درخواست مشاوره رایگان
انفوویرتید (نام تجاری: فیوزئون)، از دسته داروهای آنتی ویروس است که از آلوده شدن سلول های سالم بدن به ویروس نقص سیستم ایمنی (HIV) جلوگیری می کند. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف انفوویرتید، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: انفوویرتید
نام تجاری: فیوزئون
انفوویرتید با سایر داروهای HIV برای کنترل عفونت استفاده می شود. این دارو به کاهش میزان ویروس HIV در بدن کمک می کند. در نتیجه سیستم ایمنی بدن می تواند بهتر کار کند. این دارو احتمال ابتلا به عوارض HIV مانند (عفونت های جدید و سرطان) را کاهش می دهد و کیفیت زندگی شما را بهبود می بخشد.
انفوویرتید درمان کننده HIV نیست. برای کاهش خطر شیوع بیماری HIV به دیگران، همه موارد زیر را رعایت کنید :
برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود و یا مسئول داروخانه مشورت کنید.
پیش از هر بار مصرف داروها راهنمای مصرف آنها را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
داروی انفوویرتید را در زیر پوست (زیر جلدی) معمولاً روزانه دو بار به بازوی فوقانی، ران، یا شکم تزریق کنید. از تزریق ان به باسن یا نزدیک آرنج، زانو یا کشاله ران خودداری کنید. محل تزریق را پس از هر بار تزریق تغییر دهید. از تزریق در برجستگی های ایجاد شده در نتیجه تزریق های قبلی یا نزدیک آن ها خودداری کنید. همچنین از تزریق به خال، زخم، کبودی، خالکوبی، مناطق سوختگی، و یا ناف خود خودداری کنید.
برای کودکان، دوز مصرفی براساس وزن بدن محاسبه می شود.
در صورت مصرف انفوویرتید در خانه، نحوه صحیح اماده سازی و مصرف آن را از متخصص بیاموزید. همچنین قبل از تزریق دارو، ظاهر دارو را از نظر وجود ذرات و تغییر رنگ بررسی کنید و در صورت مشاهده هر یک از این موارد از مصرف آن خودداری کنید. نحوه مطمئن نگهداری و از دسترس خارج کردن دارو را بیاموزید.
بسیار حائز اهمیت است که دارو (و سایر داروهای HIV) دقیقاً طبق تجویز پزشک مصرف شود و از مصرف هیچ دوزی صرف نظر نشود.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
از این دارو بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده استفاده نکنید و یا مصرف آن (یا سایر داروهای HIV) را حتی برای مدت کوتاهی متوقف نکنید، مگر با توصیه پزشک. با این کار ممکن است مقدار ویروس افزایش یابد، درمان عفونت دشوارتر شود یا عوارض جانبی را بدتر کند.
درد، قرمزی، خارش، کبودی، سفت شدن پوست یا برجستگی در محل تزریق ممکن است از عوارض انفوویرتید باشد. این نوع عوارض شایع هستند و ممکن است تا 7 روز به طول انجامند. ابریزش بینی نیز ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف انفوویرتید، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
هرچه سیستم ایمنی بدن شما قویتر می شود، از بین رفتن عفونت هایی که قبلاً داشته اید بیشتر می شود و احتمالاً باعث بازگشت علائم بیماری شود. این واکنش ممکن است در هر زمانی (بلافاصله پس از شروع درمان HIV یا ماه ها بعد) اتفاق بیفتد. در صورت بروز علائم جدی، از جمله: کاهش وزن غیر قابل توضیح، خستگی شدید، دردهای عضلانی، ضعف، سردردهای شدید، درد مفاصل، بی حسی و گزگز دستها / پاها / بازوها، تغییرات بینایی، علائم عفونت (مانند تب، لرز، تورم غدد لنفاوی، مشکل تنفس، سرفه، زخم های پوستی غیر قابل بهبود)، علائم پرکاری تیروئید (مانند تحریک پذیری، عصبی بودن، عدم تحمل گرما، ضربان قلب سریع / تپش / نامنظم قلب، برجستگی چشم ها، گواتر یا بزرگ شدن غده تیروئید)، علائم یک مشکل عصبی خاص معروف به سندرم گیلن باره (مانند مشکل تنفس / بلع / حرکت دادن چشم ها، افتادگی صورت، مشکل در صحبت کردن)، نشانه های بیماری کبدی (مانند تهوع / استفراغ مداوم)، از دست دادن اشتها، درد معده / شکم، زرد شدن چشم / پوست، ادرار تیره)، به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله : اضطراب، بی حسی / درد / درد عصب در نزدیکی محل تزریق، نشانه های عفونت محل تزریق (مانند چرک، داغی، درد مداوم و قرمزی)، درد شکمی، از دست دادن اشتها را فورا به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش جدی آلرژیک به این دارو به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون: راش، جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی انفوویرتید را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف این محصول، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این دارو ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
قبل از مصرف انفوویرتید، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز اطلاع دهید، خصوصاً : مشکلات خونریزی (مانند هموفیلی، کوآگولوپاتی)، سیگار کشیدن، سوء مصرف مواد مخدر، بیماری های ریوی.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
در دوران بارداری، انفوویرتید باید فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز است استفاده شود. درمان می تواند خطر انتقال عفونت HIV به کودک شما را کاهش دهد. این محصول می تواند بخشی از درمان باشد. در مورد خطرات و فواید با پزشک خود مشورت کنید.
مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. از آنجا که شیر مادر می تواند ویروس HIV را منتقل کند، از شیردهی خودداری کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی انفوویرتید را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با انفوویرتید تداخل داشته باشند عبارتند از: رقیق کننده های خون (مانند، وارفارین، هپارین، انوکساپارین) و اورلیستات.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت سرگیجه شدید و غش کردن باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
قبل از شروع مصرف انفوویرتید آزمایش ها و تست های پزشکی مانند (مانند تست های عملکرد کبد و آزمایش خون) باید انجام شود. برای نظارت بر پیشرفت درمان و یا بررسی عوارض جانبی به طور دوره ای به پزشک مراجعه شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
بسیار حائز اهمیت است که هر دوز از دارو را طبق برنامه مصرف کنید. در صورت فراموش کردن یک دوز از دارو فورا از پزشک خود یا پزشک داروخانه برای یک برنامه جدید مشورت بگیرید. برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
پیش از مخلوط کردن پودر و محلول، ویال های دارویی را در دمای اتاق (یبن 20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگه دارید. پس از مخلوط کردن، دارو را در یخچال (دمای 2 الی 8 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید و حداکثر تا 24 ساعت از آن استفاده کنید. از نگهداری داروها در حمام و دستشویی خودداری کرده و همواره به خاطر داشته باشید که تمامی داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
