تریامسینولون میتواند باعث خونریزی معده شود. استفاده روزانه از الکل در هنگام استفاده از این دارو خطر خونریزی معده را افزایش می دهد. مصرف نوشیدنی های الکلی را محدود کنید.
افراد مسن نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه پوکی / درد استخوان ، خونریزی معده / روده و تغییرات ذهنی / خلقی (مانند گیجی) حساسیت بیشتری نشان می دهند.
مصرف طولانی مدت تریامسینولون سرعت رشد کودک را کاهش میدهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید. به طور مرتب به پزشک مراجعه کنید تا قد و رشد کودک بررسی شود.
تزریق این دارو به عضله برای کودکان زیر شش سال توصیه نمی شود.
با وجود اینکه تریامسینولون به ندرت به جنین آسیب می رساند، این دارو در دوران بارداری باید فقط در موارد ضروری مصرف شود. گاهی نوزادان متولد شده از مادرانی که به مدت طولانی از داروهای کورتیکواستروئید استفاده می کنند دچار مشکلات هورمونی می شوند. در صورت مشاهده علائمی مانند حالت تهوع / استفراغ مداوم، اسهال شدید یا ضعف در نوزاد تازه متولد شده خود، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست لذا قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی تریامسینولون را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که با این دارو تداخل دارند عبارتند از: آلدسلوکین، میفپریستون، سایر داروهایی که می توانند باعث خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، NSAID ها مانند ایبوپروفن / ناپروکسن، "داروهای رقیق کننده خون" مانند وارفارین / دابیگاتران).
آسپیرین در صورت استفاده با تریامسینولون می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک مصرف آسپیرین را با دوز کم به منظور پیشگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی (معمولاً با دوزهای 81-325 میلی گرم در روز) تجویز کرده است، باید آن را ادامه دهید، مگر اینکه نظر پزشک تغییر کند.
این دارو قادر است در برخی آزمایش های تشخیصی (مانند آزمایش های پوستی) تداخل ایجاد کند، که احتمالاً باعث نتایج آزمایشگاهی نادرستی می شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد تریامسینولون و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تغییراتی در سبک زندگی به کاهش خطر پوکی استخوان در طی درمان طولانی مدت کمک می کند، این تغییرات شامل ورزش های استقامتی، مصرف کلسیم و ویتامین D کافی، قطع سیگار و محدود کردن الکل می باشد. درباره تغییر سبک زندگی که می تواند مفید واقع شود، با پزشک خود مشورت کنید.
حین مصرف دارو، آزمایش های تشخیصی و یا پزشکی (مانند شمارش خون، سطح گلوکز / مواد معدنی خون، فشار خون، آزمایش تراکم استخوان، اندازه گیری قد / وزن، معاینات چشم، رادیوگرافی) باید انجام شود. تمام معاینات پزشکی و آزمایشگاهی را به موقع انجام دهید.
تریامسینولون باید طبق برنامه مصرف شود. اگر یک نوبت را فراموش کردید، برای راهنمایی با پزشک خود یا پزشک داروخانه تماس بگیرید. دوز را برای جبران دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
