درخواست مشاوره رایگان
فورموترول و مومتازون (نام تجاری: دولرا)، از داروهای گشادکننده مجاری تنفسی است که به منظور کنترل و جلوگیری از حمله های تنفسی در بیماران مبتلا به آسم بالای 5 سال تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف فورموترول، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: مومتازون و فورموترول
نام تجاری: دولرا
این محصول برای کنترل و پیشگیری علائم ناشی از بیماری آسم (مانند خس خس سینه و تنگی نفس) استفاده می شود و حاوی دو نوع دارو است: مومتازون و فورموترول. مومتازون به طبقه داروهای کورتیکواستروئیدی تعلق دارد و باعث کاهش التهاب و آماس مجاری هوایی می شود. فورموترول به طبقه داروهای بتا آگونیست های طولانی اثر تعلق دارد. این دارو باعث شل شدن عضلات اطراف مجاری هوایی می شود و موجب می شود تا آن ها گشاد بشوند و در نتیجه باعث تسهیل تنفس می شود. کنترل علائم مشکلات تنفسی، می تواند زمان از دست رفته در محل کار یا مدرسه را کاهش دهد.
در صورت استفاده از فورموترول به تنهایی، بتا آگونیست های طولانی اثر آن، ممکن است که خطر ابتلا به مشکلات تنفسی جدی را افزایش دهند. اگرچه ترکیبی از داروهای کورتیکواستروئیدی و بتا آگونیست های طولانی اثر (مانند این محصول) این مشکلات را بوجود نخواهند آورد. فورموترول و مومتازون زمانی استفاده می شود که داروهای کنترل کننده آسم (مانند کورتیکو استروئید های استنشاقی) به خوبی عمل نکرده اند و یا برای بهبود علائم باید از داروهای ترکیبی استفاده کرد.
قبل از استفاده از فورموترول و مومتازون، مهم است که طرز استفاده از آن را بدانید. برای موثر بودن دارو باید به شکل روزانه از آن استفاده کرد. این دارو تاثیر فوری ندارد و برای حملات آسمی ناگهانی، مورد استفاده قرار نمی گیرد. در صورت وقوع حملات ناگهانی آسم از اسپری های استنشاقی سریع الاثر (مانند آلبوترول که در بعضی از کشور ها تحت عنوان سالبوتامول شناخته می شود) استفاده کنید.
قبل از استفاده از دارو و یا هنگام مصرف مجدد آن، برگه راهنمای بیمار و دستورالعمل استفاده از دارو را (که توسط داروساز ارائه می شود) مطالعه کنید. برای استفاده مناسب ازاین دارو دستورالعمل های مصور را دنبال کنید. در صورت داشتن هر گونه سوالی می توانید آن را از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
اگر برای اولین بار است که از اسپری فورموترول و مومتازون استفاده می کنید یا اگر بیش تر از 5 روز است که از این دارو استفاده نکرده اید، از دستورالعمل های استفاده از این اسپری پیروی کنید. نگذارید اسپری وارد چشمانتان شود.
پیش از استفاده اسپری، آن را به خوبی تکان دهید کلاهکش را بردارید و به آنگونه که پزشک توصیه کرده است، آن را از طریق دهانتان استنشاق کنید. این اسپری را دوبار در روز، صبح و شب، مطابق دستور پزشک استفاده کنید. همیشه پس از استفاده، کلاهکش را سرجایش بگذارید.
اگر پزشک توصیه کرده است که در هربار مصرف اسپری 2 بار از آن استفاده کنید، حداقل 1 دقیقه بین آن ها فاصله بگذارید. در صورت استفاده همزمان این اسپری با اسپری های دیگر، بین هر کدام از آن ها حداقل 1 دقیقه فاصله بگذارید.
پس از استفاده از اسپری فورموترول و مومتازون، دهانتان را با آب بشویید و غرغره کنید این کار از خشک شدن دهان ایجاد آماس و عفونت مخمر (برفک) در دهان و گلو پیشگیری می کند. آبی که برای شست و شو دهانتان استفاده می کنید را قورت ندهید.
برای تمیز کردن اسپری، هفته ای یکبار قسمت بیرونی اسپری را با یک دستمال خشک، پاک کنید. برای این کار از آب یا سایر مایعات دیگر استفاده نکنید و قطعات سازنده اسپری را نیز از یکدیگر جدا نکنید.
استفاده منظم از فورموترول و مومتازون، اثر بخشی آن را بیش تر می کند؛ همچنین اگر هر روز در ساعت مشخصی از این دارو استفاده کنید، عملکرد بهتری خواهد داشت. بدون مشورت با پزشک دوز و مقدار مصرفی دارو را افزایش ندهید و یا مصرف آن را قطع نکنید. همچنین از مصرف سایر بتا آگونیست های طولانی اثر همراه با این دارو، خودداری کنید.
