درخواست مشاوره رایگان
در حالی که بسیاری از عفونت های جزئی چشم خود به خود خوب می شوند، سایر عفونت ها می توانند جدی باشند و حتی باعث از دست دادن دائمی بینایی شوند. به همین منظور بهتر است در صورت بروز هرگونه علامتی در چشم، به چشم پزشک مراجعه شود. در این مقاله به بررسی عفونت های چشمی و نحوه درمان آنها پرداخته می شود.
عفونت های چشم، بیماری ای است که به دلیل وجود میکروارگانیسم هایی مانند باکتری، ویروس یا قارچ ایجاد می شوند.
ویروس ها، عامل بیشتر موارد عفونت چشم صورتی هستند، اما باکتری ها نیز می توانند عامل این عفونت باشند. عفونت های ویروسی با آنتی بیوتیک ها درمان نمی شوند، زیرا آنتی بیوتیک ها تنها بر روی عفونت های باکتریایی مؤثر هستند.
عفونت های چشمی ممکن است در یک یا هر دو چشم رخ دهند. برخی از این عفونت ها جدی و خطرناک نیستند، در حالی که برخی دیگر به درمان فوری نیاز دارند چرا که ممکن است در صورت عدم انجام اقدامات درمانی، منجر به از دست دادن بینایی شوند. عفونت های چشمی می توانند تقریباً هر قسمت از چشم را تحت تأثیر قرار دهند.
عفونت ها ممکن است در پلک، ملتحمه، قرنیه و یا قسمت های خارجی چشم ایجاد شوند.
عفونت های چشمی جز بیماری های شایع می باشند. هر سال حدود 1 میلیون نفر در ایالات متحده به خاطر عفونت چشمی به پزشکان یا بیمارستان ها مراجعه می کنند. بسیاری از این عفونت ها در نتیجه آلودگی لنزهای چشمی ایجاد می شود.
چشم عفونی ممکن است نسبت به حالت عادی به شکلی متفاوت به نظر برسد یا احساس متفاوتی داشته باشد. معمولاً نشانه ها و علائم اولیه عفونت چشم عبارتند از:
نشانه ها و علائم عفونت های شدید چشمی عبارتند از:
عفونت های چشمی در نتیجه ورود باکتری ها، قارچ ها، انگل ها و ویروس ها به چشم ایجاد می شوند. این موجودات کوچک (میکروارگانیسم ها) می توانند به اشکال مختلفی از جمله در نتیجه آسیب های چشمی وارد چشمان شوند.
یکی از رایج ترین راه های آلودگی چشم، خوابیدن با لنز می باشد. همچنین اگر لنزها پیش از استفاده به درستی پاک و ضد عفونی نشوند نیز احتمال عفونت چشم وجود دارد.
بیشتر بخوانید: مایع لنز چیست و چرا باید استفاده کنیم؟ + معرفی 4 برند معتبر
باکتری های گرم منفی و گرم مثبت می توانند موجب عفونت های چشمی شوند. باکتری های گرم منفی در آزمایش رنگ آمیزی گرم قابل مشاهده نیستند، اما در آزمایش کشت باکتری قابل شناسایی می باشند. باکتری های گرم مثبت در آزمایش رنگ آمیزی گرم قابل مشاهده هستند. برخی از شایع ترین باکتری های عامل عفونت در چشم عبارتند از:
قارچ هایی که به گونه "کاندیدا" تعلق دارند، عامل حدود 66 درصد از موارد اندوفتالمیت (نوعی عفونت درون چشم) پس از جراحی پیوند قرنیه می باشند. همچنین عفونت قارچی ممکن است بعد از جراحی آب مروارید نیز اتفاق بیفتد.
عفونت چشمی می تواند در نتیجه آسیب به چشم با یک شیء خارجی، مانند چوب یا گیاه آلوده به "فیوزاریم (نوعی کپک)" و یا حتی عفونت قارچی در خون نیز ایجاد شود.
افراد ممکن است خود متوجه عفونت چشمی شوند، اما این کافی نیست و باید با بروز علائم عفونت چشم، سریعاً به پزشک مراجعه نمود. چشم پزشک، سابقه بیماری شما را بررسی کرده، سؤالاتی درباره علائم شما می پرسد و یک معاینه دقیق چشمی انجام می دهد. همچنین ممکن است در مواردی از هر گونه ترشح از چشم ها نمونه برداری کرده و به آزمایشگاه ارسال کنند.
انتخاب نوع درمان عفونت های چشمی بستگی به علت بروز آن ها دارد. این درمان ها ممکن است شامل داروهای ضد عفونی به شکل های مختلفی مانند قطره های چشمی، پمادها یا قرص ها باشد. داروهای ضد باکتری معمولاً 24 تا 48 ساعت طول می کشد تا اثر خود را نشان دهند.
گاهی تنها راه درمان، گذر زمان است تا عفونت های ویروسی یا آلرژیک به خودی خود از بین بروند، با این حال در این دوره می توانید با درمان های خانگی زیر به چشم خود کمک کنید:
همچنین بخوانید:
شاید نتوانید از هر نوع عفونت چشمی جلوگیری کنید، اما می توانید با در پیش گرفتن اقداماتی، به کاهش خطر بروز آن کمک کنید. از این کارها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
عفونت های چشمی ناشی از آلرژی قابل انتفال نیستند و خطر جدی هم برای بینایی ندارند. نیازی نیست ارتباط خود با سایر افراد را قطع کنید.
عفونت های چشمی ناشی از ویروس ها، باکتری ها یا قارچ ها قابل انتقال به دیگران می باشد. به همین دلیل در زمان بروز آن ها باید تا زمان بهبودی، از تماس با سایر افراد اجتناب شود.
برخی از عفونت های چشمی مانند عفونت های ناشی از آسیب به چشم و عفونت های قرنیه، برای بینایی خطرناک هستند؛ به همین دلیل بهتر است به یک متخصص چشم پزشکی مراجعه کنید تا وضعیت چشمان شما را ارزیابی کند. آن ها می دانند علت عفونت چشمی شما چیست و چگونه به طور مؤثر آن را درمان کنند.
اگر آلرژی دارید، ممکن است با نوع التهاب چشم در زمان حساسیت آشنا باشید؛ با این حال بهتر است در مورد هر نوع عفونت چشمی که باعث ناراحتی، درد، ترشح یا مشکلات بینایی می شود، با پزشک خود مشورت کنید.
برای آسیب های چشمی به مراجعه فوری به پزشک نیاز است. در برخی موارد، نیاز به درمان عفونت های چشمی بسیار حیاتی خواهد بود چرا که عدم درمان، ممکن است باعث از دست دادن بینایی شود.
در نهایت
با وجود لایه های حفاظتی قوی که در چشم وجود دارد، چشم ها در برابر بیماری آسیب پذیر هستند. صدمات چشمی و بیماری های سیستمیک (در سراسر بدن) می توانند شما را در معرض عفونت های چشمی قرار دهند. در صورت بروز هرگونه علامتی در چشم به چشم پزشک مراجعه کرده تا او شما را معاینه کرده و علت عارضه را تشخیص دهد. عدم انجام اقدامات درمانی مناسب و مؤثر برخی از عفونت های چشمی می توانند مشکلات جدی ایجاد کنند. افرادی که از لنزها استفاده می کنند و یا به واسطه شغل خود در معرض ورود مواد خارجی به چشم هستند، باید بیشتر مراقب باشند.
