درخواست مشاوره رایگان
دولوتگراویر و ریلپیویرین (نام تجاری: جولوکا)، از داروهای آنتی ویروس ترکیبی است که به کنترل و جلوگیری از تکثیر ویروس نقص سیستم ایمنی (HIV) کمک می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف دولوتگراویر و ریلپیویرین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: دولوتگراویر و ریلپیویرین
نام تجاری: جولوکا
دولوتگراویر و ریلپیویرین برای کمک به کنترل عفونت HIV، مصرف می شوند. این داروها همچنین کمک می کنند تا میزان HIV در بدن فرد بیمار، کاهش یافته و اینگونه سیستم ایمنی بدن او نیز بهتر عمل کند که این امر، احتمال ایجاد عوارض ناشی از HIV (مانند عفونت های جدید و سرطان) را کاهش داده و کیفیت زندگی فرد بیمار را نیز بهبود خواهد بخشید. هر دو دارو، از رشد ویروس و آلوده شدن سلول های بیشتر جلوگیری خواهند کرد.
دولوتگراویر و ریلپیویرین، درمانی قطعی برای عفونت HIV نیست. همواره برای کاهش خطر سرایت بیماری HIV به دیگران، اقدامات زیر را انجام دهید.
برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
پیش از شروع مصرف دولوتگراویر و ریلپیویرین و در هر بار شروع مجدد آن، برگه راهنما دارو را در صورت موجود بودن، مطالعه نمایید. همچنین درصورت وجود هرگونه سوالی، آن را با پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه، در میان بگذارید.
این دارو بصورت خوراکی همراه با یک وعده غذایی معمولاً یک بار در روز، مصرف می شود. دوز آن نیز با توجه به سایر داروهای مصرفی فرد بیمار، تعیین خواهد شد؛ بنابراین نام تمامی داروهای مصرفی تان (از جمله داروهای تجویز شده، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به اطلاع پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه برسانید.
داروهایی که اسید معده را کاهش داده یا مسدود می سازند (مانند مهار کننده های پمپ پروتون / PPI، مسدود کننده های H2 و آنتی اسیدها) می توانند باعث کاهش جذب ریلپیویرین و عدم عملکرد مناسب آن شوند؛ بنابراین هنگام مصرف ریلپیویرین از مصرف PPI ها (مانند امپرازول، لانسوپرازول) خودداری نمایید. با این وجود در صورت مصرف آنتی اسیدها، ریلپیویرین را حداقل 6 ساعت قبل یا حداقل 4 ساعت بعد از آنها، مصرف کنید. همچنین درصورت استفاده از مسدود کننده های H2 (مانند فاموتیدین، رانیتیدین) ریلپیویرین را می بایست حداقل 12 ساعت قبل یا حداقل 4 ساعت پس از آنها، مصرف کرد.
سوکرالفات و داروهای حاوی آلومینیوم یا منیزیم (مانند آنتی اسیدها، ملین ها و داروهای گوارش)، جذب دولوتگراویر را کاهش داده و منجر به کاهش اثر گذاری دارو می شوند؛ بنابراین می بایست این محصولات را 6 ساعت قبل یا 4 ساعت بعد از دولوتگراویر، مصرف کرد.
مکمل های کلسیم یا آهن (از جمله ویتامین ها / مواد معدنی که حاوی کلسیم یا آهن هستند) نیز می توانند جذب دولوتگراویر را کاهش داده و موجب عدم عملکرد مناسب دارو شوند؛ بنابراین این محصولات را 6 ساعت قبل یا 4 ساعت بعد از دولوتگراویر، مصرف کنید. همچنین می توانید این دارو و مکمل های کلسیم یا آهن را همزمان با هم و همراه با یک وعده غذایی مصرف نمایید.
مصرف این دارو دقیقاً مطابق دستور پزشک، بسیار حائز اهمیت می باشد؛ بنابراین از مصرف هیچ یک از دوزهای این دارو، صرف نظر نکنید.
برای اثرگذاری بیشتر این دارو، آن را در فواصل زمانی معین مصرف کنید. برای کمک به یادآوری این امر، دارو را هر روز و در ساعت معینی مصرف کنید.
