کاناگلیفلوزین

Canagliflozin
نام های تجاری

کاناگلیفلوزین (نام تجاری: اینووکانا)، از داروهای کاهنده قند خون است که همراه با رژیم غذایی مناسب و ورزش به کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف کاناگلیفلوزین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: کاناگلیفلوزین

نام تجاری: اینووکانا

موارد مصرف کاناگلیفلوزین

داروی کاناگلیفلوزین (اینووکانا)

کاناگلیفلوزین به همراه رژیم غذایی مناسب و برنامه ورزشی برای کنترل قند خون بالا در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده می شود. کنترل میزان قند خون بالا از آسیب کلیه، نابینایی، مشکلات عصبی، از دست دادن اندام و مشکلات عملکرد جنسی جلوگیری می کند. کاناگلیفلوزین همچنین در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و بیماری قلبی برای کاهش خطر مرگ ناشی از حمله قلبی یا سکته مغزی استفاده شده و توسط افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و بیماری های کلیوی برای کاهش خطر دیالیز، مرگ ناشی از بیماری قلبی و نیاز به مراجعه به بیمارستان برای نارسایی قلبی استفاده می شود. کاناگلیفلوزین با افزایش دفع قند توسط کلیه ها عمل می کند.

کنترل قند خون در دیابت نوع 2 با مصرف داروی کاناگلیفلوزین

نحوه مصرف کاناگلیفلوزین

پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.

کاناگلیفلوزین را طبق دستور پزشک و معمولاً یک بار در روز قبل از اولین وعده غذایی به صورت خوراکی مصرف کنید. دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد، میزان پاسخ بدن به درمان و دیگر داروهای مصرفی تعیین می شود. حتماً تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک خود و پزشک داروخانه اطلاع رسانی نمایید.

بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

در صورت تداوم یا تشدید وضعیت (مانند بالا بودن یا افزایش قندخون)، موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی کاناگلیفلوزین

تکرر ادرار، خشکی دهان غیرمعمول، سرگیجه و سبکی سر می توانند از عوارض کاناگلیفلوزین باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.

برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده، به آرامی بلند شوید.

به یاد داشته باشید پزشک معالجتان این دارو را به دلیل بیشتر بودن منافع این دارو نسبت به عوارض آن برای شما تجویز کرده است. بیشتر افراد با مصرف کاناگلیفلوزین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

در صورت بروز عوارض جانبی نادر اما جدی مانند: علائم عفونت مثانه (مانند تب، ادرار فوری، سوزش یا درد هنگام ادرار)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار، تورم پا)، علائم سطح بالای پتاسیم در خون (مانند ضعف عضلانی و ضربان قلب آهسته یا غیر عادی)، سریعاً موضوع را به پزشک معالج اطلاع دهید.

همچنین در صورت بروز عوارضی مانند: خستگی غیرمعمول، حالت تهوع یا استفراغ، معده یا شکم درد و مشکل تنفس، بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید.

کاناگلیفلوزین ممکن است باعث ایجاد عفونت مخمر جدید در واژن یا آلت تناسلی مرد شود. همچنین ممکن است باعث ایجاد نوعی عفونت باکتریایی نادر اما بسیار جدی در ناحیه تناسلی و مقعد (قانقاریای فورنیه) شود. در صورت مشاهده علائم عفونت مخمر در واژن (مانند ترشحات غیرمعمول واژن، سوزش، خارش یا بو) یا در آلت تناسلی (مانند قرمزی، خارش، تورم، ترشحات غیرمعمول آلت تناسلی مرد) بلافاصله موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید. با این حال، در صورت وجود هرگونه درد، قرمزی، تورم در ناحیه تناسلی یا مقعد، همراه با تب یا احساس ناراحتی، فوراً به پزشک مراجعه نمایید.

کاناگلیفلوزین معمولاً باعث کاهش قند خون (هیپوگلیسمی) نمی شود. در صورتی که این دارو با داروهای دیابت دیگر تجویز شود، کالری کافی از غذا دریافت نکنید یا ورزش غیرمعمول سنگین انجام دهید، ممکن است قند خون پایین بیاید. علائم افت قند خون شامل تعریق ناگهانی، لرزش، ضربان قلب سریع، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا گزگز دست یا پا است. داشتن قرص یا ژل گلوکز برای درمان قند خون پایین عادت خوبی است اما در صورتی که این اشکال قابل اعتماد گلوکز را ندارید، با خوردن منبع سریع قند مانند قند خوراکی، عسل یا آب نبات و یا آب میوه یا نوشابه غیر رژیمی سریع قند خون خود را بالا ببرید. در مورد واکنش و استفاده از این محصول بلافاصله به پزشک خود اطلاع رسانی نمایید. برای کمک به جلوگیری از افت قند خون، وعده های غذایی را طبق برنامه ای منظم مصرف نموده و از آن ها صرف نظر نکنید. با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید تا دریابید که اگر یک وعده غذایی را فراموش کردید چه کاری باید انجام دهید.

علائم قند خون بالا (هایپرگلیسمی) شامل تشنگی، افزایش ادرار، گیجی، خواب آلودگی، گرگرفتگی، تنفس سریع و بوی نفس میوه ای (بویی شبیه به استن) است. در صورت بروز این علائم فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد پزشک داروهای دیابت را تنظیم کند.

