امپاگلیفلوزین و لیناگلیپتین (نام تجاری: جارلینو)، از دسته داروهای ترکیبی ضد دیابت است که همراه با ورزش و رژیم غذایی برای کنترل دیابت نوع دو تجویز می شود. این دارو در درمان دیابت نوع یک کاربردی ندارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف امپاگلیفلوزین و لیناگلیپتین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: امپاگلیفلوزین و لیناگلیپتین
نام تجاری: جارلینو، امپاجنت، گلورنتا
جارلینو ترکیبی از 2 دارو امپاگلیفلوزین و لیناگلیپتین می باشد. با رژیم غذایی مناسب و برنامه ورزشی برای کنترل قند خون بالا در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده می شود. کنترل قند خون بالا به جلوگیری از آسیب کلیه، کوری، مشکلات عصبی، از دست دادن اندام ها و مشکلات عملکرد جنسی کمک می کند. کنترل مناسب دیابت همچنین خطر حمله قلبی یا سکته را کاهش می دهد. امپاگلیفلوزین از طریق افزایش دفع قند توسط کلیه ها عمل می کند. لیناگلیپتین با افزایش سطح مواد طبیعی به نام اینکرتین ها عمل می کند. اینکرتین ها با افزایش ترشح انسولین، به ویژه بعد از غذا، به کنترل قند خون کمک می کنند و همچنین میزان قند تولید شده توسط کبد را کاهش می دهند.
پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
داروی جارلینو (امپاگلیفلوزین و لیناگلیپتین) را به صورت خوراکی با یا بدون غذا معمولاً یک بار در روز در صبح طبق دستور پزشک مصرف کنید، دوز دارویی بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ شخص به درمان تعیین می شود.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
در صورت عدم بهبودی یا تشدید وضعیت (مثلاً اگر قند خون خیلی بالا یا خیلی پایین است) به پزشک خود اطلاع دهید.
تکرر ادرار، سرگیجه یا سبکی سر می تواند از عوارض جارلینو (امپاگلیفلوزین و لیناگلیپتین) باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی بلند شوید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت وجود هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله: علائم عفونت ادراری (مانند ادرار دردناک / همراه با سوزش / مکرر / فوری / صورتی / خون آلود)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر مقدار)، درد مفاصل، تاول های پوستی غیرعادی، علائم نارسایی قلبی (مانند تنگی نفس، تورم مچ پا / پا، خستگی غیرعادی، افزایش وزن غیرعادی / ناگهانی)، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت وجود عوارض جانبی جدی، از جمله: علائم بیماری پانکراس (مانند تهوع / استفراغ مداوم، درد شدید معده / شکم که ممکن است به پشت نیز گسترش پیدا کند)، خستگی غیر معمول، مشکل در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
این دارو می تواند باعث ایجاد عفونت قارچی در واژن یا آلت تناسلی همچنین عفونت باکتریایی نادر اما بسیار جدی در ناحیه تناسلی / مقعدی (قانقاریای فورنیه) شود. اگر علائم عفونت قارچی در واژن (مانند ترشحات غیرمعمول / سوزش / خارش / بوی واژن) یا آلت تناسلی (مانند قرمزی / خارش / تورم آلت تناسلی، ترشح غیر معمول از آلت تناسلی مردانه) را دارید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
با این حال، در صورت وجود هر گونه درد / قرمزی / تورم در ناحیه تناسلی / مقعد یا اطراف آن، همراه با تب یا احساس ناخوشی، فوراً به پزشک مراجعه نمایید.
داروی جارلینو معمولا باعث کاهش قند خون (هیپوگلیسمی) نمی شود. اگر این دارو همراه با سایر داروهای دیابت تجویز شود، یا اگر کالری کافی از غذا مصرف نکنید، یا اگر ورزش غیرمعمول و سنگین انجام دهید، ممکن است قند خون پایین بیاید.
با پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد کاهش دوز سایر داروهای دیابت صحبت کنید. علائم قند خون پایین عبارتند از تعریق ناگهانی، لرزش، ضربان قلب سریع، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه، یا گزگز دست ها / پاها.
حمل قرص یا ژل گلوکز برای درمان افت قند خون عادت خوبی است. درصورت موجود نبودن این موارد، با خوردن یک منبع جهت افزایش سریع قند خون، مانند قند، عسل، یا آب نبات، یا نوشیدن آب میوه یا نوشابه غیر رژیمی، به سرعت قند خون خود را افزایش دهید. فوراً در مورد واکنش و استفاده از این محصول به پزشک خود اطلاع دهید. برای کمک به جلوگیری از افت قند خون، وعده های غذایی را طبق برنامه منظم بخورید و آن ها را حذف نکنید. با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید تا بدانید در صورت فراموش کردن یک وعده غذایی چه کاری باید انجام دهید.
علائم بالا بودن قند خون (هیپرگلیسمی) شامل تشنگی، افزایش ادرار، گیجی، خواب آلودگی، گرگرفتگی، تنفس سریع و بوی میوه می باشد. در صورت بروز این علائم، فورا به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک ممکن است تصمیم به تنظیم مجدد داروهای دیابت داشته باشد.
