درخواست مشاوره رایگان
فسگو، نوعی داروی مورد استفاده در درمان هدفمند سرطان است که در درمان برخی انواع سرطان پستان کاربرد دارد. این محصول ترکیبی از سه داروی تراستوزوماب، پرتوزوماب و هیالورونیداز می باشد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف فسگو، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: هیالورونیداز، پرتوزوماب و تراستوزوماب
نام تجاری: فسگو
این محصول از 3 ماده تشکیل شده است: پرتوزوماب، تراستوزوماب و هیالورونیداز. از این دارو برای درمان نوع خاصی از سرطان پستان استفاده می شود. سلولهای سرطانی بیش از مقدار معمول، ماده خاصی را در بدن تولید می کنند (پروتئین HER2). پرتوزوماب و تراستوزوماب متعلق به گروهی از داروها هستند که به عنوان آنتی بادی مونوکلونال شناخته می شوند. این داروها باعث کاهش یا توقف رشد سلولهای سرطانی می شوند. همچنین این محصول حاوی هیالورونیداز است، که به بدن کمک می کند تا پرتوزوماب و تراستوزوماب را که به صورت زیرپوستی تزریق می شوند، جذب کند. این مقاله در مورد محصول پرتوزوماب / تراستوزوماب / هیالورونیداز زیر است:
پرتوزوماب / تراستوزوماب / هیالورونیداز-zzxf.
محلول زیرپوستی (20000 واحد 600 میلی گرم 600 میلی گرم در 10 میلی لیتر؛ 30000 واحد 1200 میلی گرم 600 میلی گرم در میلی لیتر 15 میلی لیتر)
این دارو طبق تجویز پزشک، معمولاً هر 3 هفته یکبار و به صورت زیرپوستی تزریق می شود. تزریق زیر پوستی در ران توسط متخصص مراقبت های بهداشتی و معمولاً بین 5 تا 8 دقیقه انجام می شود. در هربار تزریق باید محل تزریق را تغییر داد تا آسیب دیدگی در زیر پوست کاهش یابد.
همچنین دوز مصرفی و طول درمان این دارو بر اساس عارضه و شرایط پزشکی و پاسخ به درمان متفاوت است.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، روزهایی را که باید این دارو را مصرف کنید در تقویم خود علامت گذاری کنید.
تزریق این دارو ممکن است باعث بروز واکنش های جدی، از جمله واکنش آلرژیک شود. نظارت دقیق پزشک، می تواند خطر بروز این عوارض را کاهش دهد. یک متخصص مراقبت های بهداشتی باید حداقل 30 دقیقه پس از اولین تزریق و 15 دقیقه بعد از تزریقات دیگر شما را تحت نظر داشته باشد تا از عدم بروز واکنش اطمینان حاصل کند. در صورت مشاهده علائمی مانند تب، لرز، گرگرفتگی، سردرد، حالت تهوع / استفراغ، سرفه، درد قفسه سینه، اختلال در تنفس، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه و احساس ضعف، فوراً به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
پزشک ممکن است داروهای دیگری (مانند استامینوفن، دیفن هیدرامین) را برای شما تجویز کند که قبل از هر بار تزریق مصرف کنید تا از بروز عوارض جانبی جدی جلوگیری کند. دستورالعمل های پزشک خود را با دقت دنبال کنید.
از عوارض جانبی این دارو می توان به قرمزی / تحریک / درد در محل تزریق، حالت تهوع، استفراغ، اسهال یا یبوست، سرگیجه، خستگی، ضعف، اختلال در خواب، درد عضلانی / مفصل / کمر، درد معده / شکم، تغییر در حس چشایی و از دست دادن اشتها، اشاره کرد.
همچنین این دارو می تواند باعث ایحاد درد یا زخم در دهان و گلو شود. در نتیجه، دندان های خود را با دقت و مسواک بزنید، از استفاده از دهان شویه حاوی الکل خودداری کرده و دهان خود را غالباً با آب خنک ترکیب شده با جوش شیرین یا نمک بشویید. همچنین بهتر است از غذاهای نرم و مرطوب استفاده کنید. حالت تهوع و استفراغ ناشی از مصرف این دارو ممکن است شدید باشد. در برخی موارد، پزشک ممکن است برای جلوگیری یا بهبود حالت تهوع و استفراغ دارو تجویز کند. خوردن چندین وعده غذایی کوچک، نخوردن غذا قبل از مصرف دارو یا محدود کردن فعالیت ها ممکن است به کاهش برخی از این عوارض کمک کند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
همچنین ممکن است ریزش موی موقت نیز در نتیجه مصرف این دارو رخ دهد؛ اما پس از پایان درمان، رشد مو نیز باید به حالت طبیعی خود بازگردد.
