درخواست مشاوره رایگان
آلوسترون (نام تجاری: لوترونکس)، از داروهای مورد استفاده در درمان اسهال در خانم های مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر است. این دارو علاجی برای سندرم روده تحریک پذیر نیست بلکه تسکینی برای آن می باشد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف آلوسترون، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: آلوسترون
نام تجاری: لوترونکس
از آلوسترون برای بیماری سندرم روده تحریک پذیر شدید همراه با اسهال در زنان، استفاده می شود. البته این دارو باعث درمان کامل بیماری نمی شود ولی درد های شکمی، دفع مدفوع های ناگهانی و اسهال را کاهش می دهد.
این دارو به دلیل عوارض جانبی خطرناکی که در بزرگسالان دارد، در کودکان قابل استفاده نیست.
پیش از شروع مصرف آلوسترون و یا در هربار شروع مجدد آن، برگه راهنما دارو و دستورالعمل استفاده از آن را مطالعه نمایید.
آلوسترون را طبق توصیه پزشک دو بار در روز، بصورت خوراکی و همراه با غذا یا بدون آن مصرف کنید. دوز این دارو بر اساس شرایط پزشکی شخص بیمار و میزان پاسخ دهی او به درمان تعیین خواهد شد. در صورت ابتلا به یبوست، از این دارو استفاده نکنید.
درصورت بهبود نیافتن یا تشدید بیماری، به پزشک مراجعه کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف آلوسترون، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت وقوع هریک از عوارض جانبی زیر، فوراً مصرف دارو را متوقف کرده و به پزشک مراجعه کنید: یبوست، اسهال یا مدفوع خونی و ایجاد دل درد و معده درد شدید یا تشدید دل دردهای قدیمی.
آلوسترون، سروتونین موجود در بدن را افزایش می دهد و در مواقع نادر باعث ایجاد یک بیماری خطرناک بنام سندرم سروتونین (مسمومیت با سروتونین) می شود. برخی از داروهای دیگر نیز خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند؛ بنابراین برای جلوگیری از وقوع این عارضه، می بایست تمامی داروهای مصرفی تان را به اطلاع پزشک یا داروساز خود برسانید. در صورت بروز علائم زیر به دنبال امداد های فوری پزشکی باشید: تند شدن ضربان قلب، توهم، عدم هماهنگی بین اعضای بدن، سرگیجه شدید، حالت تهوع، استفراغ و اسهال شدید، انقباض عضلات، تب بی دلیل، پریشانی و بی قراری غیرعادی.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به آلوسترون نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: ایجاد راش، خارش، تورم (مخصوصاً در صورت، گلو و زبان)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف آلوسترون، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی یا خانوادگی اسهال، بیماری های روده ای مختلف (مانند انسداد روده، ایسکمی کولون، بیماری کرون، التهاب زخمی شونده کولون و التهاب دیورتیکول)، بیماری های کبدی و ایجاد لخته خون مطلع سازید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن تر نسبت به عوارض جانبی آلوسترون (مخصوصاً یبوست) حساس تر هستند.
از داروی آلوسترون در طول بارداری، تنها در مواقع ضروری استفاده خواهد شد. درباره فواید و ضرر های استفاده از این دارو در حین بارداری، با پزشکتان مشورت کنید.
هنوز مشخص نشده است که آیا این دارو می تواند وارد شیر مادر شود یا خیر. اگر قصد استفاده از این دارو در حین شیردهی را دارید، حتماً پیش از آن، با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی آلوسترون را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از داروهایی که با آلوسترون تداخل دارند، عبارتند از: آپومورفین، فلوکسامین.
استفاده همزمان داروی آلوسترون با داروهایی که باعث ایجاد یبوست می شوند، عوارض جانبی خطرناکی بوجود خواهد آورد. با پزشک یا داروساز خود درباره مصرف بی خطر و مناسب داروی آلوسترون، صحبت کنید.
همچنین در صورت مصرف داروهایی که سروتونین بدن را افزایش می دهند، خطر ابتلا به سندرم سروتونین نیز افزایش پیدا خواهد کرد. علاوه بر این، برخی از داروهای روان گردان مانند اِم دی اِم آی، اکستازی، گل راعی، و برخی از داروهای ضد افسردگی مانند داروهای بازدارنده انتخابی بازجذب سروتونین (مثل فلوکستین، پاروکستین) و داروهای مهارکننده بازجذب نوراپی نفرین و سروتونین (مثل دالوکستین، ونلافاکسین) و غیره خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش می دهند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا دشوار شدن تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
