سارکوم رحم نوع بسیار نادری از سرطان است که در ماهیچه ها یا بافت های رحم شکل می گیرد. علائم این بیماری معمولاً به صورت خونریزی غیر معمول، درد و احساس سیری است. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم سارکوم رحم، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.
این بیماری نوعی سرطان است که در عضلات یا بافت های رحم ایجاد می شود. سارکوم رحم با سرطان آندومتر (سرطان پوشش داخلی رحم)، متفاوت است. سارکوم رحمی بسیار نادر می باشد.
زنانی که تحت پرتودرمانی در ناحیه لگن قرار گرفته اند یا تحت درمان با داروی تاموکسیفن برای سرطان پستان قرار داشته اند، بیشتر در معرض ابتلا به سارکوم رحم هستند.
یکی از بزرگترین نگرانی ها در مورد تشخیص سرطان این است که آیا سرطان فراتر از محل اولیه خود متاستاز داده (گسترش یافته است) است یا خیر. برای تعیین این موضوع، پزشک مرحله بندی I تا IV را برای تشخیص مرحله سرطان، اختصاص می دهد. هرچه این عدد بالاتر باشد، سرطان بیشتر در بدن گسترش یافته است؛ به این کار مرحله بندی سرطان گفته می شود، پزشک برای برنامه ریزی درمان به این اطلاعات نیاز دارد.
مراحل سارکوم رحم عبارتند از:
علائم و نشانه های اصلی سارکوم رحم عبارتند از:
اگر پزشک احتمال ابتلا به سارکوم رحم را بدهد، یک معاینه جسمی انجام می دهد و سابقه پزشکی را بررسی می کند. پزشک همچنین نواحی لگنی از جمله واژن، دهانه رحم، رحم، لوله های فالوپ، تخمدان ها و راست روده را معاینه می کند. برای معاینه این اندام ها، پزشک واژن و راست روده را لمس می کند تا هر چیز غیر معمولی را بتواند احساس کرده و تشخیص دهد.
همچنین پزشک ممکن است اقدامات زیر را انجام دهد:
سارکوم رحم با یک یا چند مورد از این روش ها درمان می شود:
جراحی برای برداشتن سرطان یا قسمتی از بافت بدن، رایج ترین روش درمانی برای سارکوم رحم می باشد. برای درمان جراح گاهی فقط توده را برداشته و یا ممکن است یکی از روش های زیر را انجام دهد:
پرتودرمانی نوعی درمان سرطان است که از اشعه ایکس با انرژی بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود؛ در حالی که باید کمترین آسیب به سلول های سالم اطراف برسد. پرتودرمانی می تواند داخلی (در بدن قرار داده شود) یا خارجی (توسط دستگاهی خارج از بدن) انجام شود. در درمان سارکوم رحم، برخی از خانم ها هم تحت پرتودرمانی داخلی و هم تحت پرتودرمانی خارجی قرار می گیرند.
عوارض جانبی پرتودرمانی عبارتند از:
در شیمی درمانی از داروهای بسیار قوی برای از بین بردن یا کند کردن رشد و تکثیر سلول های سرطانی استفاده می شود. این داروها اغلب به صورت وریدی، تزریق می شوند و می توانند عوارض جانبی به همراه داشته باشند. برای برخی از بیماران مبتلا به سارکوم رحم، پرتودرمانی و شیمی درمانی با هم انجام می شود.
عوارض جانبی شیمی درمانی عبارتند از:
هورمون ها موادی هستند که بدن برای تنظیم عملکردهای خاص تولید می کند، به عنوان مثال از آن ها می توان به هورمون های تستوسترون و استروژن اشاره نمود. در برخی موارد، هورمون ها به رشد سرطان کمک می کنند.
هورمون درمانی برای جلوگیری از رشد سرطان استفاده می شود. هورمون های مورد استفاده در درمان سارکوم رحم شامل پروژستین ها، آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین و مهار کننده های آروماتاز می باشند.
پیش آگهی (چشم انداز) برای زنانی که تحت درمان سارکوم رحم قرار گرفته اند چیست؟
پس از درمان، بیماران باید به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنند. زنانی که تحت درمان سارکوم رحم قرار گرفته اند، بیشتر در معرض ابتلا به انواع دیگر سرطان ها مانند سرطان پستان، سرطان روده بزرگ، سرطان مثانه، سرطان واژن و سرطان رکتوم می باشند.