در صورت استفاده از سایر کورتیکواستروئید های خوراکی (مانند پردنیزون) بدون نظر پزشک، مصرف آن ها را قطع نکنید. قطع ناگهانی بعضی از داروها باعث ایجاد بیماری هایی مانند آسم و آلرژی می شود. در صورت قطع ناگهانی دارو، احتمالاً متوجه علائمی مانند علائم ترک اعتیاد مثل ضعف، از دست دادن وزن، حالت تهوع، درد عضلانی، سردرد، خستگی و سرگیجه خواهید شد. برای پیشگیری از به وجود آمدن اینگونه علائم، پزشک پس از شروع مصرف مومتازون و فورموترول، به تدریج دوز داروهایی که در گذشته استفاده می کردید را کاهش می دهد.در صورت مشاهده مجدد این گونه علائم، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. همچنین می توانید به بخش موارد احتیاطی و منع مصرف در دستورالعمل استفاده از دارو، مراجعه کنید.
اگر در حال حاضر از اسپری های استنشاقی سریع الاثر (مانند آلبوترول که در بعضی از کشورها تحت عنوان سالبوتامول شناخته می شود) طبق یک برنامه منظم روزانه (مثلاً 4 بار در روز) استفاده می کنید، باید استفاده از آن را محدودتر کنید و فقط در هنگام پیش آمدن حملات آسمی و مشکلات تنفسی ناگهانی، از آن استفاده کنید. برای دستیابی به جزئیات بیشتر با پزشکتان صحبت کنید.
یک هفته یا بیشتر طول می کشد تا اثرات این دارو مشخص شود. در صورت بهبود نیافتن علائم یا بدتر شدن آنها به پزشک مراجعه کنید.
به خاطر بسپارید که از کدام داروها باید به صورت روزانه استفاده شود (داروی کنترل کننده) و کدامیک در صورت ایجاد مشکلات تنفسی ناگهانی استفاده می شوند (دارو های تسکین سریع). در صورت مشاهده مواردی مانند ایجاد سرفه های جدید یا بدتر شدن سرفه های قدیمی، تنگی نفس، خس خس سینه، افزایش خلط، بدتر شدن نتایج آزمایشات عملکرد ریه، بیدار شدن از خواب شبانه به دلیل وجود مشکلات تنفسی، استفاده بیش از حد از اسپری های استنشاقی سریع الاثر (بیش تر از 2 روز در هفته) یا بی فایده بودن استفاده از این اسپری ها، فوراً به پزشک مراجعه کنید. همچنین بیاموزید چه مواقعی می توانید مشکلات تنفسی ناگهانی را توسط خودتان درمان کنید و چه زمانی نیاز به دریافت فوری امداد های پزشکی دارید.
گرفتگی بینی، گرفتگی صدا، خشکی دهان یا التهاب گلو، همگی عوارض جانبی استفاده از داروی فورموترول و مومتازون هستند. در صورت تداوم داشتن یا تشدید این علائم، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
به خاطر داشته باشید که دلیل تجویز این دارو توسط پزشک این بوده است که فواید آن بسیار بیشتر از عوارض جانبی اش است. در اکثر افرادی که از این دارو استفاده می کنند، اثرات جانبی خطرناک و جدی ای مشاهده نمی شود.
فورموترول و مومتازون ممکن است که باعث افزایش فشار خون شود؛ بنابراین فشار خونتان را به صورت منظم اندازه گیری کنید و در صورت افزایش آن، فوراً به پزشکتان مراجعه کنید.
در موارد بسیار نادر، شخص بلافاصله پس از استفاده از این دارو، دچار تنگی نفس یا مشکلات تنفسی شدید و ناگهانی می شود. در این مواقع از اسپری های استنشاقی سریع الاثر استفاده کنید و به دنبال امداد های فوری پزشکی باشید.
اثرات جانبی زیر بسیار نادر هستند اما خطر زیادی دارند و در صورت مشاهده آن ها باید فوراً به پزشک مراجعه کنید: لکه های سفید بر روی زبان و در داخل دهان، علائم عفونت مانند تب، گلودرد مزمن، تغییرات روحی روانی مانند اضطراب، خواب آلودگی شدید، مشکلات بینایی (مانند تاری دید)، افزایش تشنگی و دفع ادرار، گرفتگی عضله و لرزش.
