درخواست مشاوره رایگان
بداکوئیلین (نام تجاری: سیرتورو) از دسته داروهای ضد سل است که برای درمان سل ریوی مقاوم به دارو همراه با سایر داروهای ضد سل تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف بداکوئیلین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: بداکوئیلین
نام تجاری: سیرتورو
بداکوئیلین همراه با داروهای دیگر برای درمان مقاومت دارویی نسبت به بیماری سل در افرادی با گزینه های درمانی محدود مصرف می شود. بداکوئلین ها به طبقه ای از داروها که آنتی بیوتیک نامیده می شود، تعلق دارند. این دارو رشد باکتری های ایجاد کننده سل را متوقف می کند.
آنتی بیوتیک ها تنها عفونت های باکتریایی را درمان می کنند و برای عفونت های ویروسی (مانند سرماخوردگی و آنفولانزا) کاربرد ندارند. مصرف بداکوئیلین در مواقع غیرضروری موجب عدم عملکرد صحیح آن در هنگام ایجاد عفونت در آینده خواهد شد.
پیش از شروع مصرف این دارو یا در هربار شروع مجدد آن، برگه راهنمای دارو را مطالعه نمایید. در صورت داشتن هرگونه سوالی آن را از پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه بپرسید.
بداکوئیلین بنابر تجویز پزشک، بصورت خوراکی همراه با غذا، در 2 هفته ابتدایی 1 بار در روز و برای 22 هفته بعدی 3 بار در هفته، مصرف می شود.
بداکوئیلین به شکل قرص می باشد و باید کاملاً بلعیده شود. اگرچه بسیاری از داروهای مشابه (قرص های سریع الاثر) خرد / جویده می شوند. از دستور العمل های پزشکتان در مورد مصرف دارو پیروی کنید.
بیشترین اثربخشی این دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. آن را هر روز و در یک زمان خاص مصرف کنید. درصورتیکه از داروی بداکوئیلین براساس برنامه ای هفتگی استفاده می کنید، آن را در روزهای به خصوص و در زمان های خاص، مصرف کنید. روزهایی که این دارو را مصرف می کنید، در تقویم علامت گذاری کنید.
تا زمانیکه تمامی داروهای تجویز شده توسط پزشک بطور کامل تمام نشده است، به مصرف آنها ادامه دهید حتی اگر در طی روزهای ابتدایی، علائم ناپدید شده باشند. قطع زودتر از موعد دارو یا حذف دوزهای آن، ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود.
حالت تهوع، درد مفصل و سر ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این محصول را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این محصول بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف بداکوئیلین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت مشاهده هریک از عوارض جانبی جدی مانند علائم آسیب های کبدی (مانند تیره شدن رنگ ادرار، حالت تهوع / استفراغ / از دست دادن اشتها مزمن، درد معده / شکم، زرد شدن رنگ پوست / چشم) با پزشک صحبت کنید.
در صورت مشاهده عوارض جانبی بسیار جدی از جمه سرفه خونی، درد قفسه سینه، ضربان قلب نامنظم / سریع، سرگیجه شدید، غش کردن به پزشک مراجعه کنید.
بداکوئیلین معمولاً می تواند باعث ایجاد راش بشود که البته زیاد جدی نیست. البته شما قادر به جداسازی این نوع راش از راشی که جز عوارض جانبی واکنش های جدی آلرژیک است، نیستید؛ بنابراین در صورت مشاهده هرگونه راش بر روی پوست فوراً پزشکتان را مطلع سازید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی بداکوئیلین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف بداکوئیلین در صورت داشتن آلرژی به آن یا هرگونه آلرژی دیگری، پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.این محصول حاوی اجزا غیرفعالی است که منجر به ایجاد واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگری می شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
پیش از مصرف بداکوئیلین، پزشک معالجتان یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود مخصوصاً بیماری های کبدی مطلع سازید.
بداکوئلین همچنین ممکن است منجر به ایجاد بیماری قلبی تاثیرگذار بر ریتم قلب (طولانی شدن موج QT) شود. این عارضه به ندرت باعث ایجاد علائم جدی و حتی مرگبار مانند ضربان قلب نامنظم / سریع، سرگیجه شدید و غش می شود. در صورت وقوع هریک ازعوارض جانبی مذکور، به دنبال امداد های فوری پزشکی باشید.
در صورت ابتلا به بیماری های یا مصرف داروهای خاص خطر ابتلا یه بیماری طولانی شدن موج QT، افزایش پیدا خواهد کرد. پیش از استفاده از بداکوئیلین در صورت ابتلا به هریک از بیماری های قلبی خاص (مانند نارسایی قلبی، کند شدن ضربان قلب، طولانی شدن موج QT)، داشتن سابقه خانوادگی از مشکلات قلبی خاص (مانند طولانی شدن سندرم QT، ایست ناگهانی قلب) با پزشک خود صحبت کنید.
کاهش سطح سدیم یا منیزیم موجود در جریان خون، مصرف داروهای خاص (مانند داروهای ادرار آور / قرص آب) یا ابتلا به عارضه های به خصوص (مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ)، خطر ابتلا به طولانی شدن موج QT را افزایش می دهد. درباره مصرف ایمن این دارو با پزشکتان صحبت کنید.
نوشیدنی های الکلی نیز خطر ابتلا به بیماری های کبدی را افزایش می دهند. هنگامی که در حال مصرف بداکوئیلین هستید، از استفاده از نوشیدنی های الکلی، خودداری کنید.
بداکوئیلین موجب عدم عملکرد صحیح واکسن های باکتریایی (مانند واکسن حصبه) می شود. هنگامی که در حال مصرف این دارو هستید، بدون تجویز پزشک از انجام هرگونه واکسیناسیون یا ایمن سازی اجتناب کنید.
افراد مسن نسبت به عوارض جانبی بداکوئیلین مخصوصاً بیماری طولانی شدن موج QT، حساس تر هستند.
پیش از انجام هرگونه عمل جراحی، نام تمامی داروهای مصرفی تان (داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه، محصولات گیاهی) را به اطلاع پزشک یا دندانپزشکتان برسانید.
مصرف بداکوئیلین در دوران بارداری فقط در مواقع ضروری توصیه می شود. درباره فواید و ضرر های مصرف این دارو در دوران بارداری، با پزشکتان مشورت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. پیش از شیردهی با پزشکتان مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی بداکوئیلین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از داروها می توانند بداکوئیلین موجود در بدن را از بین ببرند که این امر بر نحوه عملکرد آنها اثرگذار خواهد بود. نمونه هایی از این داروها عیارتند از: افاویرنز، ریفامیسین ها (مانند ریفامپین، ریفاپنتین) و غیره.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
هرگز این دارو را بصورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو تنها برای عارضه فعلی تان تجویز شده است؛ بنابراین بدون تجویز پزشک از این دارو برای درمان بیماری های دیگر استفاده نکنید.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند تست عملکرد کبدی، الکتروکاردیوگرام، اندازه گیری سطح پتاسیم / کلسیم / منیزیم) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروزعوارض جانبی کمک کنند.
اگر در طی 2 هفته ابتدایی درمان، مصرف یک دوز از دارو را فراموش کردید، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید و همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کنید ولی اگر از هفته سوم به بعد، مصرف یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری، آن را مصرف کنید و به برنامه دوز مصرفی خود (مصرف 3 بار در هفته دارو) بازگردید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری آن در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
داروها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