کاناگلیفلوزین ممکن است باعث از بین رفتن بیش از حد آب بدن (دهیدراتاسیون) و آسیب جدی کلیه شود. برای جلوگیری از کم آبی بدن مایعات زیادی بنوشید و اگر قادر نیستید به طور معمول مایعات بنوشید، یا مایعات بدن را از دست می دهید (مانند استفراغ، اسهال یا تعریق زیاد)، فوراً موضوع را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید. همچنین در صورت مشاهده علائم کم آبی بدن مانند ادرار کمتر از حد معمول، خشکی دهان، تشنگی غیرمعمول، ضربان قلب سریع، سرگیجه، سبکی سر و غش، بلافاصله موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.

کاناگلیفلوزین ممکن است باعث کاهش تراکم استخوان، یا حتی شکستگی استخوان شود. عادت های زندگی که به سلامت استخوان ها کمک می کند شامل ورزش های تحمل وزن، قطع مصرف سیگار، محدود کردن الکل و خوردن وعده های غذایی متعادل و شامل کلسیم و ویتامین دی می باشد. همچنین ممکن است لازم باشد از مکمل های کلسیم و ویتامین دی استفاده کنید. برای دریافت مشاوره خاص با پزشک خود صحبت کنید.

عوارض جانبی داروی کاناگلیفلوزین

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید. توجه داشته باشید با جویدن، مکیدن و حل کردن دارو در دهان امکان بروز واکنش های آلرژیک افزایش می یابد.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی کاناگلیفلوزین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف کاناگلیفلوزین، در صورت حساسیت به این دارو و یا سایر مواد، موضوع را با پزشک معالج خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشدکه می توانند باعث بروز واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف کاناگلیفلوزین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: بیماری کلیه، کمبود آب بدن، سوء مصرف الکل، فشار خون پایین، نارسایی قلبی، عدم تعادل مواد معدنی (مانند سطح بالای پتاسیم)، سابقه عفونت های مخمری در واژن یا آلت تناسلی مرد، مطلع سازید.

به دلیل قند خون بسیار پایین یا بالا ممکن است دچار تاری دید، سرگیجه یا خواب آلودگی شوید. از رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری و دید واضح دارد، تا زمانی که بتوانید آن را در امنیت و وضعیت مساعد انجام دهید، خودداری نمایید.

مصرف الکل را در طول مصرف این دارو محدود کنید زیرا می تواند خطر ابتلا به قند خون پایین و سطح کتون را افزایش دهد.

وقتی بدن تحت فشار است (مثلاً به دلیل تب، عفونت، آسیب دیدگی یا جراحی)، کنترل قند خون ممکن است دشوارتر باشد. همچنین، اگر به دلیل این شرایط یا هر بیماری دیگر کمتر غذا می خورید یا قادر به خوردن غذا نیستید، این می تواند منجر به بالا رفتن سطح کتون در هنگام مصرف این دارو شود. با پزشک خود مشورت کنید زیرا این امر ممکن است نیاز به تغییر در برنامه درمانی، داروها یا آزمایش قند خون یا کتون وجود داشته باشد.

پیش از انجام جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را از کلیه محصولات مصرفی خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع نمایید.

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی کاناگلیفلوزین به ویژه: سرگیجه، غش کردن (معمولاً هنگام ایستادن)، کمبود آب بدن یا از دست دادن استخوان حساسیت بیشتری نشان دهند.

مصرف کاناگلیفلوزین در دوران بارداری، تنها در موارد اضطراری مجاز می باشد. در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.

بیماری کلیه از موارد احتیاطی مصرف داروی کاناگلیفلوزین

بارداری ممکن است باعث بروز دیابت یا تشدید آن شود. در مورد برنامه کنترل قند خون در دوران بارداری با پزشک خود مشورت کنید. پزشک ممکن است در طی بارداری درمان دیابت را تغییر دهد (مانند رژیم غذایی و داروهایی از جمله انسولین).

انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی کاناگلیفلوزین

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی کاناگلیفلوزین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

داروهای مسدود کننده بتا (مانند متوپرولول، پروپرانولول، قطره چشمی گلوکوم مانند تیمولول) ممکن است از ضربان قلب سریع و تپنده ای که معمولاً هنگام پایین آمدن قند خون (هیپوگلیسمی) احساس می شود، جلوگیری کند. سایر علائم کاهش قند خون، مانند: سرگیجه، گرسنگی یا تعریق، تحت تأثیر این داروها نمی باشند.

بسیاری از داروها می توانند بر قند خون تأثیربگذارند و کنترل آن را دشوار کنند. قبل از شروع، توقف مصرف یا تغییر هر دارویی، با پزشک داروخانه یا پزشک معالج در مورد چگونگی تأثیر دارو بر قند خون صحبت کنید. قند خون خود را طبق دستور به طور منظم بررسی نموده و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. اگر علائمی از قند خون بالا یا پایین دارید سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد پزشک داروی دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی را تنظیم کند.

آزمایش ادرار از نظر گلوکز مثبت خواهد بود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

توجه

از تجویز خودسرانه این دارو به دیگران خودداری نمایید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه کنترل دیابت با داروها، رژیم غذایی، ورزش و معاینات منظم پزشکی، در برنامه آموزش دیابت شرکت کنید. همچنین علائم قند خون بالا و پایین و نحوه درمان قند خون پایین را بیاموزید. قند خون خود را طبق دستور به طور منظم بررسی کنید.

آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند فشار خون، سطح مواد معدنی از جمله پتاسیم، آزمایش کلسترول، آزمایش عملکرد کلیه، قند خون ناشتا، هموگلوبینA1c، کتون، تراکم استخوان) ممکن است قبل از مصرف دارو یا در حین مصرف آن انجام شود. تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را حفظ کرده و برای دریافت جزئیات بیشتر با پزشک معالج خود مشورت نمایید.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره