قطره چشمی سیپروفلوکساسین (نام تجاری: سیپلکس)، نوعی آنتی بیوتیک چشمی است که در درمان عفونت های باکتریایی چشمی کاربرد دارد. این دارو در درمان عفونت های قارچی، ویروسی و زخم چشم کارایی ندارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف قطره چشمی سیپلکس، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: قطره چشمی سیپروفلوکساسین
نام تجاری: سیپلکس
از قطره چشمی سیپلکس برای درمان عفونت های چشمی استفاده می شود. سیپلکس (سیپروفلوکساسین) متعلق به گروهی از داروها است که به عنوان آنتی بیوتیک های کینولون شناخته می شوند. این دارو باعث جلوگیری از رشد باکتری ها می شود. از قطره سیپلکس چشمی فقط برای درمان عفونت های باکتریایی چشم استفاده می شود و برای انواع دیگر عفونت های چشم موثر نیست. استفاده غیرضروری یا سوءمصرف هر نوع آنتی بیوتیک می تواند منجر به کاهش اثر آن شود.
پیش از مصرف قطره های چشمی، ابتدا دستان خود را بشویید. برای جلوگیری از آلودگی، از تماس با نوک قطره چکان خودداری کنید و از تماس آن با چشم یا هر سطح دیگری جلوگیری کنید.
در هنگام مصرف قطره چشمی سیپلکس (سیپروفلوکساسین) از استفاده از لنز خودداری کنید. لنزهای تماسی را طبق دستورالعمل شرکت سازنده استریل کنید و قبل از استفاده از آنها با پزشک خود مشورت کنید.
همچنین بخوانید:
سر خود را به عقب متمایل کنید، به سمت بالا نگاه کنید و پلک پایین خود را پایین بکشید تا حفره این بین چشم و پوست ایجاد شود. قطره چکان را مستقیماً روی چشم خود نگه داشته و یک قطره درون آن بریزید. به پایین نگاه کنید و به آرامی چشمان خود را به مدت 1 تا 2 دقیقه ببندید. انگشت خود را در گوشه چشم خود (نزدیک بینی) قرار داده و به آرامی فشار دهید. این کار از خروج دارو جلوگیری می کند. سعی کنید پلک نزنید و چشم خود را مالش ندهید. پس از انجام این مراحل، اگر دوز مصرفی بیش از 1 قطره است، این مراحل را برای چشم دیگر خود نیز تکرار کنید.
از شست و شوی قطره چکان خودداری کنید. درپوش قطره چکان را بعد از هر بار استفاده تعویض کنید.
اگر از انواع دیگری از داروهای چشم استفاده می کنید (به عنوان مثال قطره یا پماد های دیگر)، حداقل 5 دقیقه پیش از مصرف دیگر دارو ها صبر کنید. پمادهای چشمی را بعد از مصرف قطره های چشمی استفاده کنید تا قطره های چشمی به چشم وارد شوند.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. مصرف این دارو را تا زمانی که پزشک تجویز کرده است ادامه دهید، حتی اگر علائم آن پس از چند رو از بین رفت. قطع مصرف زودتر از موعد این دارو می تواند موجب ادامه رشد باکتری ها شده و در نتیجه منجر به عود عفونت شود.
در صورت تداوم یا تشدید عارضه به پزشک خود اطلاع دهید.
دوز مصرف این دارو برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. حتماً از آن طبق دستور پزشک استفاده کنید. اطلاعات زیر یکی از روش های استاندارد مصرف این دارو است و در صورتی که پزشک جور دیگری استفاده از آن را تجویز کرده است، اکیداً توصیه می شود از دستورات پزشک پیروی کنید.
برای التهاب ملتحمه باکتریایی (کنژنکتیویت):
برای التهاب ملتحمه باکتریایی (کنژنکتیویت):
برای زخم های قرنیه:
مصرف قطره چشمی سیپلکس (سیپروفلوکساسین) می تواند منجر به سوزش موقتی چشم به مدت یک یا دو دقیقه شود. همچنین سایر عوارض قطره سیپلکس برای چشم شامل تاری دید، ناراحتی چشم، خارش، قرمزی، ریزش اشک، خشکی چشم، احساس وجود جسمی خارجی در چشم، طعم بد دهان یا حساسیت به نور می باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
همچنین ممکن است پس از چند روز اول استفاده از قطره چشمی سیپروفلوکساسین، کریستال های سفیدی در چشم های تحت درمان ظاهر شوند، اما معمولاً طی چند هفته از بین می روند. این عارضه بی ضرر است.
قرار ملاقات های پزشکی خود را به خاطر داشته باشید تا پزشک بتواند بهتر عفونت چشم را کنترل کند. در صورت مشاهده علائم جدید یا تشدید علائم عارضه چشمی (مانند افزایش ترشح و درد چشم)، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف قطره سیپلکس، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
مصرف طولانی مدت یا مکرر قطره چشمی سیپلکس می تواند منجر به ایجاد عفونت های قارچی چشم شود. از مصرف این دارو بیشتر از زمان تجویز شده توسط پزشک خودداری کنید. در صورت مشاهده علائم جدید یا تشدید علائم با پزشک خود تماس بگیرید.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بعید اما جدی: وجود لکه در چشم، تورم در چشم یا اطراف آن، درد چشم، تشدید ضعف بینایی، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی قطره چشمی سیپلکس را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
قطره های چشمی مرتبط:
پیش از مصرف قطره سیپلکس چشمی، در صورت حساسیت به آن یا به کینولون های دیگر (مانند لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین) یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی (مانند مواد نگهدارنده ای از جمله کلرید بنزالکونیوم) باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به دیگر بیماری های چشم و استفاده از لنز تماسی مطلع سازید.
ممکن است پس از مصرف قطره چشمی سیپلکس به طور موقت دچار تاری دید یا دوبینی شوید. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به دید واضح دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کنید.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
[ad-50]
متخصصان مراقبت های بهداشتی (مانند پزشک عمومی یا پزشک داروخانه) از قبل در مورد هر گونه تداخل دارویی احتمالی آگاه هستند و برای آنها شما را تحت نظر خواهند داشت. بدون تایید آنها، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید. همچنین لیستی از تمام داروهای مصرفی خود را به همراه داشته باشید و آن را در اختیار پزشک خود و پزشک داروخانه قرار دهید.
مصرف قطره چشمی سیپلکس به صورت خوراکی می تواند خطرناک باشد. در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو فقط برای عارضه فعلی شما تجویز شده است. پس از پایان درمان، باقی مانده دارو را دور بریزید و از مصرف آن برای عارضه های دیگر خودداری کنید، مگر اینکه پزشک آن را تجویز کرده باشد.
اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
این دارو را در دمای بین 36-86 درجه فارنهایت (2-30 درجه سانتیگراد) دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. از یخ زدگی آن جلوگیری کنید. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود.
تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند. در صورت مشاهده تغییر رنگ، کدر شدن یا وجود ذراتی دراین محلول، آن را دور بریزید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
منبع: WebMD