درخواست مشاوره رایگان
سیکلوزت (نام عمومی: بروموکریپتین)، یکی از داروهای حاوی مقدار بسیار کمی بروموکریپتین است که معمولاً همراه با تنظیم ورزش و تغذیه مناسب، برای کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو تجویز می شود. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف سایکلوزت، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.
نام عمومی: بروموکریپتین
نام تجاری: سیکلوزت
از داروی بروموکریپتین همراه با یک رژیم غذایی مناسب و برنامه ورزشی برای کنترل قند خون افراد مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده می شود.
این دارو از دسته ی داروهای آرگوت می باشد که گمان می شود بر بهبود عملکرد انسولین و کنترل قند خون موثر می باشد.
کنترل به موقع میزان قند خون بالا از آسیب کلیه، نابینایی، مشکلات عصبی، از دست دادن اندام و مشکلات جنسی جلوگیری می کند. همچنین کنترل دیابت ممکن است خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را کاهش دهد.
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
بروموکریپتین باید روزی یک بار، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد.. این دارو باید در طی 2 ساعت پس از بیدار شدن از خواب در صبح مصرف شود. پزشک ممکن است برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، دارو را با دوز کم شروع کرده و به تدریج میزان آن را افزایش می دهد. این دارو غالباً به خصوص پس از مصرف اولین دوز یا در زمان افزایش دوز باعث سرگیجه شود. درصورت احساس سرگیجه، برای کاهش خطر آسیب ناشی از زمین خوردن، بلافاصله پس از مصرف اولین دوز یا در زمان افزایش دوز مصرفی، دراز بکشید یا بنشینید.
از تغییر برند داروی مصرفی خود بدون دستور پزشک خودداری کنید؛ زیرا ممکن است این تغییر تاثیر خوبی بر کنترل قند خون نداشته باشد.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
در صورت عدم بهبود و بدتر شدن شرایط، پزشک معالج خود را در جریان امور قرار دهید. (به عنوان مثال فشار خون، افزایش پیدا کرده است یا بالا مانده است.)
حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، یبوست، گیجی، خواب آلودگی، سردرد، دل درد، آبریزش بینی و ضعف. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف بروموکریپتین، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت عدم دریافت کالری کافی از غذا یا انجام ورزش های سنگین غیرمعمول، این دارو می تواند باعث کاهش قند خون (هیپوگلیسمی) شود. علائم افت قند خون شامل تعریق ناگهانی، لرزش، ضربان قلب سریع، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا سوزن سوزن شدن دست یا پا می باشد. همراه داشتن قرص یا ژل گلوکز برای درمان قند خون پایین عادت خوبی است. در صورت عدم دسترسی به اشکال قابل اعتماد گلوکز، با مصرف یک منبع قند مانند قند، عسل یا آب نبات، یا آب میوه یا نوشابه غیر رژیمی قند خون خود را فوراً بالا ببرید. در رابطه با واکنش و مصرف این محصول بلافاصله با پزشک خود صحبت کنید. برای کمک به جلوگیری از افت قند خون، وعده های غذایی را طبق یک برنامه منظم بخورید و از عدم مصرف یک وعده غذایی خودداری کنید. در صورت فراموش کردن یک وعده غذایی با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
علائم قند خون بالا (هایپرگلیسمی) شامل تشنگی، افزایش ادرار، گیجی، خواب آلودگی، گرگرفتگی، تنفس سریع و بوی نفس میوه ای است. در صورت بروز این علائم، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین ممکن است نیاز به افزایش میزان دوز مصرفی باشد.
بروموکریپتین در برخی از افراد باعث خواب آلودگی در طول فعالیت های معمول روزمره خود (مانند مکالمه تلفنی، رانندگی) می شود. در بعضی موارد، خوابیدن بدون احساس خواب آلودگی از قبل اتفاق افتاده است؛ بنابراین، تا زمانی که مطمئن نشده اید که این دارو باعث خواب آلودگی یا خواب ناگهانی نمی شود، از رانندگی یا از در شرکت فعالیت های خطرناک دیگر خودداری کنید. در صورت احساس خواب آلودگی در طول روز از رانندگی و شرکت در سایر فعالیت های احتمالاً خطرناک، قبل از مشورت با پزشک خودداری کنید. با مصرف الکل یا سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی می شود، احتمال خواب آلودگی افزایش می یابد.
