آمینوگلوتتیمید

Aminoglutethimide
نام های تجاری

آمینوگلوتتیمید (نام تجاری: سیتادرن) دارویی در دسته ی داروهای مهارکننده ی استروئید است که با مهار آنزیم های خاصی که در تولید هورمون های استروئیدی نقش دارند، سطح این هورمون ها را در بدن کاهش می دهد. در ادامه اطلاعاتی درباره موارد و نحوه مصرف آمینوگلوتتیمید، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن ارائه می شود.

نام عمومی: آمینوگلوتتیمید

نام تجاری: سیتادرن، اوریمتن

موارد مصرف آمینوگلوتتیمید

داروی آمینوگلوتتیمید (سیتادرن)

آمینوگلوتتیمید برای درمان برخی از انواع تومورها که بر قشر آدرنال تأثیر می گذارد، استفاده می شود. آمینوگلوتتیمید در قسمتی از بدن به نام قشر آدرنال عمل می کند که تولید آن بر استروئیدها و همچنین برخی از اثرات دیگر تأثیر می گذارد. همچنین، گاهی اوقات در هنگام فعالیت بیش از حد قشر آدرنال برای سلولهای غیر سرطانی مورد استفاده قرار می گیرد.

علاوه بر این، گاهی اوقات توسط پزشک آمینوگلوتتیمید که برای درمان برخی شرایط دیگر تجویز می شود، استفاده می گردد.

تاثیر داروی آمینوگلوتتیمید بر غدد آدرنال

آمینوگلوتتیمید فقط با دستور پزشک تجویز می شود.

اَشکال دارویی

کپسول خوراکی

زمان و نحوه مصرف آمینوگلوتتیمید

آمینوگلوتتیمید را فقط طبق دستور پزشک مصرف کنید. همچنین مقدار دوز مصرفی را سرخود کم یا زیاد نکنید و آن را طبق دستور پزشک مصرف کنید.

حالت تهوع و استفراغ ممکن است از عوارض آمینوگلوتتیمید باشند. این اثر معمولاً ممکن است زود رفع شود یا اینکه مدتی بعد از مصرف دارو کاهش یابد. بسیار مهم است که شما به استفاده خود از آمینوگلوتتیمید ادامه دهید حتی اگر احساس بیماری کنید. در برخی موارد، پزشک ممکن است برای جلوگیری یا تسکین حالت تهوع و استفراغ دارو تجویز کند. در صورت ماندگاری یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا پزشک داروخانه اطلاع دهید و بدون اطلاع پزشک خودسر مصرف دارو را قطع نکنید.

اگر اندکی پس از مصرف دوز آمینوگلوتتیمید استفراغ کردید، بلافاصله با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است پزشک دستور دهد که دوز را دوباره بخورید یا صبر کنید دوز بعدی را طبق برنامه مصرف کنید.

دوز مصرفی آمینوگلوتتیمید برای بیماران مختلف متفاوت است. برای این منظور دوز مصرفی را طبق دستورپزشک یا دستورالعمل های روی برگه راهنمای دارو که فقط شامل دوزهای متوسط ​​از آمینوگلوتتیمید است مصرف کنید. اگر دوز مصرفی شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر اینکه در این خصوص با پزشک مشورت کرده باشد.

مقدار دارویی که مصرف می کنید به عملکرد دارو و تعداد دوزهایی که هر روز می گیرید، بستگی دارد. همچنین مدت زمان مجاز بین دوزها و مدت زمان مصرف دارو به نوع بیماریی بستگی دارد که برای آن دارو استفاده می کنید.

عوارض جانبی آمینوگلوتتیمید

در کنار عوارض احتمالی خود دارو ممکن است برخی عوارض ناخواسته ایجاد شوند. اگرچه همه این عوارض جانبی ممکن است رخ ندهد، اما در صورت بروز بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.

مدفوع سیاه و قیر رنگ، خون در ادرار یا مدفوع، سرفه یا گرفتگی صدا به همراه با تب یا لرز، تب یا لرز، کمردرد یا پهلودرد به همراه با تب یا لرز، ادرار دردناک یا دشوار به همراه با تب یا لرز، لکه های قرمز روی پوست، تنگی نفس، خونریزی یا کبودی غیرمعمول و چشم یا پوست زرد ممکن است به ندرت در صورت مصرف این دارو رخ دهد، بنابراین بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی داروی آمینوگلوتتیمید

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: خواب آلودگی، راش پوستی مانند سرخک یا خارش در صورت و / یا کف دست، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

همچنین در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، از جمله: کلافگی، سرگیجه یا سبکی سر (به خصوص هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته)، ضربان قلب سریع، افسردگی ذهنی، لرزش، لکنت زبان، حرکات کنترل نشده چشم، خستگی یا ضعف غیرمعمول و به ندرت حساسیت یا تورم گردن، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

آمینوگلوتتیمید همچنین ممکن است عوارض جانبی همچون تعداد گلبول های قرمز پایین و تعداد گلبولهای سفید کم ایجاد کند.

