امتریستابین و تنوفوویر آلافنامید (نام تجاری: امتاف)، از داروهای ضدویروس ترکیبی است که در کنترل بیماری ایدز کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف امتریستابین و تنوفوویرآلافنامید، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: امتریستابین و تنوفوویر آلافنامید
نام تجاری: دسکووی، امتاف
از این دارو برای کمک به کنترل عفونت HIV همراه سایر داروهای HIV استفاده می شود. به طوریکه با کاهش میزان HIV در بدن به سیستم ایمنی کمک می کند و شانس ابتلا به عوارض HIV (مانند عفونت های جدید، سرطان) را کاهش می دهد. این امر باعث بهبود کیفیت زندگی می شود. این محصول ترکیبی از دو داروی مختلف امترسیتابین و تنوفوویر آلافنامید است. به امتریسیتابین یک مهار کننده معکوس نوکلئوزید ترانسکریپتاز گفته می شود، در حالی که تنوفوویر آلفافنامید را مهار کننده معکوس نوکلئوتید ترانس اسکریپتاز می نامند که در دسته NRTI قرار دارند. مصرف این دارو به تنهایی کمکی به کنترل HIV نمی کند و باعث کاهش تاثیر درمان می شود در نتیجه لازم است همراه با این دارو حداقل از نوعی داروی HIV دیگر مصرف شود. درآمریکا از این دارو برای جلوگیری از عفونت HIV نیز استفاده می شود.
برخی از مواردی که خطر ابتلا را افزایش می دهند، عبارتند از: داشتن شریک زندگی آلوده به HIV، داشتن رابطه جنسی بدون استفاده از روش های پیشگیری، داشتن چندین شریک جنسی، عفونت های مقاربتی، سوءمصرف مواد مخدر یا الکل.
امترسیتابین / تنوفوویر آلفن HIV را درمان نمی کند بلکه فقط از بروز عفونت HIV جلوگیری می کند.
برای جلوگیری از آلوده شدن به HIV و کاهش خطر انتقال بیماری HIV به دیگران، همه موارد زیر را انجام دهید:
برای جزئیات بیشتر با پزشک و یا پزشک داروساز مشورت کنید.
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید. این دارو باید روزی یک بار، همراه با غذا یا بدون غذا به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، مصرف گردد. دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی، روند درمان و سایر داروهای مصرفی تأیین شده است. جهت تأیین دوز مصرفی در کودکان وزن آنها نیز محاسبه می شود.
از این دارو همراه با داروی دیگری برای درمان HIV استفاده می شود. اگر از داروی دیدانوزین استفاده می کنید، هر دو محصول را به صورت همزمان با معده خالی یا همراه با وعده غذایی سبک مصرف کنید.
جهت اثربخشی بهتر، این دارو را در فاصله زمان های مساوی و در یک زمان مشخص مصرف کنید. دقت کنید این دارو (و سایر داروهای HIV) را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کرده و هیچ دوزی را فراموش نکنید. این دارو را طبق مقدار تجویز شده مصرف کنید و مصرف آن (یا سایر داروهای HIV) را حتی برای مدت کوتاهی متوقف نکنید، مگر اینکه پزشک دستور داده شده باشد. انجام این کار ممکن است بار ویروس را افزایش داده، درمان عفونت را دشوارتر و عوارض جانبی را بدتر کند.
اسهال، سردرد، مشکل خواب، کمردرد یا تغییر رنگ پوست کف دست یا کف پاها از عوارض این دارو به شمار می روند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا پزشک داروساز خود بگویید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
با قوی تر شدن سیستم ایمنی بدن و یا فعال بودن بیش از حد سیستم ایمنی، دفاع مقابل عفونت موجود در بدن آغاز و به دنبال آن علائم بیماری ظاهر می شود. این واکنش ممکن است هر زمانی پس از شروع درمان اچ آی وی اتفاق بیفتد.
در صورت بروز هرگونه علائم جدی، از جمله: کاهش وزن بی دلیل، خستگی شدید، دردهای عضلانی / ضعف، سردردهای شدید یا مزمن، درد مفصل، بی حسی و گزگز دست و پا و بازوها، تغییرات بینایی، علائم عفونت (مانند تب و لرز، تورم غدد لنفاوی، مشکل تنفسی، سرفه، زخم های پوستی غیر قابل بهبود) علائم تیروئید پرکار (مانند تحریک پذیری، پرخاشگری، عدم تحمل گرما، ضربان قلب بالا یا نامنظم، برجستگی چشم ها، رشد غیرمعمول در گردن یا تیروئید معروف به گواتر)، علائم مشکل عصبی خاصی معروف به سندرم گیلن باره (مانند مشکل تنفسی / مشکل در بلع / مشکل درحرکت چشم، افتادگی صورت، فلجی، مشکل در تکلم) بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند: تغییرات ذهنی / خلقی (مانند افسردگی، اضطراب)، علائم مشکلات کلیوی (مانند درد در پهلو / کمر / شکم، ادرار دردناک، خون در ادرار، تغییر در مقدار ادرار) را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو به ندرت می تواند مشکلات شدید کبدی و خونی (اسیدوز لاکتیک) ایجاد کند. در صورت بروز علائم مشکلات کبدی (مانند حالت تهوع / استفراغ مکرر، از دست دادن اشتها، درد شکم و معده، زردی چشم، زردی پوست، ادرار تیره) و یا بروز علایم اسیدوز لاکتیک (مانند تنفس عمیق یا سریع، خواب آلودگی، حالت تهوع یا استفراغ و ضعف غیرمعمول) فوراً به پزشک اطلاع دهید
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: مشکلات کبدی (از جمله عفونت های هپاتیت B یا C)، مشکلات کلیوی (از جمله سنگ کلیه)، مشکلات قلبی (مانند مشکلات ریتم قلب، ضربان قلب نامنظم، بیماری عروق کرونر، حمله قلبی)، دیابت، یک مشکل خونریزی خاص (هموفیلی) مطلع سازید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره ی خطرات و فواید با پزشک مشورت کنید.
این دارو و همچنین HIV می تواند از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل شود، در نتیجه از شیردهی خودداری کنید و درباره این موضوع با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی امتاف را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: آدفوویر، اورلیستات و سایر داروهایی که ممکن است به کلیه ها آسیب برساند (از جمله آمینوگلیکوزیدها مانند آمیکاسین / جنتامایسین).
داروی امتاف می تواند باعث کاهش سطح آتازاناویر در خون شده که در نتیجه اثر بخشی آن را کاهش می دهد. اگر آتازاناویر را همراه با این دارو مصرف می کنید، لازم است همراه این دو دارو محصول دیگری را نیز استفاده کنید. در این باره با پزشک مشورت کنید.
برچسب پشت تمام داروهای مصرفی خود برای کنترل HIV را بررسی کنید؛ زیرا ممکن است حاوی مواد مشابهی با دارو های تنوفوویر آلافنامید، امتریسیتابین و لامیوودین باشند. از داروهای حاوی مواد مشابه استفاده نکنید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت سرگیجه شدید و احساس سبکی سر باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند آزمایش عملکرد کلیه و کبد، بار ویروس موجود در بدن، آزمایش ویروس هپاتیت B، تعداد سلولهای T، سطح مواد معدنی خون و تراکم استخوان) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و برای جلوگیری از رطوبت ماده خشک کننده را در بسته دارو نگاه داشته و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.