مصرف این دارو را حتی برای مدت کوتاهی نیز متوقف نکنید مگراینکه پزشک، انجام این کار را تجویز کرده باشد؛ زیرا این کار می تواند باعث افزایش میزان ویروس شده و عفونت را نسبت درمان، مقاوم ساخته و یا عوارض جانبی را تشدید کند.
سردرد یا اسهال ممکن است رخ دهد. درصورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
به یاد داشته باشید که پزشک، این دارو را به دلیل بیشتر بودن فواید آن نسبت به عوارض جانبی برای شما تجویز کرده است. بسیاری از مصرف کنندگان این دارو، دچار هیچگونه عوارض جانبی جدی نشده اند.
با تقویت سیستم ایمنی مبارزه بدن با عفونت های قدیمی افزایش یافته و در این حین ممکن است علائم این عفونت های پیشین برای مدت کوتاهی مجدداً نمایان شود. این واکنش می تواند در هر زمانی اتفاق بیفتد (بلافاصله پس از شروع درمان HIV یا چند ماه بعد). درصورت وجود علائم جدی از جمله: کاهش وزن غیر قابل توضیح، خستگی شدید، درد / ضعف عضلانی مداوم، خواب رفتگی / مور مور شدن دست / پا / بازوها، تغییرات بینایی، علائم عفونت (مانند تب، لرز، گره های لنفاوی متورم، دشواری در تنفس، سرفه، زخم های پوستی بدون بهبود)، علائم تیروئید بیش فعال (مانند تحریک پذیری، عصبی بودن، عدم تحمل گرما، سریع / نامنظم شدن ضربان قلب، تپش قلب، پف کردن دور چشم ها، گواتر یا بزرگ شدن غده تیروئید)، نشانه هایی از یک مشکل عصبی معروف به سندرم گیلین بار (مانند عدم داشتن ثبات، از دست دادن هماهنگی، ایجاد مشکلاتی در بلع / صحبت کردن / جویدن، مشکل در حرکت چشم ها)، علائم بیماری کبدی (مانند حالت تهوع / استفراغ مداوم، از بین رفتن اشتها، درد معده / شکم، زردی چشم / پوست، ادرار تیره) و تغییرات ذهنی/ خلق و خوی (مانند افسردگی، افکار خودکشی) به دنبال امدادهای فوری پزشکی باشید.
از دیگر عوارض جانبی مصرف دولوتگراویر و ریلپیویرین، تغییر در چربی بدن (مانند افزایش چربی در قسمت های پشتی و معده کاهش چربی در بازوها و پاها) می باشد. البته علت و اثرات طولانی مدت این تغییرات همچنان ناشناخته باقی مانده است. در مورد خطرات و مزایای مصرف این دارو و همچنین انجام ورزش برای کاهش این عوارض جانبی با پزشکتان مشورت کنید.
ریلپیویرین همچنین می تواند باعث ایجاد راش هایی که البته معمولاً زیاد جدی نیستند نیز شود. با این حال ممکن است نتوانید آنها را از راش های نادری که می تواند نشانه ای از واکنش شدید باشند، تشخیص دهید؛ بنابراین در صورت بروز هرگونه راشی به دنبال امدادهای فوری پزشکی باشید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این وجود، درصورتیکه متوجه علائم واکنش جدی آلرژیک از جمله: راش، خارش / تورم (مخصوصاً در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس شده اید، به دنبال امدادهای فوری پزشکی باشید.
البته موارد مذکور، تمامی عوارض جانبی احتمالی را در بر نمی گیرد. درصورتیکه متوجه علائمی به غیر از موارد بالا شده اید با پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه تماس بگیرید.
پیش از مصرف این دارو، درصورت وجود حساسیت به آن یا هرگونه حساسیت دیگری، پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را مطلع سازید؛ زیرا این محصول حاوی اجزا غیرفعالی می باشد که می تواند به بروز واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر، منجر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه، مشورت کنید.
پیش از مصرف دولوتگراویر و ریلپیویرین، سابقه پزشکی خود مخصوصاً: بیماری های کلیوی، کبدی (مانند هپاتیت B، هپاتیت C)، اختلالات روانی / خلقی (مانند افسردگی) را به اطلاع پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه برسانید.
پیش از انجام هرگونه عمل جراحی، نام تمامی داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به اطلاع پزشک یا دندانپزشک خود برسانید.
