گالانتامین

Galantamine
نام های تجاری

گالانتامین (نام تجاری: رمینیل)، از داروهای خانواده مهار کننده استیل کولین استراز است که با جلوگیری از تخریب انتقال دهنده های عصبی به کنترل دمانس ناشی از آلزایمر کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف گالانتامین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: گالانتامین

نام تجاری: رمینیل

موارد مصرف گالانتامین

داروی گالانتامین (رمینیل)

گالانتامین برای درمان دمانس خفیف تا متوسط (زوال عقل) مربوط به بیماری آلزایمر استفاده می شود. این دارو، بیماری آلزایمر را درمان نمی کند، اما ممکن است حافظه، آگاهی و توانایی عملکرد روزانه را بهبود بخشد. داروی گالانتامین با مسدود کردن آنزیمی که با بازیابی تعادل مواد طبیعی (انتقال دهنده های عصبی) در مغز کار می کند، عمل می کند.

درمان زوال عقل ناشی از آلزایمر با داروی گالانتامین

زمان و نحوه مصرف گالانتامین

این دارو را به صورت خوراکی همراه با غذا، معمولاً دو بار در روز همراه با وعده های صبح و عصر، یا طبق تجویز پزشک مصرف کنید. مایعات زیادی با این دارو بنوشید مگر اینکه خلاف آن تجویز شده باشد. برای کاهش خطر عوارض جانبی، دوز مصرفی به تدریج به دوز مورد نظر افزایش می یابد. دوز دارو براساس شرایط پزشکی و واکنش بدن به دارو تعیین می شود. بیش از 24 میلی گرم در روز که حداکثر دوز تجویز شده می باشد، مصرف نکنید.

اگر از فرم مایع گالانتامین استفاده می کنید، دستورالعمل همراه با بطری را مطالعه نمایید. با دقت دستورالعمل ها را دنبال کنید. از ابزار اندازه گیری همراه محصول برای اندازه گیری دوز مصرفی خود استفاده کنید. دوز دارو را در حدود 4 اونس (120 میلی لیتر) نوشیدنی غیر الکلی مخلوط کنید، هم بزنید و کل مخلوط را بنوشید. در مورد اطلاعات نامشخص خود از پزشک داروخانه سؤال کنید.

در صورت مصرف گالانتامین برای 3 روز، پزشک مصرف این دارو را با دوز کم تجویز می کند، سپس دوز را به تدریج افزایش می دهد تا خطر عوارض جانبی کاهش یابد. دستورات پزشک خود را با دقت دنبال کنید.

بیشترین اثر دارو در صورت استفاده ی منظم آن حاصل خواهد شد. از قطع مصرف دارو یا افزایش مقدار آن جز با تجویز پزشک خودداری شود.

حداقل 4 هفته مصرف دارو لازم است تا تاثیر گذار باشد.

در صورت تشدید عارضه، با پزشک صحبت کنید.

عوارض جانبی گالانتامین

حالت تهوع، استفراغ، اسهال، گیجی، خواب آلودگی، از دست دادن اشتها و کاهش وزن ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید هریک از عوارض، با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این محصول را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این محصول بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف گالانتامین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

استفراغ از عوارض جانبی داروی گالانتامین

در صورت بروز هریک از این عوارض جانبی جدی، مانند غش کردن، ضربان غیرمعمول و کند قلب، دفع دشوار ادرار بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، از جمله: تشنج، مدفوع سیاه یا خونی، استفراغی که به نظر خون آلود یا شبیه تقاله قهوه، درد شدید معده یا شکم، ضربان نامنظم قلب بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی گالانتامین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف گالانتامین، در صورت حساسیت به آن یا گیاهان گل نرگس یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

در صورت ابتلا به بیماری خاص، از این دارو استفاده نکنید. قبل از مصرف گالانتامین، در صورت وجود مواردی چون بیماری شدید کبدی یا بیماری شدید کلیه با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.

