درخواست مشاوره رایگان
سرطان مجرای ادراری یک سرطان بسیار نادر است که کمتر از 1% از بدخیمی ها را تشکیل می دهد. هر دو جنس مرد و زن می توانند به آن مبتلا شوند، اما بروز آن در افراد مسن، مردان و در آمریکایی های آفریقایی تبار بیشتر است. در ادامه اطلاعاتی در مورد علائم و علل بروز سرطان مجرای ادراری و نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.
سرطان مجرای ادراری نوعی سرطان نادر است. تشخیص آن تا زمانی که پیشرفته نباشد دشوار می باشد به همین دلیل معمولاً پس از تشخیص، درمان سخت تر و همینطور پیش بینی روند درمانی دشوار می گردد.
این بیماری نوعی سرطان است که در مجرای ادراری ایجاد می شود. مجرای ادرار یک لوله توخالی است که ادرار را از مثانه به خارج از بدن منتقل می کند.
در مردان، مجرای ادرار حدود 20 سانتی متر طول دارد و از مثانه، از طریق غده پروستات، تا انتهای آلت تناسلی ادامه می یابد.
در زنان، مجرای ادرار بسیار کوتاه تر است و فقط 4 سانتی متر است. از مثانه تا دهانه ای درست بالای دهانه واژن ادامه دارد.
سرطان مجرای ادراری از نادرترین سرطان های دستگاه ادراری و کمتر از 1 درصد از آنها می باشد. به طور معمول در سرطان های سیستم ادراری-تناسلی، بیماران به سایر انواع سرطان مجرای ادراری تشخیص داده می شوند. بین سال های 1973 تا 2012، هر 4 مرد در یک میلیون نفر مبتلا به این سرطان شده اند و برای زنان، این تعداد 1.5 زن در هر 1 میلیون نفر بوده است.
تشخیص سرطان مجرای ادراری در مراحل اولیه دشوار است و به این دلیل است که برخی از افراد تا زمانی که سرطان پیشرفته نباشد هیچ علائمی را تجربه نخواهند کرد.
با رشد سرطان، علائم زیر در مردان و زنان ایجاد می شود.
عبارتند از:
مانند بسیاری از سرطان ها، هنوز علت بروز این سرطان مشخص نیست. سرطان زمانی ایجاد می شود که سلول های سالم شروع به رشد غیرقابل کنترل می کنند. این سلول ها به هم چسبیده و تومور را تشکیل می دهند. اما اینکه چرا سلولها شروع به رشد سریع می کنند مشخص نیست.
با این حال، محققان و پزشکان برخی از عوامل خطرساز را که شانس ابتلا به سرطان مجرای ادراری را در افراد افزایش می دهند بررسی کرده اند.
عوامل خطرساز ابتلا به سرطان مجرای ادراری عبارتند از:
اگر بیمار مشکوک به ابتلا به سرطان مجرای ادراری باشد، پرشک شخص را به اورولوژیست ارجاع می دهد که به طور خاص برای درمان بیماری های اورولوژی مانند سرطان مجرای ادرار آموزش دیده است.
معمولاً متخصص اورولوژی یک معاینه کامل جسمی انجام می دهد. آنها همچنین ممکن است نمونه ادرار و خون را برای رد سایر مسائل درخواست کنند.
در طول معاینه جسمی، پزشک سابقه بیماری شخص را مورد بحث قرار می دهد. این موارد شامل عوامل خطر سازی مانند STI (بیماری های مقاربتی)، سرطان مثانه، عفونت های مزمن مجاری ادراری و سایر مسائل می شود.
با این اطلاعات، پزشک تعیین می کند که آزمایش های اضافی برای تشخیص سرطان احتمالی مورد نیاز است یا خیر. از سه نوع رایج آزمایش برای این کار استفاده می شود:
هنگامی که پزشک تشخیص سرطان را تایید کرد، به سرطان مرحله و درجه می دهد. این طبقه بندی ها به پزشک و سایر ارائه دهندگان خدمات درمانی در مورد سرطان اطلاعات زیادی می دهد.
درجه سرطان، میزان سرعت رشد و گسترش تومور را مشخص می کنند.
مرحله سرطان. هر مرحله نشان می دهد که آیا سرطان فراتر از مجرای ادرار گسترش یافته است یا خیر. هرچه این عدد بیشتر باشد، گسترش بیشتر است. به عنوان مثال، تومور مرحله 1 هنوز در مجرای ادرار و بافت مجاور است، اما تومور مرحله 4 به اندام های دیگر گسترش یافته است.
چندین درمان برای سرطان مجرای ادراری وجود دارد. انتخاب بهترین گزینه درمانی بسته به نوع سرطان مجرای ادراری، محل آن و سرطان در مرحله آن متفاوت است.
برای انتخاب بهترین گزینه، با پزشک خود همکاری نزدیک داشته باشید. هر کدام از این درمان ها تا حدودی دارای عوارض جانبی هستند. گزینه درمانی را انتخاب کنید که از عوارض جانبی آن آگاه باشید.
جراحی رایج ترین درمان سرطان مجرای ادراری است. در طول عمل جراحی، پزشک می تواند تومور را از داخل مجرای ادرار یا از بیرون مجرا خارج کند. همچنین گره های لنفاوی مجاور را در صورتی که تحت تأثیر سرطان قرار گرفته باشند، برمی دارند.
در این درمان، سلول های سرطانی با پرتوهای پرانرژی از خارج از بدن هدف قرار داده شده و از بین می روند. پرتودرمانی را می توان به تنهایی استفاده کرد، اما اغلب با جراحی یا شیمی درمانی استفاده می شود.
این داروهای ضد سرطان می توانند قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور و کاهش گستردگی جراحی مورد نیاز برای درمان سرطان استفاده شوند. شیمی درمانی همچنین می تواند پس از جراحی برای جلوگیری از عود بیماری یا در صورت گسترش سرطان به خارج از محل اولیه تومور استفاده شود.
نظارت فعال پزشکی نیز یک گزینه برای درمان سرطان مجرای ادراری است. در واقع، نیاز به درمان خاصی وجود ندارد البته اگر تومور هیچ مشکلی ایجاد نکند و علائم رشد یا گسترش را نشان ندهد، می تواند روش مناسبی باشد.
این درمان، گزینه ای رایج برای افراد مسن با مشکلات بهداشتی است که سایر انواع درمان را پیچیده کند. اگر تومور شروع به تغییر کرد و نشان داد که تهاجمی تر شده است، می توانید گزینه های درمانی دیگری را نیز انجام دهید.
درمان سرطان مجرای ادراری می تواند تومور یا توده را از بین ببرد، اما احتمال بازگشت سرطان وجود دارد. به همین دلیل بررسی مداوم پزشک قبل از عود مجدد بیماری اهمیت زیادی دارد.
به همین ترتیب به ویژه در چند سال اول پس از تشخیص اولیه سرطان، به طور منظم CT یا MRI انجام می شود. این آزمایش های تصویربرداری به دنبال علائم سرطان در نقاط دیگر بدن هستند.
میزان بقا تا حد زیادی بر اساس سن فرد و مرحله سرطان هنگام تشخیص آن تعیین می شود. هرچه زودتر سرطان شناسایی و تشخیص داده شود، نتیجه بهتری دارد.
پس از تشخیص و درمان سرطان مجرای ادراری، پیش آگهی بیماری تا حد زیادی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
با پزشک خود در مورد انتظارات بعد از درمان صحبت کنید. پیشگیری از بیماری درمان و بقیه مسائل مرتبط با بیماری را همراه با پزشک خود بررسی کنید.
