ملوکسیکام (نام تجاری: موبیک)، دارویی از دسته داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) است که در درمان درد و التهاب ناشی از بیماری های مفصلی مانند آرتروز و روماتیسم مفصلی به کار می رود. در ادامه، اطلاعاتی درباره موارد مصرف، نحوه مصرف، عوارض جانبی و تداخلات دارویی ملوکسیکام ارائه می شود.
نام عمومی: ملوکسیکام
نام تجاری: آنجسو، موبیک
موارد مصرف ملوکسیکام
ملوکسیکام برای درمان آرتروز مصرف می شود. این دارو به عنوان داروی ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) شناخته شده و درد، تورم و سفتی مفاصل را کاهش می دهد. اگر در حال درمان بیماری مزمن مانند آرتروز هستید، از پزشک خود در مورد درمان های غیر دارویی یا مصرف داروهای دیگر برای درمان درد خود سوال کنید.
زمان و نحوه مصرف ملوکسیکام
قبل از شروع مصرف ملوکسیکام و پیش از هر بار مصرف مجدد این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید
این دارو معمولا روزی یک بار، طبق دستور پزشک به صورت خوراکی، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد. با یک لیوان آب کامل 240 میلی لیتر آن را بنوشید مگر اینکه پزشک تجویز دیگری کرده باشد. حداقل تا 10 دقیقه بعد از مصرف این دارو دراز نکشید.
در نوع شربت ملوکسیکام، بطری را قبل از مصرف هر دوز به آرامی تکان دهید مقدار دارو باید با دقت و توسط دستگاه اندازه گیری دارو برای اندازه گیری دقیق دوز تجویز شده سنجیده شود. از قاشق های معمول استفاده نکنید زیرا ممکن است مقدار دارو مغایر با میزان دوز تجویز شده باشد.
اگر از قرص حل شونده استفاده می کنید، تا زمانی که آماده مصرف آن نیستید، آن را از بسته بندی خارج نکنید. با دست های خشک، روکش را بردارید تا قرص با دقت خارج شود. قرص را به روکش فشار ندهید زیرا انجام این کار می تواند به آن آسیب برساند. قرص را بلافاصله روی زبان خود قرار دهید تا کامل حل شود. بعد از ذوب شدن قرص، می توان آن را با مایعات یا بدون آنها بلعید.
اگر هنگام مصرف ملوکسیکام ناراحتی معده به وجود آمد، آن را همراه با غذا، شیر یا یک ضد اسید مصرف کنید. دوز مصرفی بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ بدن به درمان تعیین می شود. همیشه کمترین دوز موثر را فقط برای مدت زمان تعیین شده توسط پزشک مصرف کنید. این دارو را بیشتر از مقدار دوز معین شده مصرف نکنید زیرا دوزهای بالاتر احتمال زخم معده / خونریزی را افزایش می دهد.
ملوکسیکام ممکن است به اشکال مختلفی (مانند قرص، کپسول، شربت، قرص حل شونده) وجود داشته باشد. بدون مشورت با پزشک خود، شکل مصرفی داروی خود را تغییر ندهید.
ممکن است دو هفته طول بکشد تا نتایج مصرف این دارو را مشاهده کنید. بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
در صورت عدم بهبودی و تشدید شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
عوارض جانبی ملوکسیکام
ناراحتی معده، حالت تهوع، سرگیجه یا اسهال می توانند از عوارض ملوکسیکام باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف ملوکسیکام، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
این دارو ممکن است فشار خون را افزایش دهد. فشار خون خود را مرتباً چک کنید و در صورت بالا بودن نتایج به پزشک اطلاع دهید.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: کبودی / خونریزی آسان، سردرد مداوم / شدید، تغییرات ذهنی / خلقی، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، سفتی بی دلیل گردن، علائم نارسایی قلبی (مانند تورم مچ پا / پا، خستگی غیرمعمول، افزایش وزن غیرمعمول / ناگهانی) بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
ملوکسیکام به ندرت ممکن است باعث بیماری جدی کبد شود. در صورت مشاهده علائم آسیب کبدی، از جمله: ادرار تیره، تهوع مداوم / استفراغ / از دست دادن اشتها، درد معده / شکم، زردی چشم / پوست، بلافاصله به پزشک خود مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی ملوکسیکام را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
موارد احتیاطی و منع مصرف
قبل از مصرف ملوکسیکام، در صورت حساسیت به آن یا حساسیت به آسپیرین یا سایر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID ها مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، سلکوکسیب) یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف ملوکسیکام، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: آسم (شامل سابقه تشدید مشکل تنفسی پس از مصرف آسپیرین یا سایر NSAID ها)، بیماری کبدی، مشکلات معده / روده / مری (مانند خونریزی، زخم مکرر، سوزش معده)، بیماری قلبی (مانند سابقه حمله قلبی)، فشار خون بالا، سکته مغزی، اختلالات خونی (مانند کم خونی، مشکلات خونریزی / لخته شدن)، توده در بینی (پولیپ بینی) مطلع کنید.
