نئوپلازی غدد درون ریز چندگانه نوع ۱

Multiple Endocrine Neoplasia (Type 1)

نئوپلازی غدد درون ریز چندگانه نوع 1 (MEN1) یک اختلال ژنتیکی نادر است که عمدتاً غدد درون ریز بدن را تحت تأثیر قرار می دهد. این غدد در قسمت های مختلف بدن قرار دارند و تولید هورمون هایی را کنترل می کنند که بسیاری از فرآیندهای بدن از جمله رشد، هضم و عملکرد جنسی را هدایت می کنند. در ادامه اطلاعاتی درباره علائم و علل بروز این بیماری، نحوه تشخیص و درمان آن ارائه می شود.

نگاه کلی

نئوپلازی غدد درون ریز چندگانه نوع 1 (MEN 1) که سندرم ورمر نیز نامیده می شود، یک بیماری نادر است که باعث ایجاد تومور در غدد درون ریز و برخی از نواحی روده کوچک و معده می شود. در عارضۀ MEN 1، تومور در غدد درون ریز - معمولاً پاراتیروئیدها، پانکراس و هیپوفیز - رشد می کند و مقدار زیادی هورمون آزاد می کند که می تواند منجر به بیماری شود. با این وجود، این تومورها معمولاً غیرسرطانی (خوش خیم) هستند.

ترشح بیش از حد هورمون ها می تواند باعث ایجاد طیف وسیعی از علائم و نشانه ها شوند که این نشانه ها شامل خستگی، استخوان درد، شکستگی استخوان، سنگ کلیه و زخم معده یا روده می باشد. MEN 1 قابل علاج قطعی نیست. اما آزمایش های منظم، مشکل را شناسایی خواهند کرد و پزشکان نیز در صورت لزوم درمان های کنترلی را انجام می دهند.

MEN1 یک اختلال ارثی است و این به این معنی است که افرادی که جهش ژنی دارند می توانند آن را به فرزندان خود منتقل کنند. هر کودک 50٪ احتمال به ارث بردن این اختلال را دارد.

نئوپلازی غدد درون ریز چندگانه نوع 1

علائم

علائم و نشانه های MEN 1 عبارت است از:

  • خستگی
  • درد استخوان
  • شکستگی استخوان ها
  • سنگ کلیه
  • زخم معده یا روده

سنگ کلیه از علائم نئوپلازی غدد درون ریز چندگانه نوع 1

علائم ایجاد شده ناشی از ترشح بیش از حد هورمون در بدن است.

تشخیص

پزشک برای تشخیص نئوپلازی غدد درون ریز چندگانه نوع 1 (MEN 1) معاینه جسمی انجام می دهد و سابقه فردی و سابقه خانوادگی بیمار را بررسی می کند. همچنین ممکن است انجام آزمایش خون و تصویربرداری از جمله موارد زیر را توصیه کند:

  • ام آر آی
  • سی تی اسکن
  • پت اسکن
  • اسکن پزشکی هسته ای
  • سونوگرافی آندوسکوپیک پانکراس و سایر اسکن ها

تشخیص نئوپلازی غدد درون ریز چندگانه با تصویر برداری

آزمایش ژنتیکی، تعیین خواهد کرد که آیا جهش ژنتیکی در فرد ایجاد شده است یا خیر. در صورت به وجود آمدن این جهش در یک شخص، فرزندان وی نیز در معرض به ارث بردن این جهش و ابتلا به این بیماری قرار خواهند گرفت. حتی والدین و خواهران و برادران آن شخص نیز با وجود نداشتن هیچ گونه علائم و نشانه ای در معرض بروز جهش و خطر هستند.

در صورتی که هیچ گونه تغییر ژنتیکی مرتبطی در اعضای خانواده مشاهده نشود، دیگر نیازی به آزمایش غربالگری نیست. با این وجود، آزمایش ژنتیکی همه جهش های ژنتیکی MEN 1 را کشف نمی کند. اگر آزمایش ژنتیکی وجود MEN 1 را تأیید نکند اما شخصی احتمال بدهد که به آن مبتلا هست، آن شخص و اعضای خانواده اش همچنتن باید تحت پیگیری دقیق با آزمایش خون و تصویربرداری مناسب قرار گیرند.

