دی سیکلومین (نام تجاری: ایپی کلومین)، از داروهای ضد اسپاسم است که با اثر بر روی انتقال دهنده های عصبی، از بروز گرفتگی و اسپاسم در عضلات صاف روده جلوگیری می کند و در مواردی در تسکین درد های قاعدگی استفاده می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف دی سیکلومین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: دی سیکلومین
نام تجاری: بنتیل، ایپی کلومین
از این دارو در درمان نوع خاصی از مشکلات روده ای به نام سندرم روده تحریک پذیر استفاده می شود. این دارو به کاهش علائم گرفتگی عضلات معده و روده کمک می کند و منجر به بهبود حرکات معده و روده و شل شدن عضلات روده می شود. دی سیکلومین از دسته ی داروهای ضد کولینرژیک یا ضد اسپاسم می باشد. این دارو برای کودکان زیر 6 ماه منع مصرف دارد.
این دارو باید طبق تجویز پزشک ، معمولاً 4 بار در روز و به صورت خوراکی با غذا یا بدون آن مصرف شود. ممکن است پزشک برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، مصرف دارو با دوز پایین را پیشنهاد کند و به تدریج مقدار آن را افزایش دهد. با دقت از توصیه های پزشک خود پیروی کنید.
در صورت مصرف فرم مایع دی سیکلومین، دوز مشخص شده را به کمک دستگاه یا قاشق مخصوص اندازه گیری کنید و از استفاده از قاشق آشپزخانه به دلیل عدم دقت کافی خودداری کنید. قبل از مصرف، دارو را با مقدار مساوی آب مخلوط کنید.
آنتی اسیدها باعث کاهش جذب این دارو می شوند. از مصرف این دو نوع دارو به صورت همزمان خودداری کنید. درصورت مصرف آنتی اسید، آن را بعد از غذا مصرف کنید و داروی دی سیکلومین را قبل از غذا استفاده کنید.
دوز دارو براساس سن، شرایط پزشکی و پاسخ به درمان متفاوت است.
بدون تأیید پزشک، مقدار داروی خود را افزایش ندهید و از مصرف بیش از حد آن خودداری کنید؛ زیرا نه تنها سرعت بهبود افزایش پیدا نخواهد کرد بلکه ممکن است خطر عوارض جانبی جدی افزایش یابد.
در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
سرگیجه، خواب آلودگی، سبکی سر، ضعف، تاری دید، خشکی چشم، خشکی دهان، حالت تهوع، یبوست و نفخ شکم می تواند از عوارض دی سیکلومین باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
برای از بین بردن خشکی دهان، آب نبات (بدون قند) بمکید، آدامس (بدون قند) بجوید، آب بنوشید یا از بزاق مصنوعی استفاده کنید. برای رفع خشکی چشم، با داروساز خود در مورد اشک مصنوعی یا سایر مواد روان کننده چشم مشورت کنید.