در صورت مشاهده هر کدام از این عوارض جانبی نادر اما خطرناک، به دنبال امدادهای فوری پزشکی باشید: در در ناحیه قفسه سینه، ضربان قلب نامنظم و تند، سرگیجه، ضعف و تشنج شدید.
این دارو ممکن است باعث ایجاد واکنش های آلرژیک نادر اما شدید شود. اگر متوجه هر گونه علائم و نشانه ای از وجود واکنش های آلرژیک شده اید، به دنبال امداد های فوری پزشکی باشید. این علائم عبارتند از: وجود راش، خارش، ایجاد تورم (مخصوصاً در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید و بروز مشکلات تنفسی ناگهانی.
البته موارد ذکر شده، تمامی اثرات جانبی موجود نیستند و عوارض جانبی دیگری نیز وجود دارد. در صورت مشاهده علائمی به غیر از علائم ذکر شده در بالا، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
در صورت داشتن آلرژی به داروهای مومتازون ،فورموترول یا آرفورموترول یا سایر آلرژی های دیگر، قبل از تجویز هرگونه دارویی توسط پزشک یا داروساز، این موضوع را به اطلاع آنها برسانید. این دارو حاوی عناصر غیرفعالی است که منجر به ایجاد آلرژی یا سایر مشکلات دیگر می شود. برای دستیابی به جزئیات بیش تر، به داروسازتان مراجعه کنید. پیش از استفاده از دارو سوابق پزشکی خود را مخصوصاً عفونت های فعلی یا قبلی (مانند توبرکلوسیز یا هرپس)، فشار خون بالا، بیماری های قلبی (مانند درد در قفسه سینه، حمله قلبی، ضربان قلب نامنظم)، پرکاری تیروئید، پوکی استخوان، مشکلات چشمی (مانند آب مروارید، آب سیاه)، دیابت، اتساع عروق و تومور خاص غده فوق کلیه، به اطلاع پزشک برسانید.
فورموترول باعث ایجاد بیماری های تاثیرگزار بر روی ریتم قلب می شود که این امر موجب ایجاد عوارضی خطرناک و علائمی مانند سرگیجه و بیهوشی می شود که نیاز به امداد های فوری پزشکی دارند. قبل از استفاده از این دارو اگر در حال مصرف داروهای خاصی هستید یا مبتلا به بیماری هایی مانند مشکلات قلبی (نارسایی های قلبی، کند شدن ریتم قلب، سابقه خانوادگی بیماری های قلبی مانند ایست قلبی ناگهانی) هستید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
در صورت پایین بودن سطح منیزیم و پتاسیم در خون، خطر کند شدن ریتم قلب افزایش پیدا می کند. این خطر در صورت استفاده از داروهای خاصی مانند دارو های ادرار آور یا قرص های آب، یا ابتلا به بیماری هایی مانند تعریق شدید، حالت تهوع یا اسهال افزایش خواهد یافت. درباره مصرف این دارو با پزشکتان مشورت کنید.
فورموترول و مومتازون ممکن است علائم عفونت را پنهان کند که این امر، احتمال ابتلا به عفونت را افزایش می دهد و عفونت های فعلی را نیز بدتر می کند. بنابراین برای پیشگیری از گسترش عفونت دست هایتان را خوب بشویید. از تماس با افراد مبتلا به عفونت های مسری (مانند آبله مرغان، سرخک و آنفولانزا) خودداری کنید. اگر در معرض عفونت قرار گرفته اید، با پزشکتان در میان بگذارید.
اگر طی 12 ماه گذشته کورتیکواستروئیدهای خوراکی (مانند قرص های پردنیزون) یا استنشاقی را مصرف کرده اید یا مدت طولانی است که از این محصول در دوزهای بالاتر از حد معمول استفاده می کنید، ممکن است که فشار زیادی بر بدنتان وارد شود؛ بنابراین پیش از هرگونه عمل های جراحی یا درمان های اورژانسی یا ابتلا به بیماری یا جراحت های جدی، این مسئله را با پزشک یا دندان پزشکتان در میان بگذارید. اگر خستگی و یا کاهش وزن غیر معمول و بیش از حد داشتید حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
قبل از انجام هر گونه عمل جراحی، تمامی داروهای مصرفی تان (دارو های تجویز شده توسط پزشک، داروهای بدون نسخه و داروهای گیاهی) را با پزشک یا دندان پزشکتان، مطرح سازید. در صورت استفاده طولانی مدت از این داروها، رشد کودک بطور موقت کاهش پیدا می کند. اگرچه کنترل ضعیف بیماری آسم نیز می توانند باعث ایجاد این عارضه شود. برای چکاپ و بررسی قد فرزند تان، به صورت منظم به ملاقات پزشک بروید.