افرادی که این دارو را مصرف می کنند ممکن است دچار عوارض جانبی جدی شوند. با این حال، پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. همچنین نظارت دقیق توسط پزشک می تواند خطر بروز این عوارض راکاهش دهد.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله کبودی / خونریزی سریع، استخوان درد، بی حسی / گزگز، اختلالات ذهنی / خلقی، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو ممکن است باعث کاهش توانایی بدن در مبارزه با عفونت ها شود. درنتیجه می تواند باعث ابتلا به عفونتی جدی (به ندرت کشنده) شده و یا دیگر عفونت ها را تشدید کند. در صورت مشاهده علائم عفونت (مانند گلودرد مداوم، تب، لرز، سرفه) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو می تواند باعث ایجاد عارضه های پوستی شود که معمولاً جدی نیستند. با این حال، شما ممکن است نتوانید آن را از عارضه های پوستی که نشان دهنده یک واکنش آلرزیک شدید باشد، تشخیص دهید. بنابراین، در صورت بروز عارضه پوستی، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو به ندرت اتفاق می افتد. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله عارضه های پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و اختلال در تنفس، بلافاصله به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف این محصول، در صورت حساسیت به پرتوزوماب، تراستوزوماب، هیالورونیداز، هر کدام از محصولات تراستوزوماب دروکستکان یا محصولات تراستوزوماب امتانسین و یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص ابتلا به عفونت فعلی/ اخیر، مشکلات قلبی (مانند نارسایی قلبی، ضربان قلب نامنظم)، فشار خون بالا، مشکلات ریوی، سابقه درمان سرطان (از جمله پرتودرمانی) مطلع سازید.
این دارو می تواند احتمال ابتلا به عفونت را افزایش داده و یا موجب تشدید عفونت های فعلی بدن شود. از تماس با افرادی که مبتلا به بیماری های عفونی واگیردار هستند (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا) خودداری کنید. اگر در معرض عفونت قرار دارید یا برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
همچنین بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون انجام ندهید. از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.
برای کاهش احتمال بریدگی، کوفتگی یا آسیب دیدگی، با اشیای تیز مانند تیغ و ناخن گیر در استفاده از آنها احتیاط کنید و از انجام فعالیت هایی مانند ورزش های پربرخورد خودداری کنید.
این دارو ممکن است باعث ایجاد سرگیجه شود و مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی، به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
ممکن است افراد مسن در هنگام استفاده از این دارو بیشتر در معرض خطر از دست دادن اشتها، کم خونی، بی حسی / گزگز کردن، تغییر در حس چشایی یا اختلالات قلبی (مانند نارسایی قلبی) باشند.
اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. هنگام استفاده از این دارو باید از بارداری خود جلوگیری کنید؛ زیرا این دارو ممکن است به جنین آسیب برساند. زنان در سنین باروری باید قبل از شروع مصرف این دارو آزمایش بارداری انجام دهند. هنگام استفاده از این دارو و به مدت 7 ماه پس از مصرف آخرین دوز، از روش های قابل اطمینان کنترل بارداری استفاده کنید. در صورت بارداری، در مورد خطرات و فواید این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. قبل از شیردهی هنگام استفاده از این دارو و به مدت 7 ماه پس از قطع درمان با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
تراستوزوماب بسیار شبیه تراستوزوماب دروکستکان و تراستوزوماب امتانسین است. هنگام استفاده از تراستوزوماب، از داروی تراستوزوماب دروکستکان یا تراستوزوماب امتانسین استفاده نکنید.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و اختلال در تنفس، با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
بهتر است آزمایشات یا معاینات پزشکی (مانند معاینات قلب، آزمایش HER2، شمارش کامل فاکتور های خون، فشار خون) پیش از شروع مصرف این دارو و در حین استفاده از آن انجام شود. همچنین معاینات قلبی باید هر 6 ماه، حداقل تا 2 سال بعد از مصرف آخرین دوز انجام شود. تمام قرار ملاقات های پزشکی و آزمایشگاهی خود را به خاطر بسپارید.
مصرف این دارو طبق برنامه اهمیت زیادی دارد. اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، بلافاصله از پزشک یا داروساز خود بخواهید یک برنامه دوز جدید برایتان تعیین کند.
ویال های بازنشده داروی فسگو را در یخچال (دمای 2 الی 8 درجه سانتی گراد) نگهداری کنید. این دارو نباید یخ بزند. همچنین از تکان دادن ویال دارو خودداری فرمایید. دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت قرار دهید.
فرم رقیق شده (آماده تزریق) این دارو را می توان به مدت 24 ساعت در یخچال و یا به مدت 4 ساعت در اتاق (دمای 20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگهداری کرد.