برای جلوگیری از ایجاد یبوست، فیبر زیاد مصرف کنید، آب کافی بنوشید و ورزش کنید. همچنین ممکن است نیاز به مصرف ملین داشته باشید. با پزشک داروخانه خود در رابطه با ملین مناسب مشورت کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف دی سیکلومین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند کاهش تعریق، پوست خشک / گرم / برافروخته، ضربان قلب سریع / نامنظم، از دست دادن هماهنگی، اختلال گفتار، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند گیجی، توهم، تحریک، عصبی، هیجان غیرمعمول) و مشکل در ادرار کردن را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، مانند: درد چشم / تورم / قرمزی، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ ها در شب) بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی دی سیکلومین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دی سیکلومین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف داروی دی سیکلومین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع بسته شدن زاویه)، بزرگ شدن پروستات، مشکلات ادرار به دلیل انسداد مجاری ادرار، سایر مشکلات معده / روده (مانند تنبلی روده، انسداد، کولیت اولسراتیو، عفونت، میزان کم اسید معده و اسهال، بیماران ایلئوستومی / کولوستومی مبتلا به اسهال)، پرکاری تیروئید (هایپرتیروئیدیسم)، مشکلات قلبی (مانند بیماری عروق کرونر، آنژین، نارسایی احتقانی قلب، ضربان قلب سریع / نامنظم )، مشکلات قلبی به دلیل خونریزی شدید، فشار خون بالا، مشکلات سوزش معده (مانند ریفلاکس اسید، فتق هیاتال، مشکلات مری)، مشکل خاص سیستم عصبی (نوروپاتی اتونومیک)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به داروها / الکل)، میاستنی گراویس، مشکلات کبدی و مشکلات کلیوی مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
دی سیکلومین باعث می شود کمتر عرق کنید و احتمال گرمازدگی افزایش می یابد. از انجام کارهایی که ممکن است باعث گرم شدن بیش از حد شما شوند مانند کار سنگین یا ورزش در هوای گرم یا استفاده از حمام آبگرم خودداری کنید. وقتی هوا گرم است، مایعات زیادی بنوشید و لباس سبک بپوشید. درصورت تعریق بیش از حد، به سرعت به دنبال مکانی برای خنک شدن و استراحت باشید. در صورت ابتلا به تب یا برطرف نشدن آن، تغییرات ذهنی / خلقی، سردرد یا سرگیجه فوراً به پزشک مراجعه کنید.
ممکن است افراد مسن حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی دی سیکلومین، به ویژه خواب آلودگی، گیجی، هیجان غیرمعمول، یبوست، ضربان قلب سریع و مشکلات ادرار نشان دهند. خواب آلودگی و گیجی می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.
تنها در صورت لزوم از این دارو در دوران بارداری استفاده کنید. در رابطه با مزایا و معایب این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
دی سیکلومین از شیر مادر به نوزاد منتقل می شود و اثرات نامطلوبی بر کودک شیرخوار دارد؛ بنابراین پیش از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی دی سیکلومین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولاتی که با دی سیکلومین تداخل دارند عبارتند از: قرص / کپسول پتاسیم و داروهایی که روی حرکت روده اثر می گذارند (مانند متوکلوپرامید).
داروهای زیر با دی سیکلومین تداخل دارند مانند: داروهای آنتی کولینرژیک (مانند آتروپین، گلیکوپیرولات، اسکوپولامین)، سایر داروهای ضد اسپاسم (مانند کلیدینیوم، پروپاتلین)، داروهای مورد استفاده در درمان گلوکوما، آنتی هیستامین ها و داروهای معده و مجاری ادراری و داروهای خاصی که برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود.
در صورت مصرف سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، آنتی هیستامین ها (مانند ستریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی و مسکن های حاوی مخدر (مانند کدئین) را پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی و مکمل های غذایی) را بررسی کنید؛ زیرا مواد تشکیل دهنده برخی از داروها می توانند باعث خواب آلودگی یا ضربان قلب سریع شوند. در رابطه با نحوه صحیح مصرف داروها با پزشک داروخانه مشورت کنید.
دی سیکلومین در برخی آزمایش ها (از جمله آزمایش ترشح معده) تداخل ایجاد می کند و احتمالاً باعث نتایج کاذب می شود. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و پزشکان از مصرف شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت بزرگ شدن مردمک، گرم شدن / خشکی پوست، تب، سرگیجه شدید، تشنگی شدید، اختلال در بلع، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند گیجی، هیجان غیرمعمول)، ضربان قلب سریع / نامنظم، ضعف عضلانی، عدم توانایی در حرکت (فلج شدن)، تنفس کند، غش و تشنج باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
مدیریت اختلالات گوارشی علاوه بر دارو، شامل تغییر در سبک زندگی مانند برنامه های کاهش استرس، ورزش، قطع سیگار و تغییر در رژیم غذایی می باشد. در رابطه با تغییرات مفید سبک زندگی با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
تمام معاینات پزشکی را نگه دارید تا پزشک بتواند پیشرفت وضعیت را بررسی کرده و عوارض جانبی آن را کنترل کند. برای جزییات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