همچنین ممکن است دچار افت ناگهانی فشار خون شوید که می تواند باعث سرگیجه، حالت تهوع و غش کردن شود. احتمال افت فشار خون در هنگام شروع مصرف دارو، افزایش دوز مصرفی یا برخاستن ناگهانی بیشتر می باشد. برای کاهش خطر، به آرامی از حالت نشسته یا خوابیده بلند شوید.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند مشکلات بینایی (مانند تاری دید و دو بینی)، تغییرات ذهنی و خلقی (مانند افسردگی، گیجی، توهم، بی قراری) را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش جدی آلرژیک به بروموکریپتین به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی بروموکریپتین را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
پیش از مصرف بروموکریپتین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف بروموکریپتین، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سردردهای میگرنی که باعث غش کردن می شود، اختلالات روحی و خلقی (مانند افسردگی، روان پریشی، اسکیزوفرنی، زوال عقل)، فشار خون بالا، بارداری اخیر (به ویژه با فشار خون بالا) مطلع سازید.
داروی بروموکریپتین ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
کنترل قند خون می تواند در حین تحت فشار قرار گرفتن بدن (مثلاً به دلیل تب، عفونت، آسیب دیدگی یا جراحی)، دشوارتر باشد. بنابراین با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است نیاز به تغییر در برنامه درمانی، داروها یا آزمایش قند خون باشد.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
تنها در صورت نیاز از بروموکریپتین در حین بارداری استفاده کنید. این دارو می تواند باعث افزایش خطرناک فشار خون در دوران بارداری شود. با پزشک خود در این رابطه مشورت کنید. در صورت بارداری یا احتمال بارداری، فوراً پزشک خود را در جریان امور قرار دهید. به دلیل خطر عوارض جانبی جدی این دارو نباید در زنانی که اخیراً زایمان کرده اند استفاده شود.
بروموکریپتین ممکن است بر شیر تاثیر بگذارد؛ بنابراین شیردهی در طی مصرف این دارو توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی بروموکریپتین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
سایر داروها با دفع بروموکریپتین از بدن، بر روی عملکرد آن اثر می گذارند. از این دسته می توان به سایمتیدین، کوبی سیستات، تلیترومایسین، ضد قارچهای آزول (مانند کتوکونازول)، آنتی بیوتیکهای ماکرولید (مانند اریترومایسین)، مهارکننده های پروتئاز HIV (مانند ریتوناویر)، ریفامایسین ها (مانند ریفابوتین)، گیاه گل راعی و غیره اشاره کرد.
در صورت استفاده از سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، آنتی هیستامین ها (مانند ستریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی و مسکن های اعتیادآور (مانند کدئین)، داروهای روانپزشکی (مانند کلرپرومازین، ریسپریدون، آمیتریپتیلین، ترازودون) پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. در رابطه با نحوه صحیح مصرف این دارو ها با پزشک داروخانه مشورت کنید.
داروهای مسدود کننده گیرنده بتا (مانند متوپرولول، پروپرانولول، قطره چشمی گلوکوم مانند تیمولول) ممکن است از ضربان قلب سریع و تپش قلبی که معمولاً در هنگام پایین آمدن قند خون (هیپوگلیسمی) احساس می شود، جلوگیری کنند. سایر علائم کاهش قند خون، مانند سرگیجه، گرسنگی یا تعریق، تحت تأثیر این داروها نیستند.
بسیاری از داروها می توانند بر قند خون تأثیر گذاشته و کنترل آن را دشوار کنند. قبل از شروع، قطع یا تغییر هر دارویی، با پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد چگونگی تأثیر دارو بر قند خون صحبت کنید. قند خون خود را طبق دستور پزشک به طور منظم بررسی کنید و نتایج آن را با پزشک خود در میان بگذارید. اگر علائمی از قند خون بالا یا پایین دارید فوراً به پزشک خود اطلاع دهید زیرا ممکن است نیاز به تنظیم داروی دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی شما باشد.
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با نحوه کنترل دیابت با داروها، رژیم غذایی، ورزش و معاینات منظم پزشکی، در یک برنامه آموزش برای افراد دیابتی شرکت کنید.
علائم قند خون بالا و پایین و نحوه درمان قند خون پایین را بیاموزید. قند خون خود را طبق دستور به طور منظم بررسی کنید.
از انجام منظم آزمایش های پزشکی دوره ای (مانند فشار خون، معاینات چشم، آزمایشات عملکرد کلیه و کبد) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.