مصرف امپاگلیفلوزین و لیناگلیپتین می تواند باعث کم آبی بدن و آسیب جدی کلیه شود. برای جلوگیری از کم آبی مایعات فراوان بنوشید. اگر قادر به نوشیدن مایعات به طور معمول نیستید یا دچار از دست دادن مایعات (مانند استفراغ، اسهال یا تعریق شدید) هستید، فوراً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید. همچنین در صورت مشاهده علائم کم آبی بدن، مانند دفع کمتر از حد معمول، خشکی دهان / تشنگی غیرمعمول، ضربان قلب سریع، یا سرگیجه / سبکی سر / غش، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی امپاگلیفلوزین و لیناگلیپتین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به امپاگلیفلوزین یا لیناگلیپتین یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف امپاگلیفلوزین و لیناگلیپتین، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: بیماری کلیوی (مانند دیالیز)، کم آبی بدن، بیماری پانکراس (پانکراتیت)، مصرف / سوء مصرف الکل، سنگ کیسه صفرا، فشار خون پایین، نارسایی قلبی، کلسترول بالا، عفونت های قارچی در واژن یا آلت تناسلی مطلع سازید.
ممکن است به دلیل قند خون بسیار پایین یا بالا، تاری دید، سرگیجه یا خواب آلودگی ایجاد شود. رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید، یا فعالیتی را که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارد انجام ندهید تا زمانی که مطمئن شوید که می توانید چنین فعالیت هایی را با هوشیاری کامل انجام دهید.
هنگام مصرف این دارو، الکل را محدود کنید زیرا می تواند خطر ابتلا به قند خون پایین و سطح بالای کتون را افزایش دهد.
زمانی که بدنتان تحت استرس است (مانند تب، عفونت، جراحت یا جراحی) کنترل قند خون دشوارتر می شود. همچنین، اگر به دلیل این شرایط یا هر بیماری کمتر غذا می خورید یا نمی توانید غذا بخورید، می تواند منجر به افزایش سطح کتون در حین مصرف این دارو شود. با پزشک خود مشورت کنید زیرا امکان نیاز به تغییر در برنامه درمانی، داروها یا آزمایش قند خون یا کتون وجود دارد.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه مشکلات کلیوی، کم آبی بدن، سرگیجه و فشار خون پایین حساس تر هستند.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در صورت نیاز مصرف شود. خطرات و فواید آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
بارداری می تواند باعث دیابت یا تشدید آن شود. برای مدیریت قند خون در دوران بارداری با پزشک خود مشورت کنید. پزشک درمان دیابت را در دوران بارداری تغییر خواهد داد (مانند رژیم غذایی و داروها از جمله انسولین).
انتقال این دارو به شیرمادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی داروها می توانند بر دفع لیناگلیپتین از بدن و در نتیجه بر نحوه عملکرد لیناگلیپتین تأثیر بگذارند. یکی از داروها ریفامپین است.
داروهای مسدودکننده بتا (مانند متوپرولول، پروپرانولول، قطره های چشمی گلوکوم مانند تیمولول) از ضربان قلب تند / تپشی که معمولاً در هنگام کاهش بیش از حد قند خون (هایپوگلیسمی) احساس می کنید، جلوگیری می کنند. سایر علائم قند خون پایین مانند سرگیجه، گرسنگی یا تعریق تحت تأثیر این داروها قرار نمی گیرند.
بسیاری از داروها می توانند بر قند خون تأثیر بگذارند و کنترل آن را سخت تر کنند. قبل از شروع، توقف یا تغییر هر دارویی، با پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد تأثیر دارو بر قند خون صحبت کنید. قند خون خود را به طور منظم طبق دستور بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. اگر علائم قند خون بالا یا پایین را دارید فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است پزشک تصمیم به تنظیم مجدد داروهای دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی شما داشته باشد.
مصرف این دارو ممکن است در برخی آزمایش ها و معاینات پزشکی (آزمایش ادرار برای گلوکز) تداخل ایجاد کرده و باعث بروز نتایج نادرست شود. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و همه پزشکان از مصرف این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
در یک برنامه آموزشی دیابت شرکت کنید تا درباره نحوه مدیریت دیابت خود با داروها، رژیم غذایی، ورزش و معاینات منظم پزشکی بیشتر آشنا شوید.
با علائم قند خون بالا و پایین و نحوه درمان قند خون پایین آشنا شوید. قند خون خود را به طور منظم طبق دستور بررسی کنید.
تمام معاینات پزشکی و آزمایشگاهی را به طور منظم انجام دهید. آزمایش های تشخیصی (مانند عملکرد کلیه، فشار خون، قند خون، هموگلوبین A1c، کلسترول، کتون ها) باید به طور دوره ای برای نظارت بر پیشرفت بیماری یا بررسی عوارض جانبی انجام شود.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.