برخی از عوارض جانبی که معمولاً بصورت طیفی و غیر جدی ممکن است ایجاد شوند که با سازگاری بدن با دارو، این عوارض جانبی ممکن است از بین بروند. همچنین، پزشک متخصص شما ممکن است بتواند راه های پیشگیری یا کاهش در مورد برخی از این عوارض جانبی را به شما اطلاع دهد. در صورت ادامه یا آزار دهنده بودن عوارض جانبی از جمله: از دست دادن اشتها، حالت تهوع و همچنین به ندرت ممکن است عوارضی مانند کلفت شدن صدا در زنان، سردرد، افزایش رشد مو در زنان، دوره های قاعدگی نامنظم، درد عضلانی و استفراغ با پزشک خود مشورت کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی آمینوگلوتتیمید را در برنمی گیرد؛ بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است.

برای آمینوگلوتتیمید، موارد زیر باید در نظر گرفته شود:

پیش از مصرف، در صورت حساسیت به آمینوگلوتتیمید یا هر نوع حساسیت دیگری مانند آلرژی به غذاها، رنگها، مواد نگهدارنده یا حیوانات، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید. در خصوص استفاده بدون نسخه نیز دستورالعمل روی بسته بندی را حتما مطالعه کنید.

افراد مسن نسبت به اثرات داروی آمینوگلوتتیمید از جمله کمبود انرژی حساسیت بیشتری دارند.

هنوز مشخص نیست که این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در زمان استفاده از این دارو توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی آمینوگلوتتیمید

تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی آمینوگلوتتیمید را پوشش نمی دهد اما در بعضی موارد ممکن است پزشک دو داروی مختلف را باهم استفاده کند؛ بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

استفاده از برخی داروها ممکن است باعث افزایش عوارض جانبی شود، که می تواند بر نحوه عملکرد آنها تأثیر بگذارد. اما پزشک ممکن است برای بهبودی در وضعیت درمان استفاده همزمان دو نوع دارو را تجویز کند و یا ممکن است دوز دارو یا تعداد دفعات استفاده از یکی یا هر دو را تغییر دهد. از این داروها می توان به اسنوکومارول، دگزامتازون، دیگوکسین، تئوفیلین و وارفارین و سایر موارد اشاره کرد.

برخی از داروها نباید در زمان خوردن غذا یا خوردن انواع خاصی از غذا استفاده کرد، زیرا ممکن است تداخل ایجاد کنند. استفاده از الکل یا تنباکو همراه با داروهای خاص نیز ممکن است باعث ایجاد تداخل شود. بنابراین در مورد استفاده از دارو با غذا، الکل یا دخانیات با پزشک متخصص خود مشورت کنید.

همچنین قبل از مصرف آمینوگلوتتیمید، پزشک یا داروساز را از سابقه پزشکی خود از جمله: آبله مرغان (از جمله در صورتی که اخیراً به آن مبتلا شدید) یا هرپس زوستر (زونا)، عفونت اخیر، بیماری کلیوی، بیماری کبدی و تیروئید کم کار  مطلع سازید.

سوءمصرف

توجه

بهتر است آزمایش / معاینات پزشکی به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.

ممکن است پزشک از شما بخواهد کارت شناسایی پزشکی به همراه داشته باشید یا از دستبندی استفاده کنید که در آن نشان داده شده است که شما در حال مصرف آمینوگلوتتیمید هستید.

پیش از انجام جراحی پزشک و یا دندان پزشک خود را در مورد مصرف آمینوگلوتتیمید مطلع سازید. زیرا آمینوگلوتتیمید بر غده فوق کلیه تأثیر می گذارد و ممکن است به استروئیدهای اضافی نیاز باشد.

در صورت بروز هر نوع عارضه، عفونت یا بیماری، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید؛ چون آمینوگلوتتیمید ممکن است بدن را در برابر عفونت یا التهاب تضعیف کند.

این دارو ممکن است باعث ایجاد سرگیجه یا خواب آلودگی شود. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید.

دوز فراموش شده

اگر دوز مصرفی را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

نگهداری

داروی آمینوگلوتتیمید در دمای اتاق (بین 20 الی 25 درجه سانتی گراد) نگه داری شود. دارو را در بسته بندی محصول و به دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری داروها در حمام و دستشویی خودداری کنید و همواره به خاطر داشته باشید که تمامی داروها باید دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار گیرند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.

ثبت دیدگاه دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.
ارسال
دیدگاه ها