درمان

در MEN 1، تومورها می توانند روی غدد پاراتیروئید، پانکراس و هیپوفیز رشد کنند. این تومورها می توانند به بیماری های مختلفی منجر شوند که معمولاً همگی آنها قابل کنترل و درمان هستند. این بیماری ها و درمان ها عبارتند از:

  • تومورهای هیپوفیز. این نوع تومورها با جراحی یا دارو درمانی، درمان یا کنترل خواهند شد.
  • هایپرپاراتیروئیدیسم. جراحی برای برداشتن ناحیه زیادی از غده پاراتیروئید یک روش معمول برای درمان تولید بیش از حد هورمون پاراتیروئید است.
  • تومورهای نورواندوکرین. این تومورها معمولاً در پانکراس (لوزالمعده) یا بخشی از روده کوچک (اثنی عشر-دوازدهه) قرار دارند و درمان آنها به نوع و مرحله تومور بستگی دارد.
  • سندرم کاهش قند خون. این بیماری هنگامی ایجاد می شود که تومورها انسولین زیادی تولید کنند (انسولینوم) و در نتیجه منجر به کاهش شدید و بعضاً خطرناک سطح گلوکز شوند. پزشکان معمولاً جراحی و احتمالاً برداشتن بخشی از پانکراس را توصیه خواهند کرد.
  • سندرم زولینگر-الیسون ( ZES). این بیماری می تواند منجر به ایجاد تومورهایی شود که بیش از حد اسید معده (گاسترینوما) تولید کرده و منجر به زخم و اسهال می شوند. معمولاً دارو یا جراحی برای این بیماری تجویز می شود.
  • سایر تومورهای نورواندوکرین . این تومورها گاهی اوقات هورمون های دیگری تولید می کنند که می توانند عوارض مختلفی ایجاد کنند. درمان این نوع تومورها شامل دارو، جراحی یا روش ابلیشن باشد. در این روش، پزشک بافت غیرطبیعی موجود را از بین خواهد برد.
  • تومورهای متاستاتیک نورواندوکرین. این تومورها به غدد لنفاوی یا کبد گسترش یافته اند و ممکن است با جراحی درمان شوند. گزینه های جراحی شامل جراحی کبد، فرسایش با فرکانس رادیویی (ابلیشن)، انجماد یا شیمی درمانی است. در روش فرسایش فرکانس رادیویی، از انرژی با فرکانس بالا استفاده می شود که از طریق یک سوزن عبور کرده و باعث گرم شدن بافت اطراف و از بین رفتن سلول های مجاور می شود. روش کرایوابلیشن به صورت انجماد تومورها است و شیمی درمانی شامل تزریق داروهای شیمی درمانی قوی به طور مستقیم به کبد است. در صورت عدم انجام جراحی، پزشکان ممکن است از انواع دیگر شیمی درمانی یا درمان های مبتنی بر هورمون استفاده کنند.
  • تومورهای فوق کلیوی. بیشتر این تومورها قابل مشاهده و درمان نیستند. با این وجود، اگر تومورها هورمون تولید کنند یا بزرگ باشند و احتمال داده شود که سرطانی هستند، پزشکان توصیه می کنند که آنها را معمولاً با یک جراحی با حداقل تهاجم، خارج شوند.
  • تومورهای کارسینوئید. تومورهای کارسینوئید در افراد مبتلا به MEN 1 می تواند در ریه ها، غده تیموس و دستگاه گوارش ایجاد شود. جراحان در صورت عدم گسترش این تومور به نواحی دیگر، آن را بر می دارند. پزشکان همچنین از شیمی درمانی، پرتودرمانی یا درمان مبتنی بر هورمون برای موارد پیشرفته بیماری استفاده خواهند کرد.

مشکلات معده در نتیجه نئوپلازی غدد درون ریز چندگانه نوع 1

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها
مشاوره