داروی آواپریتینیب (نام تجاری: ایواکیت)، نوعی داروی مورد استفاده در درمان هدفمند سرطان است که در درمان سرطان های استرومال دستگاه گوارش که معده، مری و روده را درگیر می کند، کاربرد دارد. این دارو معمولاً در مواردی که جراحی امکان پذیر نیست تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف آواپریتینب (Avapritinib)، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: آواپریتینیب
نام تجاری: ایواکیت
دارو آواپریتینیب برای درمان نوع خاصی از سرطان معده، روده یا مری (تومورهای استرومال دستگاه گوارش-GIST) استفاده می شود. آواپریتینیب متعلق به دسته ای از داروها است که به عنوان بازدارنده های کیناز شناخته می شوند. این ماده با کاهش یا توقف رشد سلولهای سرطانی فعالیت می کند.
قرص خوراکی (100 میلی گرم، 200 میلی گرم، 300 میلی گرم)
قبل از شروع استفاده از Avapritinib و هربار استفاده مجدد، برگه راهنمای دارو را که توسط پزشک داروخانه ارائه شده است بخوانید. اگر سوالی دارید میتوانید با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
این دارو را طبق دستور پزشک، معمولاً یکبار در روز، به صورت خواکی با معده خالی (حداقل 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا) مصرف کنید. اگر بعد از مصرف دارو استفراغ کردید، بهتراست دوز دیگری در آن زمان مصرف نکنید. دوز بعدی را در زمان معین دیگری مصرف کنید.
دوز مصرفی براساس شرایط پزشکی، پاسخ بدن به درمان و سایر داروهایی است که ممکن است مصرف کنید تعیین می شود. حتماً تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک خود و پزشک داروخانه اطلاع دهید.
هنگام استفاده از آواپریتینیب از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت خودداری کنید، مگر اینکه پزشک یا پزشک داروخانه توصیه به مصرف آن کرده باشند. زیرا گریپ فروت می تواند احتمال عوارض جانبی با این دارو را افزایش دهد. به این منظور حتماً با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
دوز مصرفی دارو را خودسرانه افزایش ندهید و یا این دارو را بیشتر از زمان تجویز مصرف نکنید. زیرا این کار نه تنها باعث افزایش بهبودی وضعیت نخواهد شد بلکه ممکن است خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد.
از آنجا که آواپریتینیب از طریق پوست و ریه ها قابل جذب است و ممکن است به جنین آسیب برساند، بنابراین زنانی که باردار هستند یا فکر میکنند ممکن است باردار شوند نباید این دارو را مصرف کنند و یا گرد و غبار حاصل از قرص ها را استنشاق کنند.
سرگیجه، خواب آلودگی، خستگی، ضعف عضلانی، تورم، آبریزش چشم، اسهال، از دست دادن اشتها، تغییر در مزه غذا، درد معده / شکم، حالت تهوع یا استفراغ می توانند از عوارض آواپریتینیب باشند. در برخی موارد حالت تهوع و استفراغ می تواند شدید باشد. بنابراین پزشک ممکن است برای جلوگیری یا تسکین حالت تهوع و استفراغ دارو تجویز کند. همچنین مصرف چندین وعده غذایی کوچک، نخوردن غذا قبل از درمان یا محدود کردن فعالیت بدنی نیز می تواند باعث کاهش برخی از این اثرات شود. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
تغییر در رنگ و ریزش موقت مو می توانند از دیگر عوارض جانبی آن باشد که بعد از اتمام دوره مصرف دارو، موها مجدداً رشد خواهند کرد.
بیشتر افراد با مصرف آواپریتینیب، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند. به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. نظارت دقیق توسط پزشک می تواند خطر بروز عوارض جانبی را کاهش دهد.
