درخواست مشاوره رایگان
تینیدازول (نام تجاری: تیندامکس)، از دسته داروهای آنتی بیوتیکی است که در درمان برخی عفونت های باکتریایی مانند عفونت باکتریایی دستگاه گوارش یا واژن و بیماری های مقاربتی کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف تینیدازول، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: تینیدازول
نام تجاری: تیندامکس
تینیدازول نوعی آنتی بیوتیک می باشد که برای درمان انواع خاصی از عفونت های واژن (واژینوز باکتریایی، تریکومونیازیس) و همچنین برای درمان عفونت های انگلی (ژیاردیازیس، آمیبیا) مورد استفاده قرار گرفته و با متوقف کردن عملکرد باکتری ها و انگل ها منجر به درمان می شود. تینیدازول برای درمان عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا به کار نمی رود. استفاده از آنتی بیوتیک ها نمی تواند از ابتلا به عفونت ها در آینده، جلوگیری کند.
تینیدازول باید روزی یک بار، طبق دستور پزشک مصرف شود. برای جلوگیری از ناراحتی معده، این دارو را همراه با غذا مصرف کنید. طول مدت درمان و دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. همچنین دوز مصرفی کودکان بر اساس وزن نیز تعیین می شود.
بشترین اثربخشی آنتی بیوتیک ها در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. برای جلوگیری از بازگشت عفونت حتی پس از بهبودی علائم نیز مصرف دارو نباید قطع شود.
در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
ایجاد طعم تلخ و فلز در دهان، حالت تهوع، ناراحتی معده، اسهال یا سرگیجه می تواند از عوارض مصرف تینیدازول باشد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
تینیدازول می تواند رنگ ادرار را تیره کند که با قطع مصرف دارو به حالت طبیعی برمی گردد.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف تینیدازول، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عوارض جانبی جدی، مانند: علائم عفونت جدید (مانند گلودرد بهبود نیافته، تب)، کبودی، خونریزی را فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرگونه عوارض جدی، مانند: عدم تعادل و ثبات، تشنج، بی حسی و گزگز شدن دست ها و پاها، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
استفاده از تینیدازول برای مدت طولانی یا به صورت مکرر ممکن است منجر به برفک دهانی یا عفونت قارچی جدید (عفونت قارچی دهان یا واژن) شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا بروز علائم جدید، با پزشک خود تماس بگیرید.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی تینیدازول را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا آنتی بیوتیک های دیگر (مانند مترونیدازول) و هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف تینیدازول، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص بیماری کبدی، دیالیز و اختلالات خونی (تعداد پایین سلول های خونی) مطلع سازید.
هنگام مصرف این دارو و حداقل 3 روز پس از اتمام مصرف آن، از مصرف نوشیدنی های الکل دار و دارو های حاوی پروپیلن گلیکول، خودداری کنید؛ زیرا می تواند منجر به درد و گرفتگی شدید معده، حالت تهوع، استفراغ و سردرد شود.
مصرف تینیدازول ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تینیدازول ممکن است باعث ایجاد اختلال در روند واکسن های باکتریایی زنده (مانند واکسن تیفوئید) شود؛ بنابراین از انجام واکسیناسیون در حین استفاده از این دارو خودداری کنید، مگر به دستور پزشک.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
تنها در صورت لزوم باید از تینیدازول در دوران بارداری استفاده شود. همچنین مزایا و معایب این دارو را با پزشک خود بررسی کنید.
تینیدازول از شیر مادر به نوزاد منتقل می شود و می تواند اثرات نامطلوبی بر نوزاد شیرخوار بگذارد. شیردهی در هنگام استفاده از این دارو و حداقل 3 روز پس از اتمام این دارو توصیه نمی شود؛ بنابراین قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی تینیدازول را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که می توانند با تینیدازول تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهایی حاوی الکل مانند شربت های ضد سرفه و سرماخوردگی، محصولات حاوی پروپیلن گلیکول، محلول لوپیناویر، ریتوناویر و لیتیوم.
در صورت مصرف داروی دی سولفیرام یا مصرف آن در طول 2 هفته قبل، از مصرف تینیدازول خودداری کنید.
مصرف تینیدازول می تواند در برخی تست های آزمایشگاهی تداخل ایجاد کند و باعث نتیجه ی کاذب آن شود. مطمئن شوید که مسئول آزمایشگاه و پزشک، از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
در صورتی که تحت درمان تریکومونیازیس هستید، ممکن است لازم باشد برای جلوگیری از عفونت مجدد، شرکای جنسی نیز تحت درمان قرار گیرند. در طول درمان، از مقاربت جنسی اجتناب کنید، یا همیشه از کاندوم لاتکس یا پلی اورتان استفاده کنید.
توجه کنید که تینیدازول برای شرایط فعلی شما تجویز شده است؛ بنابراین از مصرف آن برای عفونت های دیگر، مگر به دستور پزشک، خودداری کنید.
در صورت استفاده ی منظم از این دارو برای مدت طولانی با تجویز پزشک، از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای مانند سنجش میزان سلول های خونی غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