افراد بزرگسال در برابر عوارض جانبی این داروها، حساس تر هستند و رایج ترین عارضه ای که در آن ها رخ می دهد، کند شدن ریتم قلب است.
در طی بارداری، از این داروها فقط در صورت لزوم استفاده کنید. درباره فواید و ضررهای استفاده از این داروها در هنگام بارداری، با پزشکتان مشورت کنید.
اثر این دارو در زنان شیرده، هنوز مشخص نشده است. در صورت شیردهی، برای استفاده از این دارو با پزشکتان مشورت کنید.
تداخلات دارویی ممکن است که نحوه عملکرد داروها را تغییر دهند و باعث ایجاد اثرات جانبی خطرناکی شوند. البته این راهنما شامل همه تداخلات دارویی احتمالی فورموترول و مومتازون نیست. لیستی از تمامی داروهای مصرفی تان (داروهای تجویز شده توسط پزشک، داروهای بدون نسخه یا داروهای گیاهی) تهیه کنید و آن را به پزشک یا داروساز خود، ارائه دهید.
هیچ دارویی را به طور خودسرانه، شروع نکنید و همچنین مصرف هیچ یک از داروهایتان را بدون نظر پزشک متوقف نکنید و دوز دارو ها را نیز بدون اطلاع او تغییر ندهید.
در صورت مصرف بیش از اندازه شخص بیمار از دارو و مشاهده علائم خطرناکی مانند بیهوشی یا مشکلات شدید تنفسی یا علائمی که در زیر آورده شده است، سریعاً با امداد های فوری پزشکی، تماس بگیرید. این علائم عبارتند از: لرز، درد در ناحیه قفسه سینه، ضربان قلب تند و نامنظم.
هرگز این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تست های آزمایشگاهی و پزشکی (مانند آزمایش های عملکرد ریوی، تست فشار خون، آزمایش تراکم استخوان و معاینه چشم) به منظور کنترل پیشرفت بیماری و بررسی کردن عوارض جانبی، به صورت دوره ای انجام می شود. برای دستیابی به جزئیات بیشتر، با پزشکتان صحبت کنید.
نحوه استفاده از دستگاه دم سنج را بیاموزید، از آن به صورت روزانه استفاده کنید و در صورت مشاهده مشکلات تنفسی (مانند افزایش استفاده از اسپری های استنشاقی سریع الاثر)، فوراً آن را به پزشک اطلاع دهید.
از قرار گرفتن در معرض مواد محرک و آلرژی زا مانند: دود سیگار، گرده گیاهان، موی حیوانات خانگی، گرد و خاک و کپک ها، خودداری کنید زیرا این موارد مشکلات تنفسی را تشدید می کنند. از آنجاییکه بیماری آنفولانزا هم می تواند باعث ایجاد مشکلات تنفسی شود، از پزشکتان بخواهید تا واکسن سالیانه آنفولانزا را به شما تزریق کند.
فورموترول و مومتازون در صورت استفاده طولانی مدت در بزرگسالان، خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش می دهد. درباره درمان های رایج پوکی استخوان، با پزشکتان مشورت کنید. ایجاد تغییراتی در سبک زندگی مانند انجام ورزش های قدرتی، ترک سیگار، محدود کردن مصرف الکل و داشتن رژیم غذایی مملو از کلسیم و ویتامین دی، به سلامت استخوان ها کمک می کند. همچنین ممکن است که به استفاده از کلسیم و مکمل ویتامین دی، نیاز پیدا کنید. برای پیشگیری از ابتلا فرزندتان به پوکی استخوان در آینده، آنها را تشویق به ورزش کردن و داشتن رژیم غذایی سالم (مملو از کلسیم) بکنید.
در صورت فراموش کردن مصرف دارو، به محض به یاد آوردن، آن را مصرف کنید اما اگر نزدیک به زمان استفاده از نوبت بعدی هستید، از مصرف داروی فراموش شده، خودداری کنید. هیچ گاه برای جبران کردن داروی فراموش شده، دو بار از یک دارو (در یک وعده مصرف دارو) استفاده نکنید.
دارو را در دمای اتاق و در محل خشک و دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری کنید. همچنین هرگز آن را داخل حمام یا نزدیک یک شعله روشن نگه ندارید. دارو را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی تان، دور نگه دارید.
هیچ گاه دارو را داخل توالت یا چاه های فاضلاب نریزید مگراینکه در دستورالعمل استفاده از دارو ذکر شده باشد. همچنین در صورت منقضی شدن این محصول و یا عدم نیاز به آن، آن را دور بیندازید.
