لاموتریژین (نام تجاری: لامیکتال)، از دسته داروهای مهارکننده انتقال دهنده های عصبی است که همراه با داروهای دیگر در کنترل تشنج ناشی از صرع و جلوگیری از تغییر حالات در بیماری قطبی کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف لاموتریژین، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: لاموتریژین
نام تجاری: لامیکتال
از لاموتریژین به تنهایی یا همراه با سایر داروها برای پیشگیری و کنترل تشنج استفاده می شود. همچنین می توان از آن برای جلوگیری از تغییرات شدید خلقی در عارضه اختلال دو قطبی در بزرگسالان نیز استفاده کرد. لاموتریژین به عنوان داروی ضد تشنج یا ضد صرع شناخته شده و تصور می شود که باعث بازیابی تعادل برخی از مواد طبیعی خاص در مغز می شود. مصرف این دارو برای استفاده در کودکان زیر 2 سال به دلیل افزایش خطر عوارض جانبی (مانند عفونت) مورد تایید نیست.
پیش از شروع مصرف لاموتریژین و در هر بار مصرف مجدد، برگه اطلاعات دارو را مطالعه کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک معالج یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو را طبق تجویز پزشک و به صورت خوراکی، همراه با غذا یا بدون آن مصرف کنید. قرص های جویدنی / سریع الاثر را می توان به صورت کامل یا جویده شده مصرف کنید، همچنین می توان آن ها را در ترکیب با آب یا آبمیوه مصرف کرد. اگر از فرم جویدنی این قرص ها استفاده می کنید، مقدار کمی آب یا آبمیوه همراه با آن بنوشید تا در بلعیدن آن کمک کند. تمام قرص ها را مصرف کنید و از مصرف آنها به صورت جزئی خودداری کنید.
مقدار مصرف این دارو بر اساس عارضه پزشکی، پاسخ به درمان و دیگر دارو های مصرفی متفاوت است. دوز این دارو برای کودکان، بر اساس وزن آنها تعیین می شود.
لاموتریژین را باید طبق دوز تجویز شده توسط پزشک مصرف کنید. دوز مصرفی این دارو باید به تدریج افزایش یابد. رسیدن به دوز موثر و بهره کافی از این دارو ممکن است چندین هفته یا چندین ماه طول بکشد.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
از قطع مصرف لاموتریژین بدون مشورت با پزشک خودداری کنید؛ زیرا قطع ناگهانی این دارو ممکن است باعث تشدید عارضه شود. برای قطع مصرف آن، ممکن است دوز مصرفی این دارو به تدریج کاهش یابد. همچنین، اگر مصرف این دارو را قطع کرده اید، بدون مشورت با پزشک، آن را مجددا شروع نکنید.
در صورت عدم بهبودی یا تشدید عارضه به پزشک خود اطلاع دهید.
از عوارض جانبی لاموتریژین می توان به سرگیجه، خواب آلودگی، سردرد، استفراغ یا ناراحتی معده اشاره کرد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک معالج یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف لاموتریژین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
برخی از افرادی که برای هر عارضه ای (مانند تشنج، اختلال دو قطبی، درد) از داروهای ضدتشنج استفاده می کنند ممکن است دچار افسردگی، ایجاد افکار خودکشی / اقدام به آن یا سایر مشکلات روحی و روانی شوند. در صورت بروز تغییرات غیرمعمول یا ناگهانی در خلق و خو، افکار یا رفتار خود و یا شخصی از اعضای خانواده تان، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی نادر اما جدی مانند غش کردن، ضربان قلب تند / کند / نامنظم / تپش قلب، کبودی / خونریزی سریع یا غیرمعمول، گرفتگی گردن، اختلالات بینایی، از دست دادن هماهنگی، درد / حساسیت / ضعف عضلانی، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار) به سرعت به مراکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی لاموتریژین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف لاموتریژین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک معالج یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی ابتلا به بیماری کلیوی، بیماری کبدی، مشکلات قلبی (مانند ضربان قلب نامنظم، انسداد قلب، نارسایی قلبی) مطلع سازید.
مصرف لاموتریژین ممکن است باعث ایجاد سرگیجه شود و مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
ممکن است کودکان در طول مصرف این دارو بیشتر در معرض عوارض پوستی قرار داشته باشند.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
همچنین ممکن است افراد مسن نسبت به عوارض جانبی لاموتریژین، به ویژه سرگیجه، از دست دادن هماهنگی یا غش کردن، حساسیت بیشتری نشان دهند. این عوارض جانبی می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. درباره خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
لاموتریژین به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر نوزاد بگذارد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی لاموتریژین را پوشش نمی دهد؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
دوفتیلید یا اورلیستات ممکن است با لاموتریژین تداخل داشته باشند.
برخی دیگر از داروها می توانند در دفع لاموتریژین از بدن و در نتیجه بر روی عملکرد لاموتریژین نیز تأثیر بگذارند. برای عنوان مثال می توان به روش های هورمونی جلوگیری از بارداری (مانند قرص و پچ های پوستی)، استروژن ها، سایر داروهای که برای درمان تشنج استفاده می شوند (مانند فنوباربیتال، فنی توئین، پریمیدون، اسید والپروئیک)، برخی از مهار کننده های پروتئاز HIV (مانند لوپیناویر / ریتوناویر / آتازاناویر / ریتوناویر) و ریفامپین، اشاره کرد. اگر این داروها را مصرف می کنید، ممکن است لازم باشد پزشک دوز لاموتریژین مصرفی را تغییر دهد.
لاموتریژین ممکن است اثر روش های هورمونی جلوگیری از بارداری (مانند قرص، پچ و حلقه) را کاهش دهد. در نتیجه ممکن است بارداری صورت بگیرد. برای اطلاعات بیشتر با پزشک معالج یا پزشک داروخانه صحبت کنید. همچنین درمورد اینکه آیا در طول مصرف این دارو نیاز به استفاده از روش های مطمئن تر دیگری برای جلوگیری از بارداری هست یا خیر با آنها مشورت کنید. همچنین اگر لکه بینی یا خونریزی پیشبینی نشده جدیدی دارید نیز به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا این علائم می توانند نشان دهنده عدم عملکرد صحیح اقدامات جلوگیری از بارداری باشند.
در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی و مسکن های حاوی مخدر (مانند کدئین) پزشک معالج یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
اطلاعات تمام داروهای خود را بررسی کنید (به خصوص داروهایی مانند داروهای ضد آلرژی یا داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی) زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. از پزشک داروخانه نحوه مصرف ایمن این داروها را بپرسید.
لاموتریژین ممکن است در نتیجه برخی آزمایش های تشخیصی (از جمله آزمایش ادرار) تداخل ایجاد کند. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان در جریان مصرف این دارو قرار دارند.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف این دارو می تواند به صورت خواب آلودگی شدید، حرکات غیرعادی چشم و از دست دادن هوشیاری باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
بهتر است آزمایش های تشخیصی / پزشکی (مانند آزمایش های عملکرد کبد و کلیه و شمارش کامل فاکتور های خون) به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
لاموتریژین انواع مختلفی دارد که ممکن است تاثیرات متفاوتی داشته باشند. همچنین داروهای دیگری نیز وجود دارند که مشابه این دارو به نظر می رسند. قبل از مصرف از صحت محصول مصرفی خود مطمئن شوید.
باید هر دوز از این دارو را در زمان های تعیین شده مصرف کنید. اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.