همچنین قبل از مصرف گالانتامین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص مشکلات کبدی، مشکلات کلیوی، معده یا روده (به عنوان مثال، زخم یا خونریزی)، مشکلات قلبی (به عنوان مثال، سندرم سینوس بیمار، برادی کاردی، بلوک AV یا آریتمی)، مشکلات تنفسی یا ریوی (به عنوان مثال، آسم شدید، انسداد مزمن ریوی COPD)، تشنج، مشکلات ادرار (به عنوان مثال، به دلیل بزرگ شدن پروستات) مطلع سازید.

مصرف گالانتامین ممکن است باعث سرگیجه یا اختلال بینایی شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

قبل از عمل جراحی، تمام محصولات مورد استفاده خود را به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.

هنگام بارداری، گالانتامین تنها در صورت نیاز مصرف شود. در مورد خطرات و مزایای این دارو با پزشک خود صحبت کنید.

انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. پیش از شیردهی با پزشک مشورت کنید.

تداخلات دارویی گالانتامین

متخصصان مراقبت های بهداشتی (مانند پزشک معالج یا پزشک داروخانه) ممکن است از قبل در مورد هرگونه تداخل دارویی احتمالی، آگاه باشند و شما را برای این امر تحت نظر قرار دهند. بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

پیش از مصرف گالانتامین، تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، بدون نسخه یا محصولات گیاهی) به خصوص داروهای ضد کولینرژیک (به عنوان مثال، آتروپین، دیفن هیدرامین، اسکوپولامین، تولترودین)، آسپیرین (دوزهای بالا برای آرتروز استفاده می شود)، داروهای کولینرژیک (به عنوان مثال، بتانکول)، مهار کننده های کولین استراز (به عنوان مثال، نئوستیگمین)، استفاده طولانی مدت از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (داروهای NSAID مانند ایبوپروفن، ناپروکسن)، داروهای مؤثر بر آنزیم های کبدی که گالانتامین را از بدن خارج می کند (مانند ضد قارچ های آزول از جمله کتوکونازول، آمیتریپتیلین، داروهای ضد افسردگی SSRI از جمله پاروکستین، کینیدین) را به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.

همچنین استفاده از داروهای قلبی (مواردی که ضربان قلب را کاهش می دهد یا هدایت تکانه های AV را مسدود می کند) مانند: بتا بلاکرها (از جمله متوپرولول، پروپرانولول) یا دیگوکسین را گزارش کنید.

تمام برچسب های داروهای با نسخه و بدون نسخه را به دقت بررسی کنید زیرا بسیاری از داروها حاوی تسکین دهنده درد یا کاهش دهنده تب (NSAID ها مانند آسپیرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن) هستند که در صورت مصرف همراه با گالانتامین ممکن است خطر خونریزی معده و روده را افزایش دهد. مصرف آسپیرین با دوز پایین، همانطور که پزشک به دلایل خاص پزشکی مانند حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی تجویز کرده است (معمولاً در دوزهای 81-325 میلی گرم در روز)، باید ادامه یابد. در مورد جزئیات، با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.

موارد مذکور، تمام تداخلات دارویی گالانتامین را در برنمی گیرد؛ بنابراین قبل از استفاده از این دارو، تمام محصولات مورد استفاده خود را یه پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید. لیستی از تمام داروهای خود تهیه کنید و با پزشک خود یا پرشک داروخانه به اشتراک بگذارید.

سوء مصرف

در صورت مصرف بیش از حد گالانتامین و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سو ء مصرف ممکن است شامل ضعف یا انقباض عضلانی، گرفتگی شدید معده، تنفس کند یا کم عمق، ضربان آهسته یا سریع یا نامنظم قلب، غش و تشنج، باشد.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

از آنجا که گالانتامین ممکن است باعث کاهش اشتها و کاهش وزن شود، پزشک باید وزن شما را قبل و حین درمان با این دارو کنترل کند.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز  بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

داروی گالانتامین را در دمای اتاق (20 الی 25 درجه سانتیگراد) دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام و دستشویی خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره