فلوکونازول (نام تجاری: دیفلوکان)، از داروهای ضدقارچ خانواده آزول است که در درمان عفونت های شدید قارچی واژن، دهان، حلق، ریه ها، مثانه و خون کاربرد دارد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف فلوکونازول، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: فلوکونازول
نام تجاری: دیفلوکان
فلوکونازول برای پیشگیری و درمان انواع عفونت های قارچی استفاده می شود. این دارو متعلق به دسته ای از داروها به نام داروهای ضد قارچی آزول است و مانع از رشد گروهی از انواع قارچ می شود.
پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
طبق دستور پزشک، داروی فلوکونازول را به صورت خوراکی معمولاً یک بار در روز با غذا یا بدون آن مصرف کنید.
در نوع شربت فلوکونازول، مقدار دارو باید با دقت و با استفاده از وسایل مخصوص اندازه گیری شود. از قاشق های معمول استفاده نکنید زیرا ممکن است مقدار دارو مغایر با میزان دوز تجویز شده باشد.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. برای کودکان، دوز نیز بر اساس وزن است.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
مصرف این دارو را تا پایان مقدار کامل تجویز شده ادامه دهید، حتی اگر علائم پس از چند روز از بین بروند. قطع زود هنگام دارو ممکن است در صورت ادامه بیماری یا بدتر شدن آن، به پزشک خود اطلاع دهید.
حتی پس از بهبودی علائم نیز مصرف دارو نباید بدون مشورت با پزشک قطع شود. قطع ناگهانی دارو، می تواند باعث ادامه رشد قارچ شود که منجر به بازگشت عفونت می شود، بنابراین لازم است ابتدا میزان دوز دارو به تدریج کاهش یابد.
در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید.
حالت تهوع، استفراغ، اسهال، ناراحتی / درد معده، سردرد، سرگیجه یا ریزش مو، می تواند از عوارض فلوکونازول باشند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف فلوکونازول، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: علائم عدم عملکرد غدد فوق کلیوی (مانند از دست دادن اشتها، خستگی غیرمعمول، کاهش وزن) بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرکدام از این عوارض خطرناک جانبی، بلافاصله به پزشك مراجعه کنید: ضربان قلب سریع / نامنظم، سرگیجه شدید، غش کردن.
فلوکونازول به ندرت ممکن است باعث بیماری جدی کبدی شود. در صورت بروز علائم بیماری کبدی، از جمله: درد شدید معده / شکم، تهوع مداوم / استفراغ، زردی چشم / پوست، ادرار تیره، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: تب برطرف نشده، تورم جدید یا بدتر شدن غدد لنفاوی، راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش / تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی فلوکونازول را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف فلوکونازول، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری یا حساسیت به سایر داروهای ضد قارچ آزول (مانند کتوکونازول، ایتراکونازول)، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف فلوکونازول، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص بیماری کبدی / کلیوی مطلع سازید.
فلوکونازول با طولانی کردن QT بر ریتم قلب تأثیر می گذارد. طولانی شدن QT به ندرت باعث ضربان قلب سریع یا نامنظم و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) می شود که بلافاصله به مراقبت پزشکی نیاز دارد.
اگر بیماری خاصی دارید یا داروهای دیگری مصرف کنید که باعث طولانی شدن زمان QT شود، این خطر افزایش می یابد.
قبل از استفاده از فلوکونازول، تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید و در صورت داشتن هر یک از شرایط زیر مانند بعضی مشکلات قلبی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی بعضی مشکلات قلبی (مانند طولانی شدن QT در EKG و ایست قلبی) به پزشک مراجعه کنید.
سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز میتواند خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای ادرار آور / "قرص های آب") یا داشتن شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. در مورد استفاده بی خطر از فلوکونازول با پزشک خود صحبت کنید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن نسبت به عوارض جانبی فلوکونازول، به ویژه :راش پوستی، استفراغ، اسهال و طولانی شدن QT حساسیت بیشتری نشان می دهند.
در دوران بارداری، فلوکونازول باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. این دارو می تواند به جنین آسیب برساند. همچنین، اگر در 3 ماه اول بارداری مصرف شود ممکن است به نوزاد متولد شده آسیب برساند.
هنگام استفاده از این دارو و 1 هفته پس از اخرین مصرف، در مورد عدم وجود مشکل برای بارداری با پزشک مشورت کنید.
برای درمان عفونت های قارچی واژن، داروهای اعمال شده در واژن یا اطراف آن باید قبل از استفاده از این دارو باشند. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید.
فلوکونازول به شیر مادر منتقل می شود اما بعید است به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولاتی که با فلوکونازول تداخل دارند عبارتند از: کلوپیدوگرل.
بسیاری از داروها علاوه بر فلوکونازول ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد، از جمله پیموزاید، کینیدین، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند اریترومایسین) و سایر داروها.
فلوکونازول می تواند سرعت دفع برخی داروها از بدن شما را کاهش دهد و عملکرد انها را تغییر دهد. نمونه هایی از این داروها شامل آسوناپرویر، سیزاپراید، فلیبانسرین، لومیتاپید و غیره است.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت تپش قلب سریع / نامنظم، سرگیجه شدید و غش کردن باشد.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
علائم مصرف بیش از حد شامل: توهم، تغییرات ذهنی / خلقی می باشد.
این دارو فقط برای شرایط فعلی شما تجویز شده است بدون تجویز پزشک در موارد مشابه آن را استفاده نکنید.
تست های آزمایشگاهی یا پزشکی (مانند تست های عملکرد کبد) باید به صورت دوره ای انجام شود تا پیشرفت شما کنترل شود و عوارض جانبی بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با دکتر خود مشورت کنید.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
قرص ها در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود
سوسپانسیون مایع را در دمای اتاق یا در یخچال نگهداری کنید. از یخ زدن دارو جلوگیری شود. داروی بدون استفاده را پس از 14 روز دور بریزید. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.