آواپریتینیب می تواند بر روی ذهن یا خلق و خوی تأثیر بگذارد، که این امر می تواند جدی باشد. در صورت وجود هرگونه تغییرات ذهنی / خلقی مانند فراموشی، گیجی، مشکل در تفکر واضح، مشکل در یافتن کلمات مناسب هنگام صحبت کردن، مشکلات خواب یا توهم بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین ممکن است تغییراتی در رفتار نیز ایجاد شود. بنابراین در صورت مشاهده علائمی مانند بی قراری، افسردگی، تحریک پذیری یا تغییرات شخصیتی توسط خود یا پرستارتان، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
همچنین آواپریتینیب به ندرت می تواند خطر خونریزی در مغز را افزایش دهد. در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی مانند سردرد شدید، اختلال در بینایی، خواب آلودگی شدید یا ضعف در یک طرف بدن، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو نیز می تواند بر روی باروری در مردان و زنان تأثیر بگذارد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
آواپریتینیب می تواند توانایی بدن در مبارزه با عفونت را کاهش دهد، یا ممکن است باعث شود فرد به یک عفونت جدی (به ندرت کشنده) مبتلا شود و یا هر عفونتی را تشدید کند. بنابراین در صورت بروز علائم عفونت مانند گلودرد مداوم، تب، لرز یا سرفه، پزشک را سریعاً مطلع سازید.
اواپریتینیب معمولاً می تواند باعث ایجاد راش پوستی شود که معمولاً جدی نیست. با این حال، شما ممکن است قادر به تشخیص آن از راش پوستی نادر که می تواند نشانه ای از یک واکنش شدید باشد، نباشید. بنابراین در صورت بروز هرگونه راش پوستی بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی آواپریتینیب را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف آواپریتینیب در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف آواپریتینیب، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: مشکلات کبدی، مشکلات کلیوی، سرطان مغز، سکته مغزی / حمله ایسکمیک گذرا-TIA مطلع سازید.
آواپریتینیب می تواند باعث افزایش خطر ابتلا به عفونت شود، یا ممکن است عفونت های فعلی را تشدید کند. از تماس با افرادی که ممکن است دارای بیماریهای واگیردار (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا) باشند پرهیز کنید. همچنین اگر در معرض بیماری های مسری قرار گرفته اید و یا تمایل دارید اطلاعات بیشتری از این شرایط کسب کنید با پزشک خود صحبت کنید.
بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون انجام ندهید و نیز از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند (مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.
همچنین در تماس با اشیای تیز مانند تیغ و ناخن گیر که احتمال بریدگی، کوفتگی یا آسیب دیدگی دارند، احتیاط کنید و از انجام فعالیت هایی مانند ورزش های پربرحورد خودداری کنید.
آواپریتینیب ممکن است باعث گیجی یا خواب آلودگی شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه یا خواب آلودگی را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بدون نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، پزشک خود را مطلع سازید. زیرا پزشک ممکن است قبل از شروع درمان با این دارو آزمایش بارداری را تجویز کند. هنگام استفاده اواپریتینیب نباید باردار شوید. زیرا اواپریتینیب ممکن است به جنین آسیب برساند. بنابراین زنان در سنین باروری هنگام استفاده از این دارو و به مدت 6 هفته پس از دریافت آخرین دوز، از روشهای مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده کنند. مردان نیز در سنین باروری باید هنگام استفاده از این دارو و به مدت 6 هفته پس از دریافت آخرین دوز، از روشهای مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده کنند. در صورت بارداری، بلافاصله در مورد خطرات و فواید این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
از آنجا که آواپریتینیب از طریق پوست و ریه ها قابل جذب است و ممکن است به جنین آسیب برساند، بنابراین زنانی که باردار هستند یا فکر میکنند ممکن است باردار شوند نباید این دارو را لمس و یا گرد و غبار حاصل از قرص ها را استنشاق کنند.
انتقال این دارو به شیر مادر هنوز مشخص نیست. زیرا به دلیل بروز خطرات احتمالی برای نوزاد، شیردهی در هنگام استفاده از این دارو و به مدت 2 هفته پس از مصرف آخرین دوز توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی آواپریتینیب را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بدون نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
بعضی از دارو ها می توانند بر آواپریتینیب اثر مهارکنندگی داشته باشند که این خود بر عملکرد دارو نیز تأثیر می گذارد. به عنوان مثال می توان به داروهای ضد قارچ آزول (مانند فلوكونازول، ایتراكونازول)، آنتی بیوتیك های ماكرولید (مانند اریترومایسین)، ریفامایسین ها (مانند ریفامپین، ریفابوتین)، گل راعی، داروهای مورد استفاده در درمان تشنج (مانند كاربامازپین، فنی توئین) و سایر موارد اشاره كرد.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن، تنگی نفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند شمارش کامل فاکتورهای خون، عملکرد کبد) هنگام مصرف آن انجام شود. تمام قرارهای پزشکی و آزمایشگاهی را به خاطر داشته باشید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.