مشکلات کلیه ممکن است با مصرف داروهای NSAID، از جمله ملوکسیکام، ایجاد شود. در صورت کمبود آب بدن، نارسایی قلبی یا بیماری کلیوی، بالا بودن سن یا استفاده از داروهای خاص این مشکلات به احتمال زیاد بروز کند. برای جلوگیری از کمبود آب بدن طبق دستور پزشک مایعات زیادی بنوشید و در صورت تغییر در مقدار ادرار، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
مصرف ملوکسیکام ممکن است باعث خونریزی معده شود. استفاده روزانه از الکل و سیگار، به ویژه اگر با این دارو همراه باشد، ممکن است خطر خونریزی معده را افزایش دهد. مصرف الکل و سیگار را محدود کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
فرم قرص ملوکسیکام ممکن است حاوی آسپارتام باشد. اگر فنیل کتونوریا (PKU) یا هر بیماری دیگری دارید که شما را مجبور به محدود کردن و اجتناب از آسپارتام (یا فنیل آلانین) در رژیم می کند، از پزشک خود یا پزشک داروخانه درباره نحوه صحیح مصرف آن سوال کنید.
این دارو ممکن است حساسیت شما را نسبت به آفتاب بیشتر کند. زمان کمتری درمعرض نور آفتاب قرار بگیرید. از غرفه های برنزه کننده و چراغ های آفتابی پرهیز کنید. در فضای باز از ضد آفتاب استفاده کرده و لباس پوشیده بپوشید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول های پوستی یا قرمزی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
قبل از انجام عمل جراحی، کلیه مواد دارویی مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید.
افراد مسن ممکن است هنگام مصرف ملوکسیکام بیشتر در معرض خونریزی معده / روده، مشکلات کلیوی، حمله قلبی و سکته باشند.
قبل از مصرف ملوکسیکام، زنان در سنین باروری باید درباره خطرات و فواید آن با پزشک مشورت کنند. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو ممکن است به جنین صدمه بزند و باعث ایجاد مشکلات در زایمان طبیعی شود. مصرف آن در بارداری از 20 هفتگی تا زمان زایمان توصیه نمی شود. اگر پزشک مصرف این دارو را طی هفته 20 تا30 بارداری تجویز کند باید آن را با کمترین دوز در کوتاه ترین زمان ممکن استفاده کنید و بعد از هفته 30 بارداری نباید از این دارو مصرف کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. با این حال، داروهای مشابه به شیر مادر منتقل می شوند و می توانند به نوزاد شیرخوار آسیب وارد کنند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی ملوکسیکام
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات ملوکسیکام را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از فرآورده هایی که ممکن است با ملوکسیکام تداخل داشته باشند عبارتند از: (دیورتیک هایی مانند فوروزماید).
ملوکسیکام در صورت مصرف با برخی داروها ممکن است باعث خونریزی شود، یا ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد. به عنوان مثال می توان به داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، "داروهای رقیق کننده خون" مانند دابیگاتران / انوکساپارین / وارفارین و سایر موارد اشاره کرد.
اگر نوع شربت ملوکسیکام را مصرف می کنید و همراه آن از سدیم پلی استایرن سولفونات نیز استفاده می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
تمام برچسب های داروهای تجویزی و بدون نسخه را به دقت مطالعه کنید؛ زیرا بسیاری از داروها حاوی تسکین دهنده درد / کاهش دهنده تب (آسپیرین ، NSAID مانند سلکوکسیب، ایبوپروفن یا کتورولاک) هستند. این داروها مشابه ملوکسیکام هستند و در صورت مصرف همزمان ممکن است خطر عوارض جانبی را افزایش دهند. با این وجود، اگر پزشک شما را به مصرف دوز پایین آسپیرین جهت جلوگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی (معمولاً با دوزهای 81 الی 325 میلی گرم در روز) راهنمایی کرده است، باید مصرف آسپیرین را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک خلاف این امر را تجویز کند. برای اطلاع از جزئیات بیشتر از پزشک خود یا پزشک داروخانه سوال کنید.
سوء مصرف
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف می تواند به صورت تنفس کند / کم عمق، خواب آلودگی شدید، درد شدید معده، استفراغ شبیه تفاله قهوه باشد.
توجه
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند شمارش خون، فشار خون، آزمایش های عملکرد کلیه / کبد) ممکن است به صورت دوره ای انجام شود تا پیشرفت وضعیت کنترل شود یا بروز هر گونه عوارض جانبی بررسی شود. برای اطلاع ازجزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
درمان غیر دارویی آرتروز که توسط پزشک تأیید شده است (مانند کاهش وزن در صورت نیاز، تمرینات قدرتی و هوازی) می تواند به بهبود انعطاف پذیری، دامنه حرکتی و عملکرد مفصلی کمک کند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
دوز فراموش شده
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید..
نگهداری
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. همه داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
امتیازات
(1 امتیاز)
ثبت دیدگاه
دیدگاه خود را درباره این مطلب بنویسید.