درخواست مشاوره رایگان
پماد تاکرولیموس (نام تجاری: پروتوپیک)، از داروهای موضعی است به منظور بهبود عارضه های پوستی نسبتاً شدید تا شدید مشابه اگزما تجویز می شود. دوره درمان با این دارو کوتاه بوده و برای افراد بالای 2 سال مناسب است. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف تاکرولیموس، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: تاکرولیموس
نام تجاری: پروتوپیک
از پماد تاکرولیموس برای درمان اگزمای پوستی (التهاب پوستی بدون نشانه) که با مصرف سایر داروها بهبود نیافته اند، استفاده می شود.
اگزما بیماری ناشی از آلرژی است که باعث قرمزی، خارش و التهاب پوست می شود. این دارو سیستم دفاعی (ایمنی) پوست را ضعیف می کند. در نتیجه واکنش های آلرژیک کاهش می یابند و اگزما نیز بوجود نمی آید. تاکرولیموس به طبقه ای از داروها که تحت عنوان مهار کننده های موضعی کلسینورین شناخته می شوند، تعلق دارد.
در صورت ابتلا به سندرم نتهرتون مصرف پماد تاکرولیموس توصیه نمی شود. همچنین افرادی با سیستم ایمنی ضعیف (برای مثال افرادی که جراحی پیوند عضو انجام داده اند) نباید از این دارو استفاده کنند.
پیش از مصرف دارو و یا در هربار شروع مجدد آن برگه راهنما دارو و دستورالعمل استفاده از آن را مطالعه نمایید. در صورت داشتن هرگونه سوالی آن را از پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه بپرسید.
پیش از مصرف پماد تاکرولیموس دست هایتان را با آب و صابون بشویید. بنابر توصیه پزشک معمولاً دو بار در روز لایه ای نازک از کرم را بر روی ناحیه آسیب دیده بمالید و به خوبی ماساژ دهید. پس از هربار استفاده دست هایتان را بشویید مگراینکه از این دارو برای درمان پوست دستتان استفاده می کنید. در صورت تجویز مرطوب کننده توسط پزشک، پس از مصرف دارو از مرطوب کننده استفاده کنید.
پماد تاکرولیموس تنها برای استعمال در ناحیه پوست می باشد بنابراین از آن در نواحی مانند چشم ها، بینی و دهان استفاده نکنید. در صورت تماس دارو با این نواحی با مقدار زیادی آب، آنها را بشویید. همچنین در زخم های باز و قسمت های عفونی از این دارو استفاده نکنید. نواحی تحت درمان را با پلاستیک یا پانسمان های ضد آب نبندید مگر اینکه تجویز پزشک باشد. پس از مصرف پماد تاکرولیموس از استحمام و شنا خودداری کنید زیرا باعث پاک شدن پماد خواهند شد.
این دارو را طبق تجویز پزشک استفاده کنید. در صورت بهبودی اگزما مصرف این دارو را قطع کنید و در صورت تکرار مجدد علائم بیماری دوباره از آن استفاده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشکتان مشورت کنید.
در صورت تشدید وضعیت یا بهبود نیافتن آن پس از 6 هفته، پزشکتان را مطلع کنید.
در کودکان 2 تا 15 ساله می بایست ضعیف ترین دوز این دارو مصرف شود.
تیر کشیدن، سوزش، ایجاد زخم و خارش، سر درد، آکنه، التهاب فولیکول های مو، معده درد، علائم شبه آنفولانزا (تب، لرز، آبریزش بینی، گلو درد و درد عضلانی)، افزایش حساسیت پوست نسبت به سرما، گرما، درد و لمس از عوارض پماد تاکرولیموس در روزهای ابتدایی درمان هستند. در صورت تشدید یا تداوم عوارض فوراً به پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این محصول را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این محصول بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این محصول، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت مشاهده هر یک از عوارض جانبی خطرناک مانند خستگی غیرعادی، درد ناحیه پشت / عضلانی / مفاصل، ظاهر شدن هرگونه عفونت یا زخم پوستی (مانند زونا، آبله مرغان، زخم لب، زگیل، تومور)، درد در قفسه سینه با پزشک خود صحبت کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی پماد تاکرولیموس را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا سایر داروهای ماکرولید (مانند سیرولیموس) یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
پیش از شروع مصرف پماد تاکرولیموس، پزشکتان را از سوابق پزشکی خود مخصوصاً تورم در گره های لنفاوی (که منجر به بزرگ شدن گره های لنفاوی یا مونو نوکلئوز می شود)، استفاده از نور درمانی (برای مثال یو وی آ، یو وی بی)، سرطان پوست یا سایر سرطان ها، عفونت های پوستی (مانند زونا، هرپس)، سایر بیماری های پوستی و بیماری های کلیوی مطلع سازید.
این دارو همچنین باعث افزایش حساسیت نسبت به نوشیدنی های الکلی می شود. صورت یا پوستتان ناگهان قرمز می شود و احساس گرگرفتگی می کنید. در این صورت مصرف این نوع نوشیدنی ها را محدود کنید.
مصرف پماد تاکرولیموس شما را نسبت به نور خورشید حساس تر خواهد کرد. بنابراین مدت زمان قرار گرفتن در معرض نور خورشید را محدود کنید. همچنین از قرار گرفتن در معرض چراغ های خورشیدی و اتاقک های برنزه کننده، خودداری نمایید. هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید از کرم های ضد آفتاب و لباس های محافظ استفاده کنید. اگر متوجه هرگونه تاول پوستی، قرمزی پوست یا آفتاب سوختگی شده اید فوراً پزشکتان را در جریان قرار دهید.
مصرف پماد تاکرولیموس در طول بارداری فقط در مواقع ضروری توصیه می شود. درباره فواید و ضررهای مصرف این دارو در دوران بارداری با پزشکتان مشورت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. اگر قصد استفاده از این دارو در دوران بارداری را دارید، با پزشکتان مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
بلع این دارو بسیار زیان بخش خواهد بود. در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
هرگز پماد تاکرولیموس را بصورت سرخود به دیگران تجویز نکنید. این دارو تنها برای بیماری فعلی شما تجویز شده است پس از آن برای درمان بیماری های دیگر استفاده نکنید زیرا ممکن است که به داروهای متفاوتی برای درمان نیاز داشته باشید.
در مورد سایر روش های درمانی اگزما مانند استفاده از مرطوب کننده ها و استحمام های طبی با پزشکتان صحبت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری آن در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