زنانی که در سنین باروری هستند می بایست پیش از مصرف این دارو در مورد خطرات و مزایای آن با پزشک خود، مشورت کنند. بنابراین چنانچه باردار هستید و یا قصد بارداری دارید، پزشکتان را مطلع سازید زیرا می بایست پیش از شروع مصرف این دارو، آزمایش هایی را انجام دهید. این دارو در دوران بارداری تنها درصورت لزوم می بایست مصرف شود و استفاده از آن در سه ماهه اول بارداری به علت آسیب احتمالی که ممکن است به جنین وارد کند تجویز نمی شود. در مورد روش های قابل اعتماد جلوگیری از بارداری هنگام مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. بااین وجود از آنجاییکه شیر مادر می تواند HIV را به نوزاد منتقل کند، مادران مبتلا به HIV نباید به نوزادان خود، شیر بدهند.
برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه، مشورت کنید.
تداخلات دارویی، نحوه عملکرد داروها را تغییر داده و اینگونه خطرات ناشی از عوارض جانبی جدی را نیز افزایش خواهد داد. این یادداشت حاوی تمامی تداخلات دارویی احتمالی دولوتگراویر و ریلپیویرین نیست. لیستی از تمامی داروهای مصرفی تان (از جمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و محصولات گیاهی) نوشته و آن را در اختیار پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه قرار دهید.
همچنین بدون تأیید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکرده و هیچ گونه تغییری نیز در دوز آنها ایجاد نکنید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل ایجاد کنند عبارتند از: مهار کننده های پروتون (مانند استپرازول، لانسوپرازول، امپرازول، پنتوپرازول، ربپرازول)، دوفتیلید، اورلیستات.
همواره به یاد داشته باشید که این دارو را با سایر محصولات که عفونت HIV را درمان می کنند یا با سایر داروهای حاوی ریلپیویرین مصرف نکنید مگر این که درحال مصرف ریفابوتین نیز باشید.
همچنین برخی از داروها مانند: دگزامتازون، آنتی بیوتیک های خاص ماکرولید (مانند کلاریترومایسین، اریترومایسین)، ریفامیکین ها (مانند ریفامپین، ریفاپنتین)، گل راعی، داروهای خاصی که برای درمان تشنج استفاده می شود (مانند کاربامازپین، اگزکربازپین، فنوباربیتین، فنووباربیتال)، محصولات ترکیبی خاصی که برای درمان هپاتیت مزمن C مصرف می شوند ( دارو های حاوی امبیتاسویر، پاریتاپرویر، داسابوویر)، نیز می توانند بر حذف ریلپیویرین از بدن و درنتیجه بر نحوه عملکرد آن تأثیر بگذارند.
درصورتی که فردی، بیش از حد، این دارو را مصرف کرده باشد دچار علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی خواهد شد. دراین هنگام با مرکز فوریت های پزشکی، تماس بگیرید. سایر علائم مصرف بیش از حد این دارو عبارتند از: ضربان قلب سریع / نامنظم، سرگیجه شدید و غش کردن.
این دارو را سرخود به دیگران تجویز نکنید.
آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند بار ویروسی، تعداد سلول T، عملکرد کبد) نیز می بایست به صورت دوره ای برای نظارت بر پیشرفت درمان و بررسی عوارض جانبی، انجام شود. برای کسب جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
درصورت فراموشی مصرف یک دوز از این دارو، به محض به یاد آوردن، آن را مصرف کنید اما چنانچه نزدیک به زمان دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کرده ولی دوز بعدی را در زمان عادی خود، مصرف کنید. همچنین برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
داروی دولوتگراویر و ریلپیویرین را در دمای اتاق (بین 20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. دارو را در بسته بندی محصول همراه با ماده خشک کننده داخل بطری و به دور از نور و رطوبت قرار دهید. همچنین از نگهداری دارو ها در حمام و دستشویی خودداری کرده و همواره به خاطر داشته باشید که تمامی دارو ها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو را در داخل توالت یا چاه فاضلاب نریزید مگراینکه در دستورالعمل مصرف آن، ذکر شده باشد. همچنین دارو را هنگامی که منقضی شده یا دیگر نیازی به آن نیست، به درستی دور بیندازید.
